Jak uzyskać test na przerost bakterii w jelicie cienkim (SIBO)

Czy ty lub twój lekarz rozważaliście diagnozę przerostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) jako wyjaśnienie twoich przewlekłych objawów jelitowych? Pojawiające się badania sugerują, że SIBO jest niedostatecznie zdiagnozowanym stanem, którego obecność powinna zostać zidentyfikowana lub wykluczona u osób, które doświadczają ciągłych wzdęć i problemów z jelitami.

Ponieważ dostępne są metody leczenia SIBO, identyfikacja jego obecności otwiera drzwi do łagodzenia objawów. Twój lekarz ma trzy podstawowe opcje, które możesz polecić do diagnozowania SIBO. Tutaj dowiesz się trochę o każdej opcji, co musisz zrobić przed testem, aby poprawić jego dokładność i czego można oczekiwać od samego testu.

Kogo należy przetestować?

Ze względu na obawę, że wiele osób jest błędnie diagnozowanych jako zespół jelita drażliwego (IBS), naukowcy zalecają, aby każdy, kto doświadcza przewlekłych objawów wzdęć, bólu brzucha i biegunki, został przebadany pod kątem SIBO.SIBO należy również wykluczyć u każdego, kto wykazuje oznaki niedoborów żywieniowych.

Testy SIBO są również zalecane każdemu, kto pomimo odpowiedniego leczenia doświadcza nasilenia się objawów następujących schorzeń: przewlekłe zapalenie trzustki, choroba Leśniowskiego-Crohna, twardzina skóry.

Osoby, które mają celiakię, ale nadal doświadczają objawów pomimo ścisłego przestrzegania diety bezglutenowej, mogą również zostać przebadane.

Badanie oddechu

Badanie oddechu to nieinwazyjny test, który jest dość często używany jako sposób na zdiagnozowanie lub wykluczenie SIBO.Test polega na sprawdzaniu obecności wodoru lub metanu w wydychanym powietrzu w określonych odstępach czasu po wypiciu płynu zawierającego roztwór cukru, takiego jak glukoza lub laktuloza.

Uważa się, że obecność wodoru w oddechu przed upływem 90 minut wskazuje, że bakterie są obecne w jelicie cienkim, gdy wchodzą w interakcję ze spożytym cukrem i uwalniają wodór lub metan, który jest następnie wydalany z oddechem.

Ten czas odcięcia opiera się na fakcie, że spożyty cukier zazwyczaj potrzebuje dwóch godzin, aby dotrzeć do bakterii jelitowych obecnych w jelicie grubym, czyli tam, gdzie powinny znajdować się takie kolonie.

Obawy co do ważności testów oddechowych SIBO zostały podniesione pomimo ich szerokiego stosowania.Test daje wiele wyników fałszywie dodatnich, szczególnie u osób, które mają szybki czas przejścia pokarmu przez układ pokarmowy, a także wyniki fałszywie ujemne, najprawdopodobniej u osób z gastroparezą (powolne opróżnianie żołądka).

Ponadto nie ma zgody co do najlepszych protokołów wykonywania testu, ani nie ma zgody co do dokładnej ilości gazu obecnego w wydychanym powietrzu, która stanowi pozytywny wynik testu.Niemniej jednak prostota i bezpieczeństwo testu to główne powody, dla których jest to najpopularniejszy sposób testowania SIBO.

Przed testem

Po pierwsze, będziesz chciał wybrać ośrodek testowy, który bada zarówno obecność wodoru, jak i metanu. Gdy to zrobisz, Twój lekarz lub samo centrum egzaminacyjne przekaże Ci szczegółowe instrukcje dotyczące przygotowania do testu.

Ważne jest, aby uważnie przestrzegać ich wskazówek, aby zoptymalizować dokładność wyników. Oto kilka wskazówek, które mogą być Ci zalecane:

• Miesiąc przed: Nie używaj żadnych produktów do oczyszczania jelita grubego (takich jak te używane przed kolonoskopią).

• Cztery tygodnie przed: nie przyjmuj żadnych antybiotyków ani probiotyków.

• Tydzień wcześniej: nie używaj żadnych środków przeczyszczających, suplementów błonnika ani zmiękczaczy stolca.

• Jedzenie i picie 48 godzin przed: Unikaj posiłków i przekąsek o wysokiej zawartości węglowodanów, zwłaszcza chleba pełnoziarnistego lub makaronu. Możesz jeść pieczoną rybę lub kurczaka, biały chleb lub ryż, ziemniaki, kawę i herbatę.

• Ograniczenia dotyczące leków 48 godzin przed: Omów z lekarzem wszelkie leki stosowane w chorobie refluksowej przełyku (GERD), aby dowiedzieć się, czy należy je odstawić. Zazwyczaj zaleca się zaprzestanie stosowania jakichkolwiek leków prokinetycznych, ale można kontynuować przyjmowanie leków PPI.

• 12 godzin przed: Nic nie jedz i nie pij. Obejmuje to gumę i cukierki. Jeśli jesteś palaczem, nie pal. Nie ćwicz, ponieważ ćwiczenia mogą zepsuć wyniki testu.

Podczas testu

Po rozpoczęciu testu możesz zostać poproszony o wypłukanie jamy ustnej płynem do płukania jamy ustnej w celu oczyszczenia obszaru z wszelkich bakterii, które mogą być obecne. Następnie zostaniesz poproszony o podanie podstawowej próbki oddechu, zazwyczaj poprzez nadmuchanie balonika. Następnie zostaniesz poproszony o wypicie niewielkiej ilości płynu zawierającego glukozę lub laktulozę.

Co 15 minut zostaniesz poproszony o dostarczenie kolejnej próbki oddechu poprzez nadmuchanie balonika. Jeśli próbka płynu zawiera glukozę, można oczekiwać, że test będzie trwał dwie godziny. Jeśli próbką cieczy jest laktuloza, można oczekiwać, że test będzie trwał trzy godziny.

Aspiracja jelita czczego

Bardziej inwazyjny, ale uważany za dokładniejszy do diagnozowania SIBO niż test oddechowy, jest test zwany aspiracją jelita czczego.Ta procedura ma miejsce podczas zabiegu endoskopii górnej.

Wymaga pobrania próbki płynu ze środkowego odcinka jelita cienkiego. Próbka jest następnie hodowana i oceniana pod kątem obecności bakterii.

Aspiracja jelita czczego ma również swoje ograniczenia pod względem dokładnej identyfikacji obecności SIBO. Fałszywie negatywny może się zdarzyć, ponieważ przerost bakterii występuje w innym obszarze niż ten, z którego pobrano próbkę (na przykład dalej w jelicie cienkim).

Inne powody, dla których wynik testu jest fałszywie ujemny, to próbka, która nie jest wystarczająco duża lub użyta kultura jest kulturą, w której pewne bakterie nie rosną. Fałszywie dodatni może wystąpić, jeśli próbka została skażona bakteriami obecnymi w jamie ustnej, używanymi narzędziami lub złym obchodzeniem się z próbką.

W regularnej praktyce klinicznej, w przeciwieństwie do badań naukowych, pracownicy służby zdrowia mogą częściej pobierać próbkę z dwunastnicy, pierwszej części jelita cienkiego, niż z jelita czczego. Pomimo tych wszystkich ograniczeń, wielu badaczy uważa aspirację jelita czczego za „złoty standard” w testowaniu SIBO.

Przed testem

Twój lekarz lub ośrodek testowy udzielą Ci instrukcji, co zrobić, aby przygotować się do procedury aspiracji. Najprawdopodobniej instrukcje te będą podobne do instrukcji dotyczących testu oddechowego.

Jedyną potencjalną różnicą jest to, że masz gastroparezę. W takim przypadku można zalecić stosowanie diety płynnej przez trzy dni przed badaniem.

Podczas testu

Test odbędzie się w gabinecie lekarza lub w placówce badawczej. Aby rozpocząć procedurę, na ciele można umieścić monitory, aby Twój lekarz mógł mieć oko na Twój oddech, tętno i ciśnienie krwi. Najprawdopodobniej rozpocznie się wlew dożylny i otrzymasz łagodną sedację, która cię zrelaksuje, ale może nie uśpić w pełni.

Następnie na gardło zostanie spryskany znieczulający środek znieczulający. Następnie cienka rurka zostanie włożona do gardła. Nie będziesz mógł mówić, ale nadal będziesz mógł oddychać. Twój lekarz pobierze próbkę płynu z jelita cienkiego za pomocą cewnika aspiracyjnego.

Po zakończeniu procedury rurka zostanie usunięta z gardła. Następnie możesz chwilę odpocząć, aby znieczulenie ustąpiło. Ważne jest, aby wiedzieć, że ponieważ procedura wymaga sedacji, po badaniu nie będzie można jechać do domu.

Przez resztę dnia powinieneś ograniczyć swoją aktywność do minimum. Niektórzy ludzie doświadczają łagodnych skutków ubocznych, takich jak gazy, wzdęcia, skurcze lub bolesność w okolicy gardła. Jeśli wystąpią jakiekolwiek poważne, nietypowe lub niepokojące objawy (takie jak wymioty lub odkrztuszanie krwi), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Badanie leków

Dość powszechnym sposobem oceny obecności SIBO przez świadczeniodawców jest zastosowanie próby leku na SIBO. Szybkie złagodzenie objawów sugerowałoby zatem obecność SIBO.

Najczęściej stosowanym lekiem na SIBO jest Xifaxan (rifaksymina), który jest antybiotykiem. Xifaxan różni się od większości znanych Ci antybiotyków, ponieważ nie jest wchłaniany do organizmu przez żołądek. Zamiast tego działa lokalnie na wszelkie bakterie, które mogą znajdować się w twoim jelicie cienkim.

Chociaż jak dotąd nie ma standardów dotyczących wielkości dawkowania i czasu trwania, świadczeniodawcy mogą zdecydować się na przestrzeganie wytycznych FDA dotyczących stosowania leku Xifaxan w leczeniu IBS z przewagą biegunki (IBS-D). Wytyczne te zalecają przyjmowanie leku przez okres dwóch tygodni, a następnie powtarzanie go przez kolejny tydzień lub dwa.

Podobnie jak w przypadku pozostałych dwóch podejść, to podejście w ramach próby terapeutycznej ma swoje ograniczenia. Po pierwsze, jak widać, nie ma żadnych wytycznych dotyczących przepisywania antybiotyków.

Nie ma również wytycznych, co jest uważane za dobrą odpowiedź na lek. Cała ta niepewność oznacza, że ​​możesz przyjmować za dużo lub za mało leku.

Przyszłość testów SIBO

Naukowcy pracują nad lepszym zrozumieniem samego SIBO, a także nad poprawą trafności metod testowania diagnostycznego. Mamy nadzieję, że w przyszłości świadczeniodawcy będą w stanie dokładnie zidentyfikować obecność SIBO, w tym określić, jakie typy bakterii zasiedlają jelito cienkie każdej osoby i przyczyniają się do ich objawów.