Harmonogramy szczepień dla dzieci w Stanach Zjednoczonych

W Stanach Zjednoczonych harmonogram szczepień dla dzieci zawiera 13 zalecanych szczepionek. Niektóre wymagają zastrzyków przypominających w wieku dorosłym, aby utrzymać odporność, podczas gdy inne mogą zapewnić ochronę przez całe życie. Zaleca się coroczne szczepienie przeciw grypie.

Harmonogramy szczepień są starannie zaplanowane, aby chronić dzieci przed chorobami potencjalnie zagrażającymi życiu w momencie, gdy są one najbardziej podatne na infekcje. Dokładne przestrzeganie harmonogramów jest ważne nie tylko dla zdrowia Twojego dziecka, ale także dla jego otoczenia.

Alternatywne schematy szczepień nie są zalecane, ponieważ mogą pozostawić dzieci na ryzyko, którego można uniknąć.

Od urodzenia do 15 miesięcy

Szczepienia są zaplanowane w wieku, w którym są najbardziej korzystne. Szczepienia zazwyczaj podaje się w seriach dawek, aby zbudować trwałą odporność na chorobę.

W Stanach Zjednoczonych pierwsza runda szczepień rozpoczyna się w momencie narodzin i trwa co jeden do trzech miesięcy, aż do 15 miesiąca życia.

10 szczepionek, które zostaną rozpoczęte (aw niektórych przypadkach zakończone) między narodzinami a 15 miesiącem życia to:

• Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (HepB): trzydawkowa seria po urodzeniu, 1–2 miesiące i 6–18 miesięcy

• Szczepionka przeciwko Rotawirusowi (RV): Doustna szczepionka Rotarix (serie dwudawkowe podawane w 2. i 4. miesiącu) lub doustna RotaTeq (serie trójdawkowe podawane w 2., 4. i 6. miesiącu)

• Szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi (DTaP): seria pięciu dawek podawana w wieku 2, 4, 6, 15-18 miesięcy i 4-6 lat

• Szczepionka przeciwko Haemophilus influenzae typu b (hib): ActHIB lub Hiberix podawane w serii czterodawkowej po 2, 4, 6 i 12-15 miesiącach lub PedvaxHIB podawane w trzech dawkach po 2, 4 i 12 miesiącach. 15 miesięcy

• Szczepionka przeciw pneumokokom (PCV13): Prevnar 13 podawana w serii czterodawkowej w wieku 2, 4, 6 i 12-15 miesięcy, z jedną dawką szczepionki Pneumovax 23 podawaną dzieciom z wysokim ryzykiem chorób serca lub płuc w wieku 2 lat

• Szczepionka przeciw polio (IPV): czterodawkowa seria podawana w wieku 2, 4, 6-18 miesięcy i 4-6 lat

• Szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR): Dwudawkowa seria szczepionek podawana w wieku 12–15 miesięcy i 4–6 lat

• Szczepionka przeciwko ospie wietrznej (VAR): lepiej znana jako szczepionka przeciwko ospie wietrznej, podawana w dwóch dawkach w wieku 12-15 miesięcy i 4-6 lat.

• Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A (HepA): Dwudawkowa seria podawana w wieku 12 miesięcy i 18–23 miesięcy

• Szczepionka przeciw grypie (IIV): Podawana corocznie w postaci zastrzyku w wieku 6 miesięcy (dwie dawki podane w odstępie co najmniej czterech tygodni dzieciom w wieku od 6 miesięcy do 8 lat, jeśli jest to ich pierwsze szczepienie przeciwko grypie, oraz jedna dawka dla wszystkich pozostałych)

Istnieje również szczepionka przeciw grypie w aerozolu do nosa o nazwie FluMist dostępna dla zdrowych dzieci w wieku 2 lat i starszych. Z wyjątkiem ograniczeń wiekowych tej szczepionki i sposobu jej podawania (jedno rozpylenie do każdego nozdrza), FluMist podaje się według tego samego schematu, co zastrzyk przeciw grypie.

18 miesięcy do 16 lat

Niektóre z wyżej wymienionych szczepionek będą nadal podawane w tym okresie. Twoje dziecko ukończy wszystkie szczepienia, które rozpoczęło we wczesnym okresie życia w wieku 4–6 lat (z wyjątkiem szczepionki przeciw grypie, którą musi otrzymywać co roku).

Otrzymają te trzy dodatkowe szczepionki, które najlepiej uzupełnić w wieku 16 lat:

• Szczepionka przeciw tężcowi, błonicy i krztuścowi (Tdap): Jedna dawka podana w wieku 11 lub 12 lat w celu wzmocnienia odporności na szczepionkę DTaP

• Szczepionka przeciw meningokokom: albo dwudawkowa seria szczepionki Menactra lub Menveo podana w wieku 11 lub 12 lat i ponownie w wieku 16 lat, albo jedna dawka szczepionki MenQuadfi podana do pierwotnego szczepienia od 2 roku życia lub jako szczepionka przypominająca w wieku 15 lat lub później

• Szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV): Dwudawkowa seria szczepionki Gardasil 9 podana w wieku 11 lub 12 lat, a druga dawka 6 do 12 miesięcy później

Opcje szczepionek kombinowanych

Wiele zalecanych szczepionek może być dostarczonych w tym samym czasie. Aby jeszcze bardziej zmniejszyć obciążenie szczepieniami dzieci, w Stanach Zjednoczonych Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła do stosowania pięć szczepionek skojarzonych:

• Pediarix: Kombinacja szczepionek DTaP, polio i wirusowego zapalenia wątroby typu B podana w trzech dawkach w 2, 4 i 6 miesiącu

• Pentacel: Kombinacja szczepionek DTaP, polio i Hib podawana w serii czterodawkowej w 2, 4, 6 i 12-15 miesiącu

• ProQuad: połączenie szczepionek MMR i przeciwko ospie wietrznej zwykle podawane jako druga dawka serii MMR i przeciwko ospie wietrznej w wieku 4–6 lat

• Kinrix lub Quadracel: połączenie szczepionek DTaP i polio podawane w wieku 4–6 lat w celu zastąpienia piątej dawki DTaP i czwartej dawki szczepionki przeciwko polio

• Vaxelis: Kombinacja szczepionek DTaP, polio, Hib i wirusowego zapalenia wątroby typu B podana w trzech dawkach w 2, 4 i 6 miesiącu

Kto ustala harmonogram?

Harmonogram szczepień w Stanach Zjednoczonych opiera się na zaleceniach Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP), niezależnej grupy doradczej w ramach Centers for Disease Control and Prevention (CDC).

Zalecenia zostały opracowane przy udziale Amerykańskiej Akademii Pediatrii (AAP), Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych (AAFP) i innych.

Kto nakazuje szczepienie?

Ostatecznie to przepisy stanowe określają, jakie szczepionki muszą być wymagane przez dzieci, aby chodzić do szkoły lub przedszkola (w miejscach publicznych, ale często także prywatnych).

Chociaż nie wszystkie zalecenia ACIP są przestrzegane przez wszystkie stany – na przykład szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) jest obowiązkowa tylko w trzech stanach, Dystrykcie Kolumbii i Portoryko— większość jest.

Państwa dopuszczają różne poziomy wyjątków medycznych, religijnych i filozoficznych.

Jednak to, czy szczepionka jest wymagana przez stan, czy nie, nie powinno wpływać na twoje plany szczepień. Przestrzeganie zalecanego harmonogramu szczepień ustalonego przez ACIP jest najlepszym sposobem ochrony dziecka przed chorobami, którym można zapobiec.

Harmonogramy alternatywne

Alternatywne schematy szczepień wyrosły z w dużej mierze błędnie zrodzonej obawy, że tak wiele szczepień przed ukończeniem drugiego roku życia „przeciąża” układ odpornościowy dziecka i jest potencjalnie szkodliwe.

Jest to narracja popularnie przyjęta i rozpowszechniana przez zwolenników antyszczepionkowości („antyszczepionkowych”), pomimo badań, które są przeciwne.

Dwa alternatywne harmonogramy, do których często zwracają się sceptycy szczepionkowi, to:

• „Przyjazny dla użytkownika harmonogram szczepień”: ten harmonogram, stworzony przez dr med. Donalda W. Millera, opóźnia szczepienia do wieku 2 lat. Zaleca się również, aby zamiast stosowania DTaP, stosować indywidualne szczepionki niezawierające tiomersalu na błonicę, tężec i krztusiec. — szczepionek, które nie są dostępne — należy podać. Co więcej, autor obecnie nie zaleca szczepień i promuje wiele przekonań sprzecznych z nauką medyczną.

• „Alternatywny harmonogram szczepień dr. Boba”: opracowany przez pediatrę Roberta Searsa, MD, harmonogram obejmuje szczepienia tak, aby niemowlęta dostawały nie więcej niż dwie szczepionki na raz, co oznacza, że ​​będą potrzebowały comiesięcznych szczepień. Opóźnia również szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B do czasu, gdy dzieci będą starsze i zaleca indywidualne szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce zamiast skojarzonej szczepionki MMR.

Mimo to ogólnokrajowe badanie przeprowadzone przez AAP wykazało, że w 2013 r. 87% ankietowanych pediatrów otrzymało od rodziców prośby o alternatywny harmonogram szczepień dla swoich dzieci.

Powodem był dyskomfort dziecka (75%) i obawy o przeciążenie układu odpornościowego (73%).

Harmonogramy szczepień mają na celu zapewnienie dziecku jak największej ochrony przed chorobami, którym można zapobiec. Zalecany harmonogram zapobiega chorobom, które w przeszłości powodowały choroby, kalectwo, paraliż lub śmierć dużej liczby dzieci.

Pomimo tych zysków, trwające kampanie osób, które nie wierzą w szczepienia, doprowadziły do ​​spadku liczby szczepień w całych Stanach Zjednoczonych. W rezultacie choroba taka jak odra, uznana za wyeliminowaną w 2000 r., rozprzestrzeniła się w całym kraju w lokalnych i regionalnych epidemiach.

Trzymając się harmonogramu szczepień, chronisz nie tylko swoje dziecko, ale także całą społeczność.