Przegląd enzymatycznej terapii zastępczej w chorobie Pompego

Enzymatyczna terapia zastępcza (ERT) jest skutecznym sposobem leczenia choroby Pompego. Polega na wstrzyknięciu alfa-glukozydazy bezpośrednio do krwiobiegu. ERT pomaga organizmowi rozkładać glikogen i zapobiega jego toksycznemu gromadzeniu się. Złagodzi również objawy i spowolni postęp choroby Pompego.

Po zdiagnozowaniu choroby Pompego będziesz potrzebować ERT przez resztę swojego życia. To jedyny sposób na powstrzymanie gromadzenia się glikogenu w organizmie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o chorobie Pompego, o działaniu ERT oraz o skutkach ubocznych i niepożądanych skutkach związanych z ERT.

Co to jest choroba Pompego?

Choroba Pompego to rzadka choroba genetyczna, która powoduje nieprawidłowe gromadzenie się glikogenu, cząsteczki cukru, wewnątrz komórek organizmu. To nagromadzenie zaburzy funkcję narządów i tkanek. Choroba Pompego często atakuje serce, układ oddechowy i mięśnie szkieletowe. Może prowadzić do osłabienia mięśni i problemów z oddychaniem.

Choroba Pompego dotyka jedną na 40 000 osób w Stanach Zjednoczonych. Jest to choroba dziedziczna spowodowana mutacjami w genie wytwarzającym enzym zwany kwaśną alfa-glukozydazą (GAA).

Ten stan należy do grupy zaburzeń zwanych zaburzeniami spichrzania lizosomalnego. Zaburzenia te są dziedzicznymi stanami metabolicznymi, w których dochodzi do toksycznego nagromadzenia materiałów w komórkach organizmu z powodu niedoboru enzymów.

Choroba Pompego jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny, co oznacza, że ​​aby rozwinąć się choroba, musisz odziedziczyć dwa wadliwe geny, po jednym od każdego z rodziców. Osoby, które mają tylko jeden zmutowany gen, nie będą miały objawów choroby Pompego.

Objawy choroby Pompego będą się różnić w zależności od tego, kiedy się rozpoczną i ile powodują problemów.

W przypadku dzieci poniżej 1 roku życia objawy mogą obejmować:

• Problemy z karmieniem i nie tyciem
• Słaba kontrola głowy i szyi oraz późne przewracanie się i siadanie
• Problemy z oddychaniem, w tym infekcje płuc
• Pogrubione i powiększone serce lub wady serca
• Powiększona wątroba
• Powiększony język

Starsze dzieci i dorośli, u których rozwinie się choroba Pompego o późnym początku, będą miały stopniowe objawy, które zwykle nie dotyczą serca.

Objawy choroby Pompego o późnym początku mogą obejmować:

• Słabość w ciężarówce, nogach lub ramionach
• Infekcje płuc

• Duszność i problemy z oddychaniem podczas snu

• Krzywizna kręgosłupa
• Powiększona wątroba
• Powiększony język, który może wpływać na żucie i połykanie
• Sztywne stawy

Nie ma lekarstwa na chorobę Pompego, ale można opanować objawy, aby poprawić oczekiwaną długość życia danej osoby. ERT jest uważana za terapię pierwszego rzutu (początkową), którą zwykle rozpoczyna się, gdy tylko diagnoza zostanie potwierdzona.

Inne metody leczenia obejmują terapię wspomagającą — terapię fizyczną, zawodową i logopedyczną — w celu poprawy jakości życia oraz poprawy siły mięśni i przyjmowania pokarmu. Zmiany w diecie mogą być pomocne w złagodzeniu trudności w przypadku zajęcia mięśni połykania.

Mięśnie zaangażowane w oddychanie mogą być dotknięte chorobą Pompego o późnym początku. Na początku problemy z oddychaniem pojawiają się podczas snu, ale wraz z postępem choroby objawy hipowentylacji będą pojawiać się w ciągu dnia.

Choroba Pompego może również powodować upośledzenie mięśni kaszlu i udrażniania dróg oddechowych — oba te czynniki mogą prowadzić do nawracających infekcji dróg oddechowych.

Według raportu z 2017 roku opublikowanego w The Brazilian Journal of Pulmonology, dyskomfort w oddychaniu dotyka 75% osób z chorobą Pompego, a niewydolność oddechowa jest główną przyczyną w tej grupie.

Problemy z oddychaniem w chorobie Pompego są rozwiązywane za pomocą wentylacji mechanicznej (wentylacja wspomagana) w celu uzupełnienia lub zastąpienia oddychania spontanicznego.

Jak działa ERT

ERT stosuje się w leczeniu chorób genetycznych, w tym choroby Pompego, w przypadku których ilość enzymu jest niewystarczająca lub wytwarzany enzym nie działa tak, jak powinien. Obejmuje funkcjonalny enzym wytwarzany w laboratorium przy użyciu genetycznie zmodyfikowanych komórek. Komórki są następnie zbierane, a enzym jest oczyszczany przed zastosowaniem w leczeniu.

ERT stosuje się również w leczeniu choroby Fabry’ego i choroby Gauchera. Podobnie jak choroba Pompego, te dwa schorzenia są zaburzeniami spichrzania lizosomalnego.

Dzięki ERT alfa-glukozydaza jest wprowadzana bezpośrednio do krwiobiegu, gdzie organizm na nią reaguje i rozkłada glikogen, aby zapobiec toksycznemu gromadzeniu się w komórkach. Skuteczne zarządzanie glikogenem powoduje złagodzenie objawów choroby Pompego i spowolnienie postępu choroby.

Po zdiagnozowaniu choroby Pompego i rozpoczęciu ERT będzie ona musiała kontynuować leczenie ERT przez resztę życia. Jeśli ERT zostanie zatrzymany, glikogen ponownie nagromadzi się w komórkach organizmu. Po rozpoczęciu ERT rzadko jest zatrzymywany, nawet jeśli dana osoba doświadcza negatywnych skutków ubocznych.

ERT wiąże się z poprawą siły i poziomu energii, a także wyższymi wskaźnikami przeżywalności. Niestety, ERT nie może rozwiązać objawów neurologicznych i skutków choroby Pompego.

Lumizyme (alglukozydaza alfa) jest jedyną opcją ERT dostępną w Stanach Zjednoczonych w leczeniu choroby Pompego. Jest dostępny wyłącznie w postaci wlewu dożylnego (IV) i musi być podawany w placówce służby zdrowia.

Nie ma leku generycznego dla Lumizyme i jest to drogi lek nawet z ubezpieczeniem. Na szczęście producent leku oferuje program pomocy współpłacenia.

Skutki uboczne i reakcje niepożądane

Jak wszystkie leki, ERT ma skutki uboczne. Najczęstsze działania niepożądane wynikają z dożylnego podawania leku. Może to obejmować reakcje w miejscu wkłucia, takie jak obrzęk lub podrażnienie.

Napływ płynu ERT do organizmu może prowadzić do zaburzeń równowagi elektrolitowej, które mogą obejmować objawy nudności, letarg i zatrzymanie płynów lub bardziej poważne skutki, takie jak śpiączka, drgawki lub zawał serca.

Możliwe jest również wystąpienie reakcji alergicznej na enzym. Układ odpornościowy może potraktować lek jako substancję obcą i zaatakować go, prowadząc do ciężkiej reakcji alergicznej, takiej jak anafilaksja.

Dodatkowe skutki uboczne ERT mogą obejmować:

• Ból lub drżenie mięśni
• Zmęczenie
• Nudności i wymioty
• Wysypka, zaczerwienienie skóry lub pokrzywka
• Gorączka, zaczerwienienie lub uczucie gorąca
• Bół głowy
• Kaszel
• Nadmierne pocenie
• Mniej tlenu we krwi
• Szybkie tętno lub szybki oddech
• Zawroty głowy
• Dyskomfort w klatce piersiowej
• Wysokie ciśnienie krwi
• Blada skóra
• Niebieska lub fioletowa skóra

W przypadku choroby Pompego lekarze mogą przepisać wyższe dawki ERT w celu leczenia schorzenia, co oznacza większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Dodatkowe zabiegi

Chociaż ERT jest jedynym zatwierdzonym sposobem leczenia choroby Pompego, badania skupiały się na zwiększeniu skuteczności terapii i zmniejszeniu skutków ubocznych terapii.

Na przykład naukowcy przyjrzeli się lekom takim jak metotreksat, które zmniejszają aktywność układu odpornościowego. Jedno z badań zgłoszonych w 2013 roku w Journal of Pediatrics wykazało, że dodanie terapii takich jak metotreksat może wyeliminować reakcje immunologiczne na objawy ERT.

Naukowcy przyjrzeli się wykorzystaniu farmakologicznych białek opiekuńczych – cząsteczek, które pomagają enzymom zachować swój kształt. Według raportu z 2014 r. w czasopiśmie Molecular Therapy, chaperony mogą zapewnić, że podany enzym nie rozłoży się zbyt wcześnie.

Chaperony zachęcają również do rozwoju funkcjonalnych enzymów, pomagając organizmowi w prawidłowym fałdowaniu enzymów, co zmniejszy skutki uboczne.

Ponieważ choroba Pompego jest chorobą genetyczną, nie można jej zapobiec. A perspektywa zależy od tego, jakie narządy mogą zostać dotknięte. Na szczęście leczenie ERT może być pomocne dla osób żyjących z tą chorobą i umożliwić im normalne, produktywne życie.

Badania nad ERT i terapią genową w leczeniu choroby Pompego wciąż rosną i wydają się obiecujące, co może prowadzić do przyszłej poprawy perspektyw i jakości życia osób żyjących z tą chorobą.