Jak leczy się rzęsistkowicę

Rzęsistkowica jest chorobą przenoszoną drogą płciową (STD), która choć nieprzyjemna, zwykle nie powoduje trwałych skutków i jest łatwa do leczenia po zidentyfikowaniu. Rzęsistkowicę można z powodzeniem leczyć za pomocą leków na receptę, ale możliwe jest ponowne zakażenie i ważne jest, aby podjąć środki ostrożności, aby zarówno uniknąć zakażenia, jak i przekazać zakażenie innym.

Poniżej znajduje się kilka wskazówek dotyczących zarządzania i leczenia rzęsistkowicy:

Styl życia

Ponieważ nie ma konkretnych środków zapobiegawczych, takich jak szczepionka, strategie dotyczące stylu życia są kluczem do ochrony przed rzęsistkowicą.

Uważaj na objawy

Jeśli odczuwasz swędzenie lub owrzodzenia pochwy lub penisa, nie ignoruj ​​tego, ponieważ może to być oznaką rzęsistkowicy, inna infekcja lub inna choroba przenoszona drogą płciową. Podobnie, jeśli masz parcie na mocz, częste oddawanie moczu lub pieczenie podczas oddawania moczu, powinieneś zwrócić się o pomoc lekarską. Są to objawy infekcji miednicy lub dróg moczowych.

Nie drapać

Drapanie swędzenia lub owrzodzenia pochwy lub penisa może powodować krwawienie, dodatkowe podrażnienie i ból. Nadmierne drapanie może potencjalnie powodować owrzodzenie, które może prowadzić do bakteryjnych infekcji skóry w okolicy. Może to przedłużyć powrót do zdrowia podczas leczenia.

Komunikuj się z partnerami

Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że Ty lub Twój partner seksualny możecie mieć rzęsistkowicę lub inną chorobę przenoszoną drogą płciową, ważne jest, aby informować się nawzajem i podejmować odpowiednie środki, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji między sobą.

Używaj prezerwatyw

Używanie prezerwatyw może znacznie zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się rzęsistkowicy.KątJeśli Ty lub Twój partner ma lub może mieć rzęsistkowicę, należy przerwać aktywność seksualną bez zabezpieczenia do czasu zakończenia leczenia każdej zarażonej osoby i ustąpienia infekcji

HIV

Jeśli jesteś w związku, w którym jeden partner ma HIV, a drugi nie, nie należy zakładać, że profilaktyka lub terapia HIV zapobiegną rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak rzęsistkowica.

Terapie bez recepty

Jeśli odczuwasz swędzenie lub ból spowodowany rzęsistkowicą, możesz stosować terapie dostępne bez recepty. Jeśli chodzi o produkty dostępne bez recepty, upewnij się, że nie wkładasz materiałów do pochwy lub penisa, ponieważ może to spowodować podrażnienie i pogorszyć stan.

Balsamy i kremy

Balsamy i kremy mogą łagodzić swędzenie i podrażnienie, gdy są stosowane na powierzchni skóry. Upewnij się, że używasz produktów, które nie powodują dodatkowych podrażnień.

Istnieje wiele różnych marek balsamów i kremów z różnymi składnikami, dlatego najlepiej skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą, aby upewnić się, że każdy balsam lub krem, którego używasz, jest odpowiedni do stosowania w przypadku rzęsistkowicy.

bicze

Douching nie jest zalecane, jeśli masz rzęsistkowicę.KątMoże zmieniać płyny w okolicy pochwy, zwiększając podatność na rzęsistkowicę.

Jednym z powodów, dla których kobiety mogą używać irygacji, jest poprawa zapachu pochwy i okolic. Ponieważ rzęsistkowica powoduje nieprzyjemny zapach u wielu kobiet, możesz po raz pierwszy rozważyć douching, właśnie z powodu tego zapachu.

Jeśli jednak poczujesz nieprzyjemny zapach w okolicy pochwy, nie bierz się. Zamiast tego skontaktuj się z lekarzem, ponieważ może to być pierwsza oznaka infekcji, która wymaga leczenia na receptę.

Leki na receptę

Nie jest jasne, dlaczego u niektórych osób pojawiają się objawy rzęsistkowicy, a u innych nie.

Jeśli jesteś kobietą, będziesz potrzebować ostatecznego leczenia przed zajściem w ciążę, ponieważ infekcja może mieć niekorzystny wpływ na dziecko.

Rzęsistkowicę leczy się specjalną grupą leków znanych jako nitroimidazole, które są stosowane doustnie (doustnie). Preparaty w postaci kremu lub balsamu tych leków nie są w stanie odpowiednio leczyć infekcji rzęsistkowicą, gdy są stosowane na zainfekowany obszar, mimo że mogą być przydatne w leczeniu innych infekcji narządów płciowych.

Używanie alkoholu

Oba zalecane sposoby leczenia rzęsistkowicy są uważane za bezpieczne i skuteczne, ale wiadomo, że mają szkodliwe skutki, gdy są przyjmowane z alkoholem. Mogą również stać się mniej skuteczne, jeśli pijesz alkohol.

Dodatkowo mogą powodować reakcję opisaną jako reakcja podobna do disulfiramu, charakteryzująca się zaczerwienieniem (czerwone plamy na twarzy), zawrotami głowy, nudnościami, przyspieszonym biciem serca, trudnościami w oddychaniu i bólem w klatce piersiowej. To bardzo poważna reakcja, która może wymagać hospitalizacji, a nawet spowodować śmierć.

Leczenie medyczne partnerów seksualnych

Podczas leczenia rzęsistkowicy ważne jest, aby leczyć również swoich partnerów seksualnych. Jeśli tak nie jest, możesz przenosić infekcję tam iz powrotem.

Procedury prowadzone przez specjalistów

Jeśli rozwinie się jedno z rzadkich powikłań rzęsistkowicy, takie jak zakażona torbiel, ropień lub przetoka, może być potrzebny zabieg drenażu ropnia lub chirurgicznej naprawy przetoki. Nie jest to częste, ponieważ poważne powikłania nie są typowe dla rzęsistkowicy.

Jeśli zajdziesz w ciążę i masz nieleczoną rzęsistkowicę, Twój lekarz będzie musiał dokładnie rozważyć sytuację oraz ryzyko i korzyści leczenia dla Ciebie i Twojego dziecka.

Ciąża i karmienie piersią

Rzęsistkowica może negatywnie wpływać na wynik ciąży.KątMoże to być związane z niską masą urodzeniową i przedwczesnym porodem. Zagrożenia te wymagają ścisłej opieki prenatalnej i dokładnego monitorowania ciąży.

Istnieje potencjalne ryzyko i korzyści z leczenia rzęsistkowicy podczas ciąży.KątJeśli wybrano leczenie, zwykle jest to pojedyncza doustna dawka 2 g metronidazolu. Skutki stosowania metronidazolu podczas ciąży nie zostały dobrze zbadane.

Ogólnie rzecz biorąc, poród nie jest utrudniony przez zakażenie rzęsistkowicą, chociaż niewiele jest doniesień o zarażeniu dzieci podczas porodu.

Jeśli Twoje dziecko urodziło się wcześnie lub ma niską wagę urodzeniową, może wymagać szczególnej uwagi na oddziale noworodkowym, w zależności od tego, jak małe i wcześniactwo jest w chwili urodzenia.

Medycyna komplementarna (CAM)

Istnieje wiele alternatywnych terapii, które zostały przebadane w leczeniu rzęsistkowicy, ale większość z nich została przebadana w warunkach laboratoryjnych i obecnie nie jest dostępna. Obejmują one:

• Mentha crispa: Ten ekstrakt roślinny został przebadany w eksperymencie badawczym dotyczącym leczenia rzęsistkowicy u kobiet. Jednorazową dawkę 2 g ekstraktu roślinnego porównano z seknidazolem, który jest nitroimidazolem, który nie jest formalnie dopuszczony do leczenia rzęsistkowicy. Naukowcy zgłosili dobrą tolerancję Mentha crispa i poprawę „wydzielin z pochwy, nieprzyjemnego zapachu wydzieliny z pochwy, dyspareunii, bolesnego oddawania moczu, bólu miednicy oraz pieczenia i swędzenia w okolicy narządów płciowych” po leczeniu u 90 procent kobiet, które otrzymały ekstrakt roślinny i u 96 procent kobiet, które otrzymały leki na receptę.

• Imbir: Wykazano, że ekstrakt z imbiru niszczy Trichomonas Vaginalis, pasożyta odpowiedzialnego za rzęsistkowicę, gdy jest stosowany na próbce pasożyta uzyskanego od myszy. Obecnie nie jest zatwierdzony ani dostępny jako lek na infekcje u ludzi.

• Lektyna Phaseolus vulgaris: Wykazano, że ekstrakt uzyskany z fasoli paraliżuje i niszczy pasożyta Trichomonas Vaginalis, gdy był badany w warunkach laboratoryjnych.

• Ekstrakt alkoholowy i olejek z Nigella sativa: Wyciąg uzyskany z nasion rośliny. Wykazano, że postać olejowa jest wysoce toksyczna dla Trichomonas Vaginalis w warunkach laboratoryjnych, podczas gdy postać ekstraktu jest tylko umiarkowanie toksyczna dla pasożyta.