Infekcja MRSA: objawy, przyczyny i leczenie

Zakażenie gronkowcem złocistym opornym na metycylinę (MRSA) jest wywoływane przez rodzaj gronkowca, który uodparnia się na wiele antybiotyków stosowanych w leczeniu zwykłych zakażeń gronkowcem.

Większość MRSA infekcje występują u osób przebywających w szpitalach lub innych placówkach opieki zdrowotnej, takich jak domy opieki i centra dializ. Kiedy ta infekcja występuje w tych ustawieniach, nazywa się to związaną z opieką zdrowotną MRSA (HA-MRSA). HA-MRSA infekcje zwykle są związane z inwazyjnymi procedurami lub urządzeniami, takimi jak operacje, rurki dożylne lub sztuczne stawy. HA-MRSA może rozprzestrzeniać się przez pracowników służby zdrowia dotykających ludzi z nieczystymi rękami lub dotykających brudnych powierzchni.

Inny typ MRSA infekcja wystąpiła w szerszej społeczności – wśród osób zdrowych. Ten typ jest nazywany powiązanym ze społecznością MRSA (CA-MRSA) i często zaczyna się jako bolesny wrzód na skórze. Infekcja CA-MRSA jest zwykle przenoszona przez kontakt skóra do skóry. Osoby zagrożone to zapaśnicy, pracownicy opieki nad dziećmi i osoby żyjące w zatłoczonych warunkach.

Objawy MRSA infekcja

Infekcje skóry gronkowcem, w tym MRSA, zwykle zaczynają się od obrzęku, bolesnych czerwonych guzków, które mogą wyglądać jak pryszcze lub ukąszenia pająka. Obszar dotknięty może być:

• Ciepły w dotyku
• Pełne ropy lub innego drenażu
• Towarzyszy gorączka

Te czerwone guzy mogą szybko przekształcić się w głębokie, bolesne czyraki (ropnie), które wymagają chirurgicznego drenażu. Czasami bakterie pozostają ograniczone do skóry. Ale mogą również wnikać głęboko w ciało, powodując potencjalnie zagrażające życiu infekcje kości, stawów, ran pooperacyjnych, krwiobiegu, zastawek serca i płuc.

Kiedy musisz iść do lekarza?

Miej oko na drobne problemy skórne – pryszcze, ukąszenia owadów, skaleczenia i zadrapania – zwłaszcza u dzieci. Jeśli rany wyglądają na zakażone lub towarzyszy im gorączka, skontaktuj się z lekarzem.

Przyczyny zakażenia MRSA

Istnieją różne odmiany bakterii Staphylococcus aureus, powszechnie nazywane „gronkowcem”. Bakterie gronkowca normalnie występują na skórze lub w nosie około jednej trzeciej populacji. Bakterie są na ogół nieszkodliwe, chyba że dostaną się do organizmu przez skaleczenie lub inną ranę, a nawet wtedy zwykle powodują jedynie drobne problemy skórne u zdrowych ludzi.

Według Centers for Disease Control and Prevention, około 5% populacji jest nosicielami chronicznego gatunku bakterii gronkowca zwanego MRSA.

Odporność na antybiotyki

MRSA jest wynikiem dziesięcioleci często niepotrzebnego stosowania antybiotyków. Od lat przepisuje się antybiotyki na przeziębienia, grypę i inne infekcje wirusowe, które nie reagują na te leki. Nawet jeśli antybiotyki są stosowane w odpowiedni sposób, przyczyniają się do rozwoju bakterii lekoopornych, ponieważ nie niszczą każdego zarazka, na który atakują. Bakterie żyją w szybkim tempie ewolucji, więc zarazki, które przeżywają leczenie jednym antybiotykiem, szybko uczą się opierać innym.

Czynniki ryzyka

Ponieważ szczepy szpitalne i społeczne MRSA zwykle występują w różnych warunkach, czynniki ryzyka dla obu szczepów są różne.

Czynniki ryzyka HA-MRSA

• Pobyt w szpitalu. MRSA pozostaje problemem w szpitalach, gdzie może atakować najsłabszych – osoby starsze i osoby z osłabionym układem odpornościowym.
• Posiadanie inwazyjnego urządzenia medycznego. Rurki medyczne – takie jak przewody dożylne lub cewniki moczowe – mogą stanowić ścieżkę do MRSA podróżować do twojego ciała.
• Przebywanie w placówce opieki długoterminowej. MRSA jest powszechny w domach opieki. Przewoźnicy MRSA mają zdolność do jej rozprzestrzeniania, nawet jeśli sami nie są chorzy.

Czynniki ryzyka dla CA-MRSA

• Uprawianie sportów poprzez kontakt skóra do skóry. MRSA może łatwo rozprzestrzeniać się poprzez skaleczenia i zadrapania oraz kontakt ze skórą.
• Życie w zatłoczonych lub niehigienicznych warunkach. MRSA wybuchy epidemii miały miejsce w wojskowych obozach szkoleniowych, ośrodkach opieki nad dziećmi i więzieniach.
• Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami. Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami mają większe ryzyko rozwoju MRSA infekcje.
• Zakażenie wirusem HIV. Osoby z HIV mają większe ryzyko rozwoju MRSA infekcje.
• Używanie nielegalnych narkotyków dożylnych. Osoby, które używają nielegalnych narkotyków dożylnych, są bardziej narażone na ryzyko MRSA infekcje.

Komplikacje od MRSA infekcja

MRSA infekcje mogą opierać się działaniu wielu popularnych antybiotyków, więc są trudniejsze do wyleczenia. Infekcje rozprzestrzeniają się i czasami zagrażają życiu.

MRSA infekcje mogą wpływać na:

• Bloodstream
• Płuca
• Serce
• Kości
• Stawy

Zapobieganie MRSA infekcja

Zapobieganie HA-MRSA

W szpitalu osoby zakażone lub skolonizowane MRSA często są izolowane jako środek zapobiegający rozprzestrzenianiu się MRSA. Goście i pracownicy służby zdrowia opiekujący się osobami w izolacji mogą wymagać noszenia odzieży ochronnej.

Muszą również przestrzegać surowych procedur higieny rąk. Na przykład pracownicy służby zdrowia mogą pomóc w zapobieganiu HA-MRSA myjąc ręce wodą z mydłem lub używając środka odkażającego do rąk przed i po każdej wizycie klinicznej.

Pomieszczenia szpitalne, powierzchnie i wyposażenie, a także odzież do prania wymagają odpowiedniej dezynfekcji i regularnego czyszczenia.

Zapobieganie CA-MRSA

• Myć dłonie. Staranne mycie rąk to najlepsza ochrona przed zarazkami. Szybko szoruj ręce przez co najmniej 20 sekund. Noś małą butelkę odkażacza do rąk zawierającą co najmniej 60% alkoholu, gdy nie masz dostępu do mydła i wody.
• Zakryj rany. Utrzymuj rany i zadrapania w czystości i przykryj je czystymi, suchymi bandażami, aż się zagoją. Ropa z zakażonych ran może zawierać MRSA, a zakrywanie ran może pomóc w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii.
• Przechowuj rzeczy osobiste. Unikaj dzielenia się przedmiotami osobistymi, takimi jak ręczniki, prześcieradła, maszynki do golenia, odzież i sprzęt sportowy. MRSA rozprzestrzenia się na zainfekowane obiekty, a także poprzez bezpośredni kontakt.
• Prysznic po zawodach lub ćwiczeniach sportowych. Prysznic natychmiast po każdej grze lub treningu. Użyj mydła i wody. Nie udostępniaj ręczników.
• Odkaż pościel. Jeśli masz skaleczenie lub ból, wypierz ręczniki i pościel w pralce ustawionej na najgorętszą wodę (z dodatkiem wybielacza, jeśli to możliwe) i wysusz je w gorącej suszarce. Po każdym noszeniu pierz ubrania gimnastyczne i sportowe.

Diagnoza

Lekarze diagnozują MRSA poprzez sprawdzenie próbki tkanki lub wydzieliny z nosa pod kątem oznak obecności bakterii lekoopornych. Próbka jest wysyłana do laboratorium, gdzie jest umieszczana w naczyniu ze składnikami odżywczymi, które pobudzają rozwój bakterii.

Ale ponieważ rozwój bakterii trwa około 48 godzin, nowsze testy, które mogą wykryć DNA gronkowca w ciągu kilku godzin, stają się coraz bardziej dostępne.

Leczenie MRSA infekcja

Zarówno związane z opieką zdrowotną, jak i związane ze społecznością szczepy MRSA nadal reagują na niektóre antybiotyki.

Lekarze mogą być zmuszeni do wykonania operacji w trybie nagłym w celu drenażu dużych czyraków (ropni), oprócz podania antybiotyków.

W niektórych przypadkach antybiotyki mogą nie być konieczne. Na przykład lekarze mogą osuszyć niewielki, płytki wrzód (ropień) spowodowany przez MRSA zamiast leczyć infekcję lekami.

Idę do lekarza

Twój lekarz może skierować Cię do specjalisty, w zależności od tego, który z Twoich narządów jest dotknięty infekcją. Na przykład lekarz może skierować Cię do lekarza przeszkolonego w zakresie chorób skóry (dermatolog) lub lekarza przeszkolonego w zakresie chorób serca (kardiolog).

Co możesz zrobić

Przed wizytą możesz napisać listę zawierającą:

• Szczegółowe opisy objawów
• Informacje o problemach zdrowotnych, które miałeś
• Informacje o problemach zdrowotnych twoich rodziców lub rodzeństwa
• Wszystkie przyjmowane leki i suplementy diety
• Pytania, które chcesz zadać lekarzowi

Co zrobi twój lekarz

Podczas fizycznego badania lekarz dokładnie zbada wszelkie skaleczenia skóry. Lekarz może pobrać próbkę tkanki lub płynu z nacięć do badania.