Jak poruszać się po skomplikowanych relacjach matka-córka

„Dorośli nic nie znaczą dla matki. Dziecko to dziecko. Rośnie, starzeje się, ale rośnie? Co to ma znaczyć? W moim sercu to nic nie znaczy”. — Od Ukochanego — Toni Morrison

O związkach teściowych może docierać cała prasa i żarty, ale konflikt między matką a córką jest zbyt powszechny. Wielokrotnie źródłem konfliktu jest matka, której serce nie rozpoznaje, że córka jest „dorosła”. Kiedy matka nie uznaje dorosłości córki, może dojść do rozłamu w rodzinie.

Rodzinne rozłamy, które nie zostaną naprawione, mogą prowadzić do oddzielenia dziadków od wnuków po urodzeniu się dzieci. Unikanie konfliktu jest prawie zawsze lepsze niż jego naprawa. Zrozumienie niektórych najczęstszych przyczyn konfliktów to pierwszy krok.

Poruszanie się w różnych kierunkach

Problem: dorosła córka zmierza w kierunku niezależności; w ten sposób główny ruch jest z dala od matki. Matka czasami odczuwa to jako stratę i stara się przyciągnąć córkę z powrotem.

Próbując utrzymać więź matka-córka przy życiu, matka może zadawać pytania, które córka postrzega jako natrętne, lub udzielać rad, które córka interpretuje jako przeszkadzające. Deborah Tannen, autorka wielu książek o dynamice rodziny, pisze: „Biorąc pod uwagę nadmierną aktywność gruczołów usprawniających u matek i nadaktywne czujniki dezaprobaty u córek, matka-córka jest związkiem wysokiego ryzyka”.

Rozwiązanie: Kiedy tylko jest to możliwe, matki powinny wyrażać zaufanie do wyborów swojej córki. Jest to trudny krok dla matek z kilku powodów. Po pierwsze, trudno odpuścić przekonanie, że mama wie najlepiej. W rzeczywistości matki, które są wobec siebie uczciwe, przyznają, że wielokrotnie się myliły.

Po drugie, większość matek martwi się o bohaterów i trudno im oprzeć się impulsowi, by alarmować o niektórych strasznych rzeczach, które sobie wyobrażają. W rzeczywistości nie ma możliwości, aby matki ani ktokolwiek inny uchronił członków rodziny przed możliwością nieszczęścia.

Nadmierna komunikacja

Problem: Związki kobiet są zwykle oparte na rozmowie, w przeciwieństwie do relacji męskich, które często zawierają dużo komunikacji niewerbalnej i często opierają się na wspólnych czynnościach. Relacje, które opierają się głównie na rozmowie, prędzej czy później napotykają trudności; w ludzkiej naturze leży powiedzenie czegoś, czego nie należy.

Rozwiązanie: Niektórzy sugerują, że matki i córki powinny wziąć stronę z męskiej książki i skoncentrować się na wspólnym robieniu rzeczy. Psychoterapeutka i autorka Dorothy Firman zgadza się, że wspólne zajęcia mogą „rozproszyć niektóre napięte sytuacje”.

Z drugiej strony Firman wskazuje, że działania nie zawsze pogłębiają relację tak, jak może to zrobić dobra rozmowa. „Ale rozmowa musi być pełna szacunku, ostrożna, oparta na miłości i trosce, a dwoje ludzi musi odkryć, czy mogą zabrać rozmowę do miejsca uzdrowienia” – powiedział Firman.

Pokonywanie odległości

Problem: Kiedy matki i córki dzieli odległość, pojawia się inny zestaw problemów. Kobiety najlepiej porozumiewają się twarzą w twarz, ponieważ zwykle potrafią wychwytywać ton, mowę ciała i inne wskazówki. Kiedy muszą komunikować się przez telefon, e-mail, SMS-y i inne środki, mogą doświadczyć więcej nieporozumień, a także ogólnej utraty bliskości.

Rozwiązanie: Być może nie ma idealnego sposobu na komunikowanie się matek i córek rozdzielonych odległością, ale niektóre wybory są lepsze od innych. Facetime i Skype pozwalają użytkownikom obserwować wyraz twarzy, język ciała i jakość głosu. Niezależnie od tego, czy korzystają z telefonu, czy z funkcji czatu wideo, mądre matki przed rozpoczęciem pracy przeprowadzają analizę mentalną. Jakie są bezpieczne tematy rozmowy, a jakich tematów należy unikać?

Komunikacja pisemna ma pewną przewagę nad rozmową, ponieważ wiadomość może być staranniej sformułowana. Tannen zaleca ostrożność przy wysyłaniu wiadomości e-mail: „Nie możesz wiedzieć, jak to się dzieje, a możesz kogoś ocierać w niewłaściwy sposób, a następnie wcierać go coraz głębiej”. Ponadto e-maile można zapisywać i przeglądać.

Media społecznościowe, takie jak Facebook, mogą być również dobrym sposobem na pozostanie w kontakcie, chociaż Facebook ma swój własny zestaw niebezpieczeństw.

Problemy z komunikacją

Problem: W większości rodzin matka jest głównym kanałem rozpowszechniania informacji wśród członków rodziny. Tannen nazywa matkę szefem komunikacji. To mieszane błogosławieństwo, ponieważ oznacza to, że matka może być obwiniana za wszelkie dezinformacje lub nieporozumienia. Ponadto musi podejmować wiele kluczowych decyzji dotyczących tego, komu o czym mówimy, znowu jest to obszar, który jest gotowy do rodzinnego konfliktu.

Rozwiązanie: Jeśli to możliwe, matki powinny skłonić innych członków rodziny do bezpośredniego komunikowania się, bez przechodzenia przez nią. Matki mogą powiedzieć coś w stylu: „Dlaczego sam nie zadzwonisz do swojej siostry? Myślę, że jest teraz w domu”. Członkowie rodziny, którzy nie lubią rozmów telefonicznych, mogą wysyłać SMS-y, e-maile, listy lub wiadomości na Facebooku.

„Rezygnacja z monopolu może wydawać się oddalająca, jak bycie pominiętą (największe możliwe odrzucenie dla kobiet).” Ważne jest, aby takie osoby zdały sobie sprawę, że funkcjonalna rodzina znajduje sposoby na zaangażowanie wszystkich członków rodziny. Jeśli matka jest jedyną siłą łączącą rodzinę, co się dzieje, gdy umrze? Czy rodzina się rozpadnie?

Uczucie przemieszczenia

Problem: Zazdrość jest zbyt powszechną ludzką emocją. Matka może nie być zazdrosna o rówieśników córki, ale może mieć urazę do relacji córki z teściową, macochą, ciotką lub innymi starszymi kobietami. Takie relacje mogą być podświadomie postrzegane jako zagrożenie dla relacji matka-córka.

Rozwiązanie: Świadomość problemu jest pierwszym krokiem, ale niestety nie można rozwiać zazdrości prostym aktem woli. Z drugiej strony pomaga przeanalizować sytuację, uznać uczucie zazdrości i zastosować logikę do sytuacji. Na przykład matka, która dowiedziała się, że macocha otrzymała prezent, może przypomnieć sobie wszystkie prezenty, które otrzymała w przeszłości, i przyznać, że inni ludzie zasługują na to, by od czasu do czasu być w ich odbiorcach.