Od redakcji: Obniżanie płacy pracownikom pracującym z domu jest możliwe

Rachel Charlton-Daily jest dziennikarką specjalizującą się w zdrowiu i niepełnosprawności. Ich prace pojawiają się w publikacjach takich jak Healthline, Huffpost, Metro UK, The Guardian i Business Insider. Charlton-Dailey często wykorzystuje swoją platformę do wskazywania problemów dotykających osoby niepełnosprawne. Tutaj dzielą się, w jaki sposób proponowane cięcia płac za pracę w domu w nieproporcjonalny sposób wpłynęłyby na osoby niepełnosprawne.

Po zniesieniu ograniczeń COVID-19 wiele firm będzie oczekiwać, że pracownicy wrócą do biura. Jednak niektórzy pracownicy są niechętni – zwłaszcza ci z nas, którzy są narażeni na wysokie ryzyko zachorowania na COVID, ponieważ cierpimy na choroby przewlekłe, niepełnosprawność lub mamy obniżoną odporność.

Pojawia się niepokojący trend dla tych z nas, którzy chcą nadal pracować zdalnie: niektóre firmy wysuwają pomysł obniżenia płac pracownikom, którzy zdecydują się kontynuować pracę z domu.

W sierpniu Reuters poinformował, że pracownicy Google, którzy podjęli decyzję o stałej pracy z domu, mogą liczyć na obniżkę wynagrodzenia nawet o 25%.

Rozwijanie się w pracy zdalnej

Jeśli te cięcia płac zostaną powszechnie przyjęte, osoby niepełnosprawne ucierpią najbardziej, ponieważ najbardziej skorzystały na tym, że mogą pracować w domu zamiast chodzić do biura. Jest to szczególnie istotne w trakcie pandemii, która szczególnie dotknęła osoby z osłabionym układem odpornościowym.

Jako osobę, której kariera mogła rozkwitnąć tylko dzięki pracy w domu, pomysł obniżenia wynagrodzenia za pracę w domu jest dla mnie głęboko przygnębiający. Ale to nie tylko ja – wiele osób ze społeczności osób niepełnosprawnych prosperowało w ciągu ostatnich 18 miesięcy pandemii.

Osoby niepełnosprawne mogą teraz pracować w domu w sposób, który jest dla nich wygodny, bez nacisków ze strony aableistycznego społeczeństwa.

Dopóki pandemia nadal nie jest pod kontrolą, ważne jest, aby osoby niepełnosprawne mogły bezpiecznie pracować, a dla wielu oznacza to pracę w domu. Obcięcie płac tych pracowników zmusza ich do wyboru między pójściem do pracy w potencjalnie niebezpiecznym środowisku a brakiem możliwości życia.

Osoby niepełnosprawne już zarabiają mniej

Raport American Institutes for Research (AIR) z 2014 r. wykazał, że osoby niepełnosprawne w wieku produkcyjnym w Stanach Zjednoczonych otrzymują prawie 37% mniej niż osoby sprawne. Raport wykazał również, że osoby pełnosprawne z tytułem magistra zarabiały średnio ponad 20 000 dolarów więcej niż osoby niepełnosprawne, które miały takie same kwalifikacje.

US Census Bureau ustaliło, że pełnoetatowi, całoroczni niepełnosprawni pracownicy w USA zarabiają 87 centów na każdy dolar zarobiony przez pełnosprawnych pracowników. Kiedy uwzględniono harmonogramy i zawody wszystkich pracowników, różnica zwiększyła się do 66 centów za dolara.

Według Departamentu Pracy Stanów Zjednoczonych zatrudnionych jest tylko 17,9% osób niepełnosprawnych. Osoby niepełnosprawne częściej są zatrudniane w niepełnym wymiarze czasu pracy (29% w porównaniu do 16% pracowników sprawnych). Dla niektórych dzieje się tak, ponieważ renty inwalidzkie od rządu ograniczają ich pracę. W Stanach Zjednoczonych ubezpieczenie rentowe z tytułu niezdolności do pracy przestaje obowiązywać, gdy ktoś zarabia ponad 1310 USD miesięcznie lub 2190 USD, jeśli jest niewidomy.

Osoby niepełnosprawne rzadziej pracują w zawodach kierowniczych i zawodowych niż osoby pełnosprawne (36,1% w porównaniu do 43,3% sprawnych).

Bycie niepełnosprawnym jest drogie

Brytyjska organizacja charytatywna Scope szacuje, że średnio osoby niepełnosprawne ponoszą dodatkowe koszty w wysokości 583 GBP (798 USD) miesięcznie, przy czym co piąty wydaje ponad 1000 GBP miesięcznie.

Raport organizacji charytatywnej „Disability Tag Price Tag” wykazał, że 100 funtów dla osoby sprawnej to równowartość zaledwie 68 funtów dla osoby niepełnosprawnej (odpowiednio około 136 i 93 USD). Dodatkowe koszty niepełnosprawnej osoby dorosłej mogą stanowić prawie połowę jej dochodów.

Te dodatkowe koszty pochodzą ze specjalistycznego sprzętu (takiego jak fotele elektryczne i oprogramowanie do odczytu ekranu), adaptacji domu (takich jak konieczność podjazdów i poręczy) oraz konieczności płacenia więcej za dostępne mieszkania.

Dodatkowe koszty mogą również obejmować codzienne rzeczy, takie jak konieczność podróżowania głównie taksówkami (ponieważ transport publiczny jest w dużej mierze niedostępny) oraz jedzenie zgodne ze specjalnymi dietami (które mogą być droższe). Osoby niepełnosprawne mogą również mieć wyższe rachunki za prąd, ponieważ muszą ładować sprzęt. Osoby o ograniczonej mobilności mogą potrzebować więcej ciepła, ponieważ generalnie nie wytwarzają tak dużo ciepła ciała, ponieważ nie poruszają się tak bardzo, jak osoba pełnosprawna. Mogą również potrzebować ogrzewania z powodów medycznych, takich jak zapalenie stawów, krążenie i inne problemy mięśniowo-szkieletowe.

Spośród niepełnosprawnych dorosłych ankietowanych w badaniu „Out in the Cold” Scope, 55% stwierdziło, że martwi się płaceniem rachunków za energię.

Niepełnosprawni pracownicy są cenni

Najbardziej przerażające jest to, że niektórzy pracownicy mówią, że z zadowoleniem przyjęliby obniżkę płac. W ankiecie przeprowadzonej przez Goodhire 61% z 3500 respondentów stwierdziło, że byliby skłonni obniżyć wynagrodzenie, aby kontynuować pracę zdalną.

Niektórzy pracownicy stwierdzili nawet, że musieliby obniżyć płacę nawet o 50%, aby uniknąć powrotu do biura, chociaż najczęstszą odpowiedzią była obniżka płac o 10% (należy również zauważyć, że badanie dotyczyło znaczenia pracy zdalnej ).

Pandemia pokazała, jak ważna może być praca w domu, ale uwypukliła również, jak dużym atutem są osoby niepełnosprawne dla siły roboczej, gdy mają narzędzia, które muszą wnieść.

Pracownicy niepełnosprawni wnoszą do firm wyjątkowe perspektywy i spostrzeżenia. Dbają o to, by reprezentowani byli ludzie ze wszystkich środowisk.

Dostarczyliśmy również plan pracy w domu. Wiele osób niepełnosprawnych od lat z powodzeniem pracuje w domu, co udowadnia, że ​​nadal możemy wtopić się w firmę, pracując zdalnie. Dlatego tak ważne jest, abyśmy się teraz nie wyparli.

Chociaż niektóre osoby niepełnosprawne pracowały już w domu przed pandemią, nie można zapomnieć, że wielu osobom odmówiono zakwaterowania. Był to więc ogromny cios dla społeczności osób niepełnosprawnych, gdy udogodnienia, które powiedziano im, że są zbyt trudne do wykonania, zostały nagle wdrożone na tak dużą skalę podczas COVID-19.

Pandemia udowodniła, że ​​praca w domu jest możliwa. Zabranie go teraz byłoby po prostu okrutne.

Praca w domu oznacza dla osób niepełnosprawnych więcej niż tylko unikanie zakażenia COVID. Usunięto bariery dostępności, abyśmy mogli się rozwijać.

Na przykład nie mogłem pracować w biurze, ponieważ mam trudności z siedzeniem zbyt długo przy biurku, a moje zmęczenie oznacza, że ​​mam ograniczoną ilość energii. Praca w domu oznacza, że ​​mogę dostosować swoją pracę do zmęczenia i pracować w łóżku lub w innym miejscu, które jest najbardziej komfortowe dla mojego zapalenia stawów w określone dni. Oznacza to, że jestem wypoczęty i słucham swojego ciała w sposób, w jaki nie mógłbym, gdybym był w biurze.

Oczywiście osoby niepełnosprawne są cenne nie tylko ze względu na ich zdolność do wnoszenia wkładu. Jesteśmy cenni, ponieważ jesteśmy istotami ludzkimi. Zasługujemy na karierę, podążanie za marzeniami, a czasem nawet porażkę w pracy – tak jak wszyscy inni.

Teraz, gdy ograniczenia pandemiczne słabną, musimy nadal wspierać osoby niepełnosprawne i umożliwiać im bezpieczną pracę.

Informacje zawarte w tym artykule są aktualne na podany dzień, co oznacza, że ​​po przeczytaniu mogą być dostępne nowsze informacje. Aby uzyskać najnowsze informacje o COVID-19, odwiedź naszą stronę z wiadomościami o koronawirusie.