Wspieranie kogoś z cukrzycą

Jeśli znasz lub kochasz kogoś, kto ma cukrzycę, ważne jest, aby okazać wsparcie w sposób, który nie jest krytyczny ani krytyczny. Mimo dobrych intencji czasami nasze działania lub komentarze mogą utrudnić życie z cukrzycą.

Jedna na 10 osób w Stanach Zjednoczonych. (34,2 mln lub 10,5% populacji) choruje na cukrzycę, a 88 mln osób ma zwiększone ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Coraz więcej dzieci i nastolatków jest również diagnozowanych z cukrzycą typu 1 i 2 niż kiedykolwiek wcześniej.

Przy takich statystykach i przewidywanej częstości występowania na poziomie 25%-28% do 2050 r. istnieje prawdopodobieństwo, że w swoim życiu poznasz kogoś z cukrzycą.

Cukrzyca może być uciążliwa. Codzienne zadania związane z samokontrolą są wymagane, aby kontrolować chorobę, co sprawia, że ​​diagnoza jest przytłaczająca. Codzienne badania poziomu cukru we krwi, zapotrzebowanie na leki, analizowanie danych, zrozumienie wzajemnych powiązań między odżywianiem, hormonami, stresem i ćwiczeniami fizycznymi to tylko niektóre ze sposobów kontrolowania poziomu cukru we krwi.

Jakby codzienne zadania nie wystarczały, chorzy na cukrzycę są często narażeni na mity na temat cukrzycy, niewrażliwi pracownicy służby zdrowia, stereotypy, niedokładne informacje i dzielenie się przerażającymi historiami.

W tym artykule znajdziesz najlepsze sposoby wspierania osoby z cukrzycą. Dowiesz się również, czego powinieneś unikać, jeśli może to być szkodliwe.

Zdobądź wykształcenie

Zrozumienie faktów i mitów jest ważne przy wspieraniu osoby chorej na cukrzycę. Istnieje wiele nieporozumień na temat cukrzycy i opieki diabetologicznej. Na przykład popularne mity to: „Ludzie z cukrzycą nie mogą jeść węglowodanów” lub „Zjedzenie zbyt dużej ilości cukru powoduje cukrzycę”. Te rzeczy po prostu nie są prawdziwe.

Obwinianie osoby chorej na cukrzycę za jej stan może wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Nie ma jednego uniwersalnego planu leczenia cukrzycy. Dlatego podczas omawiania planów leczenia ważne jest, aby wziąć pod uwagę całą osobę.

Zarejestrowana dietetyczka Mary Ellen Phipps, która żyje z cukrzycą typu 1 i jest autorką „The Easy Diabetes Cookbook”, mówi Verywell: „Gdy bliscy poświęcają czas i wysiłek, aby dowiedzieć się o chorobie, a konkretnie zrozumieć zalecenia żywieniowe, liczenie węglowodanów itp. jest nie tylko bardzo pomocne, ale także niezwykle zachęcające dla osób z cukrzycą”.

Przejdź do spotkań i zadawaj pytania

Świetnym sposobem na zdobycie wykształcenia jest towarzyszenie osobie, którą wspierasz, podczas jej wizyt lekarskich. Zrób listę i zadawaj pytania. Będzie to szczególnie ważne, jeśli opiekujesz się nieletnią lub starszą osobą z cukrzycą.

Tematy dotyczące edukacji w zakresie samodzielnego leczenia cukrzycy obejmują między innymi ćwiczenia, odżywianie, kontrolę poziomu cukru we krwi, podawanie leków, hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi), hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi) oraz sposoby radzenia sobie z chorobą.

Szukaj wiarygodnych informacji

Szukając informacji, chcesz mieć pewność, że informacje, które otrzymujesz, są wiarygodne.

Organizacje takie jak American Diabetes Association (ADA), Association of Diabetes and Education Specialists (ADCES), National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK) oraz Fundacja Diabetes Research Institute (DRIF) mają przyswajalne treści, które są naukowe i wiarygodne.

Jeśli przeglądasz Internet i natrafisz na inne informacje związane z cukrzycą, upewnij się, że zostały napisane przez wykwalifikowanego specjalistę, takiego jak dyplomowany dietetyk (RD), dyplomowana pielęgniarka (RN), farmaceuta lub dyplomowany specjalista ds. opieki i edukacji diabetologicznej ( CDCES).

Ponadto, szukając zespołu medycznego, szukaj takiego, który ma akredytowany program i certyfikowanych specjalistów ds. opieki i edukacji diabetologicznej. ADA i ADCES zapewniają akredytację programów edukacji diabetologicznej. Aby stać się akredytowanym programem, organizacje muszą spełniać rygorystyczne kryteria określone przez Departament Zdrowia i Opieki Społecznej.

Wesprzyj organizację charytatywną lub organizację diabetologiczną

Przejęcie diagnozy może często oznaczać znalezienie w niej znaczenia i celu. Zaangażowanie się w organizacje wspierające osoby chore na cukrzycę pozwala działać w tym samym celu. Zwiększa Twoją siłę i pozwala nabrać odwagi do stawienia czoła swoim lękom.

Niezwykle pomocne w radzeniu sobie z chorobą może być również wspieranie organizacji diabetologicznych, czy to finansowe, jako wkład w edukację lub badania, czy też poprzez wolontariat. Niezależnie od tego, czy osoba, którą wspierasz, została niedawno zdiagnozowana, czy też chorowała na cukrzycę od dłuższego czasu, możesz znaleźć sposoby, aby się odwdzięczyć i zapewnić wsparcie na szerszym poziomie.

Znajdź hobby niezwiązane z cukrzycą

Łatwo jest wciągnąć się w codzienne zarządzanie i nieświadomie stać się zbyt uporczywym źródłem irytacji, powtarzając pytania typu: Co dzisiaj jadłeś? Sprawdziłeś poziom cukru we krwi? Wziąłeś lekarstwo?

Choć pytania te wydają się nieszkodliwe i często są konieczne (zwłaszcza przy opiece nad dzieckiem chorym na cukrzycę), są stałym przypomnieniem osobie, że ma diagnozę cukrzycy. W niektóre dni dobrze jest zrobić sobie przerwę od wszystkich pytań i odwrócić uwagę od stanu.

Rozważ rozpoczęcie hobby z cukrzycą, które nie ma z cukrzycą nic wspólnego. Może to być wszystko, co lubisz robić — wędkarstwo, kręgle, sztuka, rękodzieło, muzyka, robienie na drutach, układanie puzzli, cokolwiek lubisz. Zrób to razem i uczyń z tego rutynę. Znajdziesz inne sposoby na nawiązanie więzi i zrobienie sobie potrzebnego przestoju.

Słuchaj aktywnie

Gdziekolwiek ktoś jest na swojej drodze z cukrzycą, może stawić czoła przeszkodom. I może być trudno patrzeć, jak walczą. Być może zmagają się z planowaniem posiłków lub mają trudności z zaakceptowaniem swojej diagnozy.

Jednym ze sposobów pomagania im przez przeszkody jest poinformowanie ich, że proszenie o pomoc jest w porządku i że jesteś tam, aby ich wysłuchać w sposób nieoceniający.

„Staraj się zrozumieć, jak czuje się osoba chora na cukrzycę i nie oceniaj jej działań. Dopóki sam nie przejdziesz przez cukrzycę, nie da się zrozumieć ciężaru, który się z tym wiąże” – mówi Phipps.

Czasami osoby chore na cukrzycę chcą porozmawiać z kimś, kto dostanie to osobiście. Możesz spróbować poszukać dla nich wsparcia poprzez program mentorski lub zapewnić im inspirującą książkę o cukrzycy o kimś, kto radzi sobie z ich chorobą w pozytywny sposób. Zainspiruj się książką, taką jak „Typ 1 Determination” Lauren Plunkett.

Jeśli potrzebują pomocy w dziedzinach, w których nie możesz im pomóc, a czujesz się bezradny, ważne jest, abyś również otrzymał pomoc. Zwróć się o pomoc do swojego zespołu medycznego lub poszukaj specjalisty zdrowia psychicznego w celu uzyskania wsparcia emocjonalnego.

Rzeczy, których należy unikać

Niewrażliwy język nie jest pomocny. Słowa mogą być różnie interpretowane przez różne osoby. Osoby z cukrzycą nie są definiowane przez swoją chorobę. Nie należy ich nazywać „cukrzykami” ani umieszczać ich pod mikroskopem podczas jedzenia.

Ponieważ jedzenie może bezpośrednio wpływać na cukrzycę, łatwo jest kwestionować wybory. To może być szkodliwe. Phipps ostrzega: „Nie bądź strażnikiem żywnościowym i nie kwestionuj ciągle ich wyborów. Myślę, że o wiele bardziej pomocne i skuteczne jest zadawanie pytań. Zapytaj ich, dlaczego coś robią i jak możesz pomóc”.

Streszczenie

Kiedy znasz lub mieszkasz z osobą chorą na cukrzycę, ważne jest, aby wspierać ją w pozytywny sposób. Aktywnie słuchaj ich obaw i potrzeb. Unikaj niewrażliwego języka i kwestionowania ich wyborów żywieniowych. Dołącz do hobby, które nie jest związane z ich stanem. Znajdź sposoby na uzyskanie dokładnych i wiarygodnych informacji na temat choroby i zaangażuj się w społeczność diabetologów.

Wspieranie osoby z cukrzycą może być różne w zależności od potrzeb osoby, którą wspierasz. Jeśli wspierasz nowo zdiagnozowane dziecko, jego potrzeby będą się różnić ze względu na ograniczone zrozumienie swojego stanu. Dorośli z cukrzycą mogą potrzebować pomocy w uzyskaniu motywacji, zrozumieniu trudnych informacji medycznych, pomocy w wizytach lekarskich lub planowaniu posiłków.

Niezależnie od potrzeb osoby, którą wspierasz, najlepiej pomagać jej w empatyczny, nieoceniający sposób.