Zastosowania, skutki uboczne, procedura, wyniki testu kortyzolu

Kortyzol to hormon wytwarzany w nadnerczach, które znajdują się obok nerek. Kortyzol jest wykorzystywany przez organizm z kilku powodów, w tym zwalczanie infekcji, reagowanie na stres i regulowanie poziomu glukozy we krwi, ciśnienia krwi i metabolizmu.

Czasami nazywany „hormonem stresu”, na poziom kortyzolu w organizmie może wpływać szereg chorób lub stanów, a nawet niektóre rodzaje leków. Zbyt wysoki lub zbyt niski poziom kortyzolu może mieć poważny wpływ na zdrowie.

Test kortyzolu to rodzaj badania krwi, który mierzy poziom kortyzolu w organizmie. Inne testy, które można wykorzystać do pomiaru kortyzolu, obejmują badanie moczu lub test śliny.

Cel testu

Zaburzenia nadnerczy mogą powodować, że nadnercza wytwarzają za dużo lub za mało kortyzolu. Test poziomu kortyzolu może pomóc lekarzom w poznaniu poziomu kortyzolu w organizmie.

Poziomy, które znajdują się poza zakresem normy, mogą wskazywać na problem z nadnerczami. Zespół Cushinga jest rzadkim schorzeniem, które powoduje, że organizm wytwarza zbyt dużo kortyzolu. Choroba Addisona, gdy organizm wytwarza zbyt mało kortyzolu, to kolejna rzadka choroba.

Większość przypadków zespołu Cushinga jest spowodowana przez łagodny guz rosnący na przysadce mózgowej, zwany chorobą Cushinga. W nielicznych przypadkach choroba Cushinga jest spowodowana przez guz nowotworowy, który rozwija się poza przysadką mózgową lub nieprawidłowości w nadnerczu (takie jak guz). Większość przypadków zespołu Cushinga występuje u osób w wieku od 20 do 50 lat i częściej dotyka kobiety niż mężczyzn.

Objawy zespołu Cushinga mogą obejmować:

• Łatwo się siniaczy
• Wysokie ciśnienie krwi
• Hiperglikemia (wysoki poziom cukru we krwi)
• Nieregularne miesiączki i wzrost włosów na twarzy
• Słabe mięśnie
• Otyłość, zwłaszcza w jamie brzusznej
• Rozstępy (rozstępy)

Choroba Addisona jest stanem, który może zagrażać życiu, ale występuje rzadko.Kiedy nadnercza przestają wytwarzać wystarczającą ilość kortyzolu lub innych hormonów, może to spowodować pierwotną lub wtórną niewydolność nadnerczy. Pierwotna niewydolność nadnerczy jest związana z brakiem kortyzolu wytwarzanego przez nadnercza.

Może to być spowodowane uszkodzeniem nadnerczy, takim jak choroba autoimmunologiczna, guz lub infekcja.

Objawy choroby Addisona mogą obejmować:

• Ból brzucha
• Zmniejszony apetyt
• Depresja
• Biegunka
• Ekstremalne zmęczenie
• Półomdlały
• Hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi)
• Niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi)
• Przebarwienia (ciemnienie skóry)
• Drażliwość
• Wypadanie włosów na ciele
• Bóle mięśni lub stawów
• Mdłości
• Pragnienie soli
• Seksualna dysfunkcja
• Wymioty
• Utrata masy ciała

Jednak gdy podejrzewa się problem z poziomem kortyzolu na podstawie objawów lub innych chorób lub stanów, można zlecić badanie poziomu kortyzolu.

Zagrożenia i przeciwwskazania

Test kortyzolu to badanie krwi, które jest uważane za bardzo bezpieczną procedurę, więc istnieje niewiele powiązanych zagrożeń. Ryzyko byłoby takie samo dla każdego innego rodzaju badania krwi. Niektóre osoby mogą odczuwać ból podczas pobierania krwi, ale zwykle jest on niewielki i ustępuje po zakończeniu badania. Siniaki mogą również wystąpić w obszarze, z którego pobrano krew z żyły (zwykle na ramieniu).

Przed testem

Lekarz omówi czas i miejsce badania, które można przeprowadzić w dwóch częściach. Zaleca się odpoczynek przed pobraniem krwi, ponieważ poziom kortyzolu może wzrosnąć pod wpływem stresu. Podobnie jak w przypadku każdego pobierania krwi, ważne jest, aby być dobrze nawodnionym, pijąc wystarczającą ilość wody przed badaniem, aby ułatwić dostęp do żył.

wyczucie czasu

Badanie krwi kortyzolu nie powinno trwać długo, zwykle tylko kilka minut. Jednakże, ponieważ poziom kortyzolu zmienia się w ciągu dnia, mogą być potrzebne dwa różne pobrania krwi. Pierwsze badanie krwi należy wykonać rano, kiedy poziom kortyzolu jest wyższy. Kolejne pobranie krwi należy powtórzyć późnym popołudniem, kiedy poziom kortyzolu jest niższy.

Lokalizacja

Badania krwi można wykonać w szpitalu, gabinecie lekarskim lub laboratorium. Miejsce wykonania testu powinno opierać się na dostępności placówek, a także preferencjach pacjenta i zakresie ubezpieczenia.

W co się ubrać

Do badania krwi zwykle nie jest potrzebna żadna specjalna odzież, ale noszenie koszuli z krótkim rękawem ułatwia dostęp do ramion.

Jedzenie i picie

Zapytaj lekarza o jakiekolwiek ograniczenia dotyczące leków oraz jedzenia lub picia, ale w większości przypadków nie ma konkretnych zaleceń.

Koszt i ubezpieczenie zdrowotne

Skontaktuj się z ubezpieczycielem, aby uzyskać informacje na temat zakresu badania krwi, dzwoniąc pod numer podany na odwrocie karty ubezpieczeniowej.

Podczas testu

Badanie krwi jest zazwyczaj stosunkowo szybkie i proste. Pacjenci mogą być kilkakrotnie proszeni o weryfikację swoich danych, zwykle podczas meldowania się, przed losowaniem, a czasami po losowaniu.

Pacjenci są wprowadzani do pokoju prywatnego lub półprywatnego miejsca, w którym odbędzie się pobranie krwi. Po wygodnym siedzeniu flebotomista zakłada opaskę uciskową na górną część ramienia niedominującego i szuka najlepszej żyły do ​​użycia.

Mała igła zostanie wprowadzona do ramienia, aby pobrać krew, która jest następnie pobierana do jednej lub więcej fiolek. Po badaniu obszar zostanie założony wacikiem i bandażem.

Po teście

Wywarcie pewnego nacisku na miejsce pobierania natychmiast po teście może pomóc zapobiec niektórym siniakom, które mogą wystąpić. Jeśli wystąpią siniaki, zwykle trwają one tylko kilka dni. Chociaż nie jest to absolutnie konieczne, wygodniejsze może być unikanie forsownej aktywności z ramieniem używanym do losowania przez resztę dnia.

Jeśli pojawi się krwiak, pomocne może być kilkakrotne nałożenie okładu z lodu owiniętego ręcznikiem na obszar, w 20-minutowych sesjach w ciągu pierwszych 24 godzin. Po pierwszych 24 godzinach pomocne może być również zastosowanie wilgotnego ciepła przez około 20 minut kilka razy w ciągu następnych 24 godzin.

Skonsultuj się z lekarzem na temat przyjmowania ibuprofenu lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ponieważ leki te mogą nasilać krwawienie.

Interpretowanie wyników

Po kilku dniach laboratorium przetworzy próbkę krwi, a lekarz przedstawi wyniki. Laboratoria mają różne sposoby klasyfikowania normalnego zakresu kortyzolu, więc konieczne będzie oszacowanie wyników w kontekście tego, jak to konkretne laboratorium mierzy kortyzol.

Jeden zakres odniesienia dla normalnego poziomu kortyzolu z próbki krwi pobranej o godzinie 8 rano wynosi od 7 do 28 mikrogramów ołowiu na decylitr krwi (μg/dl). W przypadku krwi pobranej w godzinach popołudniowych zakres odniesienia może wynosić od 2 do 18 μg/dl. (Aby przeliczyć poziom kortyzolu z μg/dL na nmol/L, pomnóż przez 27,59.)

Podejmować właściwe kroki

W przypadku stwierdzenia, że ​​poziom kortyzolu jest zbyt wysoki lub zbyt niski, może zaistnieć potrzeba kontynuacji leczenia i leczenia. W przypadku zbyt niskiego poziomu kortyzolu (co może oznaczać chorobę Addisona) prawdopodobnie potrzebne będą dalsze testy. Jednym z możliwych sposobów leczenia jest przepisanie leków takich jak hydrokortyzon, prednizon lub metyloprednizolon w celu zastąpienia kortyzolu w organizmie.

W sytuacjach stresowych, takich jak stan chorobowy, taki jak infekcja, lekarz może przepisać zwiększenie dawki leków. Konieczne mogą być również inne terapie.

W przypadku wysokiego poziomu kortyzonu (co może oznaczać obecność zespołu Cushinga) mogą być potrzebne dalsze badania w celu ustalenia przyczyny. Jeśli istnieje guz powodujący wyższy poziom kortyzonu, może być konieczne leczenie w celu usunięcia lub zmniejszenia rozmiaru guza. Mogą być również zalecane zmiany w diecie, takie jak zmniejszenie zawartości sodu i tłuszczu w diecie. W większości przypadków zespół Cushinga można wyleczyć.

Test poziomu kortyzolu jest dość prostym pobraniem krwi. Jednak w przypadku stwierdzenia nierównowagi poziomu kortyzonu może zaistnieć potrzeba przeprowadzenia dalszych badań i przepisania leczenia. Ważne jest utrzymywanie bliskiego kontaktu z lekarzem w sprawie badania poziomu kortyzolu i późniejszych decyzji, które należy podjąć.

Rozpoznanie zespołu Cushinga lub choroby Addisona może przynieść znaczną zmianę i stres. Wiedz, że ważne jest, aby utrzymywać kontakt z pracownikami służby zdrowia i zwracać się o pomoc do specjalistów, takich jak dietetyk i specjalista od zdrowia psychicznego, aby właściwie leczyć stan. W większości przypadków warunki te są bardzo łatwe do opanowania.