Radzenie sobie z zaawansowanym atopowym zapaleniem skóry

Zaawansowane atopowe zapalenie skóry, powszechnie znane jako wyprysk, to przewlekła choroba, która prowadzi do swędzenia, zapalenia, zaczerwienienia i łuszczenia się skóry. Chociaż nie jest zaraźliwa i można ją leczyć, niestety nie ma na nią lekarstwa.

Zwykle pojawia się w dzieciństwie, stan ten jest dość powszechny i ​​szacuje się, że doświadcza go 12% dzieci i 7% dorosłych w USA. Objawy atopowego zapalenia skóry, które obejmują zaczerwienienie skóry i rozwój wysypki, pojawiają się falowo między okresami spokoju.

Może to poważnie wpłynąć na twoje samopoczucie emocjonalne, fizyczne i społeczne, które są ze sobą powiązane. Przyjmowanie egzemy oznacza zajmowanie się tymi aspektami, a jednocześnie zdobywanie jak największej wiedzy na temat choroby.

Więc co robisz, jeśli zostałeś zdiagnozowany? Reagujące podejście do zaawansowanego atopowego zapalenia skóry łączy leczenie medyczne z domowymi sposobami i zmianami stylu życia w celu złagodzenia objawów i zaostrzeń. Obejmuje to również zajmowanie się szerszym osobistym i społecznym wpływem tej przewlekłej choroby.

Emocjonalny

W przypadku każdej przewlekłej choroby oczekuje się wpływu emocjonalnego i psychologicznego, co z pewnością ma miejsce w przypadku atopowego zapalenia skóry. Jeśli zmagasz się emocjonalnie z powodu tej choroby, pamiętaj, że nie jesteś sam.

W rzeczywistości około 1 na 5 osób cierpiących na tę chorobę ma poważne zaburzenia depresyjne (depresja kliniczna) i są bardziej podatne na lęki i/lub skłonności samobójcze.

Ponieważ nasilenie tych problemów psychologicznych jest często ściśle związane z nasileniem atopowego zapalenia skóry, radzenie sobie z objawami fizycznymi jest dużą częścią ich przyjmowania. To powiedziawszy, istnieją dodatkowe sposoby radzenia sobie z tym stanem:

• Porozmawiaj ze swoim lekarzem o trudnych emocjach, które odczuwasz, a zwłaszcza jeśli doświadczasz uczucia smutku, niepokoju, utraty energii lub motywacji, beznadziejności, braku koncentracji i niepokoju. Mogą być w stanie skierować cię do profesjonalistów, którzy mogą pomóc.

• Może być wymagana terapia, aby poradzić sobie z tym stanem. Pomocne mogą być sesje grupowe, ponieważ pozwalają osobom, które dzielą doświadczenie, mówić otwarcie i bez obaw o napiętnowanie. Pomocne mogą być również indywidualne sesje z doradcami lub psychiatrami.

• Regularne ćwiczenia mogą poprawić zdrowie emocjonalne. Aktualne zalecenia mówią, że należy dążyć do co najmniej 150 minut ćwiczeń sercowo-naczyniowych tygodniowo. Odpowiada to około 30 minutom dziennie, pięć dni w tygodniu. Po prostu uważaj, jeśli pot wywołuje atopowe zapalenie skóry.

• Podkreśl dobry sen, ponieważ może to stanowić wyzwanie dla stanu. Zły sen wiąże się ze zwiększonymi wskaźnikami depresji, lęku i innych problemów. Wybierz regularną porę snu, zażyj leki przeciwhistaminowe przed snem, nałóż kremy lecznicze i rozważ wcześniejszą relaksującą kąpiel.

• Prowadź dziennik, aby zapisywać swoje myśli i uczucia, gdy doświadczasz egzemy. Pomaga to nie tylko emocjonalnie, ale także pozwala lepiej zrozumieć zakres swojego stanu i tego, co go uruchamia.

• Wiadomo również, że metody relaksacyjne, takie jak medytacja lub joga, pomagają w osłabieniu emocjonalnym związanym z egzemą. Mogą one pomóc złagodzić negatywne myśli i poprawić jakość snu. Pomóc mogą nawet proste, relaksujące czynności, takie jak czytanie książki, pieczenie lub codzienne spacery.

Fizyczny

Największym wyzwaniem w radzeniu sobie z atopowym zapaleniem skóry jest łagodzenie swędzenia, podrażnienia, zaczerwienienia i łuszczenia się skóry z tym związanej. Warto zauważyć, że choroba ta przechodzi okresy aktywności (ataki) i okresy, w których objawy ustępują (remisja).

W przypadku braku całkowitego lekarstwa, możesz zrobić wiele:

• Leki na receptę: Twój lekarz może przepisać maści lub leki łagodzące objawy. Aktualne opcje obejmują pigułki sterydowe, kremy lub zastrzyki. W leczeniu trudnych przypadków pojawiają się nowe klasy leków, w tym leki biologiczne do wstrzykiwań, takie jak Dupixent (dupilumab).

• Leki dostępne bez recepty (OTC): maści do stosowania miejscowego zawierające sterydy, takie jak kortyzon 10 (hydrokortyzon) i Cort-Aid (octan hydrokortyzonu), są dostępne bez recepty i mogą pomóc w swędzeniu i zaczerwienieniu. Pomocne mogą być również leki przeciwhistaminowe, takie jak Claritin (loratadyna).

• Nawilżanie: Kilka razy dziennie, a zwłaszcza po kąpieli, należy nawilżać dotknięte obszary. Nie używaj balsamów – zamiast tego należy nakładać maści lub kremy. Wazelina to doskonały wybór.

• Kąpiel: Podczas kąpieli lub mycia używaj łagodnych, bezzapachowych i bezalkoholowych mydeł. Są one często określane jako „hipoalergiczne”, „bezzapachowe” lub szczególnie „dla wrażliwej skóry”. Podczas kąpieli wybierz raczej ciepłą niż gorącą wodę. Pomóc mogą również olejki do kąpieli, a nawet ocet jabłkowy.

• Zmiany w diecie: chociaż pracownicy służby zdrowia nadal nie są pewni, czy dieta może wywoływać ataki, reakcje alergiczne na niektóre pokarmy mogą odgrywać pewną rolę. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o testach alergicznych, aby sprawdzić, czy może to być czynnikiem w twoim przypadku.

• Terapia okładem na mokro: W przypadku trudniejszych przypadków można najpierw namoczyć w wodzie przez 10 do 15 minut, osuszyć skórę (szczególnie dotknięte obszary), a następnie zastosować leki miejscowe. Obszary są następnie owijane mokrymi bandażami lub odzieżą, a następnie suchą górną warstwą opatrunku. Dotyczy to od dwóch do sześciu godzin.

• Kąpiele z wybielaczem: znanym sposobem łagodzenia objawów jest kąpiel w łagodnym roztworze wybielacza i wody. Pomaga to nie tylko zmniejszyć stan zapalny, ale także zabija bakterie na skórze i zapobiega infekcji. Dodaj pół szklanki wybielacza do ciepłej wody i moczyć przez 10 minut.

• Fototerapia: Wykazano, że stosowanie promieni ultrafioletowych (UV) pomaga osobom z egzemą i może być zalecane przez lekarza. Jest to zalecane podejście i wymaga, abyś stał przez krótki czas w urządzeniu emitującym światło.

Społeczny

W przypadku atopowego zapalenia skóry należy stawić czoła nie tylko fizycznym objawom i emocjonalnym wyzwaniom. Ponieważ ten stan tak dramatycznie wpływa na skórę, osoby z nim (szczególnie te młodsze) mogą odczuwać piętno społeczne i zakłopotanie, wpływając na jakość ich życia.

Co gorsza, osoby z egzemą mogą odczuwać, że ich stan wpływa na innych. Na przykład rodzice poważnie dotkniętych chorobą dzieci mogą być bardziej wyczerpani radząc sobie ze sprawą, co z kolei wpływa na osobę z chorobą. Prowadzi to do cyklu stygmatyzacji.

Co więc możesz zrobić, aby złagodzić społeczne skutki atopowego zapalenia skóry? Oto kilka szybkich wskazówek:

• Szukaj wsparcia grupowego: Praca z innymi osobami dotkniętymi chorobą może znacznie pomóc w zwalczaniu związanego z nią napiętnowania. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby dowiedzieć się, czy znają jakieś pomocne grupy. Grupy rzecznicze, takie jak National Egzema Association, również organizują grupy i dostarczają pomocnych informacji.

• Znajdź pomoc online: W mediach społecznościowych pojawiły się również bardziej nieformalne grupy osób z egzemą lub osób z członkami rodziny cierpiącymi na tę chorobę. Warto przeszukać Facebooka lub preferowaną stronę internetową, aby dowiedzieć się, jak połączyć się z innymi online.

• Komunikuj się jasno: Rozmawiaj z bliskimi, rodziną i przyjaciółmi o swoim stanie i staraj się być otwarty na to, jak się czujesz. Większość osób z atopowym zapaleniem skóry czuje się lepiej, jeśli jest otwarta na swój stan, zamiast brać na siebie jego ciężar.

Praktyczny

Biorąc pod uwagę, że napiętnowanie może otaczać zaawansowane atopowe zapalenie skóry, jest oczywiste, że stan ten może wpływać na to, jak jesteś postrzegany w pracy i w domu. Współlokatorzy, współpracownicy lub członkowie rodziny — jeśli zostaną poinformowani o twoim przypadku — mogą rozwinąć świadomą lub podświadomą niechęć, gdy poczują potrzebę dostosowania się do twojego stanu.

W pracy dobrze jest zobaczyć, co można zrobić, aby złagodzić skutki choroby. Możesz chcieć mieć pod ręką dodatkowe maści lub leki, które pomogą w zaostrzeniach, zwłaszcza że miejsca pracy mogą być pełne potencjalnych wyzwalaczy. Porozmawiaj ze swoim kierownikiem lub działem zasobów ludzkich, jeśli uważasz, że potrzebujesz zakwaterowania.

Podczas prac domowych upewnij się, że chronisz siebie i swoją skórę. Noś rękawiczki, aby chronić ręce podczas zmywania naczyń lub sprzątania i chroń skórę podczas pracy w ogrodzie. Porozmawiaj z członkami rodziny lub współlokatorami, aby zrozumieli Twój stan i przez co przechodzisz.