Skurcze przełyku: przyczyna, diagnoza i leczenie

Przegląd

Skurcze przełyku to bolesne skurcze przewodu mięśniowego łączącego jamę ustną i żołądek (przełyk). Skurcze przełyku mogą objawiać się nagłym, silnym bólem w klatce piersiowej, który trwa od kilku minut do godzin. Niektórzy ludzie mogą pomylić skurcz przełyku z bólem serca (dławicą piersiową).

Skurcze przełyku zwykle występują sporadycznie i mogą nie wymagać leczenia. Czasami jednak skurcze są częste i mogą uniemożliwiać przedostawanie się pokarmu i płynów przez przełyk. Jeśli skurcze przełyku zakłócają zdolność jedzenia i picia, dostępne jest leczenie.

Skurcze przełyku: przyczyna, diagnoza i leczenie — **Przełyk.** Przełyk to muskularna rurka łącząca jamę ustną i żołądek. Pierścienie mięśni (zwieracze) w górnej i dolnej części kurczą się i rozluźniają, umożliwiając przepływ pokarmu i płynów.

Objawy skurczów przełyku

Oznaki i objawy skurczów przełyku obejmują:

Uciskający ból w klatce piersiowej. Ból jest często intensywny i można go pomylić z bólem serca (dławicą piersiową).
Trudności w połykaniu ciał stałych i płynów, czasami związane z połykaniem określonych substancji, takich jak czerwone wino lub bardzo gorące lub zimne płyny.
Uczucie, że jakiś przedmiot utknął w gardle.
Powrót jedzenia i płynów zatyka przełyk (zarzucanie treści pokarmowej).

Kiedy trzeba udać się do lekarza?

Uciskający ból w klatce piersiowej związany ze skurczami przełyku może być również spowodowany zawałem serca. Jeśli odczuwasz ściskający ból w klatce piersiowej, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

Przyczyna skurczu przełyku

Lekarze nie wiedzą dokładnie, co powoduje skurcze przełyku. Jednakże skurcze przełyku wydają się być związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem nerwów kontrolujących mięśnie używane podczas połykania.

Zdrowy przełyk zwykle przenosi pokarm do żołądka poprzez serię skoordynowanych skurczów mięśni. Skurcze przełyku utrudniają koordynację mięśni ścian dolnego przełyku w celu przeniesienia pokarmu do żołądka.

Istnieją dwa rodzaje skurczów przełyku – dalszy skurcz przełyku i przełyk nadmiernie kurczliwy, określany również jako jackhammer esophagus.

Czynniki ryzyka

Lekarze nie znają czynników ryzyka skurczów przełyku.

Diagnostyka skurczu przełyku

Aby zdiagnozować skurcz przełyku, lekarz może zalecić następujące badania:

Manometria przełyku. Test ten mierzy rytmiczne skurcze mięśni przełyku podczas połykania, koordynację i siłę wywieraną przez mięśnie przełyku oraz stopień rozluźnienia lub otwarcia dolnego zwieracza przełyku podczas połykania.
Zdjęcia rentgenowskie górnego układu pokarmowego (przełyku). Zdjęcia rentgenowskie wykonuje się po wypiciu kredowego płynu, który pokrywa i wypełnia wewnętrzną wyściółkę przewodu pokarmowego. Powłoka umożliwia lekarzowi obejrzenie sylwetki przełyku, żołądka i górnego jelita.
Endoskopia górna. Lekarz wprowadza do gardła cienką, elastyczną rurkę wyposażoną w światło i kamerę (endoskop), aby zbadać wnętrze przełyku i żołądka. Endoskopię można również zastosować do pobrania próbki tkanki (biopsji) w celu zbadania pod kątem innych chorób przełyku.

**Endoskopia.** Zabieg endoskopowy polega na wprowadzeniu długiej, elastycznej rurki (endoskopu) do gardła i do przełyku. Mała kamera na końcu endoskopu pozwala lekarzowi zbadać przełyk, żołądek i początek jelita cienkiego (dwunastnicy).

Przygotowanie do wizyty u lekarza

Możesz zostać skierowany do lekarza specjalizującego się w chorobach układu pokarmowego (gastroenterologa).

Co możesz zrobić, aby się przygotować

Należy pamiętać o wszelkich ograniczeniach poprzedzających wizytę, takich jak post przed wizytą.
Zapisz swoje objawy, w tym wszelkie objawy, które mogą wydawać się niezwiązane z powodem, dla którego zaplanowałeś wizytę.
Zapisz wszelkie czynniki wywołujące objawy, takie jak określone pokarmy.
Zrób listę wszystkich leków, witamin i suplementów diety.
Zapisz swoje kluczowe informacje medyczne, w tym dotyczące innych chorób.
Zapisz kluczowe dane osobowe, w tym wszelkie niedawne zmiany lub czynniki stresogenne w Twoim życiu.
Zapisz listę pytań, które chcesz zadać swojemu lekarzowi.
Poproś krewnego lub przyjaciela, aby Ci towarzyszył, aby pomógł Ci zapamiętać, co mówi lekarz.

Pytania, które należy zadać lekarzowi

Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna moich objawów?
Jakie badania są mi potrzebne? Czy jest jakieś specjalne przygotowanie do tych badań?
Czy mój stan jest prawdopodobnie tymczasowy czy przewlekły?
Jakie metody leczenia są dostępne?
Jakie rodzaje pokarmów mogą pogorszyć moje objawy?
Mam inne choroby. Jak najlepiej wspólnie radzić sobie z tymi chorobami?

Oprócz pytań, które przygotowałeś, aby zadać swojemu lekarzowi, nie wahaj się zadać innych pytań.

O co może zapytać lekarz

Lekarz zada Ci szereg pytań. Powinnaś być gotowa odpowiedzieć na te pytania, aby poświęcić czas na inne punkty wizyty. Mogą zostać zadane następujące pytania:

Kiedy zacząłeś odczuwać objawy? Jak poważne są objawy?
Czy Twoje objawy były ciągłe czy sporadyczne?
Co wydaje się poprawiać lub pogarszać objawy?
Czy wysiłek powoduje ból w klatce piersiowej?
Czy ból w klatce piersiowej jest powiązany z bólem ramion lub szczęki, dusznością lub nudnościami?
Czy Twoje objawy mają związek z jedzeniem? Czy objawy są wywołane przez jakiś konkretny pokarm lub rodzaj pożywienia?
Czy po jedzeniu odczuwasz objawy zgagi, takie jak pieczenie w klatce piersiowej lub kwaśny posmak w ustach?
Czy zdarza Ci się budzić w nocy ze zgagą, bólem w klatce piersiowej lub kwaśnym posmakiem w ustach?
Czy masz trudności z połykaniem pokarmu lub musiałeś zmienić dietę, aby uniknąć trudności w połykaniu?

Leczenie skurczu przełyku

Leczenie zależy od częstotliwości i nasilenia skurczów przełyku.

Jeśli skurcze występują sporadycznie, lekarz może najpierw zalecić unikanie bardzo gorących lub zimnych pokarmów, aby sprawdzić, czy to złagodzi objawy.

Jeśli skurcze utrudniają jedzenie i picie, lekarz może zalecić:

Zarządzanie jakąkolwiek chorobą podstawową. Skurcze przełyku są czasami związane z takimi stanami, jak zgaga lub choroba refluksowa przełyku (GERD). Lekarz może zalecić inhibitor pompy protonowej w leczeniu GERD lub lek przeciwdepresyjny, taki jak imipramina (Tofranil), który może pomóc zmniejszyć uczucie bólu przełyku.
Leki rozluźniające mięśnie połykające. Olejek miętowy, zastrzyki z toksyny botulinowej A (Botox) lub blokery kanałów wapniowych, takie jak diltiazem (Cardizem, Tiazac, inne marki), mogą zmniejszyć nasilenie skurczów.
Chirurgia (miotomia). Jeśli leki nie działają, lekarz może zalecić procedurę przecięcia mięśnia w dolnym końcu przełyku w celu osłabienia skurczów przełyku. Długoterminowe badania tego podejścia nie są dostępne, dlatego generalnie nie zaleca się miotomii w przypadku skurczów przełyku. Można to jednak rozważyć, jeśli inne metody leczenia nie działają.
Przezustna endoskopowa miotomia (POEM). W tej nowej, minimalnie inwazyjnej technice endoskop wprowadzany przez usta i do gardła umożliwia chirurgowi wykonanie nacięcia wewnętrznej wyściółki przełyku. Następnie, podobnie jak w przypadku standardowej miotomii, chirurg nacina mięsień w dolnym końcu przełyku. Podobnie jak standardowa miotomia, POEM jest zwykle rozważany tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie działają.

Opieka w domu

Aby poradzić sobie z okazjonalnymi skurczami przełyku, należy:

Unikaj wyzwalaczy. Zrób listę pokarmów i napojów powodujących skurcze przełyku.
Wybierz jedzenie, które jest ciepłe lub chłodne. Potrawy i napoje, które są bardzo gorące lub bardzo zimne, należy odczekać chwilę przed ich zjedzeniem lub wypiciem.
Ssij pastylkę miętową. Olejek miętowy działa zwiotczająco na mięśnie gładkie i może pomóc złagodzić skurcze przełyku. Umieść pastylkę miętową pod językiem.