Hirsutyzm: objawy, przyczyny i leczenie

Przegląd

Hirsutyzm to stan u kobiet, który powoduje nadmierny wzrost ciemnych lub szorstkich włosów w męskim wzorze na twarzy, klatce piersiowej i plecach.

W przypadku hirsutyzmu dodatkowy wzrost włosów jest często spowodowany nadmiarem męskich hormonów (androgenów), głównie testosteronu.

Dla kobiet, które chcą leczyć hirsutyzm, dostępne są metody samoopieki i skuteczne opcje leczenia.

Objawy

Hirsutyzm to sztywne lub ciemne włosy na ciele, pojawiające się na ciele tam, gdzie kobiety zwykle nie mają włosów – głównie na twarzy, klatce piersiowej, podbrzuszu, wewnętrznej stronie ud i plecach. Ludzie mają bardzo różne opinie na temat tego, co jest uważane za przesadne.

Kiedy wysoki poziom androgenów powoduje hirsutyzm, z czasem mogą pojawić się inne objawy. Ten proces nazywa się wirylizacją. Oznaki wirylizacji mogą obejmować:

• Pogłębiający się głos
• Łysienie
• Trądzik
• Zmniejszony rozmiar piersi
• Zwiększona masa mięśniowa
• Powiększenie łechtaczki

Kiedy musisz iść do lekarza?

Jeśli uważasz, że masz za dużo szorstkich włosów na twarzy lub ciele, porozmawiaj z lekarzem o możliwościach leczenia.

Nadmierne owłosienie twarzy lub ciała jest często objawem problemu zdrowotnego. Skontaktuj się z lekarzem w celu oceny, jeśli w ciągu kilku miesięcy wystąpi silny lub szybki wzrost włosów na twarzy lub ciele lub masz oznaki wirylizacji. Możesz zostać skierowany do lekarza specjalizującego się w zaburzeniach hormonalnych (endokrynolog) lub problemach skórnych (dermatolog).

Przyczyny hirsutyzmu

Hirsutyzm może być spowodowany:

• Zespół policystycznych jajników (PCOS). Ten stan, który często zaczyna się wraz z dojrzewaniem, powoduje brak równowagi hormonów płciowych. Przez lata, PCOS może powoli powodować nadmierny wzrost włosów, nieregularne miesiączki, otyłość, bezpłodność, a czasem liczne cysty na jajnikach.
• Zespół Cushinga. Ten zespół występuje, gdy organizm jest narażony na wysoki poziom hormonu kortyzolu. Może rozwinąć się z nadnerczy wytwarzających zbyt dużo kortyzolu lub z długotrwałego przyjmowania leków, takich jak prednizon.
• Wrodzony przerost nadnerczy. Ten dziedziczny stan charakteryzuje się nieprawidłową produkcją hormonów steroidowych, w tym kortyzolu i androgenów, przez nadnercza.
• Guzy. Rzadko guz wydzielający androgeny w jajnikach lub nadnerczach może powodować hirsutyzm.
• Leki. Niektóre leki mogą powodować hirsutyzm. Leki te obejmują minoksydyl (minoksydyl, rogainę); danazol, który jest stosowany w leczeniu kobiet z endometriozą; testosteron (Androgel, Testim); i dehydroepiandrosteron (DHEA). Jeśli twój partner używa miejscowych produktów zawierających androgeny, możesz również zostać dotknięty przez kontakt ze skórą.

Często hirsutyzm występuje bez możliwej do zidentyfikowania przyczyny.

Czynniki ryzyka

Te czynniki mogą wpływać na prawdopodobieństwo wystąpienia hirsutyzmu:

• Historia rodzinna. Te stany mogą powodować hirsutyzm: wrodzony przerost nadnerczy i zespół policystycznych jajników.
• Pochodzenie. Kobiety pochodzenia śródziemnomorskiego, bliskowschodniego i południowoazjatyckiego częściej niż inne kobiety mają więcej włosów na ciele bez żadnej możliwej do zidentyfikowania przyczyny.
• Otyłość. Otyłość powoduje zwiększoną produkcję androgenów, co może pogorszyć hirsutyzm.

Powikłania po hirsutyzmie

Hirsutyzm może być stresujący emocjonalnie. Niektóre kobiety czują się skrępowane z powodu niechcianych włosów. Niektóre kobiety mają depresję. Ponadto, chociaż hirsutyzm nie powoduje powikłań fizycznych, może to powodować podstawową przyczynę braku równowagi hormonalnej.

Jeśli masz hirsutyzm i nieregularne miesiączki, możesz mieć zespół policystycznych jajników, który może hamować płodność. Kobiety przyjmujące określone leki na hirsutyzm powinny unikać zajścia w ciążę ze względu na ryzyko wad wrodzonych.

Zapobieganie hirsutyzmowi

Generalnie nie można zapobiec hirsutyzmowi. Ale utrata wagi, jeśli masz nadwagę, może pomóc zmniejszyć hirsutyzm, szczególnie jeśli masz zespół policystycznych jajników.

Diagnoza hirsutyzmu

Testy, które mierzą ilość niektórych hormonów we krwi, w tym testosteronu lub hormonów podobnych do testosteronu, mogą pomóc w ustaleniu, czy podwyższony poziom androgenów powoduje hirsutyzm.

Twój lekarz może również zbadać twój brzuch i wykonać badanie miednicy w celu wyszukania mas, które mogą wskazywać na guz.

Leczenie hirsutyzmu

Leczenie hirsutyzmu bez objawów zaburzeń endokrynologicznych nie jest konieczne. W przypadku kobiet, które potrzebują leczenia lub szukają leczenia, leczenie hirsutyzmu może obejmować leczenie wszelkich schorzeń leżących u podstaw, wypracowanie rutynowej pielęgnacji niechcianych włosów oraz wypróbowanie różnych terapii i leków.

Leki

Jeśli kosmetyczne lub samoobsługowe metody depilacji nie zadziałały, porozmawiaj ze swoim lekarzem o lekach na hirsutyzm. W przypadku tych leków zwykle mija do sześciu miesięcy (średni cykl życia mieszków włosowych), zanim zauważysz znaczącą różnicę we wzroście włosów. Dostępne opcje:

• Doustne środki antykoncepcyjne. Pigułki antykoncepcyjne lub inne hormonalne środki antykoncepcyjne, które zawierają estrogen i progestynę, leczą hirsutyzm spowodowany produkcją androgenów. Doustne środki antykoncepcyjne są powszechnym sposobem leczenia hirsutyzmu u kobiet, które nie chcą zajść w ciążę. Możliwe działania niepożądane to nudności i ból głowy.
• Antyandrogeny. Te rodzaje leków blokują wiązanie androgenów z ich receptorami w organizmie. Leki te są czasami przepisywane po sześciu miesiącach na doustnych środkach antykoncepcyjnych, jeśli doustne środki antykoncepcyjne nie są wystarczająco skuteczne.

  Najczęściej stosowanym antyandrogenem w leczeniu hirsutyzmu jest spironolakton (Aldactone, CaroSpir). Wyniki są skromne i zauważalne są po co najmniej sześciu miesiącach. Możliwe skutki uboczne obejmują nieregularne miesiączki. Ponieważ leki te mogą powodować wady wrodzone, ważne jest, aby podczas ich przyjmowania stosować antykoncepcję.

• Krem do stosowania miejscowego. Eflornithine (Vaniqa) to krem ​​na receptę przeznaczony specjalnie do nadmiernego owłosienia twarzy u kobiet. Jest nakładany bezpośrednio na dotknięty obszar twarzy dwa razy dziennie. Pomaga spowolnić wzrost nowych włosów, ale nie usuwa istniejących. Może być stosowany z laseroterapią w celu wzmocnienia odpowiedzi.

Inne metody leczenia

Możesz leczyć metodami depilacji, a rezultaty mogą utrzymywać się dłużej niż metodami samoopieki. Metody depilacji można łączyć z terapią medyczną. Metody usuwania owłosienia obejmują:

• Terapia laserowa. Wiązka silnie skoncentrowanego światła (lasera) jest przepuszczana przez skórę, aby uszkodzić mieszki włosowe i zapobiec wzrostowi włosów (fotoepilacja). Możesz potrzebować wielu zabiegów. Dla osób, których niechciane włosy są czarne, brązowe lub kasztanowe, fotoepilacja jest zwykle lepszą opcją niż elektroliza.

  Porozmawiaj z lekarzem o zagrożeniach i korzyściach związanych z różnymi laserami używanymi w tej metodzie usuwania włosów. Osoby z opaloną lub ciemno pigmentowaną skórą są bardziej narażone na skutki uboczne niektórych laserów, w tym przyciemnienie lub rozjaśnienie zwykłego odcienia skóry, pęcherze i stan zapalny.

• Elektroliza. Zabieg ten polega na wprowadzeniu małej igły do ​​każdego mieszka włosowego. Igła emituje impuls prądu elektrycznego, który uszkadza i ostatecznie niszczy pęcherzyk. Możesz potrzebować wielu zabiegów. Dla osób o naturalnie blond lub siwych włosach elektroliza jest lepszą opcją niż laseroterapia.

  Elektroliza jest skuteczna, ale może być bolesna. Odrętwiający krem ​​rozprowadzony na skórze przed zabiegiem może zmniejszyć dyskomfort.

Styl życia i domowe sposoby

Metody samodzielnej pielęgnacji, takie jak poniższe, tymczasowo usuwają lub zmniejszają widoczność niechcianego owłosienia twarzy i ciała. Nie ma dowodów na to, że samo usuwanie włosów prowadzi do cięższego wzrostu włosów.

• Skubanie. Wyrywanie to dobra metoda usuwania kilku zbłąkanych włosów, ale nie jest przydatna do usuwania dużej powierzchni włosów. Wyrywane włosy zwykle odrastają. Ta metoda usuwania włosów może być wykonywana za pomocą pęsety, cienkich nitek lub innych urządzeń do tego przeznaczonych.
• Golenie. Golenie jest szybkie i niedrogie, ale należy je regularnie powtarzać.
• Woskowanie. Woskowanie polega na nałożeniu ciepłego wosku na skórę w miejscu, gdzie rosną niechciane włosy. Gdy wosk stwardnieje, ściągnij go ze skóry, aby usunąć włosy. Woskowanie szybko usuwa owłosienie z dużej powierzchni, ale może tymczasowo kłuć, a czasem powodować podrażnienia i zaczerwienienia skóry.
• Depilacja. Depilatory chemiczne są nakładane na dotkniętą skórę, gdzie rozpuszczają włosy. Produkty te są dostępne w różnych formach, takich jak żel, krem ​​lub balsam. Produkty te mogą podrażniać skórę i powodować zapalenie skóry. Aby utrzymać efekt, będziesz musiał regularnie powtarzać depilację.
• Wybielanie. Wybielanie rozjaśnia kolor włosów, dzięki czemu jest mniej zauważalny u osób o jasnej karnacji. Produkty do rozjaśniania włosów, które zwykle zawierają nadtlenek wodoru, mogą powodować podrażnienia skóry. Najpierw przetestuj dowolny produkt, którego używasz na niewielkiej powierzchni skóry.

Idę do lekarza

Kiedy umawiasz się na wizytę, zapytaj, czy powinieneś unikać usuwania niechcianych włosów, aby lekarz mógł lepiej ocenić Twój stan. Zrób listę:

• Kluczowe dane osobowe, w tym inne schorzenia i zmiany w Twoim cyklu miesiączkowym lub popędzie seksualnym
• Wszystkie przyjmowane leki, witaminy i inne suplementy, w tym dawki
• Pytania, które należy zadać lekarzowi

W przypadku hirsutyzmu niektóre pytania, które należy zadać lekarzowi, obejmują:

• Co prawdopodobnie powoduje moje objawy?
• Jakie są inne możliwe przyczyny moich objawów?
• Jakich testów potrzebuję?
• Czy mój stan jest prawdopodobnie przejściowy czy przewlekły?
• Jaki jest najlepszy sposób działania?
• Jakie są alternatywy dla podstawowego podejścia, które sugerujesz?
• Mam inne schorzenia. Jak najlepiej zarządzać nimi razem?
• Czy powinienem zobaczyć się ze specjalistą?
• Czy są broszury lub inne materiały drukowane, które mogę mieć? Jakie strony polecacie?

Nie wahaj się zadawać innych pytań.

O co może zapytać lekarz

Twój lekarz prawdopodobnie zada Ci pytania, takie jak:

• Kiedy zaczęły się twoje objawy?
• Czy twój cykl menstruacyjny zmienił się, czy przestałeś mieć miesiączkę?
• Czy przybrałeś na wadze?
• Masz nowy trądzik?
• Czy zmienił się rozmiar twoich piersi?
• Czy inni skomentowali, że Twój głos się zmienił?
• Planujesz wkrótce zajść w ciążę?