Jak wesprzeć powrót dziecka do osobistego uczenia się

Gdy szkoła zaczyna się od nowa, dzieci i nastolatki przygotowują się do powrotu do osobistego uczenia się. W ciągu ostatniego półtora roku wszyscy zostali zmuszeni do stawiania czoła wyzwaniom z powodu pandemii.

Eksperci twierdzą jednak, że młodzież jest szczególnie podatna na psychiczne żniwo pandemii, na co rodzice i nauczyciele powinni zwracać szczególną uwagę na początku szkoły.

„Liczba sposobów, w jakie ta pandemia wpłynęła na dzieci i nastolatki, jest dość zdumiewająca” – Caroline Fenkel, MSS, DSW, LCSW, pracownik socjalny z siedzibą w Pensylwanii i Chief Clinical Officer of Charlie Health – usługi oferującej teleterapię dla nastolatków i młodych dorosłych i ich rodziny — informuje Verywell w e-mailu.

Badania wykazały, że zbiorowa trauma związana z COVID-19 jest szczególnie trudna dla młodych ludzi, dodaje Fenkel. Chodzi o czas; trauma i izolacja, gdy doświadczane są w młodym wieku, mogą zakłócić trajektorie rozwoju emocjonalnego, psychicznego i behawioralnego.

Ale rodzice i szkoły mogą skorzystać z okazji, by bardziej świadomie wspierać uczniów, mówi Verywell Megan M. Hamm, ED.S, LPC-S, doradca i zarejestrowany terapeuta zabaw (RPT) z Mississippi. „[It’s about] nie patrzenie na „złe” zachowanie jako „odgrywanie”, ale jako szansę sprawdzenia, czy to niepokój, z którym mają do czynienia” – mówi Hamm.

Jak wspierać dziecko w tym roku szkolnym

Szczepionki COVID-19 i noszenie masek dominują obecnie w ogólnokrajowych rozmowach na temat powrotu do szkoły. Chociaż są to najskuteczniejsze sposoby zapobiegania poważnym chorobom i śmierci z powodu wirusa, istnieją dodatkowe kroki, które możesz podjąć, aby wesprzeć swoje dzieci w tym roku szkolnym.

Zdrowie fizyczne

Eksperci twierdzą, że podczas pandemii wiele dzieci nie uczęszczało na coroczne badania kontrolne. Zamówienia na szczepionki dla dzieci spadły o 14% w latach 2020-2021 w porównaniu z 2019 r., podczas gdy zamówienia na szczepionkę przeciwko odrze spadły o ponad 20%.

„Chcemy mieć pewność, że nie mamy do czynienia z nowym problemem związanym z COVID-19” – powiedziała dr Priya Soni, specjalistka od chorób zakaźnych u dzieci w Kalifornii, w komunikacie prasowym o pomaganiu dzieciom w powrocie do klasy.

Możesz upewnić się, że Twoje dziecko/nastolatek jest na bieżąco ze swoimi szczepionkami, sprawdzając u pediatry. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) oferuje również harmonogram szczepień według wieku.

Zdrowie psychiczne

Ten rok szkolny może być również szczególnie trudny emocjonalnie dla twoich dzieci.

Pamiętaj, mówi Fenkel, dzieci i nastolatki doświadczyły traumy w ciągu ostatniego półtora roku. Oto kilka przykładów:

• Utrata pracy w rodzinie
• Dewastacja śmierci i choroby
• Stres trwającej globalnej niepewności
• Samotność izolacji społecznej
• Smutek i niepokój w braku szkoły
• Konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego posiadania ograniczonego dostępu do zasobów zdrowia publicznego, takich jak doradcy i posiłki w szkole

Wiele z tych zdarzeń można uznać za niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa (ACE), które według badań mogą powodować długotrwałe problemy ze zdrowiem fizycznym i psychicznym. W szczególności badania wykazały, że ludzie, którzy zgłaszają cztery lub więcej ACE, mają zwiększone ryzyko chorób przewlekłych, takich jak rak, choroby serca i cukrzyca, a także choroby psychiczne.

Rodzice i nauczyciele również doświadczyli traumy i trudności podczas pandemii. To jednak może pogorszyć sytuację dziecka.

Fenkel mówi, że kiedy nasze autorytety i starsi wykazują więcej stresu i zmartwień niż zwykle, może to zaburzyć równowagę w związku i poczucie rzeczywistości. „Stres rodzica lub opiekuna staje się stresem młodej osoby, co tylko potęguje napięcie i strach” – mówi Fenkel.

Aby złagodzić to napięcie, rodzice mogą pomóc dzieciom i nastolatkom odnaleźć normalność poprzez rutynę. Na przykład rodzice mogą pomóc młodszym dzieciom rozłożyć ubrania na noc przed zajęciami i zawczasu spakować torby na lunch, aby były przygotowane.

Możesz także popracować nad rozpoczęciem proaktywnych rozmów na temat zdrowia psychicznego ze swoim dzieckiem, zamiast czekać na czerwone flagi.

„To potrzebna rozmowa, której nie ma”, mówi Hamm. „To tak, jakbyśmy wyrzucali tam dzieci i mówili: „Proszę, zajmij się tą zmianą życia. Jeśli nic o tym nie powiesz, założymy, że jesteś przystosowany”. Ale co, jeśli nauczyciele i rodzice poruszą ten temat jako pierwsi?

Uważaj na zastraszanie

Jeśli mieszkasz w okolicy, w której maski i szczepionki są szczególnie kontrowersyjne, warto mieć oko na zastraszanie.

Na przykład Hamm ma siedzibę w Mississippi – stanie, w którym nie podano szczepień, którego gubernator nazwał wytyczne CDC dotyczące masek „głupimi i szkodliwymi”.

W Mississippi nie ma mandatu maski w całym stanie, pomimo apeli o to ze strony oddziału Mississippi Amerykańskiej Akademii Pediatrii, Stanowego Stowarzyszenia Medycznego Mississippi i Stowarzyszenia Wychowawców Mississippi. Zamiast tego pozostawia się to okręgom szkolnym.

A dzielnica Hamm? Zrezygnowali z tego. Teraz widzi konsekwencje zastraszania, zaledwie kilka tygodni po rozpoczęciu szkoły. „Dla niektórych dzieci, które decydują się nosić maskę, staje się to kolejnym powodem do znęcania się [them]”, mówi Hamm.

Hamm dodaje, że młodsze dzieci mogą wyśmiewać się z dzieci, które noszą maski, ponieważ się boją, nie wierzą, że naprawdę się rozchorują, albo po prostu powtarzają to, co powiedzieli im rodzice. Może to prowadzić do ogromnego poczucia presji rówieśników.

Hamm mówi, że bez względu na ich sytuację zastraszania zawsze zachęca dzieci, aby znalazły kogoś, z kim czują się swobodnie, czy to przyjaciela, nauczyciela, czy doradcy. To sprawia, że ​​ktoś znajdujący się bezpośrednio w pobliżu może ich wspierać w walce, przez którą przechodzą.

Kamień milowy dla zmian strukturalnych

Fenkel mówi, że szkoły i nauczyciele muszą być przygotowani zarówno na uczenie się, jak i behawioralne odstępstwa, jakich dokonało wiele dzieci.

„Utrzymanie poczucia wdzięku i cierpliwości jest niezbędne: pamiętaj, że ta pandemia była cięższa dla dzieci niż większość” – mówi Fenkel. „Ich frustracja, brak zaangażowania, depresja, niepokój… jak to nazywasz… to nie ich wina”.

Logicznie rzecz biorąc, nauczyciele i rodzice to wiedzą: pandemia i reakcje uczniów na nią nie są ich winami. Ale może to być trudne do zapamiętania w momencie odgrywania.

Aby przygotować się na te chwile, mówi Hamm, zastąp frustrację i postępowanie dyscyplinarne ciekawością.

„[Teachers and administrative staff] musi być w stanie rozpoznać objawy dziecka, które boryka się z lękiem” – mówi. Dlatego zamiast grozić wydaleniem ucznia za jego zachowanie lub skierować go do dyrektora, spróbuj najpierw skierować go do szkoły lub doradcy dziecięcego.

„Chodzi o to, by być ciekawym, skąd się to bierze, zamiast mówić: „Dobrze, idziesz do dyrektora” – mówi Hamm. „Kiedy dotrzesz do dyrektora, ciekawość zniknęła przez okno”.

Finansowanie zdrowia psychicznego w szkołach

Fenkel i Hamm podkreślają również, że szkoły potrzebują lepszego finansowania zasobów zdrowia psychicznego.

Chociaż jest możliwe i konieczne, aby nauczyciele, administratorzy i rodzice zwracali uwagę na nastroje, zachowania i działania uczniów, Fenkel mówi: „tak wiele szkół i społeczności jest niemożliwie niedofinansowanych, jeśli chodzi o więcej zasobów strukturalnych”.

Hamm powtarza ten sentyment. „Wiem, że mają dużo obowiązków”, mówi, mając na myśli wszystkich — nauczycieli, pedagogów szkolnych, administratorów i rodziców. Ale świadomość emocjonalna i uczenie się mogą zacząć się skromnie.

„[It’s about] normalizujące uczucie niepokoju. Rozmowa, aby powiedzieć: „Hej, tak właśnie się czuję. To w porządku, aby czuć się w ten sposób” – mówi i kontynuuje modelowanie różnych umiejętności radzenia sobie.

Informacje zawarte w tym artykule są aktualne na podany dzień, co oznacza, że ​​po przeczytaniu mogą być dostępne nowsze informacje. Aby uzyskać najnowsze informacje o COVID-19, odwiedź naszą stronę z wiadomościami o koronawirusie.