Wścieklizna immunoglobulina ludzka Zastosowania, skutki uboczne i ostrzeżenia

Globulina immunologiczna wścieklizny (ludzka)

Nazwa ogólna: immunoglobulina przeciw wściekliźnie (ludzka) (test)
Nazwy marek: Bayrab, HyperRAB, Imogam Rabies-HT, Kedrab
Postać dawkowania: roztwór domięśniowy (150 jednostek/ml; 300 jednostek/ml)
Klasa leków: globuliny odpornościowe

Co to jest immunoglobulina przeciw wściekliźnie?

Immunoglobulinę przeciw wściekliźnie stosuje się w celu ochrony osób pogryzionych przez zwierzęta (po ekspozycji). Immunoglobulinę przeciw wściekliźnie podaje się razem z pełną serią szczepień przeciw wściekliźnie. Sama immunoglobulina przeciw wściekliźnie nie chroni przed wścieklizną.

Nie będziesz potrzebować globuliny odpornościowej przeciwko wściekliźnie, jeśli w przeszłości otrzymywałeś szczepionkę przeciwko wściekliźnie.

Immunoglobulinę przeciw wściekliźnie można również stosować do celów niewymienionych w tym przewodniku po lekach.

Ostrzeżenia

Immunoglobulinę przeciw wściekliźnie podaje się wraz z pełną serią szczepień przeciw wściekliźnie. Ten lek sam w sobie nie chroni przed wścieklizną.

Przed zażyciem tego leku

Należy poinformować lekarza, jeśli kiedykolwiek:

• reakcja alergiczna na produkt ludzkiej immunoglobuliny;

• niedobór immunoglobuliny A (IgA);

• problemy sercowe;

• choroba wieńcowa (zatkane tętnice);

• udar lub zakrzep krwi;

• komórka krwi lub zaburzenie krzepnięcia krwi;

• wysoki poziom trójglicerydów (rodzaj tłuszczu we krwi);

• cewnik „zamieszkający”; lub

• jeśli byłeś przykuty do łóżka.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Immunoglobulina przeciw wściekliźnie jest wytwarzana z ludzkiego osocza dawcy i może zawierać wirusy lub inne czynniki zakaźne. Oddane osocze jest testowane i poddawane obróbce w celu zmniejszenia ryzyka zanieczyszczenia, ale nadal istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że może przenosić chorobę. Zapytaj swojego lekarza o wszelkie możliwe ryzyko.

W jaki sposób podawana jest immunoglobulina przeciw wściekliźnie?

Immunoglobulina przeciw wściekliźnie jest wstrzykiwana do mięśnia lub bezpośrednio do rany lub w jej pobliżu (ugryzienie lub zadrapanie przez zwierzę), która naraziła cię na działanie wirusa wścieklizny. Lekarz poda ci ten zastrzyk.

Immunoglobulinę przeciw wściekliźnie podaje się, gdy otrzymasz pierwszą z serii dawek szczepionki przeciwko wściekliźnie lub w ciągu 7 dni później.

Pamiętaj, aby otrzymać wszystkie zalecane dawki szczepionki przeciwko wściekliźnie, w przeciwnym razie możesz nie być w pełni chroniony przed chorobą.

Co się stanie, jeśli pominę dawkę?

Globulina immunologiczna przeciw wściekliźnie jest stosowana w pojedynczej dawce i nie ma dziennego schematu dawkowania.

Co się stanie, jeśli przedawkuję?

Ponieważ immunoglobulina przeciw wściekliźnie jest podawana przez pracownika służby zdrowia w warunkach medycznych, przedawkowanie jest mało prawdopodobne.

Czego powinienem unikać po otrzymaniu immunoglobuliny przeciw wściekliźnie?

Nie otrzymuj „żywej” szczepionki podczas stosowania immunoglobuliny przeciw wściekliźnie i przez co najmniej 3 miesiące po jej zakończeniu. Szczepionka może nie działać tak dobrze i może nie chronić w pełni przed chorobą. Żywe szczepionki obejmują odrę, świnkę, różyczkę (MMR), polio, rotawirus, dur brzuszny, żółtą febrę, ospę wietrzną (ospa wietrzna) i półpasiec (półpasiec).

Odczekaj co najmniej 4 miesiące po otrzymaniu immunoglobuliny przeciw wściekliźnie, zanim otrzymasz szczepionkę przeciwko odrze.

Skutki uboczne immunologicznej globuliny wścieklizny

Uzyskaj pomoc medyczną w nagłych wypadkach, jeśli masz objawy reakcji alergicznej: pokrzywka; trudności w oddychaniu; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Immunoglobulina przeciw wściekliźnie może powodować poważne skutki uboczne. Zadzwoń do lekarza natychmiast, jeśli masz:

• gorączka, dreszcze; lub

• ciemny mocz.

Częste działania niepożądane immunoglobuliny przeciw wściekliźnie mogą obejmować:

• ból głowy;

• objawy przeziębienia, takie jak zatkany nos, kichanie, ból gardła;

• ból brzucha, gaz, biegunka;

• ból w mięśniach; lub

• ból, obrzęk, swędzenie, zaczerwienienie lub twardy guzek w miejscu zastrzyku.

To nie jest pełna lista skutków ubocznych i mogą wystąpić inne. Zadzwoń do lekarza, aby uzyskać poradę medyczną na temat skutków ubocznych. Możesz zgłosić skutki uboczne do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

Informacje o dawkowaniu immunoglobuliny przeciw wściekliźnie

Zwykła dawka dla dorosłych w profilaktyce wścieklizny:

20 jednostek międzynarodowych/kg, domięśniowo, jednorazowo, jak najszybciej po ekspozycji, w tym samym czasie, co pierwsza dawka szczepionki przeciwko wściekliźnie

Uwagi:
-Jeżeli jest to anatomicznie wykonalne, dokładnie wprowadzić pełną dawkę w okolice rany i do rany, wstrzyknąć pozostałą objętość domięśniowo w miejsce odległe od miejsca podania szczepionki.
-Nie stosować u osób wcześniej zaszczepionych zgodnie ze schematem szczepień przeciwko wściekliźnie.
-Podaj jak najszybciej po ekspozycji, wraz z pierwszą dawką szczepionki przeciwko wściekliźnie.
-Jeśli leczenie jest opóźnione, nadal podawać.
-Jeśli szczepionka nie została podana w tym samym czasie, co rozpoczęto szczepionkę, można ją podać do 7 dnia serii profilaktyki poekspozycyjnej włącznie.
– Szczepienie trwa około 1 tygodnia na odporność; Immunoglobulina przeciw wściekliźnie zapewnia natychmiastową immunizację bierną.
-Nie podawać dawki większej niż zalecana – może hamować aktywną produkcję przeciwciał.
-Skonsultuj się z lokalnymi lub stanowymi urzędnikami zdrowia publicznego w przypadku pytań dotyczących potrzeby leczenia.

Zwykła dawka pediatryczna w profilaktyce wścieklizny:

20 jednostek międzynarodowych/kg, domięśniowo, jednorazowo, jak najszybciej po ekspozycji, w tym samym czasie, co pierwsza dawka szczepionki przeciwko wściekliźnie

Uwagi:
-Jeżeli jest to anatomicznie wykonalne, dokładnie wprowadzić pełną dawkę w okolice rany i do rany, wstrzyknąć pozostałą objętość domięśniowo w miejsce odległe od miejsca podania szczepionki.
-Nie stosować u osób wcześniej zaszczepionych zgodnie ze schematem szczepień przeciwko wściekliźnie.
-Podaj jak najszybciej po ekspozycji, wraz z pierwszą dawką szczepionki przeciwko wściekliźnie.
-Jeśli leczenie jest opóźnione, nadal podawać.
-Jeśli szczepionka nie została podana w tym samym czasie, co rozpoczęto szczepionkę, można ją podać do 7 dnia serii profilaktyki poekspozycyjnej włącznie.
– Szczepienie trwa około 1 tygodnia na odporność; Immunoglobulina przeciw wściekliźnie zapewnia natychmiastową immunizację bierną.
-Nie podawać dawki większej niż zalecana – może hamować aktywną produkcję przeciwciał.
-Skonsultuj się z lokalnymi lub stanowymi urzędnikami zdrowia publicznego w przypadku pytań dotyczących potrzeby leczenia.

Jakie inne leki wpłyną na immunoglobulinę przeciw wściekliźnie?

Poinformuj lekarza o wszystkich innych lekach, zwłaszcza o tabletkach antykoncepcyjnych lub hormonalnej terapii zastępczej.

Inne leki mogą wpływać na immunoglobulinę przeciw wściekliźnie, w tym leki na receptę i bez recepty, witaminy i produkty ziołowe. Poinformuj swojego lekarza o wszystkich aktualnie przyjmowanych lekach i wszelkich lekach, które zaczynasz lub przestajesz stosować.

Dalsza informacja

Pamiętaj, trzymaj ten i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie dziel się swoimi lekami z innymi i używaj tego leku tylko zgodnie z przepisanymi wskazaniami.

Zawsze konsultuj się z lekarzem, aby upewnić się, że informacje wyświetlane na tej stronie dotyczą Twojej sytuacji osobistej.