Operacja wymiany stawu kolanowego: przegląd

Operacja wymiany stawu kolanowego (artroplastyka stawu kolanowego) polega na usunięciu uszkodzonej powierzchni stawu pacjenta i zastąpieniu jej implantem metalowo-plastikowym. Ta operacja jest wykonywana u pacjentów z ciężkim zapaleniem stawów kolanowych (najczęściej chorobą zwyrodnieniową stawów), aby zmniejszyć ból i poprawić mobilność, i ma zwykle wysoki wskaźnik sukcesu.

Chociaż operacja wymiany stawu kolanowego jest uważana za bezpieczną i skuteczną operację, ważne jest, aby zdobyć wiedzę na temat potencjalnych zagrożeń, a także procesu rekonwalescencji, który u niektórych pacjentów może potrwać nawet rok.

Co to jest operacja wymiany stawu kolanowego?

Podczas całkowitej wymiany stawu kolanowego (TKR) usuwa się kość i chrząstkę na końcu kości udowej i piszczelowej. Następnie na kolano umieszczany jest implant, który tworzy nową powierzchnię stawu. Ten implant działa podobnie do normalnego kolana.

Osoby z chorobą ograniczoną do jednego obszaru kolana (na przykład tylko przyśrodkowego lub wewnętrznego przedziału kolana) mogą być kandydatami do częściowej wymiany stawu kolanowego zamiast TKR.Jednak większość pacjentów wymaga tego drugiego, na czym skupiono się tutaj.

Operacja całkowitej alloplastyki stawu kolanowego trwa od jednej do dwóch godzin i jest wykonywana przez chirurga ortopedę w szpitalu. Rzadziej wykonuje się go w ambulatoryjnym ośrodku chirurgicznym.

Twój zespół chirurgiczny pomoże Ci zdecydować, jaki rodzaj znieczulenia jest dla Ciebie najlepszy:

• Ogólne znieczulenie

• Znieczulenie miejscowe (np. znieczulenie zewnątrzoponowe, podpajęczynówkowe lub udowe)

Różne techniki chirurgiczne

Istnieją dwie główne techniki chirurgiczne stosowane w całkowitej alloplastyce stawu kolanowego: technika tradycyjna i technika minimalnie inwazyjna.

Tradycyjna technika polega na wykonaniu 8-12-calowego nacięcia w kolanie w celu odsłonięcia stawu. Po wykonaniu tej czynności uszkodzone tkanki są usuwane i umieszczany jest implant kolanowy.

Minimalnie inwazyjna technika polega na wykonaniu mniejszego nacięcia (3 do 5 cali) i użyciu długich, cienkich narzędzi chirurgicznych do usunięcia tkanki i umieszczenia implantu.

Z biegiem lat technika minimalnie inwazyjna ewoluowała, obejmując trzy główne podejścia:

• Podejście podnaczyniowe: to podejście zachowuje ścięgno mięśnia czworogłowego i większość naczyń krwionośnych zaopatrujących kolano.

• Podejście środkowe: to podejście zachowuje ścięgno mięśnia czworogłowego i może wiązać się z mniejszą utratą krwi i krótszym czasem operacji w porównaniu z podejściem podnaczyniowym.

• Podejście oszczędzające mięśnie czworogłowe: to podejście zachowuje zarówno mięśnie czworogłowe, jak i ścięgna.

Metody minimalnie inwazyjne wiążą się z mniejszą utratą krwi, zmniejszonym bólem pooperacyjnym i krótszym pobytem w szpitalu. Dodatkowo, ponieważ podczas operacji dochodzi do mniejszego urazu tkanek, pacjenci mogą być w stanie osiągnąć kamienie milowe – takie jak chodzenie z laską – szybciej niż w przypadku tradycyjnej operacji.

Rodzaje implantów

Implant kolana jest zwykle wykonany z metalu (np. kobaltowo-chromowy lub tytanowy) i tworzywa sztucznego (polietylen). Każda proteza zazwyczaj zastępuje do trzech powierzchni kości:

• Górna powierzchnia kości piszczelowej
• Dolny koniec kości udowej
• Tylna powierzchnia rzepki (rzepki)

Istnieje wiele implantów stawu kolanowego. Twój implant zostanie wybrany podczas wizyty przedoperacyjnej u chirurga. Konkretny implant użyty do wymiany stawu kolanowego będzie zależał od różnych czynników, takich jak:

• Wiek, waga i poziom aktywności
• Preferencje chirurga i wcześniejsze doświadczenia z implantem
• Ilość utraconej kości związanej z zapaleniem stawów, która wystąpiła
• Integralność więzadeł podtrzymujących kolano

Nie wahaj się zadawać chirurgowi pytań o to, dlaczego dany implant jest dla Ciebie zalecany.

Istnieją również różne sposoby umieszczania implantu podczas zabiegu. Tradycyjnie implant mocowany jest do kości za pomocą cementu. Teraz jednak można zastosować nowatorską technikę bezcementową. Oznacza to, że implant jest wciskany w kość, umożliwiając wzrost kości i trwałe związanie się z implantem bez żadnego kleju.

W środowisku medycznym wciąż toczy się debata na temat tego, czy mocowanie cementowe czy bezcementowe jest lepsze.Wczesne badania wykazały, że u młodych pacjentów mocowanie bezcementowe może zapewnić lepsze wyniki w zakresie łagodzenia bólu i przywracania funkcji kolana.

Przeciwwskazania

Bezwzględne przeciwwskazania do poddania się operacji wymiany stawu kolanowego to:

• Zakażony staw kolanowy (obecny lub w ciągu ostatniego roku)
• Obecna infekcja w innym miejscu ciała
• Problemy z mechanizmem prostowników kolana, takie jak złamanie rzepki (rzepki) lub zerwanie ścięgna rzepki
• Niestabilny stan zdrowia

Względne przeciwwskazania obejmują:

• Niewystarczający zapas kości do implantacji protezy
• Stan skóry nad stawem kolanowym
• Chorobliwa otyłość
• Artropatia neuropatyczna (zwana kolanem Charcota)
• Ciężka choroba naczyń obwodowych
• Niektóre choroby psychiczne, zwłaszcza historia nadużywania substancji
• Nierealistyczne oczekiwania dotyczące potencjalnego wyniku chirurgicznego

Potencjalne zagrożenia

Operacja wymiany stawu kolanowego stała się dość powszechna. Na szczęście ponad 90% pacjentów poddawanych operacji wymiany stawu kolanowego osiąga dobre wyniki, ale nadal istnieje ryzyko, które należy wziąć pod uwagę.

Oprócz ogólnych zagrożeń chirurgicznych, takich jak zakrzepy krwi, zapalenie płuc i krwawienie, inne potencjalne powikłania, które mogą wystąpić po operacji wymiany stawu kolanowego, obejmują:

• Zakażenie miejsca operacyjnego
• Rozejście się rany
• Ciągła sztywność

• Uraz nerwów obwodowych

• Złamanie kolana

Cel operacji wymiany stawu kolanowego

Zapalenie stawów, które charakteryzuje zapalenie stawów, może z czasem prowadzić do utraty chrząstki i odsłonięcia kości. Gdy normalna, gładka powierzchnia stawu jest naruszona, może wystąpić ból i niepełnosprawność.

Celem operacji wymiany stawu kolanowego jest przywrócenie funkcji kolana, złagodzenie objawów, takich jak ból i sztywność kolana oraz poprawa mobilności i ogólnej jakości życia.

Operacja wymiany stawu kolanowego jest wskazana u pacjentów, którzy:

• Nie polepszyły się po sześciu miesiącach terapii niechirurgicznych (np. utrata masy ciała, ćwiczenia aerobowe, przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i wstrzykiwanie kortykosteroidów do stawu kolanowego).
• Miej dowody schyłkowego zapalenia stawów kolanowych na zdjęciach rentgenowskich
• Masz silny ból kolana, szczególnie w nocy
• Mają zmniejszoną mobilność i trudności w wykonywaniu codziennych czynności (np. kąpanie się i ubieranie)

Podczas gdy zdecydowana większość operacji wymiany stawu kolanowego jest wykonywana u osób starszych z chorobą zwyrodnieniową stawów, operację tę można również wykonać u osób z jednym lub kilkoma uszkodzonymi stawami kolanowymi z powodu pourazowego zapalenia stawów lub u osób z zapaleniem stawów, takim jak reumatoidalne zapalenie stawów lub łuszczycowe zapalenie stawów.

Rzadko dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów mogą przejść operację wymiany stawu kolanowego.

Jak przygotować

Po zaplanowaniu operacji wymiany stawu kolanowego otrzymasz instrukcje, jak przygotować się do operacji.

Oprócz standardowych wskazówek wszyscy pacjenci chirurgiczni otrzymują – na przykład zaprzestanie przyjmowania niektórych leków na pewien okres czasu, rzucenie palenia na co najmniej dwa tygodnie przed zabiegiem oraz unikanie jedzenia po północy w przeddzień zabiegu – Twój lekarz może zasugerować:

• Spotkanie z lekarzem pierwszego kontaktu w celu optymalizacji podstawowych schorzeń (np. cukrzyca) i przeprowadzenie badań przedoperacyjnych, takich jak elektrokardiogram (EKG) i badania krwi
• Uczestnictwo w przedoperacyjnej klasie edukacyjnej
• Pakowanie płaskich butów na gumowej podeszwie, aby wyjść ze szpitala w
• Wypożyczenie/zakup chodzika, który ukochana osoba powinna przynieść do szpitala przed wypisem
• Pomoc w kolejce w domu przez tydzień lub dwa po wypisaniu ze szpitala

Będziesz także chciał przygotować swój dom do powrotu do zdrowia po operacji. Zacznij od usunięcia zagrożeń związanych z upadkiem, takich jak dywaniki i luźne przewody elektryczne. Ponieważ schody mogą być trudne do pokonania po operacji, ustawienie tymczasowej sypialni na pierwszym piętrze jest również rozsądnym pomysłem.

Czego można się spodziewać w dniu operacji

W dniu operacji najpierw udasz się na salę przedoperacyjną, gdzie przebierzesz się w szpitalną koszulę. Następnie pielęgniarka zarejestruje twoje parametry życiowe i umieści peryferyjną kroplówkę w twojej dłoni lub ramieniu.

Po krótkim spotkaniu z członkami zespołów chirurgicznych i anestezjologicznych zostaniesz przeniesiony na salę operacyjną.

Jeśli przechodzisz znieczulenie ogólne, otrzymasz leki, które uśpią Cię i założysz rurkę dotchawiczą podłączoną do aparatu oddechowego (wentylatora). Jeśli przechodzisz znieczulenie regionalne, otrzymasz środek uspokajający, który cię rozluźni, podczas gdy anestezjolog wykona blokadę nerwów (zwykle w dolnej części pleców).

Operacja wymiany stawu kolanowego zazwyczaj obejmuje następujące kroki:

• Chirurg najpierw oczyści obszar wokół kolana roztworem antyseptycznym.
• Chirurg wykona nacięcie na kolanie (większe w przypadku tradycyjnej techniki, mniejsze w przypadku minimalnie inwazyjnej techniki).
• Uszkodzone części stawu kolanowego zostaną usunięte. Jeśli stosowana jest technika minimalnie inwazyjna, chirurg użyje specjalnych narzędzi chirurgicznych, aby zminimalizować zaburzenia tkanek.
• Następnie chirurg przymocuje do kości protezę, najczęściej za pomocą cementu.
• Po umieszczeniu protezy miejsce nacięcia zostanie zamknięte zszywkami lub szwami. W miejscu zabiegu chirurgicznego można umieścić dren, który zostanie później usunięty.
• Następnie na ranę kolana zostanie założony sterylny bandaż.

Powrót do zdrowia

Możesz spodziewać się pozostania w szpitalu przez około jeden do czterech dni po operacji.Podczas gdy wielu pacjentów odczuwa znaczną ulgę w bólu i szybką poprawę funkcjonowania stawu kolanowego w ciągu kilku tygodni od operacji, pełne wyzdrowienie może trwać od sześciu miesięcy do roku.

Po powrocie do zdrowia w szpitalu możesz spodziewać się następujących rzeczy:

• Zaczniesz ćwiczenia kolan i pracę z fizjoterapeutą.
• Możesz użyć urządzenia do ciągłego ruchu biernego (CPM) dla kolana (w zależności od preferencji chirurga).
• Weźmiesz środek rozrzedzający krew (antykoagulant), aby zapobiec powstawaniu zakrzepów krwi.

Po wypisaniu do domu ważne jest, aby postępować zgodnie z instrukcjami pooperacyjnymi chirurga, które mogą obejmować:

• Noszenie skarpet kompresyjnych
• Unoszenie/okładanie kolana w celu zmniejszenia obrzęku
• Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami
• Wznowienie normalnej diety i utrzymanie prawidłowej wagi
• Utrzymywanie rany w czystości i suchości oraz zmiana bandaża na kolano zgodnie z instrukcją.
• Wznowienie normalnych czynności w ciągu trzech do sześciu tygodni po zabiegu.

Opieka długoterminowa

Powodzenie operacji wymiany stawu kolanowego zależy częściowo od okresu rehabilitacji, który następuje po operacji.

W przypadku rehabilitacji po operacji można się generalnie spodziewać:

• Powinieneś być w stanie prawie całkowicie wyprostować zastąpione kolano.
• Powinieneś być w stanie wejść po schodach i zgiąć kolano na tyle, aby wsiąść i wysiąść z samochodu.
• Po operacji nadal możesz odczuwać dyskomfort i sztywność kolana, zwłaszcza przy nadmiernym zginaniu kolana.
• Podczas chodzenia lub schylania się możesz słyszeć klikanie (zwykle zmniejsza się ono z czasem).

Oprócz uczęszczania na wizyty fizjoterapeutyczne i wykonywania różnych ćwiczeń w domu, ważne jest, aby zgodnie z zaleceniami skonsultować się z chirurgiem. Twój chirurg będzie chciał upewnić się, że Twoje kolano utrzymuje dobrą siłę, stabilność i mobilność.

Bez wątpienia wiele osób cierpi na artretyzm stawu kolanowego, ale określenie, kiedy jest odpowiedni czas na operację wymiany stawu kolanowego, może być trudne. Aby podjąć najlepszą decyzję, koniecznie spotkaj się z lekarzem, reumatologiem i/lub ortopedą i weź udział w przemyślanych rozmowach. Nie wahaj się zadawać pytań, wyrażać swoje obawy i szukać drugich opinii.