Od najwcześniejszych dni epidemii HIV marihuana (konopie indyjskie) była stosowana w leczeniu wielu powikłań choroby, począwszy od objawów zespołu wyniszczenia wirusa HIV, a skończywszy na skutkach ubocznych związanych z zażywaniem leków antyretrowirusowych.
Podczas gdy leki nowszej generacji znacznie zmniejszyły częstość występowania i nasilenie wielu z tych stanów, marihuana jest nadal powszechnie uznawana za środek łagodzący ból, nudności, utratę wagi i depresję, które mogą towarzyszyć infekcji. Pojawiły się nawet sugestie, że marihuana może przynieść długoterminowe korzyści, skutecznie spowalniając – a nawet zapobiegając – postęp choroby.
Więc jakie są fakty? Czy są jakieś badania potwierdzające te twierdzenia, czy też stosowanie marihuany w leczeniu HIV jest szumem i nie przynosi żadnych korzyści?
Wczesne stosowanie marihuany w HIV
Od wczesnych lat 80. do połowy lat 90. HIV był głównym czynnikiem przyczyniającym się do śmierci i chorób w Stanach Zjednoczonych. Leki na HIV wczesnej generacji były podatne nie tylko na przedwczesne niepowodzenie, ale często powodowały poważne, a czasem wyniszczające skutki uboczne.
Co więcej, ludzie żyjący z tą chorobą byli narażeni na wysokie ryzyko chorób, których obecnie nie obserwujemy tak często, jak mięsak Kaposiego (rzadka forma raka skóry), demencja AIDS i wspomniany wcześniej zespół wyniszczenia wirusa HIV.
To był właśnie ten ostatni warunek, który jako pierwszy wywołał poparcie dla używania medycznej marihuany. Lekarze, którzy w tamtym czasie mieli niewiele opcji leczenia, przypuszczali, że właściwości pobudzające apetyt marihuany mogą przynieść korzyści osobom doświadczającym głębokiej, niewyjaśnionej utraty wagi w wyniku tego wciąż tajemniczego stanu.
Ponieważ przepisy obowiązujące od połowy lat 80. do wczesnych lat 90. zabraniały używania marihuany w warunkach klinicznych, lekarze zaczęli przepisywać lek Marinol (dronabinol), który zawiera syntetyczną formę tetrahydrokannabinolu (THC), aktywnego składnika konopi.
Chociaż Marinol okazał się skuteczny w łagodzeniu wielu objawów wyniszczenia wirusa HIV,Kątwielu nadal wolało „natychmiastowe uderzenie” w postaci od trzech do czterech zaciągnięć się papierosem z marihuany.
Marnowanie HIV
Chociaż poparcie dla marihuany w leczeniu wyniszczenia HIV pozostaje silne, badania są nadal ograniczone. Ostatecznie wiele przepisów zakazujących używania marihuany w warunkach klinicznych zdławiło solidne badania naukowe. Natomiast badania wspierające stosowanie Marinolu są stosunkowo dobrze ugruntowane.
Badania opublikowane w wydaniu HIV/AIDS z lutego 2016 r. wykazały, że Marinol jest w stanie stymulować apetyt i stabilizować wagę u osób z zaawansowanym wyniszczeniem HIV, zapewniając jednocześnie średni przyrost beztłuszczowej masy mięśniowej o 1%.
Porównawczo niewiele jest danych wskazujących na skuteczność wędzonej marihuany w osiąganiu takich samych wyników. Większość badań wydaje się pokazywać, że Marinol jest o wiele bardziej skuteczny w osiąganiu przyrostu masy ciała. Mimo to ludzie preferują palenie marihuany ze względu na jej odczuwalne korzyści, od natychmiastowego działania po właściwości łagodzące stres i ból.KątKąt
Co więcej, wiadomo, że leki takie jak Megace (octan megestrolu) są bardziej skuteczne w stymulowaniu przyrostu masy ciała niż nawet Marinol (chociaż przyrost masy ciała jest zwykle spowodowany wzrostem tkanki tłuszczowej, a nie beztłuszczowej masy mięśniowej). Z tych trzech leków żaden nie wydaje się mieć żadnego wpływu na odwrócenie kacheksji, atrofii mięśni związanej z poważnym wyniszczeniem.KątKąt
Obecnie większość podejść do terapii obejmuje kombinację środków pobudzających apetyt i leków anabolicznych (takich jak testosteron i ludzki hormon wzrostu) w leczeniu ciężkiego wyniszczenia. Liczne badania dotyczyły wpływu marihuany na to, jak ściśle osoby zarażone wirusem HIV stosują się do swojej terapii, ale wyniki były mieszane – marihuana zwiększa przestrzeganie zaleceń u niektórych osób, a utrudnia przestrzeganie zaleceń u innych.KątKąt
Neuropatia związana z HIV
Oprócz właściwości stymulujących apetyt, marihuana była często stosowana do łagodzenia bolesnego stanu nerwów zwanego neuropatią obwodową, efektu ubocznego w dużej mierze związanego z wcześniejszymi generacjami leków na HIV.
Neuropatia obwodowa występuje, gdy zewnętrzna powłoka pokrywająca komórki nerwowe zostaje oderwana. Kiedy tak się dzieje, odsłonięte zakończenia nerwowe mogą powodować nieprzyjemne uczucie „mrowienia”, które może rozwinąć się w stan poważnie osłabiający. W niektórych przypadkach neuropatia jest tak silna, że uniemożliwia chodzenie, a nawet ciężar prześcieradła na stopach.
Wiele badań potwierdziło związek między wdychaniem konopi indyjskich a łagodzeniem bólu. Badanie z 2013 roku analizujące skutki wśród 23 osób wykazało, że wdychanie 25 mg 9,4% THC trzy razy dziennie przez pięć dni zmniejszyło ból i poprawiło jakość snu.KątKąt
Niekorzystne skutki
Temat medycznej marihuany pozostaje wysoce kontrowersyjny i politycznie obciążony. Chociaż z jednej strony istnieje coraz więcej korzystnych wskazań do stosowania medycznego, istnieją dobrze udokumentowane konsekwencje, które mogą te korzyści podważyć.
Jako lek, THC działa na określone komórki receptorowe mózgu, które odgrywają rolę w normalnym rozwoju i funkcjonowaniu mózgu. Stosowany rekreacyjnie THC nadmiernie pobudza te komórki, zapewniając „haj”, którego użytkownicy aktywnie poszukują.
U nastolatków ten poziom nadmiernej stymulacji może dramatycznie wpłynąć na funkcje poznawcze w dłuższej perspektywie, objawiając się słabą pamięcią i obniżonymi umiejętnościami uczenia się. (To samo wydaje się nie dotyczyć dorosłych, którzy regularnie palą).
Ponadto intensywne używanie marihuany wiąże się z wieloma niekorzystnymi skutkami fizycznymi i psychicznymi, w tym:KątKąt
- Problemy z oddychaniem, podobne do tych obserwowanych u palaczy tytoniu
- Przyspieszone tętno, problematyczne dla osób z chorobą wieńcową
- Możliwe problemy z rozwojem płodu podczas ciąży
- Pogorszenie objawów związanych z chorobami psychicznymi, w tym schizofrenią
- Odurzenie i spowolniony czas reakcji, prawie podwajający ryzyko śmiertelnego wypadku samochodowego
- Upośledzenie płodności męskiej z powodu mniejszej całkowitej liczby plemników
Chociaż negatywne skutki rekreacyjnego używania konopi na niewielką skalę wydają się być poniżej, mogą być poważne u osób szczególnie wrażliwych. Efekty te są w dużej mierze zależne od dawki i mogą się różnić w zależności od osoby.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, marihuana może uzależniać, a osoby, które zaczynają ją używać przed 18 rokiem życia, są cztery do siedmiu razy bardziej narażone na rozwój zaburzeń związanych z używaniem marihuany. Leczenie koncentruje się przede wszystkim na terapiach behawioralnych. Obecnie nie ma leków zatwierdzonych do leczenia zaburzeń związanych z używaniem marihuany.
Przepisy dotyczące marihuany według stanu
Prawny krajobraz wokół medycznej marihuany szybko się zmienia. Obecnie ponad połowa stanów USA zezwala na kompleksowe, publiczne programy dotyczące marihuany i konopi.
Podczas gdy rząd federalny nadal klasyfikuje marihuanę jako narkotyk z Wykazu I (tj. mający wysoki potencjał uzależnienia i brak akceptowanego zastosowania medycznego), nacisk na legalizację nabrał rozpędu, a niektóre stany zezwalają na sprzedaż detaliczną osobom dorosłym.
Przepisy w tych stanach są różne, ale generalnie zapewniają ochronę przed działaniami przestępczymi, jeśli marihuana jest używana do celów medycznych. Uprawa domowa w niektórych stanach jest również dozwolona.
Od 2019 r. 11 stanów i Dystrykt Kolumbii zalegalizowało rekreacyjną marihuanę, podczas gdy 22 stany zezwalają na przepisywanie marihuany do celów medycznych.
Pomimo tych zmian legislacyjnych, marihuana, jako narkotyk z Wykazu I, pozostaje technicznie nielegalna z federalnego punktu widzenia. W związku z tym medyczna marihuana nie może być objęta ubezpieczeniem zdrowotnym ani technicznie nie może być przepisana przez lekarza, który teoretycznie ryzykuje postępowanie prawne, nawet w stanach, w których medyczna marihuana jest legalna.
-
Alaska
-
Kalifornia
-
Kolorado
-
Dystrykt Kolumbii
-
Illinois
-
Maine
-
Massachusetts
-
Michigan
-
Nevada
-
Oregon
-
Vermont
-
Waszyngton
-
Arizona
-
Arkansas
-
Connecticut
-
Delaware
-
Floryda
-
Hawaje
-
Luizjana
-
Maryland
-
Minnesota
-
Missouri
-
Montana
-
New Hampshire
-
New Jersey
-
Nowy Meksyk
-
Nowy Jork
-
Północna Dakota
-
Ohio
-
Oklahoma
-
Pensylwania
-
Rhode Island
-
Utah
-
Wirginia Zachodnia
Discussion about this post