Jak trenować nocnik, gdy Twoje dziecko chce pieluch

Trening toaletowy jest trudny — zwłaszcza, gdy Twoje dziecko ciągle nalega na pieluchę. Nic dziwnego, niewiele obaw wzbudza wśród rodziców tyle niepokoju i zwątpienia w siebie, co uczenie tej rutynowej, codziennej pracy.

Wydaje się to takie proste. Gdy Twoje dziecko wyczuje, że musi iść do łazienki, może i zacznie korzystać z toalety zamiast pieluch. Prawidłowy? Cóż, jak wiedzą ci w okopach, rzadko jest to takie proste.

Podobnie jak w przypadku bogactwa porad i strategii dotyczących radzenia sobie ze znanymi wyzwaniami, jak sprawić, by położyli się (i pozostali w) łóżku (bez łez) i zjedli groszek (bez wypluwania), istnieje wystarczająco dużo teorii na temat najlepszych metody treningu nocnikowego, które przyprawiają o zawrót głowy. Staje się to jeszcze trudniejsze, gdy uczysz dziecko korzystania z łazienki, ale zamiast tego nalega na pieluchę.

Potrzebujesz znaleźć się w tej samej drużynie. Przeanalizowanie zalet i wad wszystkich różnych podejść do wyeliminowania pieluch jest w najlepszym razie wyzwaniem. Wypróbuj poniższe sugestie, abyś mógł wrócić do dokładnego monitorowania, czy te ruchy oznaczają, że ktoś musi znaleźć nocnik.

Przegląd nauki korzystania z nocnika

Żałujemy, że nie możemy powiedzieć, że istnieje rozwiązanie do nauki korzystania z nocnika, które w magiczny sposób sprawi, że wszystkie dzieci entuzjastycznie i niezawodnie zamienią pieluchy na czas spędzony na nocniku. Ale w rzeczywistości nie ma jednej uzgodnionej „właściwej” drogi.

Niektóre popularne metody obejmują używanie spodni treningowych, filmów, piosenek, nagród, pozytywnego wzmocnienia, godzinnych (lub więcej) wycieczek do toalety, całodobowych nagich pośladków lub spędzania całego weekendu w łazience. Innym podejściem jest całkowite wyrzucenie pieluch.

Niektórzy sugerują, że małe dzieci szkolą się na nocnik. Inni opowiadają się za czekaniem do 2, 3, a nawet 4 roku życia. Jednak inni uważają, że dziecko powinno zdecydować, kiedy jest gotowe.

Dlatego przejście od pieluch do majtek zdecydowanie nie jest scenariuszem, w którym można znaleźć jedno rozwiązanie dla wszystkich. Szanowanie osobistych preferencji, czasu i komfortu (zarówno dla dziecka, jak i rodzica) jest kluczowe.

Upewnij się, że Twoje dziecko jest gotowe

Będziesz mieć dobre poczucie, że Twoje dziecko jest w stanie rozwijać się w kierunku tej umiejętności, gdy zacznie regularnie wykazywać typowe objawy. Zwróć uwagę na następujące wskaźniki gotowości:

• Przynosi pieluchę do wkładania lub przebierania się po zabrudzeniu pieluchy
• Potrafi postępować zgodnie z prostą serią instrukcji
• Nie lubi uczucia mokrych lub brudzących pieluch
• Wykazuje coraz większą niezależność, jak chęć bycia „dużym dzieckiem” i „zrób to sam”
• Interesuje się „dużymi spodniami dziecięcymi”
• Jest gotów spróbować
• Wie, kiedy muszą iść (przynajmniej czasami)
• Wykazuje zainteresowanie korzystaniem z toalety

Dlaczego dzieci opierają się rezygnacji z pieluszek

Ważne jest, aby pamiętać, że nawet jeśli Twoje dziecko wykazuje oznaki gotowości, nadal może przylgnąć do pieluchy. Chociaż może to być frustrujące (zarówno dla dziecka, jak i rodzica), wiedz, że jest to bardzo powszechne i prawdopodobnie nie ma na celu przekory.

Zmiana jest trudna dla nas wszystkich i normalne jest trzymanie się komfortu naszych rutyn i tego, co wiadomo. W tym celu ważne jest, aby wykorzystać sytuację, gdy Twoje dziecko nie toleruje już mokrej lub brudnej pieluchy (ponieważ nie uważa już pieluchy za wygodną) – i zrozumieć, że być może będziesz musiał trochę wypchnąć malucha z jego wygody strefę, aby pomóc im nauczyć się tej ważnej umiejętności.

Pieluchy mogą czuć się bezpiecznie

Innym powodem, dla którego dziecko może preferować pieluchę, jest obawa o rozczarowanie siebie lub siebie wypadkami. Dlatego pomocne (i dobre dla samooceny dziecka) jest skupienie się na sukcesach.

Chwal i świętuj wszelkie pozytywne kroki, od utrzymywania suchej pieluchy po natychmiastowe ostrzeganie, gdy nie zdążyli na czas, a nawet po prostu chęć spróbowania. Wykorzystaj wszelkie wpadki (w większości przypadków będzie ich wiele) jako momenty nauczania i unikaj skarcenia, zawstydzania lub kar.

Pewną rolę może też odgrywać upór – i to jest w porządku. Małe dzieci uczą się testując granice i budują niezależność, podejmując własne decyzje. Walki o władzę są na porządku dziennym, gdy staramy się wdrożyć nowe procedury, nauczyć nowych umiejętności lub zmienić nasze oczekiwania. Przystosowanie się do puszczania pieluch nie różni się.

Poprowadź swoje dziecko do sukcesu

Pełna miłości cierpliwość połączona z trzymaniem się swoich celów może zdziałać cuda. Staraj się raczej rozbrajać niż podsycać wszelkie wyskakujące gry. Równie ważne jest słuchanie dziecka.

Mogą się opierać, ponieważ nadal chcą być twoim „dzieckiem”. Może im się spodobać wzór nadrukowany na ich pieluchach (problem rozwiązany przez dostarczenie równie kuszących spodenek dla dużych dzieci). Lub mogą po prostu chcieć wzbudzić w tobie — i twoją uwagę.

Ale możesz nie dowiedzieć się dlaczego, jeśli nie poświęcisz czasu na obserwację i słuchanie. Gdy poczują się wysłuchani, a ich obawy zostaną ujawnione, prawdopodobnie zobaczysz większą zgodność z planem treningu nocnikowego.

Pieluchy i nocnik

Jeśli uważasz, że uzależnienie Twojego dziecka od pieluch staje się przeszkodą w nauce korzystania z toalety, możesz rozważyć wyłączenie ich lub ograniczenie ich używania. Na przykład możesz całkowicie zrezygnować z dostarczania pieluch.

Takie podejście jest najlepsze, jeśli stosujesz szybką i intensywną metodę nauki korzystania z nocnika, w której spędzasz kilka dni skupionych wyłącznie na korzystaniu z łazienki. Możesz też po prostu odłożyć wyznaczone godziny, w których dziecko może z nich korzystać, na przykład podczas drzemek i / lub wyjść, a także przepisać godziny, w których dziecko będzie jeździć bez nich.

Konsekwencja w Twojej polityce jest ważna, podobnie jak stworzenie niezawodnej rutyny toaletowej, aby Twoje dziecko wiedziało, czego się spodziewać i jakie są Twoje oczekiwania wobec niego. Pamiętaj również, aby dać dziecku znać, że jest w porządku, jeśli jest trochę zdenerwowane koniecznością puszczenia pieluch.

Możesz chcieć wprowadzić do swojego planu pewną elastyczność, na przykład pozwolić na upieranie się przy pieluszce, gdy Twoje dziecko jest szczególnie zmęczone, nie czuje się dobrze lub masz towarzystwo i nie możesz poświęcić pełnej uwagi wysiłkom związanym z korzystaniem z nocnika. Jednak w większości przypadków trzymanie się stanowcze w miły, uspokajający, zachęcający sposób – nawet w obliczu napadu złości lub dwóch – wyśle ​​wiadomość do twojego dziecka, że ​​w rzeczywistości jest gotowe do opanowania tej umiejętności.

Co z oczu to z serca

W przypadku dzieci, które są szczególnie przywiązane do pieluch, pomocne może być usunięcie pieluch z dowolnego miejsca, w którym dziecko może je zobaczyć lub dostać. Jeśli zamierzasz iść na zimnego indyka, może to ułatwić dziecku przejście, jeśli pieluchy nie są widoczną pokusą lub przypomnieniem.

Jeśli planujesz odchodzić od pieluszek bardziej stopniowo, wyciągnij je tylko czasami (jeśli w ogóle ich używasz), że ich używanie jest częścią programu treningu nocnikowego, na przykład przed snem lub podczas długiej jazdy samochodem. Jeśli trzymasz pieluchy pod ręką, pamiętaj, aby umieścić je w miejscu, które jest naprawdę poza zasięgiem i poza zasięgiem wzroku, jak szafka z blokadą bezpieczeństwa.

Kiedy Twoje dziecko prosi (lub zawodzi) o pieluchę, kiedy chcesz, aby korzystało z nocnika, spróbuj bardzo spokojnie i stanowczo skierować je do korzystania z nocnika. Przypomnij im, że pieluchy służą tylko do snu (lub jakakolwiek jest twoja polityka).

Co najważniejsze, unikaj łez i napadów złości. Zamiast tego znajdź inny sposób, aby pomóc dziecku poczuć się wspieranym. Wkrótce, gdy zrozumie, że masz na myśli interes, Twój maluch rozpozna, że ​​nadszedł czas, aby spróbować nocnika.

To powiedziawszy, warto zastanowić się, czy uporczywe zapotrzebowanie Twojego dziecka na pieluchy może oznaczać, że po prostu nie jest do końca gotowe. Jeśli nie masz pewności, przejrzyj wskazówki gotowości. Jeśli wydaje się, że znaki jeszcze się nie pojawiły, warto wstrzymać się z wysiłkami przez miesiąc lub dwa.

Pamiętaj, że nie ma jednego właściwego czasu. Wymuszenie problemu może opóźnić sukces. Dając dziecku trochę więcej czasu i przestrzeni, może nawet skutkować szybszym, bardziej pozytywnym doświadczeniem podczas nauki korzystania z nocnika, gdy oboje będziecie gotowi, aby spróbować ponownie.

Zachowaj spokój i zachęcaj

To naturalne, że oboje jesteście czasami podenerwowani podczas tego wyścigu na nocnik, ale bądźcie świadomi faktu, że wasze dziecko zareaguje na spokojną, zdyscyplinowaną postawę znacznie lepiej niż na zirytowaną.

Kiedy Twoje dziecko ma nieunikniony wypadek, nie karz go ani nie reaguj z irytacją. Po prostu powiedz im, że czas się posprzątać i pomóż im w czynnościach porządkowych. Używaj zwrotów takich jak „Dobra próba”, „Trening nocnika to ciężka praca” i „Naprawdę bardzo się starałeś, założę się, że następnym razem złapiesz nocnik”.

Podczas gdy większość dzieci dobrze sobie radzi z chodzeniem tam i z powrotem między pieluchą lub jednorazowymi spodniami treningowymi w nocy a bielizną w ciągu dnia, niektóre nie. Dla tych dzieci posiadanie pieluchy czasami jest mylące i może powodować, że będą się kopać i unikać codziennego korzystania z nocnika.

W takich przypadkach lepiej jest założyć grube spodnie treningowe, mniej płynów w godzinach wieczornych i okrycie ochronne na łóżku. Niedogodności związane z mokrym łóżkiem od czasu do czasu będą nadrabiane przez mniej zdezorientowane dziecko, brak mieszanych komunikatów o tym, gdzie można iść do łazienki, i sukces w nauce korzystania z nocnika w ciągu dnia.

Może się wydawać, że Twoje dziecko nigdy dobrowolnie nie porzuci pieluch, ale jeśli będziesz się ich trzymać, Twoje dziecko wkrótce będzie nosić (niezawodnie czyste i suche) duże dziecięce majtki. Niektóre dzieci potrzebują dni, aby opanować tę umiejętność, innym może to zająć miesiące lub dłużej.

Śmiech i lekkomyślność mogą zdziałać cuda, aby utrzymać was na dobrej drodze. Jeśli Twoje dziecko czuje, że oboje jesteście w tym samym zespole, poczuje się znacznie pewniej i entuzjastycznie w całym procesie. Kluczem jest uznanie, że chociaż droga do nauki nocnika, triumf może być wyboisty, Twoje dziecko w końcu tam dotrze.