Czy Stewia powoduje raka?

Pomimo kilku artykułów na ten temat siających zastraszenie, National Cancer Institute, będący częścią National Institutes of Health, stwierdził, że sztuczne słodziki, takie jak stewia, nie powodują raka.

Stewia to roślina stosowana jako słodzik i suplement ziołowy. Pochodząca pierwotnie z Ameryki Południowej stewia jest do 300 razy słodsza niż cukier stołowy i była używana do słodzenia napojów i parzenia herbaty od XVI wieku. Stało się bardziej popularne w Stanach Zjednoczonych w ostatnich dziesięcioleciach, ponieważ konsumenci poszukują niskokalorycznych substytutów cukru.

Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zakazała stosowania stewii w latach 90. XX wieku, ale teraz zezwala na oczyszczony składnik ze stewii jako dodatek do żywności. Trwają badania nad niektórymi substancjami chemicznymi naturalnie występującymi w stewii, które mogą powodować mutacje genetyczne i raka.

W tym artykule omówiona zostanie historia i ryzyko raka związane ze stewią.

Zakład Stewii

Stewia, której naukowa nazwa to Stevia rebaudiana, to roślina liściasta, która wygląda trochę jak mięta. Jej liście są używane w Ameryce Południowej od wieków. Plemiona w Paragwaju, Brazylii i Boliwii używały liści stewii do słodzenia herbat i tradycyjnych leków.

Liście stewii mają do 150 razy słodycz cukru. Użytkownicy zgłaszają, że stewia ma łagodny, lukrecjowy smak, który jest nieco gorzki.

Stosowanie liści stewii i surowych ekstraktów stewii nie jest uważane przez FDA za ogólnie uznawane za bezpieczne (GRAS) i nie można ich importować do Stanów Zjednoczonych w celu użycia jako słodzików.

Słodzik

Słodziki stewii są wytwarzane przez ekstrakcję związku zwanego glikozydami stewiolowymi z liści rośliny stewii i oczyszczanie ich w celu usunięcia niektórych gorzkich cech występujących w surowym ekstrakcie. Podczas tego procesu słodycz ekstraktu ze stewii może wzrosnąć do 300 razy słodsza niż cukier.

Wszystkie glikozydy stewiolowe mają wspólny podstawowy szkielet zwany „stewiolem”. Obejmują one związki takie jak stewiozyd i wiele różnych form rebaudiozydu, z których najczęstszym jest rebaudiozyd A (lub reb A).

Podobnie jak cukier, stewia występuje w kilku postaciach – płynnej, proszkowej i granulowanej. Wiele marek substytutów cukru zawierających stewię to Truvia, Stevia in the Raw, SweetLeaf, Sweet Drops, Sun Crystals i PureVia.

Słodziki Stevia są również używane przez producentów jako składnik napojów (takich jak napoje dietetyczne, soki lekkie lub o niskiej zawartości cukru oraz wody smakowe), owoce w puszkach, przyprawy i produkty mleczne (takie jak lody, mleko smakowe i jogurt) .

Należy pamiętać, że chociaż stewia twierdzi, że jest naturalna, podczas przetwarzania wielu wytwarzanych produktów dodawane są dodatkowe składniki, takie jak erytrytol (alkohol cukrowy) i inne środki smakowe.

Jak smakuje stewia różni się w zależności od osoby. Ogólnie rzecz biorąc, w porównaniu z cukrem, „słodki” smak trwa dłużej. Jednak większość twierdzi, że słodki smak trwa dłużej.

Glikozydy stewiolowe

Stewia zawiera osiem glikozydów. Są to słodkie składniki wyizolowane i oczyszczone z liści stewii. Te glikozydy obejmują:

• Stevioside
• Rebaudiozydy A, C, D, E i F
• Stewiolbiozyd
• Dulkozyd A

Stewiozyd i rebaudiozyd A (reb A) są najliczniejszymi z tych składników.

Chociaż w laboratoryjnych testach na zwierzętach stwierdzono, że zarówno stewiozyd, jak i reb A są mutagenne (proces generowania mutacji genetycznej), efektów tych nie wykazano dla dawek, na które narażeni są ludzie.

Powszechnie uznawany za bezpieczny

Glikozydy stewiolowe o wysokiej czystości to GRAS. GRAS wymaga konsensusu ekspertów, że składnik żywności jest bezpieczny dla swojego przeznaczenia.

W 2008 roku FDA dokonała pierwszego oznaczenia GRAS dla słodzika stewii, rebaudiozydu A. Całe liście stewii i surowe ekstrakty z liści stewii nie są zatwierdzonymi dodatkami do żywności, ponieważ według FDA nie ma wystarczającej ilości dostępnych informacji toksykologicznych.

Co mówią badania

Obawy dotyczące stewii i raka mogą wynikać z wcześniejszych badań, które wykazały niewielką toksyczność genetyczną w dużych ilościach.

W badaniu z 2002 r. wykazano, że wysoki poziom stewiolu ma słabą aktywność mutagenną. Kwota była równa ilości, którą można użyć w 3000 filiżankach kawy. Według autorów badania, w zwykłych ilościach toksyczność genetyczną stewii można uznać za „nieistotną”.

Żadne nowsze badania i meta-przeglądy nie powtórzyły tych wyników.

Czy Stewia może powodować raka?

Do tej pory nie ma wyraźnych dowodów na to, że stewia powoduje raka, gdy jest stosowana w odpowiednich ilościach. Według American Cancer Society wydaje się, że stewia jest bezpieczna, gdy jest stosowana z umiarem.

Różni badacze ocenili bezpieczeństwo glikozydów stewiolowych i doszli do wniosku, że są one bezpieczne zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Jednak w przeglądzie badań z 2017 r. zauważono, że chociaż słodziki pochodzące ze stewii zyskują coraz szersze zastosowanie, nie przeprowadzono żadnych badań dotyczących ich długoterminowego wpływu na ryzyko zachorowania na raka.

Czy Stewia może pomóc w walce z rakiem?

Niektóre badania sugerujące, że stewia może być pomocna w zapobieganiu lub zwalczaniu niektórych nowotworów obejmują:

• Badanie z 2012 roku dotyczące glikozydu znajdującego się w roślinach stewii sugeruje, że może on pomóc w przyspieszeniu śmierci komórek rakowych w linii ludzkiego raka piersi.
• W badaniu z 2013 r. naukowcy odkryli, że pochodne glikozydów stewiolowych mają toksyczny wpływ na kilka linii komórek rakowych. Obejmowały one białaczkę, raka piersi, płuc i żołądka.

Jednak badania nad stewią są ograniczone. Potrzebne są dalsze badania dotyczące powiązań między stewią a rakiem.

Ważne uwagi

Spożywanie zbyt dużej ilości cukru może prowadzić do przyrostu masy ciała, problemów z poziomem cukru we krwi i zwiększonego ryzyka chorób serca. Wybór słodzika, takiego jak stewia, może pomóc zmniejszyć ilość dodanego cukru w ​​diecie.

Chociaż trwają badania nad korzyściami i zagrożeniami związanymi ze stewią, w badaniach wykorzystuje się różne rodzaje roślin, różne metody ekstrakcji i różne części roślin, co utrudnia porównywanie danych z różnych badań. Ponadto wiele z tych badań jest sponsorowanych przez przemysł stewii.

Czasami okazuje się, że suplementy i ekstrakty ze stewii zawierają podrobione składniki. Dla własnego bezpieczeństwa ważne jest, aby kupować produkty certyfikowane, aby zawierały co najmniej 95% glikozydu stewiolowego.

Niektóre produkty ze stewii zawierają również alkohol cukrowy. Osoby uczulone na alkohol cukrowy mogą odczuwać wzdęcia, skurcze brzucha, nudności i biegunkę, chociaż jeden rodzaj alkoholu cukrowego, erytrytol, stwarza mniejsze ryzyko wystąpienia objawów niż inne.

Streszczenie

Stewia to naturalny słodzik stosowany od wieków w dużej części Ameryki Południowej. W Stanach Zjednoczonych FDA uważa rafinowane ekstrakty za bezpieczne. Brakuje badań nad produktami całolistnymi i surowymi.

Stosowana z umiarem stewia wiąże się z kilkoma efektami ubocznymi i może być świetnym substytutem cukru rafinowanego.

Nie ma mocnych dowodów na to, że stewia może powodować raka u ludzi. Potwierdzają to oświadczenia American Cancer Society i National Cancer Institute. Istnieją ograniczone badania sugerujące, że stewia może faktycznie pomóc w walce z rakiem, ale w tej dziedzinie potrzebne są dalsze badania.

Stewia jest uważana za bezpieczną na podstawie dostępnych dowodów naukowych. Ale wiele badań jest niewielkich, a produkty zawierające ekstrakty ze stewii są wciąż dość nowe, więc wciąż uczymy się o długofalowych efektach.

W przypadku stosowania zgodnie z zalecanymi wytycznymi wysokiej jakości ekstrakt ze stewii nie powinien stanowić zagrożenia dla zdrowia.