Badacze umiejętności czytania i pisania zidentyfikowali szereg umiejętności świadomości fonologicznej i fonemicznej oraz etapy, na których zazwyczaj się rozwijają.
Świadomość fonologiczna odnosi się do uznania, że słowa składają się z jednostek dźwiękowych lub fonemów i można je podzielić na sylaby.
Kategorie umiejętności świadomości fonologicznej
Podczas gdy poszczególne umiejętności i ich nazwy różnią się w literaturze, umiejętności świadomości fonologicznej ogólnie mieszczą się w określonej grupie kategorii. Dowiedz się o nich więcej w tym podsumowaniu.
Słowa i rymowanki
Segmentacja słów: Jest to umiejętność rozpoznawania odrębnych słów w zdaniu. Dziecko, które rozwinęło umiejętność segmentacji słów, może powiedzieć, ile słów znajduje się w zdaniu.
Rozpoznawanie rymowania: jest to umiejętność rozpoznawania popularnych dźwięków w słowach, takich jak /og/ w słowach „żaba”, „pies” i „dziennik”.
Produkcja rymów: jest to zdolność do tworzenia rymowanych słów, gdy zostaniesz o to poproszony. Na przykład, poproszone o podanie słowa rymującego się z „chłopiec”, dziecko może odpowiedzieć „zabawką”.
Opanowanie sylab
Rozpoznawanie sylab: Jest to umiejętność rozpoznawania, że słowa składają się z grup dźwięków, tak jak w skakaniu.
Ćwicz rozpoznawanie sylab, kładąc palce na brodzie dziecka. Kiedy rozmawiają i ich podbródek opada, to nowa sylaba.
Usuwanie sylaby: Jest to umiejętność rozpoznawania części słowa, która pozostaje po usunięciu sylaby. Na przykład, jeśli sylaba „buil” zostanie usunięta ze słowa „budynek”, to pozostanie sylaba „ding”.
Podstawianie sylab: Jest to zdolność rozpoznawania, że nowe słowa mogą być utworzone z części słów. Na przykład przy słowie „żaglówka” słowo „żagiel” można zastąpić słowem „holownik”, aby utworzyć słowo „holownik”.
Umiejętności dźwiękowe
Rozpoznawanie dźwięków lub rozpoznawanie fonemów: Jest to umiejętność rozpoznawania poszczególnych dźwięków w słowach. Na przykład w słowie „dom” znajdują się cztery dźwięki, h, o, w, s.
Imitacja dźwięku: Jest to zdolność do powtarzania dźwięków po podaniu wypowiadanego modelu. Na przykład, gdy nauczyciel wydaje dźwięk ss, dziecko powtarza dźwięk ss.
Izolacja dźwięku: Jest to umiejętność rozpoznawania pojedynczego dźwięku na początku, w środku lub na końcu słowa. Na przykład dziecko rozpoznałoby dźwięk b na początku słowa „nietoperz”, w środku słowa „zdolny” lub na końcu słowa „pajęczyna”.
Mieszanie dźwięków: jest to umiejętność rozpoznawania słowa po podaniu dźwięków, które je tworzą. Na przykład, gdy otrzymamy dźwięki fff, rrr, ooo, ggg, dziecko rozpozna słowo „żaba”.
Segmentacja dźwięku: to przeciwieństwo mieszania dźwięku. Jest to umiejętność identyfikacji poszczególnych dźwięków w słowie. Biorąc pod uwagę słowo „biegnij”, dziecko rozpoznałoby dźwięki rrr, uuu, nnn.
Substytucja dźwięku: Jest to zdolność rozpoznawania, że zmieniając poszczególne dźwięki w słowach, można tworzyć nowe słowa. Na przykład słowo „kot” może zmienić się w „sat”, zmieniając początkowy dźwięk z /k/ na /s/. Słowo „dywan” może stać się „pocierać”, gdy dźwięk /g/ zostanie zastąpiony przez /b/.
Discussion about this post