Szczepionka przeciw wirusowi różyczki Zastosowania, skutki uboczne i ostrzeżenia

szczepionka przeciwko wirusowi różyczki

Nazwa ogólna: szczepionka przeciwko wirusowi różyczki [ roo-BEL-a-VYE-rus-vax-EEN ]

Nazwa marki: Meruvax II
Klasa leku: szczepionki wirusowe

Co to jest szczepionka przeciw wirusowi różyczki?

Różyczka to poważna choroba wywoływana przez wirusa. Przenosi się z człowieka na człowieka drogą powietrzną.

Wirus różyczki (zwany także niemiecką odrą) powoduje wysypkę skórną, gorączkę, obrzęk gruczołów i ból stawów. Zakażenie różyczką w czasie ciąży może spowodować poronienie lub poważne wady wrodzone.

Szczepionka przeciwko wirusowi różyczki jest stosowana w celu zapobiegania tej chorobie u dorosłych i dzieci w wieku co najmniej 12 miesięcy.

Ta szczepionka działa poprzez wystawienie na działanie małej dawki wirusa lub białka wirusa, co powoduje, że organizm rozwija odporność na chorobę. Ta szczepionka nie wyleczy aktywnej infekcji, która już rozwinęła się w organizmie.

Szczepionka przeciwko wirusowi różyczki jest przeznaczona do stosowania u dzieci w wieku od 12 miesięcy do 6 lat oraz u osób dorosłych, które nigdy nie otrzymały szczepionki lub które chorowały.

Chociaż immunizacja przeciwko wirusowi różyczki jest dostępna w jednej szczepionce, najlepszym rozwiązaniem może być podanie szczepionki skojarzonej przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR). Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza.

Jak każda szczepionka, szczepionka przeciwko wirusowi różyczki może nie zapewniać ochrony przed chorobą u każdej osoby.

Jakie są najważniejsze informacje, które powinienem wiedzieć o tej szczepionce?

Nie powinnaś otrzymywać szczepionki przeciwko wirusowi różyczki, jeśli jesteś w ciąży. Poczekaj, aż dziecko się urodzi, aby otrzymać szczepionkę. Unikaj zajścia w ciążę przez co najmniej 3 miesiące po otrzymaniu szczepionki przeciwko wirusowi różyczki.

Pierwszą szczepionkę przeciwko wirusowi różyczki podaje się zwykle dziecku w wieku od 12 do 15 miesięcy. Zastrzyki przypominające są następnie podawane między 4 a 6 rokiem życia. Szczepionkę przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) należy następnie podać przed rozpoczęciem przez dziecko szkoły podstawowej.

Dorośli urodzeni po 1956 r. powinni otrzymać przynajmniej jedną szczepionkę przeciw odrze, śwince i różyczce, jeśli nigdy nie chorowali lub nie otrzymali szczepionki MMR w ciągu swojego życia.

Twój indywidualny harmonogram dawek przypominających może różnić się od tych wytycznych. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza lub harmonogramem zalecanym przez wydział zdrowia stanu, w którym mieszkasz.

Upewnij się, że otrzymujesz wszystkie zalecane dawki tej szczepionki. Jeśli nie otrzymasz pełnej serii szczepionek, możesz nie być w pełni chroniony przed chorobą.

Nadal możesz otrzymać szczepionkę, jeśli masz lekkie przeziębienie lub niską gorączkę. W przypadku cięższej choroby z gorączką lub jakimkolwiek rodzajem infekcji, poczekaj, aż wyzdrowiejesz, zanim otrzymasz tę szczepionkę.

Nie powinieneś otrzymywać szczepionki przypominającej, jeśli po pierwszym zastrzyku wystąpiła zagrażająca życiu reakcja alergiczna.

Śledź wszelkie skutki uboczne, które masz po otrzymaniu tej szczepionki. Po otrzymaniu dawki przypominającej należy poinformować lekarza, czy poprzednie szczepienia spowodowały jakiekolwiek skutki uboczne.

Zarażenie się różyczką jest o wiele bardziej niebezpieczne dla zdrowia niż otrzymanie szczepionki chroniącej przed tymi chorobami. Jak każdy lek, ta szczepionka może powodować działania niepożądane, ale ryzyko wystąpienia poważnych skutków ubocznych jest niezwykle niskie.

O czym powinienem porozmawiać z moim lekarzem przed otrzymaniem tej szczepionki?

Nie powinieneś otrzymywać tej szczepionki, jeśli jesteś uczulony na:

żelatyna;
neomycyna (Mycifradin, Neo-Fradin, Neo-Tab); lub
jeśli kiedykolwiek wystąpiła zagrażająca życiu reakcja alergiczna na jakąkolwiek szczepionkę zawierającą różyczkę.

Nie powinieneś również otrzymywać tej szczepionki, jeśli masz:

zaburzenie komórek krwi, takie jak anemia;
rak krwi lub szpiku kostnego, taki jak białaczka, chłoniak i inne;
ciężka aktywna supresja immunologiczna spowodowana chorobą (taką jak rak, HIV lub AIDS) lub otrzymaniem chemioterapii lub radioterapii; lub
jeśli jesteś w ciąży.

Przed otrzymaniem tej szczepionki należy poinformować lekarza, jeśli:

plamica małopłytkowa (łatwe powstawanie siniaków lub krwawienie);
aktywne lub nieleczone zakażenie gruźlicą;
słaby układ odpornościowy spowodowany chorobą, przeszczepem szpiku kostnego lub stosowaniem niektórych leków lub leczeniem raka; lub
jeśli w ciągu ostatnich 3 miesięcy otrzymywałeś immunoglobulinę lub inny produkt krwiopochodny.

Nie podawaj tej szczepionki podczas karmienia piersią. Niewielkie ilości wirusa różyczki zawarte w szczepionce mogą przenikać do mleka matki i mogą zaszkodzić karmiącemu dziecku.

Szczepionka przeciwko wirusowi różyczki zawiera albuminę (część krwi) i może zawierać wirusy i inne czynniki zakaźne, które mogą powodować chorobę. Chociaż oddana ludzka krew jest badana, testowana i leczona w celu zmniejszenia ryzyka, że zawiera wszystko, co może powodować chorobę, nadal istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że może przenosić chorobę. Porozmawiaj z lekarzem o zagrożeniach i korzyściach związanych z otrzymaniem tej szczepionki.

Jak podaje się tę szczepionkę?

Ta szczepionka jest podawana w postaci zastrzyku (zastrzyku) pod skórę. Otrzymasz ten zastrzyk w gabinecie lekarskim lub innej klinice.

Szczepionka przeciw wirusowi różyczki polecana jest osobom w następujących sytuacjach:

pracownicy służby zdrowia;
Studenci;
personel wojskowy;
podróżni na statkach wycieczkowych lub do miejsc poza USA;
kobieta, która jest podatna na różyczkę i właśnie urodziła dziecko; oraz
dziecko, które nigdy nie było zaszczepione przeciwko różyczce i ma kontakt z kobietą w ciąży.

Dorośli urodzeni po 1956 r. powinni otrzymać co najmniej jedną szczepionkę przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR), jeśli nigdy nie chorowali lub nie otrzymali szczepionki MMR w ciągu swojego życia.

Twój lekarz może chcieć, abyś otrzymał zastrzyk immunoglobuliny (IG) w ciągu 3 miesięcy po otrzymaniu szczepionki przeciwko wirusowi różyczki. Twój indywidualny harmonogram dawek przypominających może różnić się od tych wytycznych. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza lub harmonogramem zalecanym przez wydział zdrowia stanu, w którym mieszkasz.

Lekarz może zalecić leczenie gorączki i bólu za pomocą środków przeciwbólowych niezawierających aspiryny, takich jak paracetamol (Tylenol) lub ibuprofen (Motrin, Advil i inne), gdy zastrzyk jest podawany i przez następne 24 godziny. Postępuj zgodnie ze wskazówkami na etykiecie lub instrukcjami lekarza dotyczącymi ilości tego leku.

Szczególnie ważne jest zapobieganie występowaniu gorączki w przypadku napadów padaczkowych, takich jak padaczka.

Ta szczepionka może powodować fałszywe wyniki testu skórnego na gruźlicę. Należy powiedzieć każdemu lekarzowi, który przeprowadzi badania, jeśli otrzymałeś szczepionkę przeciwko wirusowi różyczki w ciągu ostatnich 4 do 6 tygodni.

Co się stanie, jeśli pominę dawkę?

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli pominiesz dawkę przypominającą lub jeśli spóźnisz się z harmonogramem. Następną dawkę należy podać jak najszybciej. Nie ma potrzeby zaczynać od nowa.

Upewnij się, że otrzymujesz wszystkie zalecane dawki tej szczepionki. Jeśli nie otrzymasz pełnej serii szczepionek, możesz nie być w pełni chroniony przed chorobą.

Co się stanie, jeśli przedawkuję?

Przedawkowanie tej szczepionki jest mało prawdopodobne.

Czego powinienem unikać przed lub po otrzymaniu tej szczepionki?

Wstrzyknięcia immunoglobuliny (IG) nie należy podawać jednocześnie ze szczepionką przeciwko wirusowi różyczki.

Skutki uboczne szczepionek przeciwko wirusowi różyczki

Nie powinieneś otrzymywać szczepionki przypominającej, jeśli po pierwszym zastrzyku wystąpiła zagrażająca życiu reakcja alergiczna.

Zarażenie się odrą, świnką lub różyczką jest o wiele bardziej niebezpieczne dla zdrowia niż otrzymanie szczepionki chroniącej przed tymi chorobami. Jak każdy lek, ta szczepionka może powodować działania niepożądane, ale ryzyko wystąpienia poważnych skutków ubocznych jest niezwykle niskie.

Uzyskaj pomoc medyczną w nagłych wypadkach, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów reakcji alergicznej: pokrzywka; trudności w oddychaniu; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Zadzwoń do lekarza natychmiast, jeśli wystąpi którykolwiek z tych poważnych działań niepożądanych:

wysoka gorączka (w ciągu kilku godzin lub kilku dni po szczepieniu);
obrzęk gruczołów;
łatwe siniaczenie lub krwawienie, niezwykłe osłabienie;
obrzęk lub sztywność stawów, która utrzymuje się przez kilka tygodni po szczepieniu;
osłabienie, silny ból w dolnej części pleców, drętwienie lub mrowienie w stopach i rozprzestrzenianie się w górę;
problemy ze słuchem, wzrokiem, mową, połykaniem lub funkcjami pęcherza i jelit;
wolne bicie serca, trudności w oddychaniu, uczucie omdlenia;
napad padaczkowy (omdlenie lub drgawki); lub
ciężkie pęcherze, łuszczenie i czerwona wysypka skórna.

Mniej poważne skutki uboczne obejmują:

niska gorączka, ból gardła, kaszel, katar;
ból głowy, zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub rozdrażnienia;
nudności, wymioty, biegunka;
ból stawów lub mięśni;
drętwienie lub mrowienie; lub
zaczerwienienie, ból, obrzęk lub guzek w miejscu zastrzyku.

To nie jest pełna lista skutków ubocznych i mogą wystąpić inne. Zadzwoń do lekarza, aby uzyskać poradę medyczną na temat skutków ubocznych. Możesz zgłosić skutki uboczne szczepionki do Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej Stanów Zjednoczonych pod numerem 1-800-822-7967.

Informacje o dawkowaniu szczepionki przeciwko wirusowi różyczki

Zwykła dawka dla dorosłych w profilaktyce różyczki:

0,5 ml podskórnie w zewnętrzną część ramienia.

Zwykła dawka pediatryczna w profilaktyce różyczki:

>= 1 rok: 0,5 ml podskórnie w zewnętrzną część ramienia. Szczepienie podstawowe zaleca się w wieku od 12 do 15 miesięcy.

Ponowne szczepienie szczepionką przeciwko odrze/śwince/różyczce jest zalecane przed rozpoczęciem szkoły podstawowej.

Jakie inne leki wpłyną na szczepionkę przeciwko wirusowi różyczki?

Przed otrzymaniem tej szczepionki poinformuj lekarza o wszystkich innych szczepionkach, które ostatnio otrzymałeś.

Należy również poinformować lekarza, jeśli niedawno przyjmowano leki lub zabiegi, które mogą osłabić układ odpornościowy, w tym:

doustny, donosowy, wziewny lub wstrzykiwany lek steroidowy;
leki stosowane w leczeniu łuszczycy, reumatoidalnego zapalenia stawów lub innych zaburzeń autoimmunologicznych, takich jak azatiopryna (Imuran), efalizumab (Raptiva), etanercept (Enbrel), leflunomid (Arava) i inne; lub
leki stosowane w leczeniu lub zapobieganiu odrzuceniu przeszczepu narządu, takie jak bazyliksymab (Simulect), cyklosporyna (Sandimmune, Neoral, Gengraf), muromonab-CD3 (Orthoclone), mykofenolan mofetylu (CellCept), sirolimus (Rapamune) lub takrolimus (Prograf).

Jeśli używasz któregokolwiek z tych leków, możesz nie być w stanie otrzymać szczepionki lub być może będziesz musiał poczekać, aż inne terapie zostaną zakończone.

Mogą istnieć inne leki, które mogą wpływać na tę szczepionkę. Poinformuj swojego lekarza o wszystkich lekach na receptę i bez recepty, które otrzymałeś. Obejmuje to witaminy, minerały, produkty ziołowe i leki przepisane przez innych lekarzy. Nie rozpoczynaj stosowania nowego leku bez poinformowania lekarza.

Dalsza informacja

Twój lekarz lub farmaceuta może mieć informacje o tej szczepionce napisane dla pracowników służby zdrowia, z którymi możesz się zapoznać. Możesz również znaleźć dodatkowe informacje w lokalnym wydziale zdrowia lub w Centrach Kontroli i Prewencji Chorób.

Pamiętaj, trzymaj ten i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie dziel się swoimi lekami z innymi i używaj tego leku tylko zgodnie z przepisanymi wskazaniami.

Zawsze konsultuj się z lekarzem, aby upewnić się, że informacje wyświetlane na tej stronie dotyczą Twojej sytuacji osobistej.