Zapalenie wielomięśniowe: objawy, przyczyny i leczenie

Przegląd zapalenia wielomięśniowego

Zapalenie wielomięśniowe jest rzadką chorobą zapalną, która powoduje osłabienie mięśni po obu stronach ciała. Osoby cierpiące na tę przypadłość będą miały trudności z wchodzeniem po schodach, wstawaniem z pozycji siedzącej, podnoszeniem przedmiotów lub sięganiem nad głowę.

Zapalenie wielomięśniowe najczęściej dotyka osoby dorosłe w wieku 30, 40 lub 50 lat. Kobiety chorują częściej niż mężczyźni. Oznaki i objawy zwykle rozwijają się stopniowo, w ciągu tygodni lub miesięcy.

Chociaż nie ma lekarstwa na zapalenie wielomięśniowe, leczenie – od leków po fizykoterapię – może poprawić siłę i funkcję mięśni.

Objawy zapalenia wielomięśniowego

Osłabienie mięśni związane z zapaleniem wielomięśniowym dotyczy mięśni położonych najbliżej tułowia, takich jak mięśnie bioder, ud, ramion, ramion i szyi. Mięśnie zarówno po lewej, jak i prawej stronie ciała stają się słabe i mają tendencję do stopniowego pogarszania się.

Kiedy konieczna jest wizyta u lekarza?

Zasięgnij pomocy medycznej, jeśli wystąpi niewyjaśnione osłabienie mięśni.

Co powoduje zapalenie wielomięśniowe?

Dokładna przyczyna zapalenia wielomięśniowego nie jest znana, ale choroba ta ma wiele cech podobnych do cech chorób autoimmunologicznych, w których układ odpornościowy błędnie atakuje tkanki własnego organizmu.

Czynniki ryzyka

Ryzyko zapalenia wielomięśniowego jest większe, jeśli masz toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, twardzinę skóry lub zespół Sjogrena.

Powikłania zapalenia wielomięśniowego

Możliwe powikłania zapalenia wielomięśniowego obejmują:

• Trudności z połykaniem. Jeśli dotyczy to mięśni przełyku, możesz mieć problemy z połykaniem (dysphagia), co z kolei może powodować utratę wagi i niedożywienie.
• Zachłystowe zapalenie płuc. Trudności w połykaniu mogą również powodować wdychanie pokarmu lub płynów, w tym śliny, do płuc (aspiration), co może prowadzić do zapalenia płuc.
• Problemy z oddychaniem. Jeśli choroba dotyczy mięśni klatki piersiowej, mogą wystąpić problemy z oddychaniem, takie jak duszność lub, w ciężkich przypadkach, niewydolność oddechowa.

Choroby związane z zapaleniem wielomięśniowym

Zapalenie wielomięśniowe jest często związane z innymi chorobami, które same w sobie lub w połączeniu z objawami zapalenia wielomięśniowego mogą powodować dalsze powikłania. Choroby związane z zapaleniem wielomięśniowym obejmują:

• Zjawisko Raynauda. Jest to stan zdrowia, w którym palce u rąk i nóg, policzki, nos i uszy początkowo bledną pod wpływem niskich temperatur.
• Inne choroby tkanki łącznej. Inne schorzenia, takie jak toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina skóry i zespół Sjogrena, mogą wystąpić w połączeniu z zapaleniem wielomięśniowym.
• Choroba sercowo-naczyniowa. Zapalenie wielomięśniowe może powodować stan zapalny ścian mięśni serca (myocarditis). U niewielkiej liczby osób z zapaleniem wielomięśniowym może rozwinąć się zastoinowa niewydolność serca i zaburzenia rytmu serca.
• Choroba płuc. W przypadku zapalenia wielomięśniowego może wystąpić choroba zwana śródmiąższową chorobą płuc. Śródmiąższowa choroba płuc to grupa zaburzeń, które powodują bliznowacenie (zwłóknienie) tkanki płucnej, powodując sztywność i nieelastyczność płuc. Oznaki i objawy obejmują suchy kaszel i duszność.
• Nowotwór. Osoby z zapaleniem wielomięśniowym mają podwyższone ryzyko zachorowania na raka.

Zdiagnozuj zapalenie wielomięśniowe

Jeśli twój lekarz podejrzewa, że ​​​​masz zapalenie wielomięśniowe, lekarz może zalecić niektóre z następujących testów:

• Badania krwi. Badanie krwi poinformuje lekarza, czy masz podwyższony poziom enzymów mięśniowych, czy nie. Wysoki poziom enzymów mięśniowych może wskazywać na uszkodzenie mięśni. Badanie krwi może również wykryć specyficzne autoprzeciwciała związane z różnymi objawami zapalenia wielomięśniowego. Te informacje mogą pomóc lekarzowi w określeniu najlepszego leku i metody leczenia.
• Elektromiografia. Badanie to przeprowadza się poprzez wprowadzenie cienkiej elektrody igłowej przez skórę do mięśnia. Aktywność elektryczna jest mierzona podczas rozluźniania lub napinania mięśni, a zmiany we wzorcu aktywności elektrycznej mogą potwierdzać chorobę mięśni. Lekarz może określić rozmieszczenie choroby, badając różne mięśnie.
• Rezonans magnetyczny (MRI). Skaner tworzy przekrojowe obrazy mięśni na podstawie danych generowanych przez silne pole magnetyczne i fale radiowe. W przeciwieństwie do biopsji mięśnia, MRI może ocenić stan zapalny na dużym obszarze mięśnia.
• Biopsja mięśnia. Podczas tego testu mały kawałek tkanki mięśniowej jest chirurgicznie usuwany do analizy laboratoryjnej. Analiza może ujawnić nieprawidłowości, takie jak stany zapalne, uszkodzenia, niedobory niektórych białek lub enzymów.

Przygotowanie do wizyty u lekarza

Kontaktując się ze szpitalem, możesz zostać skierowany do lekarza specjalizującego się w leczeniu zapalenia stawów i innych chorób stawów, mięśni i kości (reumatolog) lub do lekarza specjalizującego się w chorobach układu nerwowego (neurolog).

Co możesz zrobić, aby się przygotować

Kiedy idziesz do lekarza, pamiętaj, aby mieć zapis swoich objawów. Chociaż określenie, kiedy zaczęły się objawy, może być trudne, spróbuj oszacować, kiedy po raz pierwszy zauważyłeś osłabienie i które mięśnie zostały dotknięte. Możesz napisać listę zawierającą:

• Szczegółowe opisy objawów, w tym które mięśnie są dotknięte
• Informacje o problemach zdrowotnych, które miałeś
• Informacje o problemach zdrowotnych Twoich rodziców lub rodzeństwa
• Wszystkie leki i suplementy diety, które przyjmujesz
• Pytania, które chcesz zadać lekarzowi

Powinieneś wcześniej przygotować listę pytań, aby zaoszczędzić czas. W przypadku zapalenia wielomięśniowego, kilka podstawowych pytań, które należy zadać lekarzowi, to:

• Co prawdopodobnie powoduje moje objawy?
• Czy są inne możliwe przyczyny moich objawów?
• Czy moje objawy mogą się zmieniać z czasem?
• Jakich testów mogę potrzebować? Czy wymagane są jakieś specjalne przygotowania?
• Czy istnieją metody leczenia mojej choroby? Jakie metody leczenia polecacie?
• Mam inne schorzenia. Jak mogę najlepiej zarządzać tymi schorzeniami razem?
• Czy masz jakieś drukowane materiały, które mogę zabrać ze sobą? Jakie strony polecacie?

Oprócz pytań, które przygotowałeś do zadania swojemu lekarzowi, nie wahaj się zadawać pytań podczas wizyty, jeśli wymyślisz coś nowego.

O co może zapytać twój lekarz

Twój lekarz prawdopodobnie zada ci kilka pytań, takich jak:

• Kiedy po raz pierwszy zauważyłeś osłabienie mięśni?
• Czy twoja choroba rozwijała się stopniowo, czy pojawiła się nagle?
• Czy łatwo się męczysz w godzinach czuwania?
• Jakie inne objawy obserwujesz?
• Twoja choroba ogranicza Twoją aktywność?
• Czy ktoś w Twojej rodzinie kiedykolwiek zdiagnozowano chorobę, która atakuje mięśnie?
• Czy obecnie przyjmujesz jakieś leki lub suplementy diety?
• Co wydaje się poprawiać objawy?
• Co wydaje się pogarszać objawy?

Leczenie zapalenia wielomięśniowego

Chociaż nie ma lekarstwa na zapalenie wielomięśniowe, leczenie może poprawić siłę i funkcję mięśni. Im wcześniej rozpocznie się leczenie w przebiegu zapalenia wielomięśniowego, tym jest ono skuteczniejsze — prowadzi do mniejszej liczby powikłań.

Jednak, podobnie jak w przypadku wielu chorób, nie ma jednego podejścia, które jest najlepsze; lekarz dostosuje strategię leczenia w oparciu o objawy i stopień odpowiedzi objawów na terapię.

Leki stosowane w leczeniu zapalenia wielomięśniowego

Do najczęściej stosowanych leków w leczeniu zapalenia wielomięśniowego należą:

• Kortykosteroidy. Leki takie jak prednizon mogą być bardzo skuteczne w kontrolowaniu objawów zapalenia wielomięśniowego. Ale długotrwałe stosowanie tych leków może mieć poważne i szeroko zakrojone działania niepożądane, dlatego lekarz może stopniowo zmniejszać dawkę leku do niższych poziomów.
• Środki oszczędzające kortykosteroidy. Leki te stosowane w połączeniu z kortykosteroidem mogą zmniejszać dawkę i potencjalne działania niepożądane kortykosteroidu. Dwa najczęstsze leki stosowane w zapaleniu wielomięśniowym to azatiopryna (Azasan, Imuran) i metotreksat (Trexall). Inne leki przepisywane na zapalenie wielomięśniowe obejmują mykofenolan mofetylu (CellCept), cyklosporynę i takrolimus.
• Rytuksymab (Rituxan). Częściej stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, rytuksymab jest opcją, jeśli początkowe terapie nie kontrolują odpowiednio objawów zapalenia wielomięśniowego.

Terapia w leczeniu zapalenia wielomięśniowego

W zależności od nasilenia objawów lekarz może zalecić:

• Fizykoterapia. Fizjoterapeuta może pokazać ćwiczenia mające na celu utrzymanie i poprawę siły i elastyczności oraz doradzić odpowiedni poziom aktywności.
• Terapia mowy. Jeśli twoje mięśnie połykania są osłabione przez zapalenie wielomięśniowe, terapia mowy może pomóc ci nauczyć się, jak zrekompensować te zmiany.
• Ocena dietetyczna. Później w przebiegu zapalenia wielomięśniowego żucie i połykanie może stać się trudniejsze. Zarejestrowany dietetyk może nauczyć Cię, jak przygotowywać łatwe do spożycia, pożywne potrawy.

Inne metody leczenia

Immunoglobulina dożylna (IVIg) jest oczyszczonym preparatem krwi zawierającym zdrowe przeciwciała pochodzące od tysięcy dawców krwi. Te zdrowe przeciwciała mogą blokować szkodliwe przeciwciała, które atakują mięśnie w zapaleniu wielomięśniowym. Podawany we wlewie dożylnym, IVI g zabiegi mogą wymagać regularnego powtarzania, aby efekty były kontynuowane.

Radzenie sobie i wsparcie

Aby poradzić sobie z przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, należy starać się:

• Poznaj swoją chorobę. Przeczytaj wszystko, co możesz o zapaleniu wielomięśniowym i innych zaburzeniach mięśniowych i autoimmunologicznych. Porozmawiaj z innymi osobami, które mają podobną chorobę. Nie bój się zadawać lekarzowi jakichkolwiek pytań dotyczących choroby, diagnozy lub planu leczenia.
• Bądź częścią swojego zespołu medycznego. Uważaj siebie, swojego lekarza i innych ekspertów medycznych za zjednoczony front w walce z twoją chorobą. Przestrzeganie planu leczenia, na który się zgodziłeś, jest kluczowe. Informuj swojego lekarza o wszelkich nowych oznakach lub objawach, których możesz doświadczyć.
• Znaj i egzekwuj swoje ograniczenia. Naucz się skutecznie odmawiać i prosić o pomoc, kiedy jej potrzebujesz.
• Odpoczywaj, gdy jesteś zmęczony. Nie czekaj, aż się zmęczysz.
• Uznaj swoje emocje. Zaprzeczenie, złość i frustracja są normalnymi uczuciami, kiedy musisz poradzić sobie z chorobą. Rzeczy nie wydają się normalne ani sprawiedliwe i wydają się być poza twoją kontrolą. Uczucia strachu i izolacji są powszechne, dlatego powinieneś trzymać się blisko rodziny i przyjaciół. Staraj się zachować codzienną rutynę najlepiej jak potrafisz i nie zaniedbuj robienia rzeczy, które lubisz. Wiele osób uważa grupy wsparcia za pomocne źródło informacji.