Zespół cyklicznych wymiotów: objawy, diagnoza, leczenie i przyczyny

Pacjenci z zespołem cyklicznych wymiotów doświadczają cykli ciężkich nudności, wymiotów i wyczerpania, które mogą trwać kilka godzin lub kilka dni. Chociaż objawy nie pojawiają się codziennie, sam zespół może trwać przez całe życie.

Przegląd

Co to jest zespół cyklicznych wymiotów (CVS)?

Zespół cyklicznych wymiotów (CVS) to stan, w którym cierpisz na nagłe, powtarzające się napady silnych nudności, wymiotów i wyczerpania. Te objawy nie mają żadnej widocznej przyczyny. Każdy atak może trwać od kilku godzin do kilku dni. Ataki mogą być tak poważne, że jesteś przykuty do łóżka lub musisz udać się na pogotowie lub do szpitala. Często objawy pojawiają się wcześnie rano. Po epizodzie jesteś wolny od objawów i wracasz do normalnego zdrowia.

Może to dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet w każdym wieku. CVS może trwać miesiące, lata lub dekady. Jednak objawy nie pojawiają się codziennie. Ataki zwykle występują kilka razy w roku, ale mogą występować nawet raz lub dwa razy w miesiącu. Jeśli masz codzienne objawy przez tygodnie lub miesiąc, są one spowodowane czymś innym niż zespół cyklicznych wymiotów.

Objawy, pora dnia, częstotliwość, nasilenie i długość każdego epizodu CVS są zwykle takie same dla każdej osoby. Mogą się one jednak różnić w zależności od pacjenta.

Kogo dotyka zespół cyklicznych wymiotów (CVS)?

CVS występuje częściej u dzieci niż u dorosłych. Ogólnie rzecz biorąc, u 3 na 100 000 dzieci diagnozuje się CVS. W większości przypadków CVS pojawia się u dzieci w wieku od 3 do 7 lat. Jednak zaburzenie może rozpocząć się w każdym wieku od niemowlęctwa do starości.

Objawy i przyczyny

Co powoduje zespół cyklicznych wymiotów (CVS)?

Nie jest znana przyczyna CVS, ale istnieją pewne sugestie, że mitochondria w komórkach mogą odgrywać pewną rolę. Mitochondria działają jak silnik komórki, przyjmując składniki odżywcze, a następnie rozkładając je i tworząc energię, która może być wykorzystana przez komórki. DNA mitochondrialne może stać się nieprawidłowe z powodu choroby, wady genetycznej odziedziczonej po matce lub narażenia na niektóre leki lub toksyny. Często testy sugerują subtelne zmiany w funkcji mitochondriów i nie można znaleźć dokładnej diagnozy. Cykliczne wymioty mogą również występować częściej u pacjenta, którego rodzic cierpi na migrenę.

Następujące również mogą odgrywać rolę w CVS:

Migrenowe bóle głowy, które pojawiają się nawet u 80% dzieci i 25% dorosłych z CVS.
Zmiany lub brak równowagi w autonomicznym układzie nerwowym.
Problemy z kontrolą mózgu, rdzenia kręgowego lub układu nerwowego nad reakcjami przewodu pokarmowego organizmu — osią jelitową mózgu.
Brak równowagi hormonalnej.

Co może wywołać epizod zespołu cyklicznych wymiotów (CVS)?

Niepokój, atak paniki lub coś, co jest emocjonalnie przygnębiające, może wywołać Twój CVS. Co więcej, następujące czynniki mogą wywołać CVS:

Infekcje dróg oddechowych lub zatok lub grypa.
Reakcje na niektóre pokarmy, takie jak czekolada lub ser, kofeina lub dodatek do żywności MSG (glutaminian sodu).
Zmiany pór roku (objawy częściej występują jesienią i zimą).
Miesiączki.
Choroba lokomocyjna.
Stres i niepokój.
Przedłużony post.
Wyczerpanie fizyczne.

Jakie są objawy zespołu cyklicznych wymiotów (CVS)?

Niektóre z objawów CVS to:

Powtarzające się epizody silnych nudności, odruchów wymiotnych (próba wymiotów) i wymiotów.
Falowanie lub dławienie się.
Brak apetytu.
Wrażliwość na światło.
Ból brzucha.
Blady wygląd skóry.
Poważne zmęczenie.
Silne bóle głowy.
Nie chce rozmawiać.
ślinienie się lub plucie.
Ekstremalne pragnienie.
Niska gorączka (do 101 stopni Fahrenheita).
Biegunka.

Diagnoza i testy

Jak diagnozuje się zespół cyklicznych wymiotów (CVS)?

Lekarze diagnozują CVS, wykluczając inne schorzenia, które mogą mieć podobne objawy. Obejmują one:

Zapalenie trzustki (zapalenie trzustki).
Skręt lub malrotacja (skręcenie jelita).
niedrożność UPJ (zablokowanie dróg moczowych w miejscu, w którym jedna z nerek łączy się z jedną z rurek prowadzących do pęcherza [the ureters]).
Szereg różnych testów, aby wykluczyć zaburzenia metaboliczne.

W celu zdiagnozowania CVS lekarz zada pytania dotyczące historii medycznej i rodzinnej. Zrobi egzamin sprawdzający układ pokarmowy i nerwowy. Oprócz badania krwi i moczu lekarz może zlecić badania metaboliczne i czynnościowe wątroby. Lekarz może również zlecić:

USG jamy brzusznej.
Serie rentgenowskie górnego odcinka przewodu pokarmowego (GI).
Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego mózgu (MRI).
Endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Test opróżniania żołądka.

Jeśli zlecona jest endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego, lekarz wprowadza małą, elastyczną rurkę przez gardło i żołądek w celu obejrzenia wnętrza górnego odcinka przewodu pokarmowego za pomocą sedacji lub znieczulenia. Jeśli badanie opróżniania żołądka jest zlecone w radiologii, pacjent spożywa posiłek zawierający marker, który jest śledzony przez radiologa, aby zobaczyć, jak dobrze działa układ pokarmowy. Lekarz ustali, które z powyższych badań są wymagane, na podstawie historii indywidualnej pacjenta i wyników badania fizykalnego, a także pracy laboratoryjnej, jeśli została wykonana.

Zarządzanie i leczenie

Jak leczy się zespół cyklicznych wymiotów (CVS)?

CVS leczy się terapią poronną i terapią zapobiegawczą. Terapia przerywająca jest stosowana w czasie epizodu i ma na celu zmniejszenie intensywności lub zatrzymanie (przerwanie) ataku po jego rozpoczęciu. Terapię zapobiegawczą stosuje się w celu powstrzymania napadów lub zmniejszenia nasilenia, czasu trwania (jak długo) lub częstotliwości (jak często) napadów.

W większości przypadków leczenie wspomaga pacjenta. Lekarze starają się zapobiec CVS na wczesnym etapie ataku. Leczenie CVS zależy od etapu. W fazie prodromu (wczesnych objawów), kiedy pojawiają się pierwsze objawy epizodu CVS, lekarze stosują leki kontrolujące nudności, zmniejszające wytwarzanie kwasu żołądkowego i łagodzące objawy migreny i bóle brzucha.

W fazie wymiotów lekarze stosują leki kontrolujące ból migrenowy oraz zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego i niepokój. Należy jak najszybciej zgłosić się do świadczeniodawcy. W przypadku silnych wymiotów może być konieczne udanie się do szpitala. Może być konieczne podanie płynów dożylnych (IV), aby zapobiec odwodnieniu. W epizodach trwających kilka dni mogą być potrzebne płyny dożylne i odżywianie. W fazie rekonwalescencji pacjent nadal w razie potrzeby otrzymuje płyny dożylne. Stopniowo pacjent może zacząć przyjmować klarowne płyny i pokarm w miarę tolerowania. Leki mogą pomóc w zapobieganiu przyszłym epizodom.

W fazie zdrowej leki zapobiegawcze, takie jak amitryptylina (Elavil®) lub cyproheptadyna (Periactin®) mogą pomóc w kontrolowaniu przyszłych epizodów. Potrzebny jest okres próbny dziennej dawki przez jeden lub dwa miesiące, aby zobaczyć, jak skuteczne jest leczenie. Korzystne może być również przyjmowanie koenzymu Q10 i L-karnityny w leczeniu nieprawidłowości w mitochondriach w dawkach zalecanych przez lekarza, jeśli to konieczne. Nadal potrzebne są dalsze badania na ten temat.

Jakie powikłania mogą wynikać z zespołu cyklicznych wymiotów (CVS)?

Odwodnienie: Odwodnienie ma miejsce, gdy płyny utracone z powodu wymiotów i biegunki nie są uzupełniane.
Zapalenie przełyku: zapalenie przełyku (przewodu łączącego usta z żołądkiem) spowodowane częstym narażeniem na wymioty, które są bardzo kwaśne.
Łza Mallory’ego-Weissa: łza w dolnym końcu przełyku spowodowana skurczami mięśni wywołanymi silnymi wymiotami.

Zapobieganie

Jak można zapobiegać zespołowi cyklicznych wymiotów (CVS)?

Unikaj znanych wyzwalaczy, takich jak niektóre pokarmy lub dodatki do żywności.
Zadbaj o odpowiednią ilość snu.
Natychmiast wylecz problemy z zatokami i alergie.
Zmniejsz stres i niepokój.
Używaj leków zgodnie z zaleceniami lekarza.

Tags: doctors advice explain symptoms