Objawy i przyczyny padaczki

Ogólne informacje na temat padaczki

Padaczka to zaburzenie ośrodkowego układu nerwowego, w którym aktywność mózgu staje się nieprawidłowa, powodując napady padaczkowe lub okresy nietypowego zachowania, niezwykłe odczucia, a czasem utratę świadomości.

Każdy może rozwinąć epilepsję. Padaczka dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety wszystkich ras, pochodzenia etnicznego i wieku.

Objawy padaczki mogą się znacznie różnić. Niektóre osoby cierpiące na epilepsję po prostu gapią się bezmyślnie przez kilka sekund podczas ataku, podczas gdy inne wielokrotnie drgają rękami lub nogami. Pojedynczy napad nie oznacza, że ​​masz epilepsję. Na ogół do rozpoznania padaczki wymagane są co najmniej dwa niesprowokowane napady.

Leczenie lekami lub czasami zabieg chirurgiczny może kontrolować napady u większości osób z padaczką. Niektórzy ludzie wymagają leczenia przez całe życie, aby kontrolować napady, ale u innych napady ostatecznie ustępują.

Objawy padaczki

Ponieważ padaczka jest spowodowana nieprawidłową aktywnością mózgu, drgawki mogą wpływać na każdy proces koordynowany przez mózg. Oznaki i objawy padaczki mogą obejmować:

• Chwilowe zamieszanie
• Wpatrując się bezmyślnie
• Niekontrolowane szarpnięcia rąk i nóg
• Utrata przytomności lub świadomości
• Objawy psychiczne, takie jak strach, lęk lub deja vu

Objawy różnią się w zależności od rodzaju padaczki. W większości przypadków osoba z padaczką będzie miała za każdym razem ten sam rodzaj napadu, więc objawy będą podobne od epizodu do epizodu.

Lekarze zazwyczaj klasyfikują napady jako napady ogniskowe lub napady uogólnione, w zależności od tego, jak zaczyna się nieprawidłowa aktywność mózgu.

Napady ogniskowe

Kiedy napady wydają się wynikać z nieprawidłowej aktywności tylko w jednym obszarze mózgu, nazywane są napadami ogniskowymi (częściowymi). Napady te dzielą się na dwie kategorie:

• Napady ogniskowe bez utraty przytomności. Kiedyś nazywane prostymi napadami częściowymi, napady te nie powodują utraty przytomności. Napady te mogą zmienić emocje lub zmienić wygląd, zapach, odczucie, smak lub dźwięk. Napady te mogą również powodować mimowolne szarpanie części ciała, takiej jak ręka lub noga, oraz spontaniczne objawy czuciowe, takie jak uczucie mrowienia, zawroty głowy i migające światła.
• Napady ogniskowe z zaburzeniami świadomości. Kiedyś nazywane złożonymi napadami częściowymi, napady te wiążą się ze zmianą lub utratą przytomności lub świadomości. Podczas złożonego napadu częściowego możesz wpatrywać się w przestrzeń i nie reagować normalnie na otoczenie lub wykonywać powtarzające się ruchy, takie jak pocieranie dłoni, żucie, połykanie lub chodzenie w kółko.

Objawy napadów ogniskowych mogą być mylone z innymi zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak migrena, narkolepsja czy choroba psychiczna. Potrzebne są dokładne badania i testy, aby odróżnić epilepsję od innych zaburzeń.

Napady uogólnione

Napady, które wydają się obejmować wszystkie obszary mózgu, nazywane są napadami uogólnionymi. Istnieje sześć rodzajów napadów uogólnionych.

• Napady nieświadomości. Napady nieświadomości, wcześniej znane jako drobne napady padaczkowe, często występują u dzieci i charakteryzują się wpatrywaniem się w przestrzeń lub subtelnymi ruchami ciała, takimi jak mruganie oczami lub mlaskanie. Napady te mogą występować w skupiskach i powodować krótką utratę świadomości.
• Napady toniczne. Napady toniczne powodują usztywnienie mięśni. Napady te zwykle wpływają na mięśnie pleców, ramion i nóg i mogą spowodować upadek na ziemię.
• Napady atoniczne. Napady atoniczne, znane również jako napady padaczkowe, powodują utratę kontroli nad mięśniami, co może spowodować nagły upadek lub upadek.
• Napady kloniczne. Napady kloniczne są związane z powtarzającymi się lub rytmicznymi, szarpiącymi ruchami mięśni. Napady te zwykle dotyczą szyi, twarzy i ramion.
• Napady miokloniczne. Napady miokloniczne zwykle pojawiają się jako nagłe, krótkie szarpnięcia lub drgania rąk i nóg.
• Napady toniczno-kloniczne. Napady toniczno-kloniczne, wcześniej znane jako napady typu grand mal, są najbardziej dramatycznym rodzajem napadów padaczkowych i mogą powodować nagłą utratę przytomności, sztywnienie i drżenie ciała, a czasem utratę kontroli nad pęcherzem lub przygryzienie języka.

Kiedy musisz iść do lekarza?

Musisz natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli wystąpi którakolwiek z następujących rzeczy:

• Napad trwa dłużej niż pięć minut.
• Oddychanie lub świadomość nie powracają po ustaniu napadu.
• Natychmiast następuje drugi atak.
• Masz wysoką gorączkę.
• Doświadczasz wyczerpania cieplnego.
• Jesteś w ciąży.
• Masz cukrzycę.
• Zraniłeś się podczas ataku.

Jeśli po raz pierwszy doświadczysz napadu, zasięgnij porady lekarskiej.

Przyczyny padaczki

Padaczka nie ma możliwej do zidentyfikowania przyczyny u około połowy osób z tą chorobą. U drugiej połowy pacjentów choroba ta może być spowodowana różnymi czynnikami, w tym:

• Wpływ genetyczny. Niektóre rodzaje padaczki, które są podzielone na kategorie według rodzaju napadu, którego doświadczasz lub dotkniętej części mózgu, występują w rodzinach. W takich przypadkach jest prawdopodobne, że istnieje wpływ genetyczny. Naukowcy powiązali niektóre rodzaje padaczki z określonymi genami, ale dla większości ludzi geny są tylko częścią przyczyny padaczki. Niektóre geny mogą uczynić osobę bardziej wrażliwą na warunki środowiskowe, które wywołują napady padaczkowe.
• Uraz głowy. Uraz głowy w wyniku wypadku samochodowego lub innego urazowego urazu może spowodować epilepsję.
• Choroby mózgu. Choroby mózgu, które powodują uszkodzenie mózgu, takie jak guzy mózgu lub udary, mogą powodować epilepsję. Udar jest główną przyczyną padaczki u osób dorosłych w wieku powyżej 35 lat.
• Choroba zakaźna. Choroby zakaźne, takie jak zapalenie opon mózgowych, AIDS i wirusowe zapalenie mózgu, mogą powodować epilepsję.
• Urazy prenatalne. Przed urodzeniem dzieci są wrażliwe na uszkodzenia mózgu, które mogą być spowodowane kilkoma czynnikami, takimi jak infekcja u matki, złe odżywianie lub niedobory tlenu. To uszkodzenie mózgu może spowodować epilepsję lub porażenie mózgowe.
• Zaburzenia rozwojowe. Padaczka może czasami wiązać się z zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm i nerwiakowłókniakowatość.

Czynniki ryzyka, które mogą powodować epilepsję

Niektóre czynniki mogą zwiększać ryzyko padaczki:

• Wiek. Początek padaczki występuje najczęściej u dzieci i osób starszych, ale stan może wystąpić w każdym wieku.
• Historia rodzinna. Jeśli masz rodzinną historię padaczki, możesz być narażony na zwiększone ryzyko rozwoju napadów padaczkowych.
• URAZY głowy. Za niektóre przypadki epilepsji odpowiedzialne są urazy głowy. Możesz zmniejszyć swoje ryzyko, zapinając pasy bezpieczeństwa podczas jazdy samochodem oraz nosząc kask podczas jazdy na rowerze, jazdy na nartach, motocyklu lub innych czynności, które wiążą się z wysokim ryzykiem urazu głowy.
• Udar i inne choroby naczyniowe. Udar i inne choroby naczyń krwionośnych mogą prowadzić do uszkodzenia mózgu, które może wywołać epilepsję. Możesz podjąć szereg kroków, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych chorób, w tym ograniczyć spożycie alkoholu i unikanie papierosów, zdrową dietę i regularne ćwiczenia.
• Demencja. Demencja może zwiększać ryzyko padaczki u osób starszych.
• Infekcje mózgu. Infekcje, takie jak zapalenie opon mózgowych, które powoduje stan zapalny w mózgu lub rdzeniu kręgowym, mogą zwiększać ryzyko.
• Napady padaczkowe w dzieciństwie. Wysoka gorączka w dzieciństwie może czasami wiązać się z drgawkami. Dzieci, które mają drgawki z powodu wysokiej gorączki, zazwyczaj nie rozwijają padaczki. Ryzyko wystąpienia padaczki wzrasta, jeśli dziecko ma długi napad, inną chorobę układu nerwowego lub rodzinną historię padaczki.

Powikłania padaczki

Napad w pewnych momentach może prowadzić do sytuacji, które są niebezpieczne dla Ciebie lub innych.

• Spadający. Jeśli upadniesz podczas ataku, możesz zranić głowę lub złamać kość.
• Utonięcie. Jeśli masz epilepsję, masz od 15 do 19 razy większe prawdopodobieństwo utonięcia podczas pływania lub kąpieli niż reszta populacji z powodu możliwości napadu padaczkowego podczas przebywania w wodzie.
• Wypadki samochodowe. Napad, który powoduje utratę świadomości lub kontroli, może być niebezpieczny, jeśli prowadzisz samochód lub obsługujesz inny sprzęt.
• Powikłania ciąży. Napady padaczkowe podczas ciąży stanowią zagrożenie zarówno dla matki, jak i dziecka, a niektóre leki przeciwpadaczkowe zwiększają ryzyko wad wrodzonych. Jeśli masz epilepsję i rozważasz zajście w ciążę, musisz porozmawiać z lekarzem podczas planowania ciąży. Większość kobiet z padaczką może zajść w ciążę i mieć zdrowe dzieci. Będziesz musiała być uważnie monitorowana przez całą ciążę, a leki mogą wymagać dostosowania. Bardzo ważna jest współpraca z lekarzem w celu zaplanowania ciąży.
• Problemy ze zdrowiem emocjonalnym. Osoby z padaczką częściej mają problemy psychologiczne, zwłaszcza depresję, lęki oraz myśli i zachowania samobójcze. Problemy mogą wynikać z trudności w radzeniu sobie z samą chorobą i skutkami ubocznymi leków.

Inne zagrażające życiu powikłania padaczki są rzadkie, ale mogą się zdarzyć, takie jak:

• Stan padaczkowy. Ten stan występuje, jeśli jesteś w stanie ciągłej aktywności napadów trwającej dłużej niż pięć minut lub jeśli masz częste nawracające napady bez odzyskania pełnej świadomości pomiędzy nimi. Osoby ze stanem padaczkowym mają zwiększone ryzyko trwałego uszkodzenia mózgu i śmierci.
• Nagła nieoczekiwana śmierć w padaczce (SUDEP). Osoby z padaczką mają również niewielkie ryzyko nagłej, niespodziewanej śmierci. Przyczyna jest nieznana, ale niektóre badania pokazują, że może to być spowodowane chorobami serca lub układu oddechowego. Osoby z częstymi napadami toniczno-klonicznymi lub osoby, których napady nie są kontrolowane przez leki, mogą być bardziej narażone na SUDEP. W sumie około 1% osób z padaczką umiera z powodu SUDEP.