Napisanie i wygłoszenie pochwały lub przemówienia upamiętniającego może wydawać się zniechęcające. Oprócz żalu i smutku, które już odczuwasz, gdy radzisz sobie z utratą bliskiej osoby, musisz znaleźć czas na uporządkowanie myśli, przelanie ich na papier i wygłoszenie przemówienia — wszystko w dość skróconych ramach czasowych między śmiercią a pogrzebem lub nabożeństwem żałobnym.
Chociaż tylko Ty możesz określić unikalny ton swojej mowy, poniższe pięć wskazówek pomoże ci napisać i wygłosić wzruszającą, znaczącą mowę pogrzebową w niemal każdym miejscu pogrzebu lub pamięci.
Zachowaj krótką pochwałę
:max_bytes(150000):strip_icc()/EULOGY_TIPS002-57a8d3275f9b58974a5dd695.jpg)
Stockbyte / Getty Images
To nie czas na pisanie wielkiej amerykańskiej powieści, więc powtarzaj sobie, że „mniej znaczy więcej”. Prawda jest taka, że im dłużej mówisz, tym większe prawdopodobieństwo, że będziesz gadać i sprawić, że słuchacze poczują się niezręcznie, znudzeni lub nieswojo.
Zamiast tego powinieneś stworzyć pochwałę, którą możesz wygłosić w około pięć minut. Jeśli to możliwe, zapytaj wcześniej kierownika zakładu pogrzebowego, duchownego, celebransa lub innych urzędników, ile czasu będziesz miał podczas nabożeństwa, ale pięć minut to dobra zasada.
Aby Twoja przemowa wspomnieniowa była krótka, powinieneś skupić się na jednej lub dwóch cechach dotyczących zmarłego, którego podziwiasz, lub podzielić się historią o zmarłym, która wyraża istotną cechę osobowości lub decydujący moment w ich życiu.
Najlepiej, jeśli spróbujesz opowiedzieć coś, czego sam byłeś świadkiem lub co osobiście Cię dotyczyło, ale jeśli masz problem z wymyśleniem czegoś, możesz poprosić bliską osobę o kilka pomysłów.
Ograniczając w ten sposób zakres swoich uwag, powinno ci się łatwiej napisać pochwałę. Pomocny może być również zarys pochwały. Ponadto bardziej prawdopodobne jest, że dasz swoim słuchaczom jakiś znaczący wgląd w zmarłego, który będą cenić, zamiast wypełniać ich pragnieniem spojrzenia na zegarki lub stłumienia ziewania.
Spraw, by pochwała była osobista
Słuchacze nie poruszą twojej mowy, jeśli tylko wyrecytujesz listę suchych faktów, takich jak te, które można znaleźć w większości nekrologów. I unikaj po prostu grzechotania długiej listy cech charakteru, takich jak „Wujek Ben uwielbiał polowania, motocykle, Green Bay Packers, obróbkę drewna itp.” Takie podejście jest nieciekawe.
Zamiast tego podziel się historią, która ilustruje coś, co podobało się Twojej ukochanej osobie — zwłaszcza jeśli Ty również byłeś częścią tej historii.Jeśli nie możesz wymyślić historii z pierwszej ręki, porozmawiaj z bliskim członkiem rodziny lub przyjacielem i pożycz od nich.
Na przykład, jeśli ty i wujek Ben wybraliście się kiedyś na wycieczkę na jego motocyklu, aby zobaczyć, jak Packers grają w piłkę, to jest to historia do opowiedzenia. Pozwoliłoby to nie tylko przekazać głębsze poczucie jego miłości do motocykli i Green Bay Packers, ale także ułatwiłoby dzielenie się innymi spostrzeżeniami, które słuchacze uznają za znaczące.
Zachowaj pozytywną pochwałę
Wiele filmów i komedii telewizyjnych koncentruje się na głównym bohaterze, który walczy o napisanie i wygłoszenie pochwały na temat osoby, którą pogardza, na przykład apodyktycznego szefa lub niewiernego byłego małżonka.
Zakładając, że nie masz za zadanie wychwalać kogoś takiego jak Ebenezer Scrooge, nie powinieneś mieć problemu ze znalezieniem wystarczającej liczby słów, aby skupić się na pozytywnych rzeczach.
Jeśli walczysz, pamiętaj, że nie będzie słuchaczy, którzy mogliby cię oceniać na podstawie dokładności twoich uwag. Jeśli zmarły był trudną osobą lub prowadził niespokojne życie, po prostu uwierz, że ci na widowni już o tym wiedzą i nie twoim zadaniem jest przekazywanie im wiadomości.
W niektórych przypadkach możesz czuć, że nie da się nie odnieść się do czegoś negatywnego lub niepochlebnego w odniesieniu do zmarłego, nawet jeśli próbujesz skupić się na pozytywach.
Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, powinieneś uciec się do eufemizmu, aby pomóc ci przejść przez niezręczny punkt w swojej mowie i uniknąć dodawania większego bólu osobom pogrążonym w żałobie.
Zrób pisemną kopię
Nawet ludzie, którzy zarabiają na życie wygłaszając przemówienia, używają pisemnej kopii swoich uwag. Często są one wyświetlane na teleprompterach w celu łatwego i niepozornego odniesienia. Czasami mówca ma po prostu wydrukowaną kopię na podium lub nawet zarys na kartach indeksowych w kieszeni.
Jeśli profesjonaliści korzystają z pisemnej kopii swoich przemówień, to ty też powinieneś. Chociaż zdecydowanie musisz kilkakrotnie przećwiczyć swoją mowę pochwalną, aby upewnić się, że jest wystarczająco długa i że się z nią zapoznałeś, nie ma powodu, by uważać, że musisz wypowiadać swoje uwagi z pamięci.
Co więcej, jeśli napiszesz pochwałę lub mowę wspomnieniową na komputerze, wydrukuj ją czcionką, która jest dla Ciebie łatwa do odczytania, i podwój odstępy na wydruku, aby łatwiej było zachować swoje miejsce.
Oprócz drukowanej mowy dobrze jest mieć przy sobie chusteczkę do nosa lub chusteczki na wypadek, gdybyś poczuł się trochę emocjonalnie, oraz butelkę wody, jeśli poczujesz suchość w gardle.
To może być miłym akcentem przekazać kopię swojej mowy pogrzebowej rodzinie. Możesz zabrać ze sobą dodatkowe kopie lub udostępnić je w wiadomości e-mail, aby przekazać je osobom, które poproszą o kopię.
Użyj tonu konwersacyjnego
Wystąpienia publiczne tradycyjnie należą do największych obaw, jakie żywią ludzie. Mimo to większość ludzi nie ma problemu z rozmowami z członkami rodziny, przyjaciółmi, współpracownikami, a nawet nieznajomymi, jeśli sytuacja tego wymaga. Różnica polega oczywiście na tym, że w tych ostatnich sytuacjach nikt cię nie obserwuje.
Aby skutecznie wygłosić mowę pochwalną i uczynić ją bardziej interesującą dla słuchaczy, mów tonem konwersacyjnym — tak, jakbyś po prostu rozmawiał z członkiem rodziny lub przyjacielem. Powinno to być łatwiejsze, jeśli postępujesz zgodnie z powyższymi radami i dzielisz się historią lub innymi spostrzeżeniami z pierwszej ręki.
Ponadto pamiętaj, aby od czasu do czasu spoglądać na słuchaczy i nawiązywać kontakt wzrokowy. Dzięki temu Twoja wypowiedź będzie bardziej przypominać rozmowę i będzie mniej prawdopodobne, że będziesz spieszyć się z przemówieniem i/lub wygłosić ją monotonnym głosem.
Jeśli jednak nie czujesz, że możesz patrzeć na swoich odbiorców bez wzbudzania emocji, skup się na uwagach pisemnych i nie czuj się skrępowany, jeśli musisz zatrzymać się na chwilę, aby się uspokoić.
Często nabożeństwo żałobne odbywa się wkrótce po tym, jak doświadczyłeś straty. Ty i inni żałobnicy możecie być w początkowej fazie smutku.
W miarę upływu czasu może się okazać, że grupa wsparcia w żałobie może ci pomóc lub możesz ją polecić innym, którzy wydają się zmagać ze stratą. Żałoba może stać się żałobą skomplikowaną i możesz potrzebować dalszej pomocy.
Discussion about this post