Przewlekłe subiektywne zawroty głowy (CSD) prawdopodobnie towarzyszyły nam od wieków, ale stosunkowo niedawno zostały rozpoznane jako zespół kliniczny.
Podstawowym założeniem CSD jest to, że fizyczny problem, taki jak infekcja ucha wewnętrznego, tymczasowo uszkadza nerw przedsionkowy. Podczas gdy u wielu ludzi mózg jest w stanie dostosować się do tego uszkodzenia i nauczyć się działać bez poczucia braku równowagi, u innych mózg nigdy nie uczy się dostosowywać.
CSD jest silnie związany z lękiem, a także z introwertycznymi typami osobowości i teoretycznie może to odzwierciedlać predyspozycje mózgu do nadmiernej czujności na zagrożenia, w tym potencjalne przewracanie się.KątW rezultacie, po początkowym uszkodzeniu sieci przedsionkowej, mózg jest nieustannie na straży, wysyłając ostrzeżenia, że zaraz upadniemy, nawet jeśli rzeczywiste niebezpieczeństwo minęło. To trochę tak, jakby kontrolka „sprawdź silnik” świeciła się, mimo że silnik twojego samochodu został naprawiony kilka miesięcy wcześniej.
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-169267078-58c19e6b3df78c353c2e90be.jpg)
Możliwości leczenia
CSD może bardzo zakłócać życie ludzi, ponieważ ciągłe poczucie braku równowagi może powstrzymywać ludzi od wykonywania codziennych czynności, takich jak praca. Chociaż nie przeprowadzono żadnych badań kontrolowanych na dużą skalę dotyczących CSD, badania na mniejszą skalę potwierdzają zastosowanie trzech głównych form leczenia. Te formularze obejmują:KątKąt
- Terapia przedsionkowa
- Terapia poznawczo-behawioralna
- Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (zwykle stosowane w leczeniu depresji).
Terapia przedsionkowa
Terapia przedsionkowa to rodzaj fizjoterapii (PT) przeznaczony do poprawy czyjejś równowagi. Ćwiczeniami terapeutycznymi powinien kierować przeszkolony terapeuta przedsionkowy. Celem jest wytrenowanie mózgu, aby dostosować się do nowych bodźców zmysłowych dotyczących równowagi.
Możliwe ćwiczenia obejmują oglądanie zakręconego i pasiastego koła, aby przyzwyczaić się do oszałamiającego bodźca, chodzenie korytarzem podczas oglądania obrazów na ścianach lub stopniowe i metodyczne rozwijanie tolerancji na obracanie głowy. W rzeczywistości wszystkie ćwiczenia należy rozpoczynać powoli i stopniowo zwiększać, aby nie wywołać tak silnego zawrotu głowy, że terapia zostanie przerwana. Zamiast tego regularny, cierpliwy i wytrwały program ćwiczeń jest zwykle bardziej skuteczny, chociaż pełne korzyści mogą nie zostać osiągnięte przez okres do 6 miesięcy.
Badanie osób z CSD leczonych treningiem przedsionkowym i ocenianych później za pomocą posturografii wykazało znaczną poprawę posturografii u wielu z nich, a 79% stwierdziło, że odczuwają subiektywną poprawę.KątKąt
Leki
Żadne badania nie skupiały się konkretnie na pacjentach z CSD, chociaż kilka otwartych badań dotyczyło pacjentów z przewlekłymi zawrotami głowy, z których wielu prawdopodobnie miało CSD. Podsumowując, badania te wydają się sugerować pewne korzyści dla selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i serotoninergicznych-noradrenergicznych inhibitorów wychwytu zwrotnego (SNRI).KątCzęste działania niepożądane SSRI i SNRI obejmują zaburzenia snu i nudności, które mogą prowadzić do pewnej nietolerancji. Dobrą wiadomością jest to, że oprócz leczenia przewlekłych zawrotów głowy, te leki przeciwdepresyjne obniżają również wskaźniki lęku i depresji u pacjentów, którzy je przyjmują (patrz rysunek).
Psychoterapia
Co najmniej pięć badań dotyczyło technik terapii poznawczo-behawioralnej u pacjentów z CSD. Ogólny trend w tych badaniach zmierza w kierunku znaczącej korzyści w zmniejszeniu zawrotów głowy. Tylko jedno badanie śledziło pacjentów przez ponad rok i nie przyniosło to trwałych korzyści w tym momencie. W tym momencie potrzebne są bardziej ostateczne badania, aby oprzeć się na tych wczesnych wynikach.
Niektórzy ludzie odrzucają pogląd, że lęk lub osobowość mogą odgrywać jakąkolwiek rolę w ich zawrotach głowy, czując, że oznacza to, że CSD jest „wszystko w ich głowach”. Takie myślenie może uniemożliwić stosowanie jakichkolwiek leków lub terapii zwykle związanych z problemami psychiatrycznymi, takimi jak depresja.
Dolna linia
Przewlekłe subiektywne zawroty głowy są stosunkowo nowo zdefiniowanym zaburzeniem, chociaż opisane przez nie objawy są zarówno dawne, jak i powszechne. Jeśli zostanie rozpoznany, CSD wydaje się dobrze reagować na terapię przedsionkową, leki i prawdopodobnie terapię poznawczo-behawioralną. Najlepiej byłoby, gdyby te techniki były stosowane w połączeniu, aby zmaksymalizować potencjalne korzyści.
Discussion about this post