Wyzwania związane z cichym stanem

Zarządzanie cichymi stanami, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów, choroba tarczycy, osteoporoza lub wysokie ciśnienie krwi może być trudne. Ponieważ nie dla wszystkich jest oczywiste, że masz do czynienia z chorobą, musisz zrównoważyć wymagania dotyczące leczenia narzucone przez Twój stan z pytaniami od znajomych i rodziny. W niektórych przypadkach możesz nawet stawić czoła wątpliwościom lub oporowi ze strony bliskich i pracowników służby zdrowia.

Będą chwile, kiedy będziesz musiał złagodzić własne oczekiwania dotyczące swojego stanu i leczenia, ponieważ „cichy” stan może oznaczać, że nie jest to oczywiste dla innych i że nie jest to szczególnie oczywiste dla ciebie.KątKąt

Jednak wiedza to prawdziwa potęga: kiedy dowiesz się o swoim stanie – i jak wytłumaczyć go innym – przekonasz się, że zarządzanie przekonaniami i oczekiwaniami wszystkich (w tym własnymi) również staje się łatwiejsze.

Co to jest cichy stan?

Kiedy masz złamaną nogę, nie jest to stan cichy. Jest jasne dla wszystkich, łącznie z tobą i wszystkimi ludźmi wokół ciebie, że twoja noga jest złamana. Prawdopodobnie kuśtykasz o kulach z dużą obsadą, a Twoi przyjaciele i rodzina wiedzą, że będą musieli odpowiednio dostosować swoje oczekiwania – nie będziesz chodzić na wędrówki, wspinać się po długich schodach, a nawet stać przez dłuższy czas, dopóki twoja noga jest całkowicie wyleczona.

Cisza nie jest tak oczywista jak złamana noga. Na przykład, jeśli masz niedoczynność tarczycy, najczęstszą chorobę tarczycy, możesz mieć pewne niejasne objawy, takie jak zaparcia lub zmęczenie, ale możesz nie zauważyć tych objawów lub nie łączyć ich z tarczycą, dopóki stan nie jest zaawansowany.KątJeśli masz osteoporozę, prawdopodobnie w ogóle nie zdasz sobie z tego sprawy, chyba że masz skan kości; jeśli nie jesteś prawidłowo zdiagnozowany, pierwszą oznaką przerzedzania się kości może być złamanie jednej.

Czasami będziesz odczuwać objawy, ale osoby wokół ciebie ich nie zauważą. Te niewidoczne schorzenia lub niepełnosprawności mogą rządzić twoim życiem – jak na przykład zespół przewlekłego zmęczenia lub reumatoidalne zapalenie stawów – ale ponieważ wyglądasz dobrze, twoi przyjaciele i członkowie rodziny mogą mieć problem z rozpoznaniem problemu.KątKąt

Nawet jeśli sam nie zauważysz objawów (a osoby wokół ciebie również pozostają w ciemności), nie oznacza to, że twój stan nie szkodzi zdrowiu, jeśli nie jest leczony. Na przykład w przypadku nieleczonej niedoczynności tarczycy objawy mogą się nasilać, aż staną się oczywiste, a w przypadku osteoporozy może dojść do złamania biodra lub nadgarstka, które powoduje trwałe uszkodzenie.

Trzymanie się swojego leczenia

Nie ma wątpliwości, że trzymanie się leczenia może być trudne, gdy zdiagnozowano u Ciebie cichy stan, zwłaszcza jeśli przed postawieniem diagnozy Twój stan zdrowia był ogólnie dobry.

Niektóre ciche stany, takie jak choroba tarczycy i wysoki poziom cholesterolu, wymagają codziennego przyjmowania leków i możesz nie lubić konieczności przyjmowania tabletek codziennie lub dwa razy dziennie. W niektórych przypadkach mogą wystąpić skutki uboczne leków, które wydają się gorsze od choroby.KątKąt

To może być jeszcze trudniejsze, jeśli twój stan jest taki, który leczysz za pomocą diety. Na przykład w cichej celiakii organizm reaguje na pokarmy zawierające gluten białkowy (znajdujący się w ziarnach pszenicy, jęczmienia i żyta), nawet jeśli nie jesteś tego świadomy. Jedynym sposobem leczenia celiakii jest przestrzeganie diety bezglutenowej i unikanie wszelkich pokarmów zawierających gluten, a to wymaga drastycznej, trudnej zmiany stylu życia.KątJeśli masz znaczące objawy celiakii, możesz być bardziej skłonny do trzymania się diety, ponieważ może być trudno dostrzec uzasadnienie tej ogromnej zmiany, jeśli nie widzisz namacalnych korzyści, ale doświadczasz zakłóceń w swoim życiu.

Ta sama sytuacja może mieć miejsce w przypadku cukrzycy typu 2, która wymaga kontrolowania spożycia węglowodanów i wybierania posiłków bogatych w białko i błonnik.KątJest to trudniejsze niż zwykłe złapanie jakiejś szybkiej przekąski i możesz mieć żal z powodu poziomu wysiłku, jaki to za sobą pociąga.

Te uczucia dotyczące twoich leków lub diety są prawdziwe i uzasadnione, więc powinieneś pozwolić sobie na ich uznanie. Ale kiedy już to zrobisz, musisz je przepracować, ponieważ twoje zdrowie zależy od przestrzegania planu leczenia, niezależnie od tego, czy powoduje to skutki uboczne, czy zakłócenie życia.

Najlepszym sposobem, aby to zrobić, jest edukowanie się na temat swojego stanu i powodów jego leczenia. Na przykład przy wysokim ciśnieniu krwi ryzykujesz udar lub rozwój choroby oczu lub nerek, jeśli nie będziesz trzymać się leczenia. W przypadku choroby tarczycy ryzykujesz problemy z sercem i niepłodnością. A w przypadku celiakii ryzykujesz niedożywienie, a nawet rzadki rodzaj raka.KątSkupienie się na ogólnym obrazie może pomóc, jeśli wahasz się w postanowieniu, aby zrobić to, czego potrzeba, aby być zdrowym.

Wyjaśnianie innym swojego milczącego stanu

Przekonanie siebie, że potrzebujesz leczenia, gdy nie widzisz żadnych objawów swojego cichego stanu, może być dość trudne. Jeśli chodzi o przyjaciół i rodzinę, czasami możesz czuć się mniej niż wspierany.

Większość osób z cukrzycą lub celiakią doświadczyło „na pewno trochę nie zaszkodzi!” zjawisko wpychania na nie określonego jedzenia. A ktoś z zespołem chronicznego zmęczenia może się denerwować, jeśli przyjaciel stale naciska na więcej aktywności, niż jest to możliwe.

Oczywiście nie musisz nic mówić o swoim stanie i leczeniu — możesz zająć się swoim codziennym życiem, nie wyjaśniając tego osobom wokół ciebie (w końcu jest to cichy stan). Ale jeśli zdecydujesz się powiadomić ludzi o swojej diagnozie, powinieneś spodziewać się pytań, z których niektóre mogą wydawać się nawet trochę bezsensowne.

Nie bój się odpychać, jeśli przyjaciel lub członek rodziny uporczywie próbuje przekonać Cię do przerwania diety lub zrobienia czegoś, czego nie powinieneś. Pamiętaj, że stawką jest twoje obecne i przyszłe zdrowie i powiedz o tym osobie.

Jeśli chodzi o Twoją pracę, nie masz obowiązku ujawniania swojego stanu swojemu pracodawcy. Jednak będziesz chroniony przez przepisy, które zabraniają dyskryminacji pracowników ze schorzeniami, tylko jeśli ujawnisz tę chorobę. Masz również prawo poprosić pracodawcę o „rozsądne usprawnienia”, aby zająć się kwestiami wynikającymi z Twojego stanu. Na przykład osoby z cukrzycą mogą poprosić o czas podczas zmiany, aby sprawdzić poziom cukru we krwi, a osoba z zespołem przewlekłego zmęczenia może poprosić o stołek, aby usiąść zamiast stać.

Współpraca z dostawcą opieki zdrowotnej

Twój lekarz powinien współpracować z Tobą, aby poradzić sobie z niemą cichą i powinien wysłuchać wszelkich obaw dotyczących tego, jak leczenie może wpłynąć na Twoje życie. Ale wszyscy wiemy, że lekarze są obecnie przepracowani i może się okazać, że twój „traktuje test” (innymi słowy, patrząc wyłącznie na wyniki testu), zamiast traktować cię jako całą osobę z uzasadnionymi obawami dotyczącymi strony skutki przepisanego leczenia.

Jeśli czujesz, że Twój lekarz Cię nie słucha, będziesz musiał bardziej się przebić. Przenieś na następne spotkanie badania, które wykonałeś, potwierdzające Twoje obawy, i przygotuj się na ich podsumowanie i wyjaśnienie. Niektórzy świadczeniodawcy stosują metodę „narzędzia do wycinania ciasteczek” w leczeniu niektórych powszechnych schorzeń, takich jak nadciśnienie lub cukrzyca typu 2, ale jeśli te często stosowane metody leczenia nie działają, musisz o tym mówić.

Jeśli Twój lekarz nadal odrzuca Twoje obawy, być może nadszedł czas, aby znaleźć innego dostawcę opieki zdrowotnej. Jeśli musisz to zrobić, pamiętaj o zdobyciu kopii dokumentacji medycznej, gdy opuszczasz praktykę swojego byłego lekarza, i pytaj o zalecenia — pamiętając o swojej diagnozie — przed wyborem nowego lekarza.

Słowo od Verywell

Zarządzanie stanem chorobowym może być trudne, zwłaszcza jeśli Ty (lub Twoje otoczenie) nie widzisz żadnych wyraźnych oznak, że faktycznie masz stan chorobowy, z którym musisz sobie radzić. Rozpoczęcie leczenia cichego schorzenia i uświadomienie sobie, że samo leczenie powoduje skutki uboczne lub zakłócenia życia, których nie doświadczyłeś przed postawieniem diagnozy, może być zniechęcające.

Ponownie, jeśli przyjmujesz leki na swój stan i doświadczasz nieprzyjemnych skutków ubocznych, powinieneś porozmawiać z lekarzem o zmianie schematu leczenia – różne leki wpływają na ludzi w różny sposób, a zmiana formuły lub marki może pomóc. Jeśli zmagasz się z dietą, poproś o skierowanie do dietetyka, który specjalizuje się w Twoim schorzeniu. Nie powinieneś cierpieć w milczeniu, nawet jeśli twój stan jest cichy.

Jeśli z drugiej strony zmagasz się ze zrozumieniem i akceptacją osób wokół ciebie, spróbuj z nimi porozmawiać i ich edukować… ale pamiętaj, że stawką jest twoje zdrowie, więc przekonaj ich o potrzebie przestrzeganie planu leczenia jest drugorzędne w stosunku do ostatecznego celu, jakim jest poprawa własnego zdrowia.

W miarę upływu czasu i dbania o swoje zdrowie i kondycję, może się okazać, że poczujesz się lepiej, nawet jeśli wcześniej czułeś się całkiem dobrze — ten efekt nie jest niczym niezwykłym u osób, których leczenie wiąże się ze zdrowszą dietą. I ostatecznie, poznanie swojego cichego stanu pomoże ci zrozumieć – i zaakceptować – potrzebę leczenia go.