Istnieje kilka przyczyn demencji. Niektóre przyczyny mogą być odwracalne, na przykład związane z niektórymi lekami, niedoborem witaminy B12, niedoczynnością tarczycy, kiłą, depresją i wodogłowiem z normalnym ciśnieniem. Inne przyczyny nie są odwracalne, a wiedza o rodzaju demencji u pacjenta może pomóc lekarzom w odpowiednim dostosowaniu opieki.
Choroba Alzheimera
Choroba Alzheimera jest główną przyczyną demencji. Stanowi około dwóch trzecich przypadków demencji. Alzheimer to postępująca choroba, która charakteryzuje się odkładaniem się nieprawidłowych białek w mózgu w postaci blaszek i splątków.
Naukowcy wciąż próbują ustalić, co powoduje chorobę Alzheimera. Wydaje się, że zaawansowany wiek, historia rodziny i czynniki związane ze stylem życia, takie jak palenie, wpływają na ryzyko rozwoju choroby Alzheimera.
Demencja naczyniowa
Demencja naczyniowa jest drugą najczęstszą przyczyną demencji. Wynika to ze zmniejszonego przepływu krwi do mózgu z powodu zwężenia lub całkowitego zablokowania naczyń krwionośnych, które pozbawiają komórki krwi niezbędnego tlenu i składników odżywczych. Demencja naczyniowa jest zwykle spowodowana wieloma małymi udarami lub czasami pojedynczym dużym udarem.
Demencja czołowo-skroniowa
Demencja czołowo-skroniowa (FTD) charakteryzuje się atrofią lub zanikiem płatów czołowych i skroniowych mózgu przy braku choroby Alzheimera. Zwykle pojawia się wcześniej niż choroba Alzheimera, a jej początek często występuje między 45 a 65 rokiem życia. Postępuje szybciej niż choroba Alzheimera i ma krótszą przewidywaną długość życia. FTD może mieć powiązanie genetyczne, ale naukowcy wciąż nie są pewni dokładnej przyczyny.
FTD zazwyczaj objawia się zmianami w zachowaniu, zwykle jako niewłaściwe zachowanie społeczne lub osobiste. Problemy z mową, zwane afazją, to kolejna główna prezentacja FTD.
Demencja z ciałami Lewy’ego
Demencja z ciałami Lewy’ego, nazwana na cześć Friedericha H. Lewy’ego, który jako pierwszy opisał złogi na początku XX wieku, charakteryzuje się złogami białka alfa-synukleiny wewnątrz komórek mózgowych. Chociaż wiele objawów demencji z ciałami Lewy’ego przypomina chorobę Alzheimera, trzy objawy odróżniają ją od innych rodzajów demencji: żywe halucynacje, różne poziomy świadomości lub czujności oraz poważne zaburzenia snu.
Choroba Parkinsona
Choroba Parkinsona to postępujące pogorszenie się komórek nerwowych w mózgu, które wytwarzają ważną dopaminę chemiczną. Dopamina działa jako przekaźnik chemiczny w mózgu, koordynując gładkie i zrównoważone ruchy mięśni. Bez dopaminy mózg nie jest w stanie odpowiednio się komunikować, co prowadzi do utraty zdolności kontrolowania ruchów ciała.
W zaawansowanych stadiach choroba Parkinsona może wpływać na funkcjonowanie poznawcze, prowadząc do trudności w odzyskiwaniu wspomnień, problemów z rozumowaniem, podejmowaniem decyzji i rozwiązywaniem problemów oraz depresją. Demencja występuje u około 20% do 60% pacjentów z chorobą Parkinsona.
Choroba Huntingtona
Choroba Huntingtona jest chorobą dziedziczną, która zwykle pojawia się po 30 lub 40 roku życia. Charakteryzuje się niekontrolowanymi ruchami, zaburzeniami emocjonalnymi i pogorszeniem stanu psychicznego. W przypadku choroby Huntingtona, postępujące pogorszenie stanu psychicznego z wynikającą z tego demencją może być pierwszymi oznakami choroby. Dzieci z jednym rodzicem, u którego zdiagnozowano gen Huntingtona, mają 50% szans na rozwój choroby.
HIV/AIDS
HIV/AIDS to wirus, który jest przenoszony przez kontakt z krwią lub płynami ustrojowymi osoby zakażonej. Otępienie związane z AIDS może być związane z nadirem liczby limfocytów T CD4+ i czasem trwania immunosupresji. Przed terapią antyretrowirusową otępienie związane z AIDS wiązało się z niską liczbą CD4+ i wysokim mianem wirusa. Teraz, dzięki skutecznej terapii antyretrowirusowej, która spowalnia postęp HIV i AIDS, pacjenci żyją dłużej i nie ulegają oportunistycznym infekcjom w takim tempie, jak kiedyś. Pacjenci ci mogą być narażeni na ryzyko rozwoju otępienia związanego z AIDS wraz z wiekiem.
Objawy otępienia związanego z AIDS obejmują: zapominanie, powolność, trudności z koncentracją i rozwiązywaniem problemów oraz halucynacje.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba (CJD)
Najczęściej znana jako choroba wściekłych krów, choroba Creutzfeldta-Jakoba (CJD) jest wywoływana przez priony. Te priony niszczą zdolność funkcjonowania mózgu. CJD może mieć powiązanie genetyczne, ale większość przypadków jest sporadyczna i nie jest znana. Niektóre przypadki mogą być wynikiem kontaktu ze skażonym sprzętem medycznym podczas zabiegów. Demencja związana z CJD często postępuje szybko w ciągu kilku miesięcy i obejmuje problemy z uwagą, koncentracją, apetytem, wzrokiem i koordynacją.
Discussion about this post