Co to jest hipofosfatazja?

Hipofosfatazja (HPP), znana również jako choroba Rathbun, jest rzadkim zaburzeniem wrodzonym, które wpływa na rozwój kości i zębów. W HPP mutacja genetyczna upośledza gen ALPL, który reguluje mineralizację (lub „wapnienie”), proces niezbędny dla wytrzymałości kości i zębów.

Nasilenie tego stanu jest różne. Cięższe przypadki, w których nieprawidłowości szkieletu są obecne przy urodzeniu, obserwuje się u około 1 na 100 000 noworodków. Postępowanie w tym stanie obejmuje przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) i stosowanie ortez do wstrzyknięć leku Strensiq (asfotaza alfa).

Rodzaje hipofosfatazji

Nasilenie hipofosfatazji jest ściśle związane z wiekiem wystąpienia objawów. Istnieje sześć głównych postaci klinicznych, które lekarze diagnozują:

• Perinatalna HPP jest najcięższą postacią, w której objawy są widoczne przy urodzeniu iw macicy. W niektórych przypadkach może to prowadzić do urodzenia martwego dziecka.

• Łagodna HPP okołoporodowa jest łagodniejszą postacią HPP u noworodków, której objawy często ustępują z czasem.

• Dziecięca HPP to przypadki, w których objawy pojawiają się w ciągu sześciu miesięcy od urodzenia, często związane z trudnościami w karmieniu i przybieraniem na wadze w okresie niemowlęcym.

• HPP w dzieciństwie ma bardzo różne nasilenie, a objawy zwykle pojawiają się w wieku 2 lub 3 lat.

• Dorosły HPP powoduje również szereg objawów i może powodować łatwe złamanie kości.

• Odonto-HPP odnosi się do wczesnej utraty zębów mlecznych w okresie niemowlęcym, a także do niespodziewanej utraty zębów u dorosłych, bez problemów ze szkieletem.

Objawy hipofosfatazji

Istnieje wiele różnic, jeśli chodzi o występowanie przypadków HPP, z niektórymi objawami związanymi tylko z pewnymi postaciami choroby. Ponadto istnieje wiele różnic indywidualnych, jeśli chodzi o objawy tej choroby genetycznej. Jego cechy u jednego członka rodziny mogą nie przypominać cech innego.

Objawy okołoporodowej HPP obecne w macicy prowadzą do poważnych problemów rozwojowych, w tym:

• Krótkie, wygięte ręce i nogi
• Brak rozwoju (niewystarczające karmienie)
• Kruche kości
• Brak rozwoju mięśni
• Deformacja klatki piersiowej
• Poronienie
• Niewydolność oddechowa

Dzieci z niemowlęcą i dziecięcą postacią HPP są również bardziej narażone na nieprawidłowości szkieletowe, w tym:

• Kraniosynostoza: To wtedy kości czaszki łączą się ze sobą, powodując brachycefalię, deformację kształtu głowy.

• Nadciśnienie wewnątrzczaszkowe: Kraniosynostoza może również powodować skoki ciśnienia wywieranego przez płyn mózgowo-rdzeniowy na mózg, co prowadzi do bólów głowy i wypukłości oczu (znane jako „proptoza”).

• Malformacja kości: Osłabienie i zmiękczenie kości powoduje wygięcie kończyn w podobny sposób jak krzywica. Niektóre mogą mieć poszerzone stawy nadgarstków lub kostek.

• Deformacje klatki piersiowej: Niewystarczający rozwój żeber, szczególnie u niemowląt, może powodować trudności w oddychaniu, niewydolność oddechową i zapalenie płuc.

• Złamanie kości: Ponieważ są słabsze, kości niemowląt i dzieci z HPP są podatne na złamania.

• Utrata zębów: niemowlęta i dzieci z HPP doświadczają utraty jednego lub więcej zębów mlecznych przed piątymi urodzinami.

• Dotknięty chód: Opóźnienia rozwojowe mogą wpływać na zdolność chodzenia, przy czym dotknięte chorobą dzieci uczą się chodzić w późniejszym życiu i często przyjmują charakterystyczny chód kaczkowaty.

• Inne objawy: U niemowląt może wystąpić gorączka z towarzyszącym bólem kości, a także obniżonym napięciem mięśniowym, co sprawia, że ​​wydają się one wiotkie.

Wreszcie dorośli z HPP mogą doświadczyć:

• Niewyjaśniona utrata zębów dorosłych
• Zwapniałe zapalenie stawów, bóle stawów i stany zapalne spowodowane wysokim poziomem wapnia we krwi
• Chrondrokalcynoza, uszkadzająca chrząstkę, prowadząca do bólu stawów i problemów motorycznych
• Ból mankietu rotatorów, łokcia i ścięgna Achillesa
• Niska gęstość kości
• „krzywica dorosła” lub osteomalacja, zmiękczenie kości
• Częste złamania kości, zwłaszcza złamania przeciążeniowe i złamania częściowe

Powoduje

Jako choroba dziedziczna, HPP jest powodowana przez mutacje w genie ALPL, który reguluje wytwarzanie niezbędnego enzymu zwanego niespecyficzną tkankowo fosfatazą alkaliczną (TNSALP). Enzym ten, który usuwa tlen i fosfor z innych cząsteczek, jest niezbędny do mineralizacji. Odgrywa kluczową rolę w zapewnianiu odkładania niezbędnych minerałów w kościach i zębach.

Osoby dotknięte chorobą wytwarzają niedziałającą formę TNSALP, która pozwala na gromadzenie się w organizmie związków zwanych nieorganicznymi pirofosforanami. To z kolei hamuje mineralizację. Intensywność objawów jest bezpośrednio związana z ilością TNSALP wytwarzaną przez organizm, przy czym najcięższe przypadki pojawiają się, gdy mutacje ALPL całkowicie zatrzymują jego produkcję.

Diagnoza

Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń rozwojowych, diagnoza HPP obejmuje zarówno ocenę objawów, jak i inne rodzaje testów. Podejścia obejmują:

• Ocena kliniczna: Wiele przypadków jest najpierw izolowanych poprzez ocenę historii medycznej, a także samych objawów i oznak zewnętrznych.

• Obrazowanie: zdjęcia rentgenowskie i inne rodzaje obrazowania można wykorzystać do oceny zakresu uszkodzenia i znalezienia oznak uszkodzenia lub wad rozwojowych.

• Obrazowanie ultrasonograficzne: Przypadki okołoporodowej HPP można wykryć za pomocą metod obrazowania podczas ciąży.

• Densytometria kości: Ten test ocenia gęstość i wytrzymałość kości dotkniętych HPP za pomocą specjalistycznych zdjęć rentgenowskich.

• Badania krwi: Testy ALPL we krwi, zwane testami ALPL, mogą pomóc w diagnozie, przy czym niewielkie ilości są potencjalnymi markerami HPP.

• Test na fosforan pirydoksalu (PLP): Obecność podwyższonego poziomu PLP, biologicznie aktywnej formy witaminy B6, sugeruje niewystarczającą aktywność TNSALP.

• Test na fosfoetanoloaminę (PEA): Niskie poziomy tej substancji, które wskazują na niski poziom TNSALP we krwi lub moczu, mogą być również oznaką HPP.

• Testy genetyczne: na podstawie próbek krwi lekarze mogą również bezpośrednio ocenić, czy występują mutacje genu ALPL.

Leczenie

Ponieważ HPP może przybierać różne formy i zakresy nasilenia, leczenie tej choroby jest zazwyczaj wielodyscyplinarne i zawsze dostosowane do indywidualnego przypadku. Zazwyczaj zespół pediatrów, chirurgów ortopedów, pedodontów (specjalistów od stomatologii dziecięcej) i innych specjalistów współpracuje ze sobą w zarządzaniu opieką. Chociaż nie ma na to lekarstwa, do jego podjęcia stosuje się szereg podejść:

• Wspomaganie oddychania: W ciężkich przypadkach okołoporodowych powodujących trudności w oddychaniu noworodek może wymagać wentylacji i intubacji, leczenia farmakologicznego, a nawet podtrzymywania życia.

• Interwencje dietetyczne: Niektóre przypadki HPP powodują hiperkalcemię, w której występuje wysoki poziom wapnia we krwi, dlatego należy ograniczyć spożycie tego minerału i położyć nacisk na nawodnienie. Witaminę B6 można podawać niemowlętom w celu zapobiegania napadom związanym z poważnymi deformacjami czaszki, podczas gdy należy unikać suplementacji witaminy D3.

• Fizjoterapia: Jeśli występują trudności z funkcjami motorycznymi, może być potrzebna terapia fizyczna lub zajęciowa. Ta terapia, wraz z innymi, może również pomóc w problemach z przewlekłym bólem.

• Chirurgia: Kiedy okołoporodowa i niemowlęca HPP powodują silny nacisk mózgowo-rdzeniowy na mózg, jak w przypadku kraniosynostozy, może być wskazana operacja lub przetoka (wykonywanie otworów w czaszce w celu zmniejszenia nacisku). Operacje mogą również pomóc w niektórych deformacjach kości związanych z tym stanem.

• Rodding i ortopedia: Fizjoterapia jest stałym elementem leczenia. W przypadku powtarzających się złamań kości można zastosować specjalistyczne metalowe pręty do podparcia kości. Urządzenia ortopedyczne, takie jak ortezy na stopę, mogą pomóc w złamaniach.

• Opieka dentystyczna: osoby z odontohipofosfatazją lub przypadkami wpływającymi na zęby mogą wymagać częstszych wizyt u dentystów i specjalistów dentystycznych.

Ponadto można zastosować kilka podejść farmaceutycznych:

• Wstrzyknięcie Strensiq (asfotazy alfa): W przypadku HPP okołoporodowego, niemowlęcego i dziecięcego, podskórne (pod skórą) zastrzyki Strensiq zostały zatwierdzone przez Food and Drug Administration (FDA) w 2015 roku do stosowania w Stanach Zjednoczonych. Ta terapia uzupełnia poziom TNSALP w kościach, wzmacniając je.

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Aby złagodzić ból i stany zapalne kości i stawów związane z HPP, wskazane mogą być NLPZ, takie jak między innymi aspiryna, naproksen lub ibuprofen. Ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, to stosowanie jest dokładnie monitorowane.

• Kalcytonina: Stosowanie tego hormonu, stosowanego również w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, zapobiega „resorpcji” kości, czyli trawieniu materiału kostnego przez organizm. Zmniejsza to poziom wapnia we krwi, który powoduje wiele problemów związanych z HPP.

Ponadto, ponieważ HPP jest chorobą dziedziczną, w przypadku pojawienia się przypadków można skorzystać z porad genetycznych z rodzinami.

Rokowanie

Chociaż rokowanie w przypadku okołoporodowej i ciężkiej dziecięcej postaci HPP jest zależne od ciężkości HPP, może być bardzo złe. Przed opracowaniem obecnych terapii szacunkowo od 58 do 100% przypadków prowadziło do zgonu w ciągu pierwszego roku. Ci, którzy przeżyją niemowlęctwo, mogą mieć uporczywe problemy zdrowotne i obniżoną jakość życia.

To powiedziawszy, perspektywy się poprawiają. Dedykowane terapie mogą z pewnością przynieść pozytywne rezultaty w cięższych przypadkach, a istnieje wiele podejść, które pomagają zmierzyć się z wpływem życia z HPP. Ponadto osoby z ciężką postacią HPP są uprawnione do ochrony i zakwaterowania w miejscach pracy, szkołach i miejscach publicznych w ramach ustawy o Amerykanach niepełnosprawnych.

Korona

Bez wątpienia życie z HPP wiąże się z wieloma wyzwaniami, a ta często trwająca całe życie choroba może poważnie wpłynąć na zdrowie psychiczne. Co więcej, rodziny osób z tą chorobą nieuchronnie również odczują wpływ. Strategie, które mogą okazać się nieocenione w walce z tym stanem, obejmują:

• Poszukiwanie porady: W przypadku pacjentów i rodzin z okołoporodową lub niemowlęcą postacią HPP zaleca się poradnictwo w celu rozwiązania związanych z nimi trudności emocjonalnych i osobistych. Terapia może również pomóc osobom z tym schorzeniem stawić czoła piętnom społecznym związanym z niepełnosprawnością fizyczną.

• Znajdowanie społeczności: Organizacje rzecznicze, takie jak Soft Bones, zapewniają przydatne informacje i usługi dla osób z rzadkimi i genetycznymi zaburzeniami, takimi jak HPP. Fora internetowe i społeczności w mediach społecznościowych mogą być również pomocnymi platformami do dzielenia się doświadczeniami i emocjami.

• Komunikacja: Nie można nie doceniać wartości posiadania kogoś, z kim można porozmawiać i któremu można się zwierzyć — przyjacielowi lub członkowi rodziny. Pomaga również rozdzielić zadania związane z opieką nad osobą z HPP wśród osób, którym ufasz i stworzyć własny zespół opiekuńczy.

• Ćwiczenia: Włączenie ćwiczeń do codziennego życia pomaga zmniejszyć poziom stresu i poprawia jakość snu, a także inne korzyści zdrowotne. Zajęcia takie jak medytacja i joga mogą również pomóc w poprawie zdrowia psychicznego.

Ponieważ nie ma jednego leczenia – i ponieważ nie ma dwóch takich samych przypadków – zarządzanie HPP jest procesem stale ewoluującym. Chociaż ta droga może być trudna, pamiętaj, że nie podróżuje się nią w pojedynkę. Oprócz oddanych specjalistów masz wsparcie rodziny i przyjaciół oraz rosnącej społeczności pacjentów na całym świecie.

Wraz z postępem w zrozumieniu HPP pojawiają się postępy w jego zarządzaniu. Oprócz istniejących terapii tego schorzenia są obiecujące nowsze. Chociaż przed nami jeszcze wiele pracy, ważne jest, aby pamiętać, jak daleko zaszliśmy.