Co to jest urodzenie martwego dziecka?

Martwy poród – klinicznie znany jako wewnątrzmaciczny obumarcie płodu – to śmierć dziecka w 20. tygodniu ciąży lub później. Wcześniej śmierć dziecka nazywana jest poronieniem lub utratą ciąży.

Około 1 na 160 ciąż powoduje w Stanach Zjednoczonych urodzenie martwego dziecka. Połowa z nich będzie miała miejsce w 28. tygodniu ciąży lub później.

Rodzaje

Trzy rodzaje martwego urodzenia są klasyfikowane w zależności od etapu, na którym się one pojawiają. Są to:

• Wczesny poród martwy: między 20 a 27 tygodniem ciąży

• Późny urodzenie martwego dziecka: między 28 a 36 tygodniem ciąży

• Poród martwy w terminie: w 37 lub więcej pełnych tygodniach ciąży

Symptomy i objawy

Pierwszą oznaką, że coś może być nie tak, jest to, że przestajesz odczuwać kopnięcie dziecka. Nie musi to jednak oznaczać, że urodzi się martwe dziecko. Każde dziecko jest inne i nie ma określonej liczby ruchów uważanych za normalne.

Pracownicy służby zdrowia mogą poinstruować Cię, aby w późniejszym okresie ciąży śledzić liczbę kopnięć płodu co najmniej raz dziennie. Mogą również przeprowadzić monitorowanie płodu lub badanie USG, aby sprawdzić, czy Twoje dziecko jest bezpieczne, zwłaszcza jeśli już urodziłaś martwe dziecko.

Nie martw się, jeśli Twoje dziecko ma okresy, w których się nie porusza. Zarówno w dzień, jak i w nocy, Twoje dziecko ma okresy snu, które zwykle trwają od 20 do 40 minut, bez ruchu. Rzadko trwają one dłużej niż 90 minut.

Jedynym sposobem, aby upewnić się, czy urodzenie martwego dziecka miało miejsce przed urodzeniem, jest ustalenie, czy serce dziecka bije, co zwykle wykonuje się za pomocą USG.

Poród martwego dziecka

Jeśli urodzenie martwego dziecka nastąpi, gdy płód jest w macicy, następnym krokiem będzie poród. Jeśli zdarzy się to w drugim trymestrze, przed końcem 27 tygodnia ciąży, istnieje opcja zwana rozszerzeniem i ewakuacją, która jest zabiegiem chirurgicznym.

Oznacza to, że pracownicy służby zdrowia najpierw pomagają w otwarciu i rozszerzeniu szyjki macicy przed wprowadzeniem narzędzi do macicy w celu usunięcia płodu, łożyska i innych materiałów ciążowych. Jeśli nie jest to możliwe, świadczeniodawcy podadzą lekarstwa na rozpoczęcie porodu.

Powoduje

Wiadomo, że niektóre czynniki powodują lub przyczyniają się do urodzenia martwego dziecka, a wiele martwych urodzeń ma więcej niż jedną przyczynę. Najbardziej prawdopodobnymi przyczynami lub przyczynami urodzenia martwego dziecka są:

• Powikłania związane z ciążą i porodem: Należą do nich poród przedwczesny, ciąża mnoga (np. bliźnięta lub trojaczki) oraz oddzielenie łożyska od macicy (oderwanie łożyska). W badaniach te powikłania były najczęstszymi przyczynami martwych urodzeń przed 24. tygodniem. Szacuje się, że są one prawdopodobną przyczyną 1 na 3 martwych urodzeń.

• Problemy z łożyskiem: Przykładem tego jest niewystarczający przepływ krwi do łożyska. W badaniach zgony te miały tendencję do występowania po 24 tygodniach ciąży. Szacuje się, że są one prawdopodobną przyczyną 1 na 4 martwych urodzeń.

• Infekcja: Obejmuje to infekcję płodu lub łożyska lub poważną infekcję u kobiety w ciąży. Infekcje są znacznie bardziej prawdopodobną przyczyną śmierci martwych urodzeń przed 24. tygodniem niż w przypadku porodów. Szacuje się, że 10% do 20% wszystkich urodzeń martwych w krajach rozwiniętych, takich jak Stany Zjednoczone, można przypisać zakażeniom.

• Wady wrodzone: genetyczna lub strukturalna wada wrodzona występuje u 1 na 5 martwo urodzonych płodów.

• Problemy z pępowiną: Jednym z przykładów jest to, że pępowina może się zawiązać lub ścisnąć, odcinając dopływ tlenu do rozwijającego się płodu. Zdarza się to częściej pod koniec ciąży.

• Zaburzenia wysokiego ciśnienia krwi: obejmują przewlekłe nadciśnienie i stan przedrzucawkowy (wysokie ciśnienie krwi wywołane ciążą). Uważa się, że porody martwe związane z tym czynnikiem są częstsze pod koniec drugiego trymestru i na początku trzeciego w porównaniu z innymi etapami ciąży.

• Powikłania medyczne u matki: Choroby medyczne, takie jak cukrzyca, wiązały się z mniej niż 1 na 10 urodzeń martwych.

W niektórych przypadkach prawdopodobna lub nawet możliwa przyczyna urodzenia martwego dziecka może nie zostać znaleziona, nawet po szeroko zakrojonych testach.

Według badania przeprowadzonego przez National Institute for Child Health and Human Development, w którym zbadano ponad 500 martwych urodzeń, które miały miejsce w Stanach Zjednoczonych w ciągu dwóch i pół roku, przyczyny martwych urodzeń nie mogły zostać określone w 1 na 4 przypadki.

Czynniki ryzyka

Kilka rodzajów czynników ryzyka urodzenia martwego dziecka może zwiększać jego prawdopodobieństwo w czasie ciąży. W przypadku krajów o wysokim dochodzie, takich jak Stany Zjednoczone, są to:

• Nierozpoznane ograniczenie wzrostu płodu, w którym nie stwierdzono, że płód jest mały jak na swój wiek
• Palenie, picie alkoholu lub używanie nielegalnych i/lub leków, co wiąże się z podwojeniem, a nawet potrojeniem ryzyka urodzenia martwego dziecka
• Nadwaga lub otyłość
• Mając więcej niż 35 lat
• Niski status społeczno-ekonomiczny
• Doświadczanie stresu, w tym stresu finansowego i emocjonalnego, w roku przed porodem

• Wysokie ciśnienie krwi przed ciążą

• Cukrzyca przed ciążą
• Poprzednie urodzenie martwego dziecka; jednak większość osób, które zajdą w ciążę po urodzeniu martwego dziecka, będzie miała zdrowe dzieci
• Ciąża z bliźniakami, trojaczkami lub innymi wielokrotnościami
• Po poczęciu dzięki technologii wspomaganego rozrodu, takiej jak zapłodnienie in vitro (IVF)
• Spanie w pozycji leżącej (na plecach)
• Nigdy wcześniej nie urodziłam
• Rasa: W Stanach Zjednoczonych prawdopodobieństwo urodzenia martwego dziecka w przypadku ciąż czarnoskórych kobiet jest ponad dwukrotnie większe niż w przypadku białych kobiet. Przyczyna tej dysproporcji jest niejasna, ale czynnikami może być rasizm systemowy i nierówności w opiece zdrowotnej.

Zapobieganie

Jeśli wcześniej urodziłaś martwego dziecka, ryzyko powtórnego urodzenia martwego dziecka można zmniejszyć poprzez uważne monitorowanie i wczesny poród. Znajomość przyczyny poprzedniego urodzenia martwego dziecka może również pomóc zmniejszyć to ryzyko.

Współpracuj ze swoim lekarzem, aby zmniejszyć behawioralne czynniki ryzyka, które mogą spowodować lub przyczynić się do kolejnego urodzenia martwego dziecka, takie jak otyłość lub palenie.

Badanie kliniczno-kontrolne dotyczące martwych urodzeń w Nowej Zelandii, opublikowane w 2017 roku, wykazało, że pójście spać na plecach zwiększyło prawie czterokrotnie ogólne ryzyko późnego urodzenia martwego dziecka.

Badanie wykazało, że kampania zdrowia publicznego zachęcająca kobiety do zmiany pozycji do spania i nie zaśnięcia na plecach w trzecim trymestrze może zmniejszyć liczbę martwych urodzeń o około 9%.

American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) zaleca bycie świadomym ruchów dziecka, aby móc skontaktować się z lekarzem w przypadku jakiejkolwiek zmiany lub ograniczenia ruchu. Chociaż nie jest zalecana żadna konkretna metoda, możesz użyć aplikacji Policz kopnięcia.

Utrata dziecka przez urodzenie martwego dziecka może być niezwykle trudna i bolesna. Może to być utrudnione, ponieważ przyczyna może nie być jasna, nawet po dokładnym zbadaniu.

Poszukiwanie wsparcia może ci pomóc, jeśli doświadczyłeś tej straty. Możesz to zrobić, kontaktując się z bliskimi, szukając leczenia u swojego lekarza lub terapeuty lub znajdując inne osoby, które poniosły podobną stratę za pośrednictwem grup wsparcia.