Co to jest ciężka astma?

Zapalenie dróg oddechowych i zaostrzenia są powszechne u wszystkich chorych na astmę. Ale od 5% do 10% zdiagnozowanych ma ciężką astmę, klasyfikacja wskazująca na większe ryzyko zaostrzeń. Szereg problemów może zwiększać ryzyko rozwoju ciężkiej astmy, w tym podstawowe schorzenia, czynniki genetyczne i styl życia.

Znana również jako ciężka astma uporczywa, ciężka astma jest bardzo poważnym stanem, który może znacznie obniżyć jakość życia i może prowadzić do innych problemów zdrowotnych, jeśli nie zostanie odpowiednio rozwiązany. Wymaga stosowania średnich lub dużych dawek kortykosteroidów wziewnych w połączeniu z lekami o dłuższym działaniu w celu opanowania choroby.

W niektórych przypadkach ciężkiej astmy nie da się kontrolować nawet przy odpowiednim stosowaniu leków przeciwastmatycznych.

Objawy ciężkiej astmy

Ciężka astma powoduje cierpienie z powodu klasycznych objawów, które dotykają wszystkich chorych na astmę:

• świszczący oddech
• Ucisk w klatce piersiowej
• Duszność
• Przewlekły kaszel

Mogą być bardziej intensywne u osób z ciężką astmą.

Ciężka astma może również powodować poważniejsze problemy z oddychaniem, w tym:

Szybkie oddychanie

• Klatka piersiowa rozszerza się i nie wraca do normalnego stanu nawet podczas wydechu.
• Oddychanie staje się bardzo pracochłonne z cofaniem klatki piersiowej, co powoduje, że skóra mocno naciąga się na klatkę piersiową i żebra (tworząc wyraźny zarys kości).
• Nozdrza szybko się wsuwają i wysuwają.

Częstsze problemy z oddychaniem

• Częste są nocne epizody astmy.
• Trudności z oddychaniem występują przez cały dzień.

• Lek ratunkowy jest potrzebny kilka razy dziennie.

Powikłania krótko- i długoterminowe

• Wyścigi tętna.
• Twarz, usta i paznokcie stają się niebieskie (sinica), ponieważ we krwi brakuje tlenu.
• Funkcja płuc jest zmniejszona.
• Codzienne czynności stają się trudniejsze.

Czas trwania ataku różni się w zależności od tego, co go wywołało i stanu zapalnego dróg oddechowych. Ciężkie ataki trwają jednak dłużej niż łagodne, a problemy z oddychaniem utrzymują się przez kilka godzin, a być może nawet kilka dni.

W rzadkich przypadkach ciężka astma może być śmiertelna. Jednak przy odpowiednim leczeniu objawy powinny ustąpić.

Powoduje

Ciężka astma może być spowodowana nadwrażliwością na czynniki wyzwalające, takie jak pyłki, roztocza, sierść zwierząt, pleśń, perfumy i zanieczyszczenie powietrza. Astma wywołana wysiłkiem fizycznym prawdopodobnie utrudni radzenie sobie z objawami astmy przy aktywnym stylu życia.

Chociaż czynniki te narażają Cię na ryzyko wystąpienia astmy dowolnego stopnia (łagodnej, umiarkowanej lub ciężkiej), bardziej prawdopodobne jest wystąpienie ciężkich objawów, jeśli należysz również do innej kategorii wysokiego ryzyka.

Wiek i płeć

U dzieci chłopcy częściej cierpią na ciężką astmę niż dziewczynki. Trend zmienia się jednak wokół okresu dojrzewania. W miarę dojrzewania starsze dziewczęta i kobiety są bardziej narażone na ciężką astmę.

Chociaż naukowcy uważają, że hormony płciowe odgrywają ważną rolę w ryzyku rozwoju ciężkiej astmy, nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób i dlaczego.

Otyłość

Otyłość zwiększa również prawdopodobieństwo, że zachorujesz na ciężką astmę. Ponownie, powód, dla którego dodatkowa waga zwiększa ryzyko ciężkiej astmy, jest nieznany. Jednak badania wykazały czynniki związane z otyłością, które wydają się odgrywać pewną rolę:

• Nacisk na klatkę piersiową i brzuch z powodu nadwagi może utrudniać oddychanie.
• Tkanka tłuszczowa powoduje stan zapalny, który wpływa na drogi oddechowe i może przyczyniać się do ciężkiej astmy.
• Osoby ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) powyżej 30. słabo reagują na leki stosowane w leczeniu astmy, w tym kortykosteroidy wziewne. Prowadzi to do tego, że osoby z łagodną lub umiarkowaną astmą mają coraz gorsze objawy.

Palenie

Palenie ma negatywny wpływ na każdego, niezależnie od tego, czy ma astmę, czy nie. Ponieważ powoduje uszkodzenie tkanki płucnej i zaburza zdolność układu oddechowego do powstrzymywania czynników drażniących, jest to szczególnie problematyczne dla osób z nadwrażliwością.

Jeśli masz astmę i palisz, prawdopodobnie masz słabszą kontrolę nad swoimi objawami niż niepalący z astmą. Według badań wynika to z zapalenia dróg oddechowych i mniejszej wrażliwości na leki kortykosteroidowe.

Obturacyjny bezdech senny

Obturacyjny bezdech senny (OBS) to częste zaburzenie snu, w którym górne drogi oddechowe zostają zablokowane podczas snu. Może powodować chrapanie, krztuszenie się lub łapanie powietrza.

Jedna z metaanaliz sugeruje, że OBS i astma często współistnieją, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę, że OBS dotyka 20-34% ludzi. Stwierdzono, że pacjenci z astmą, którzy mają również OBS, są bardziej otyli niż ci z samą astmą, co może tłumaczyć cięższe objawy astmy u pacjentów z obydwoma chorobami. Nie jest jasne, czy leczenie OBS ma niezależny wpływ na ciężkość astmy u pacjentów z obydwoma schorzeniami.

Przewlekłe zapalenie zatok

Przewlekłe zapalenie zatok jest bezpośrednio związane z astmą. Oznacza to, że osoby z częstymi infekcjami zatok i całorocznym alergicznym nieżytem nosa są bardziej podatne na rozwój astmy.

W jednym badaniu u około 33% osób z umiarkowanym lub ciężkim przewlekłym nieżytem nosa zdiagnozowano również astmę. Im poważniejsze zapalenie, tym większe nasilenie astmy.

Choroba refluksowa przełyku (GERD)

GERD to przewlekłe schorzenie układu pokarmowego, w którym przełyk nie zamyka się całkowicie, co umożliwia powrót kwasu żołądkowego do przewodu pokarmowego. W przypadku GERD stymulacja nerwu błędnego w przełyku przez refluks i stan zapalny powoduje zwężenie dróg oddechowych i objawy astmy.

GERD jest związany z niekontrolowaną astmą, ponieważ kwasy z żołądka mogą być wdychane do płuc i prowadzić do nasilenia objawów astmy. Jeśli objawy astmy nie są dobrze leczone, lekarz może zalecić wypróbowanie leków GERD.

Inne choroby

Mniej powszechne choroby, które mogą odgrywać rolę w ciężkiej astmie, obejmują:

• Alergiczna aspergiloza oskrzelowo-płucna: Ta grzybicza infekcja płuc jest spowodowana nadwrażliwością na antygeny, które kolonizują drogi oddechowe.

• Zespół Churga-Straussa: Rzadki stan autoimmunologiczny, zespół Churga-Straussa powoduje zapalenie naczyń krwionośnych i dotyczy przede wszystkim płuc.

• Pierwotne niedobory odporności: Te niedobory układu odpornościowego obejmują szeroki zakres zaburzeń. U osób dorosłych z astmą zaburzenia te często nasilają objawy astmy.

Diagnoza

Ciężka astma nie jest tym samym, co niekontrolowana astma, a te dwa określenia można rozróżnić na podstawie kilku kluczowych czynników.

Jeśli spotkasz się z lekarzem z objawami ciężkiej astmy, prawdopodobnie dostosuje on Twój plan leczenia astmy, aby sprawdzić, czy stan się poprawi. Jeśli objawy nie ustępują, oznacza to, że astma stała się ciężka.

Twój lekarz sprawdzi ogólną czynność płuc, ponieważ ciężka astma często zmniejsza czynność płuc. Słabą czynność płuc można określić za pomocą spirometrii lub innego testu czynności płuc (PFT). Te testy oddechowe zazwyczaj skupiają się na natężonej objętości wydechowej (FEV), współczynniku natężonej pojemności życiowej lub ilości powietrza, którą możesz wydychać do spirometru w ciągu jednej sekundy z całkowitego wydychanego powietrza.

Diagnozy różnicowe

Czasami objawy astmy wcale nie są spowodowane astmą, dlatego leki na astmę nie działają. Na przykład dysfunkcja strun głosowych (VCD) to stan chorobowy, który przypomina astmę, ale jest spowodowany zamknięciem się strun głosowych w drogach oddechowych, co prowadzi do duszności i dźwięków przypominających świszczący oddech.

Twój lekarz powinien rozważyć diagnozę VCD, jeśli cierpisz na niekontrolowane objawy astmy. Ta diagnoza jest najlepiej postawiona za pomocą endoskopii nosa.

W innych przypadkach możesz mieć astmę i zacząć wykazywać objawy ciężkiej astmy. Objawy te nie zawsze wynikają z progresji astmy; mogą być spowodowane przez inny stan. Infekcje górnych dróg oddechowych i zapalenie zatok przynosowych są najczęstszymi chorobami, które mogą wywoływać objawy przypominające ciężką astmę u osób, które już mają łagodną lub umiarkowaną astmę.

Leczenie

Aby właściwie leczyć ciężką astmę, konieczne może być skonsultowanie się z kilkoma specjalistami, w tym z pulmonologiem, otolaryngologiem (lekarzem chorób uszu, nosa, gardła) i alergologiem.

W leczeniu ciężkiej astmy często stosuje się kombinację terapii. Mogą to być:

• Kortykosteroidy: kortykosteroidy wziewne (ICS) to leczenie pierwszego rzutu w celu zmniejszenia stanu zapalnego i objawów. Ciężka astma często wymaga kursów silniejszych doustnych kortykosteroidów.

• Agoniści beta-2 (β2): Zarówno krótko działający beta-agoniści (SABA), jak i długo działający beta-agoniści (LABA) mogą być stosowani w celu złagodzenia skurczów mięśni oskrzeli. LABA powinny być zawsze używane w połączeniu z ICS.

• Leki antycholinergiczne: te leki rozluźniają mięśnie dróg oddechowych, aby przeciwdziałać skurczowi oskrzeli i umożliwić łatwiejsze oddychanie .

• Biologia: są to leki wytwarzane z żywych organizmów. Aby leczyć ciężką astmę, celują w określone komórki lub przekaźniki chemiczne, aby zmniejszyć stan zapalny i nadaktywne reakcje układu odpornościowego, które wywołują astmę.

• Immunoterapia: Zastrzyki dla alergików mogą zmniejszyć wrażliwość na alergeny, co z kolei może zmniejszyć ciężkie objawy astmy u wielu osób.

Jeśli objawy astmy nie ustąpią po zastosowaniu inhalatora ratunkowego, należy natychmiast zgłosić się do izby przyjęć.

Korona

Ciężka astma może znacząco wpłynąć na jakość Twojego życia. Przewlekłe problemy z oddychaniem mogą utrudniać pracę i spędzanie wolnego czasu. Osoby z ciężką astmą są bardziej narażone na hospitalizację niż osoby z łagodną lub umiarkowaną astmą.

Dlatego ważne jest, aby ściśle współpracować z lekarzem, aby upewnić się, że właściwie postępujesz zgodnie z planem leczenia, aby bezpiecznie i skutecznie zmaksymalizować tolerancję na aktywność.

Powinieneś również rozważyć konsultację z terapeutą, aby uniknąć depresji, która jest częstym problemem, z którym borykają się osoby z ciężką astmą.

Ciężka astma przewlekła to coś więcej niż sporadyczne ataki astmy lub okresowe epizody niekontrolowanych objawów. Stan może być niebezpieczny i prawdopodobnie śmiertelny.

Upewnij się, że wszyscy specjaliści, z którymi się spotykasz, znają leki, które przyjmujesz i porady, których przestrzegasz. Rozważ prowadzenie własnej dokumentacji medycznej, aby móc udostępniać informacje swoim świadczeniodawcom opieki zdrowotnej na wypadek, gdyby nie otrzymali oni zaktualizowanej dokumentacji drogą elektroniczną. Może to pomóc w opracowaniu planu leczenia astmy i lepszym radzeniu sobie z objawami.