Złamania oczodołu i inne zaburzenia kości oczodołu

Oczodoł może być miejscem wielu urazów i stanów. Zadaniem oczodołu, inaczej zwanej orbitą, jest ochrona oka. Jednak oczodół może być podatny na warunki, takie jak złamania, infekcje i inne.

Anatomia oczodołu

Zwykle oko jest bezpiecznie otulone kokonem w odpowiedniej pozycji, osadzonej na kostnej oczodole. Oko przyczepione jest tutaj sześcioma mięśniami, które umożliwiają ruch tandemowy w wielu kierunkach w obrębie oczodołu. Te przyczepiają się do twardówki, twardej zewnętrznej białej powierzchni oka.

Oko chroni siedem kości orbity. Obejmują one:

• Sitowy
• Czołowy
• łzowy
• Szczęka
• Klinowy
• Palatyn
• jarzmowy

Poprzez orbitę oko jest połączone nie tylko z potrzebnymi żyłami i tętnicami, ale także z najważniejszym nerwem wzrokowym.

Złamania orbity

Chociaż gniazdo jest ogólnie sprężyste, jeśli przypadkowo zostaniesz uderzony w oko podczas imprezy sportowej, uczestniczysz w wypadku samochodowym lub masz fizyczną kłótnię, istnieje ryzyko złamania oczodołu.

Ponadto nie wszystkie kości są takie same. Obrzeże gniazda jest grube i sprężyste. Jednak kości po bokach i dno gniazda są w rzeczywistości miejscami dość cienkie. Złamania mogą mieć miejsce w każdym lub we wszystkich tych obszarach.

Rodzaje

Konkretny typ złamania oczodołu dotyczy kości, które zostały dotknięte. Oto możliwości.

Złamanie obręczy orbitalnej

Zwykle zdarzają się one podczas wypadku samochodowego, gdy twarz zderza się z kierownicą lub deską rozdzielczą podczas uderzenia. W takich wypadkach, które zwykle wymagają znacznej siły, często mogą wystąpić inne urazy okolicznych obszarów twarzy, a nawet nerwu wzrokowego.

Takie urazy oczodołu można podzielić na dwie różne kategorie:

• Złamania jarzmowe: obejmują dolną krawędź oczodołu.

• Złamanie kości czołowej: inaczej znane jako złamania zatoki czołowej, dotyczą one górnej krawędzi oka.

Zajęte mogą być również mięśnie oka, zatoki, kanaliki łzowe, a nawet nerwy, które wywołują czucie w okolicy czoła i policzków.

Bezpośrednie złamanie dna orbity

W przypadku jednego z tych pęknięć uderzenie w obrzeże oczodołu nie tylko powoduje jego pęknięcie, ale także rozciąga się na dno gniazda.

Pośrednie złamanie dna orbity

Ten rodzaj złamania jest również określany jako „wybuchowe złamanie”. Sama obręcz nie pęka, ale bardzo cienka dno gniazda pęka. Zwykle dzieje się tak, gdy w oko uderza coś większego, na przykład piłka do baseballu lub nawet czyjaś pięść.

Dzięki temu w kostnej dnie oczodołu może powstać dziura, która uwięzi mięśnie oka. Rezultatem może być podwójne widzenie i trudności w normalnym poruszaniu oczami.

Złamanie zapadni

Złamanie zapadni jest szczególną formą złamania wydmuchowego. Występuje, gdy uraz tworzy zawiasowy fragment kości. To może się otworzyć, aby przepuścić mięsień lub inną tkankę, ale potem się zamyka, zatrzymując je.

Uwięziona tkanka może utracić dopływ krwi, a także ograniczyć swobodę ruchu oka. Dzieci są szczególnie narażone ze względu na elastyczność kości.

Zakrzepica zatok jamistych

Innym problemem może być infekcja wokół gniazda. Za każdym gniazdem znajdują się puste obszary zwane zatokami jamistymi. Są tuż pod mózgiem. Przez ten obszar krew odpływa z mózgu przez żyłę szyjną.

Jeśli jednak ten obszar zostanie zainfekowany, może powstać skrzep i uniemożliwić mózgowi dostateczny drenaż krwi. Skutkiem może być uszkodzenie mózgu i oczu, a także nerwów w okolicy.

Wskazania tego stanu obejmują:

• Wybrzuszenie lub obrzęk wokół oczu
• Ostry ból głowy, zwykle w okolicy oczu
• Silny ból oka
• Podwójne widzenie

Nawet jeśli masz niektóre z tych objawów, prawdopodobnie nie jest to spowodowane zakrzepicą zatoki jamistej. Aby jednak to wykluczyć, pamiętaj o natychmiastowym zwróceniu uwagi lekarza na wszelkie utrzymujące się bóle głowy lub nietypowe wybrzuszenie lub obrzęk oczu.

Zapalny guz rzekomy oczodołu

Ten typ reakcji zapalnej tkanek oczodołu może naśladować guz mózgu uciskający tkanki obszaru. Nie jest to jednak nowotwór złośliwy i nie rozprzestrzenia się w innych częściach ciała.

Niektóre objawy tego stanu to zaczerwienione, opuchnięte oczy, podwójne widzenie, ból oka i ograniczony ruch gałek ocznych.

W łagodniejszych przypadkach może to samo zniknąć. Czasami jednak może być potrzebna terapia sterydowa. W najcięższych przypadkach może być konieczna operacja przesunięcia kości oczodołu w celu zmniejszenia nacisku.

Infekcje

Infekcje wspólnego obszaru, takie jak przeziębienie, jęczmień lub zapalenie zatok, a także urazy, mogą prowadzić do zapalenia tkanki łącznej, obejmującej zapalenie tkanek miękkich. W rzeczywistości istnieją dwie różne formy cellulitu — oczodołowa i przedprzegrodowa.

Przedprzegrodowe zapalenie tkanki łącznej

Jest to infekcja bakteryjna obejmująca tkanki przed przegrodą oczodołu, a nie w samej oczodole. Większość przypadków jest zwykle niewielka. Wyjątkiem są małe dzieci.

Objawy mogą obejmować nagłą tkliwość, zaczerwienienie lub obrzęk powiek, któremu towarzyszy gorączka, drażliwość u młodych pacjentów. i ogólne złe samopoczucie. Jest leczony antybiotykami doustnymi lub dożylnymi.

Orbitalne zapalenie tkanki łącznej

W przypadku zapalenia tkanki łącznej oczodołu infekcja znajduje się w samym zębodole. W tym stanie można zauważyć nagły obrzęk powiek lub białej części oka, ból przy ruchach oczu, podwójne widzenie, niewyraźne widzenie, gorączkę i poważne złe samopoczucie.

Zwykle wymagane jest przyjęcie do szpitala z leczeniem obejmującym dożylne antybiotyki. Może być potrzebny drenaż chirurgiczny.

Guzy

W niektórych przypadkach mogą wystąpić guzy oczodołu. Mogą być łagodne lub rakowe. Ponieważ przestrzeń oczodołowa jest ciasna, nawet niewielki guz może powodować problemy. W przypadku większych guzów oko może w rzeczywistości wybrzuszać się do przodu i mogą pojawić się poważniejsze problemy ze wzrokiem.

Oprócz wyłupiastych oczu guzy mogą powodować ból, opadanie powiek, podwójne widzenie, a nawet utratę wzroku.

Jeśli guz nie jest rakowy, można go leczyć lekami lub usunąć za pomocą lasera lub zabiegu chirurgicznego. Jednakże, jeśli rak, oprócz usunięcia, może być również potrzebna radioterapia, chemioterapia lub jakaś kombinacja.

Choroba Gravesa

Ten stan może czasami naśladować guz, wpływając na tkankę tłuszczową i mięśniową oka, powodując ich obrzęk. W przypadku choroby Gravesa-Basedowa te spuchnięte tkanki mogą popchnąć oko do przodu. Powieki również mogą się cofać. Może to spowodować wypukłe oczy.

W przypadku tej choroby autoimmunologicznej organizm przez pomyłkę atakuje własną tarczycę. Powoduje to nadmierną pracę gruczołu, powodując wytwarzanie zbyt dużej ilości hormonu tarczycy. Początkowo leczenie koncentruje się na obniżeniu poziomu tarczycy za pomocą leków, napromieniania lub usunięcia chirurgicznego.

Oprócz wybrzuszania oczu i cofania powiek pacjenci mogą doświadczać podwójnego widzenia, utraty wzroku i suchości oczu. Dzieje się tak podczas pierwszego etapu choroby.

Stabilny drugi etap to moment, w którym następuje jakakolwiek potrzebna korekta kosmetyczna. Niektórzy mogą wymagać poddania się operacji dekompresji oczodołu. W łagodnych przypadkach może to oznaczać jedynie usunięcie części miękkiej tkanki tłuszczowej.

W bardziej umiarkowanych przypadkach może być konieczne wyrzeźbienie kości z boków i dna oczodołu. Dzięki temu powstaje miejsce na wszelkie powiększone tkanki powstałe w wyniku choroby, zmniejszając wybrzuszenie i ból oczu.