Tych 5 latynoskich dietetyków stosuje kulturowe podstawy

Powszechne podstawowe produkty żywnościowe w społecznościach latynoskich, takie jak biały lub żółty ryż i tortille, są często jednymi z pierwszych dań, które ludzie w strefach wellness zalecają cięcie, gdy dążą do zdrowej diety. Ale niektórzy dietetycy próbują to zmienić.

Zamiast tego chcą, aby ludzie utrzymywali zdrowy styl życia bez poświęcania swojej kultury.

Dietetycy i dietetycy wypowiadają się na temat tego, dlaczego brak reprezentacji może być szkodliwy dla Latynosów i innych osób kolorowych, które szukają pomocy w tworzeniu lepszych relacji z jedzeniem.

„Kiedy wszedłem w akademicką przestrzeń uczenia się żywienia o„ zdrowej żywności ”, szybko zauważyłem wymazanie żywności, którą jadłem dorastając i nadmierną akceptację żywności, która została uznana za„ zdrową ”.” Zariel Grullón, RDN, CDN, Zarejestrowana dietetyk w rejonie Nowego Jorku, która edukuje ludzi kolorowych na temat odżywiania za pośrednictwem swojego bloga No More Chichos, mówi Verywell. „To zainspirowało mnie do zaangażowania się w pracę w tej przestrzeni, aby ludzie mogli czuć się reprezentowani i słyszeć, gdy rozmawiają z dietetykiem, aby ktoś mógł zrozumieć ich jedzenie, ich kulturę i pomóc im w bezstronny sposób”.

Verywell rozmawiał z pięcioma latynoskimi dietetykami, którzy podzielili się tym, jak zwalczają to przesłanie, aby pomóc ludziom oprzeć swoją dietę na żywności bogatej w składniki odżywcze i kulturowe.

Zaczyna się od edukacji

Kiedy Krista Linares, RDN, zarejestrowana dietetyk i właścicielka Nutrition con Sabor w Los Angeles, zdiagnozowano zespół policystycznych jajników i wiele alergii pokarmowych we wczesnych latach 20., miała problemy z dopasowaniem swoich kulturowych potraw do porad, które czytała online na temat tego, jak zarządzać jej warunkami.

„Rodzinne posiłki stały się dla mnie źródłem stresu, ponieważ chciałem zarządzać swoim zdrowiem, ale czułem, że odciąga mnie to od moich kulturowych potraw, a co za tym idzie, mojej społeczności” – mówi Linares Verywell. „Kiedy zacząłem uczyć się więcej o żywieniu, zdałem sobie sprawę, że problem nie polegał na tym, że moja kulturowa żywność nie pasowała do zdrowej diety, ale po prostu, że ludzie dostarczający zasoby żywieniowe nie wiedzieli o mojej kulturowej żywności i tam nie było żadnych zasobów łączących odżywianie z kulturą łacińską.

Dlaczego niektórzy specjaliści ds. żywienia często doradzają swoim pacjentom unikanie zszywek Latinx? Według Maleny Perdomo, RDN, zarejestrowanego dietetyka i certyfikowanego edukatora diabetologicznego z Denver w Kolorado, trudno jest zdobyć wiedzę na temat żywności ze wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej.

„Nasz zawód potrzebuje bardziej zróżnicowanych studentów i bardziej zróżnicowanego środowiska profesjonalistów, co jest jednym z powodów, dla których zostałem profesorem żywienia w niepełnym wymiarze godzin”, mówi Perdomo Verywell. „Istnieją kompetencje kulturowe i [educational resources] dostępne dla RDN, ale potrzebujemy więcej badań na temat tego, co działa w naszych społecznościach i mniej pomysłów na zdrowie i dobre samopoczucie”.

Według Starli Garcia, MEd, RDN, LD, zarejestrowanej dietetyki i właścicielki The Healthy Shine w Houston w Teksasie, ponieważ niektórzy dietetycy niebędący Latynosami nie są wykształceni w tej sprawie, mogą czuć się niepewni, jak podejść do dyskusji na temat kultury w ogóle żywność.

„Dla mnie może być łatwiej wchodzić w interakcje z różnymi populacjami, mimo że jestem Latynosem i to jest moje pochodzenie, ponieważ przeszedłem szkolenie na moich poprzednich stanowiskach, pracując w szpitalu w bardzo zróżnicowanym mieście” – mówi Garcia Bardzo dobrze. „Możliwe jednak, że wielu moich kolegów z mniej zróżnicowanych obszarów metropolitalnych kraju tego nie zrobiło [worked with diverse communities] i skorzystałby na szkoleniu skoncentrowanym na kompetencjach kulturowych i wrażliwości”.

Jedzenie wyjęte z kontekstu

Oprócz oczerniania niektórych produktów spożywczych, Linares zauważa, że ​​inne interesujące zjawisko przenika obecnie przestrzeń żywieniową: Historycznie żywność latynoamerykańska jest przerabiana na superżywność.

„Na przykład nasiona chia spotkały się z tak agresywnym marketingiem skierowanym do dbających o zdrowie kobiet z wyższej klasy średniej, że nie jest już powszechnie wiadome, że są one w rzeczywistości żywnością latynoamerykańską” – mówi. „Jest dynamika, w której niektórzy dietetycy naprawdę przyjmują te składniki ze względu na ich korzyści zdrowotne, podczas gdy inni odpierają je jako wyznacznik elitarności żywieniowej. Ale obu grupom brakuje większego punktu, w którym wyjęliśmy to jedzenie z kontekstu kulturowego”.

Chociaż dietetycy nielatynoscy mogą akceptować niektóre pojedyncze składniki, Linares twierdzi, że wciąż starają się umieścić je w kontekście amerykańskich i eurocentrycznych wzorców posiłków.

„Dietetycy mogą zalecać ludziom wybór między ryżem lub fasolą, aby zrobić miejsce na więcej warzyw lub białka na talerzach, podczas gdy dla wielu Latynosów te dwie potrawy są ze sobą powiązane kulturowo i pod względem odżywczym, również się uzupełniają” – mówi.

Jeden rozmiar nie pasuje do wszystkich Latynosów

Zrozumienie żywności w kontekście życia jednostki również ma znaczenie. Dlatego, jeśli chodzi o tworzenie planu żywieniowego dla swoich klientów Latinx, Perdomo stosuje podejście zindywidualizowane.

„Pochodzimy z tak wielu różnych krajów, że nie możemy uogólniać i zakładać, że wszyscy Latynosi jedzą to samo jedzenie”, mówi Perdomo. „Podobnie to, że jestem Latina RDN, nie oznacza, że ​​jestem ekspertem we wszystkich kulturach łacińskich”.

Perdomo pracuje ze swoimi klientami nad tym, jak zachować ich ulubione potrawy w ramach ich planów żywieniowych. Jednocześnie pomaga im zastanowić się, w jaki sposób przygotowywane są te pokarmy i gdzie mogą wprowadzić zmiany w celu poprawy ogólnego stanu zdrowia.

„Zachęcam ludzi do pozbycia się mentalności, że niektóre pokarmy, na przykład tortille, są „złe” i że nie mogą ich spożywać” – mówi. „Istnieje wiele dezinformacji i obsesji na punkcie diety, nawet w naszej kulturze. Boli wielu ludzi, mój zawód i to, co robimy”.

Gabrielle Mancella, MS, RD, LDN, zarejestrowana dietetyk z Orlando na Florydzie, również edukuje swoich klientów na temat typowych pokarmów, aby mogli wybrać, gdzie dostosować swoje spożycie w zależności od tego, co lubią, a czego nie.

„Niektórych produktów spożywczych po prostu nie można całkowicie wyeliminować. Na przykład ryż, soczewica i tortille na bazie kukurydzy są powszechnymi zszywkami [in Latin-American cultures]”, mówi Mancella Verywell. „Ważne jest, aby klient rozumiał, czym są te produkty spożywcze i jak wpływają na ich zdrowie. Wszystkie są bogate w węglowodany. Stamtąd mogą czuć się upoważnieni do wyboru tego, co chcą ograniczyć lub ograniczyć przy każdym posiłku i naprzemiennie z różnymi pokarmami”.

Pozbywanie się winy

Mimo to wielu dietetyków nie bierze pod uwagę uwarunkowań kulturowych. Może to prowadzić do napięcia w relacjach klientów Latynosów z jedzeniem.

„Niektórzy z moich klientów podzielili się ze mną, że czują, że nie ma wystarczającej liczby dietetyków, którzy wzięliby pod uwagę ich kulturową żywność i zrozumieli, że ważne jest dla nich, aby móc je zatrzymać” – mówi Garcia. „Nie chcieli poczucia winy związanego z pomysłem, że wypadli z diety, którą podał im ich poprzedni dietetyk, ale chcieli potwierdzenia, że ​​nie byli wystarczająco zmotywowani, ale raczej, że plan nie pasował do ich styl życia, ponieważ mieli te potrzeby kulturowe, które nie były zaspokajane ani zaspokajane”.

W rozmowach z klientami Grullón stara się odrzucić poczucie winy.

„Jednym z pierwszych pytań, jakie zadaję moim pacjentom, jest 'jaka jest twoja ulubiona potrawa?’ ponieważ myślę, że jest to naprawdę ważny punkt wyjścia w rozmowie, aby przełamać lody i pomóc im zrozumieć, że nie zamierzam demonizować ich wyborów żywieniowych” – dodaje Grullón. „Daje mi to również lepsze wyobrażenie o tym, jak odnoszą się one do tych pokarmów: czy czują się winni, gdy się dzielą? Czy chętnie mi o tym powiedzą? Jeśli jest jakieś poczucie winy, szybko odcinam [those feelings] komunikując, że jedzenie jest neutralne i że moim zadaniem tutaj nie jest mówienie im, co mogą, a czego nie mogą jeść”.

Jak bronić siebie i swojej kultury

Linares podkreśla znaczenie klientów opowiadających się za ich kulturową żywnością i wyznaczających granice na swojej drodze do zdrowia i odżywiania.

„Właściwe jest, aby dietetyk przedstawiał zalecenia dotyczące tego, jak jesz, podajesz i porcjujesz posiłki, a także podkreśla składniki odżywcze, ale nie jest właściwe, aby dietetyk kazał ci całkowicie zrezygnować z jedzenia, z wyjątkiem alergii, zwłaszcza gdy ma kulturowe lub emocjonalne znaczenie dla ciebie” – mówi. „Relacja z dietetykiem wymaga zaufania i otwartości. Każdy dietetyk nie-latynoski będzie bardzo otwarty i chętny do nauki. Ale jeśli okaże się, że musisz częściej wyjaśniać swoją kulturową żywność lub odpowiadać na pytania dotyczące swojej kultury, to do Ciebie należy decyzja, czy ta dynamika działa dla Ciebie”.

Garcia dodaje, że ważne jest, aby klienci dyskutowali o tym, jak są związani ze swoją kulturą poza jedzeniem.

„Praca z dietetykiem, który weźmie cię pod uwagę jako całą osobę i zapewni holistyczne podejście, pomoże społeczności kolorowej zrozumieć i wdrożyć zdrowie w sposób, który zachowa ich kulturę” – mówi.

Przede wszystkim Grullón mówi, że dietetycy powinni postrzegać klientów jako jednostki. Twój pracownik służby zdrowia nie powinien umieszczać Cię w pudełku na podstawie Twojej grupy demograficznej.

„Tylko Ty znasz swoje ciało oraz jak i co jesz. Jeśli usługodawca (lekarz, dietetyk itp.) przyjmuje założenia dotyczące tego, co jesz, weź głęboki oddech i popraw je” – mówi Grullón. „Rozmawiając z dietetykiem spoza BIPOC, skup się na celach, które są dla Ciebie ważne – od ruchu po posiłki – cele, które wyznaczasz jako zespół, powinny odnosić się do tego, co chcesz poprawić”.