Przegląd chirurgii ortopedycznej

Chirurgia ortopedyczna to specjalność medyczna zajmująca się chirurgicznym leczeniem problemów związanych z układem mięśniowo-szkieletowym (tj. kośćmi i tkanką łączną, takimi jak więzadła i ścięgna). Obejmuje to szeroką gamę procedur, od naprawy ACL i łąkotki, przez wymianę stawu biodrowego, po usztywnienie kręgosłupa i wiele innych. Chirurgia ortopedyczna może być wykonywana w celu leczenia problemów związanych ze stanem, wiekiem lub wypadkiem, a zatem może być starannie zaplanowana lub całkowicie nieoczekiwana.

Operacje tego typu mogą się również znacznie różnić pod względem ich inwazyjności, ryzyka, jakie niosą ze sobą i tego, co trzeba po nich wyzdrowieć.

Podspecjalizacje

Z biegiem lat dziedzina chirurgii ortopedycznej poszerzyła się o wiele podspecjalizacji i leczenie wielu schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego u pacjentów w każdym wieku.

Niektóre z popularnych podspecjalizacji chirurgii ortopedycznej obejmują:

• Chirurgia stopy i kostki
• Chirurgia ręki
• Rekonstrukcja bioder i kolan
• Ortopedia dziecięca
• Choroby kręgosłupa
• Medycyna sportowa
• Chirurgia urazowa

Te i inne często pokrywają się z innymi specjalnościami medycznymi, w tym neurochirurgią, chirurgią plastyczną, reumatologią i podologią. Chirurdzy ortopedzi często muszą ściśle współpracować z innymi świadczeniodawcami opieki zdrowotnej w celu radzenia sobie ze złożonymi problemami.

Ponadto chirurdzy ortopedzi współpracują bezpośrednio z lekarzami podstawowej opieki zdrowotnej, pediatrami, anestezjologami, lekarzami oddziałów ratunkowych, a także lekarzami klinicystami, takimi jak asystenci lekarzy, trenerzy sportowi, technolodzy ortopedzi, pielęgniarki i inni.

Typowe rodzaje chirurgii

Większość ortopedycznych zabiegów chirurgicznych obejmuje kości lub stawy. Niektóre operacje można wykonać artroskopowo (poprzez zajrzenie do wnętrza stawu kamerą), inne poprzez minimalne nacięcia, a jeszcze inne wymagają większych, bardziej inwazyjnych nacięć.

Niektóre z częściej wykonywanych zabiegów ortopedycznych obejmują:

• Rekonstrukcja ACL
• Naprawa łąkotki
• Wymiana stawu kolanowego lub biodrowego
• Artroskopia barku i oczyszczenie rany
• Naprawa złamań
• Naprawa mankietu rotatorów
• Uwalnianie tunelu Carpel
• Operacja krążka międzykręgowego
• Fuzja kręgosłupa
• Usunięcie implantu podtrzymującego

Ważne jest, aby podkreślić fakt, że zdecydowana większość osób, które konsultują się z chirurgiem ortopedą, nigdy nie chodzi na salę operacyjną w celu leczenia. Chirurdzy ortopedzi zapewniają, że opcje niechirurgiczne, jeśli są potencjalnie przydatne, zostaną zbadane przed zaleceniem operacji.

Ryzyko chirurgii ortopedycznej

Każda operacja wiąże się z ryzykiem. Chociaż najczęściej można je kontrolować, a większość zabiegów jest bardzo bezpieczna, istnieją możliwe powikłania, które pacjent powinien zrozumieć przed poddaniem się operacji ortopedycznej.

Związane ze znieczuleniem

Istnieje szerokie spektrum możliwości znieczulenia do zabiegów ortopedycznych. Znieczulenie ogólne — w przypadku utraty przytomności podczas zabiegu — niesie ze sobą największe ryzyko powikłań w porównaniu ze znieczuleniem regionalnym i miejscowym. Mogą one wahać się od łagodnych i przejściowych (np. nudności, dreszcze) do poważnych (np. problemy z oddychaniem, zaburzenia funkcji poznawczych).Możliwe jest również uczulenie/wystąpienie niepożądanej reakcji na znieczulenie.

Nie każdy rodzaj znieczulenia sprawdzi się przy każdym zabiegu. A dla niektórych osób (np. tych z wysokim ciśnieniem krwi lub otyłością) określony rodzaj znieczulenia może być uważany za bezpieczniejszy.

Infekcja

Infekcja jest prawdopodobnie najczęstszym problemem, jaki ludzie mają w związku z nadchodzącą operacją ortopedyczną. Infekcje po operacji mogą czasami być łatwe do opanowania; innym razem mogą wymagać dodatkowych zabiegów chirurgicznych i przedłużonego leczenia.

Istnieją kroki, które można podjąć, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.

Zakrzepy

Zakrzep krwi może tworzyć się w żyłach po operacji ortopedycznej, problem zwany zakrzepicą żył głębokich (DVT). Czasami zakrzepica żył głębokich może migrować z żył i przemieszczać się do płuc, gdzie może spowodować zatorowość płucną (PE).

Często chirurg zaleci leczenie, takie jak ucisk, mobilizacja lub leki rozrzedzające krew, aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów krwi.

Powrót do zdrowia

Powrót do zdrowia po operacji ortopedycznej zależy od konkretnej procedury przeprowadzonej przez chirurga, a także od czynników takich jak wiek i przestrzeganie zaleceń lekarza.

Większość zabiegów obejmuje pewien rodzaj terapii pooperacyjnej w celu odzyskania ruchomości stawów i przywrócenia siły kończyny. Ponadto wiele schorzeń ortopedycznych poprzedzonych jest słabą mechaniką lub funkcjonowaniem kończyny.

Na przykład wiele osób z rozdarciem pierścienia rotatorów w ramieniu otrzymuje kompensację od miesięcy lub dłużej. Aby przywrócić normalną mechanikę barku, nie tylko należy zająć się łzami chirurgicznymi, ale inne mięśnie i stawy wokół barku mogą wymagać leczenia.

Ból jest powszechny po ortopedycznym zabiegu chirurgicznym, ale obecnie istnieje więcej lepszych opcji radzenia sobie z bólem pooperacyjnym niż kiedykolwiek w przeszłości. Coraz więcej chirurgów ortopedów używa długo działających środków znieczulających miejscowo, regionalnych blokad nerwów i innych technik, aby kontrolować ból i ograniczać potrzebę stosowania środków odurzających.

Upewnij się, że wiesz, na czym polega Twoja procedura ortopedyczna i że jesteś na nią przygotowany, zadając dobre pytania swojemu lekarzowi. Zapewnienie sobie sprzętu, leków i wszelkich innych potrzebnych środków po zabiegu chirurgicznym z wyprzedzeniem pomoże w prawidłowym rozpoczęciu powrotu do zdrowia, więc pamiętaj, aby zapytać, co jest zalecane. Przede wszystkim traktuj poważnie instrukcje związane z wznowieniem czynności.