Jak diagnozuje się infekcję tasiemcem

Ważne jest, aby postawić diagnozę i szukać leczenia infekcji tasiemcem, chociaż w wielu przypadkach infekcja tasiemca nie powoduje żadnych objawów i większość ludzi nie będzie wiedziała, że ​​jest zarażona.

Diagnozę infekcji tasiemcem zwykle przeprowadza się poprzez wykrycie jaj i proglottydy (segmenty robaków) za pomocą testu kału, chociaż tasiemce wielu pacjentów są wykrywane, gdy znajdują proglottydy we własnym stolcu lub w toalecie.

Zakażenie niektórymi gatunkami, w szczególności tasiemcem wieprzowym (Taenia solium), niesie ze sobą ryzyko poważnych powikłań o długotrwałym wpływie na ośrodkowy układ nerwowy, co sprawia, że ​​właściwa diagnoza i leczenie mają kluczowe znaczenie.

Samokontrole

Tasiemce lub segmenty tasiemców mogą być widoczne w stolcu, gdy są wydalane wraz z wypróżnianiem.W szczególności można zobaczyć przypominającą głowę część tasiemca, która ma przyssawki i haczykowate struktury przyczepione do jelita, zwaną skoleksem.

Skolice (więcej niż jeden skoleks) mogą być okrągłe, w kształcie rombu lub wydłużone, w zależności od gatunku. Ważne jest, aby zabrać ze sobą próbkę kału zawierającą wszelkie przegięcia do lekarza lub do laboratorium w celu przeprowadzenia badania kału.

Laboratoria i testy

Testy stolca

Zakażenie tasiemcem można zdiagnozować za pomocą testu kału.Tasiemce lub jaja opuszczają organizm, przechodząc przez jelita i ostatecznie trafiają do stolca. Część robaka, która opuszcza organizm, będzie się różnić w zależności od rodzaju tasiemca, który powoduje infekcję.

Badanie komórek jajowych i pasożytów może być użyte, ponieważ szuka jaj (jajek) i pasożytów (w tym tasiemców). W celu zbadania stolca pacjent będzie musiał pobrać próbkę stolca, która zostanie wysłana do laboratorium w celu analizy. Technicy użyją mikroskopu do poszukiwania części robaków, takich jak jaja lub segmenty robaków zwane proglottydami. Każdy rodzaj robaka można zidentyfikować na podstawie pewnych cech, w tym rozmiaru, kształtu i struktury wewnętrznej. Wykonanie tego testu i zwrócenie wyników lekarzowi może zająć kilka dni.

Testy kału można wykonać na różne sposoby, ale w większości przypadków można to zrobić umieszczając kał w sterylnym plastikowym pojemniku. W wielu przypadkach laboratorium będzie miało łazienkę, z której pacjenci będą mogli pobrać próbkę. Jeśli zrobisz to w domu, laboratorium poprosi, aby próbka kału została dostarczona w ciągu godziny lub dwóch od jej pobrania, chyba że można ją właściwie przechowywać – albo w lodówce, albo z płynnym środkiem konserwującym. Próbki mogą również wymagać pobrania w ciągu kilku dni, ponieważ Centers for Disease Control zaleca przetestowanie trzech różnych próbek.

Badania krwi

Zakażenie tasiemcem rybim (Diphyllobothrium latum) może prowadzić do niedoboru witaminy B12, co może powodować anemię. Lekarz może zlecić badanie krwi w celu sprawdzenia tych powikłań. Można również wykonać inne badania krwi, ale nie jest to powszechne.

Fizyczny egzamin

Badanie fizykalne może nie wykazać niczego w przypadku większości infekcji tasiemcami, chociaż ważne jest, aby omówić wszelkie nowe oznaki i objawy, nawet jeśli nie są one związane z przewodem pokarmowym. W przypadku wągrzyca (zakażenie tasiemcem wieprzowym) istnieje możliwość tworzenia się cyst pod skórą. Lekarz może wyczuć te torbiele podczas badania fizykalnego.

W przypadku infekcji tasiemcem wołowym Taenia saginata, możliwe jest, że podczas badania okolicy odbytu (skóry wokół odbytu) znaleziono jaja. Jaja można zebrać, przyklejając kawałek taśmy celofanowej do okolicy odbytu. Jaja przykleją się do taśmy, a taśmę można umieścić na szkiełku do badania pod mikroskopem.

Obrazowanie

W przypadku infekcji tasiemcem wieprzowym, która rozprzestrzeniła się poza jelito i do innych narządów i tkanek ciała, mogą być potrzebne badania obrazowe w celu wyszukania cyst i ustalenia, czy występują jakiekolwiek inne uszkodzenia.

Zgodnie z podręcznikiem Merck, testy kału mogą nie być pozytywne dla tasiemców wieprzowych u co najmniej 50 procent osób z wągrzycą. Dwa testy obrazowe, które są często używane do diagnozowania wągrzycy lub neurocysticerkozy u osób z objawami infekcji układu nerwowego, to tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI).

Tomografia komputerowa

Tomografia komputerowa to rodzaj zdjęcia rentgenowskiego, który służy do wykonywania zdjęć narządów, tkanek i struktur wewnątrz ciała. Przygotowanie do tego testu może obejmować post na kilka godzin wcześniej. Barwnik kontrastowy można podać przez kroplówkę, aby lepiej widzieć niektóre części ciała.

Ten test zwykle polega na leżeniu na stole, który wsunie się do aparatu CT. Maszyna będzie się obracać, aby wykonać zdjęcia i ważne jest, aby pozostać nieruchomo lub wstrzymywać oddech od czasu do czasu, zgodnie z instrukcją technika.

MRI

MRI to test obrazowania, który można wykorzystać do zobaczenia struktur wewnątrz ciała, w tym kręgosłupa i mózgu. Jest bezbolesny i nieinwazyjny, chociaż w niektórych przypadkach można podać dożylnie barwnik kontrastowy, aby uzyskać lepszy widok niektórych obszarów ciała.

Pacjenci leżą na stole, który wsuwa się do aparatu do rezonansu magnetycznego, który jest dużą rurką. Mogą być oferowane zatyczki do uszu lub słuchawki, ponieważ urządzenie może wydawać pewien hałas.

Diagnozy różnicowe

Większość osób z infekcją tasiemca nie ma objawów, ale jeśli występują objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka i ból brzucha, może być konieczne wykluczenie innych chorób przewodu pokarmowego, takich jak:

• zapalenie wyrostka robaczkowego
• zapalenie jelit (zapalenie jelita cienkiego)
• zapalenie pęcherzyka żółciowego
• nieżyt żołądka i jelit
• zespół jelita drażliwego (IBS)

W przypadku wągrzycy i neurocysticerkozy (gdy dochodzi do zajęcia ośrodkowego układu nerwowego z powodu rozprzestrzeniania się infekcji) może być konieczne wykluczenie stanów, które mogą powodować objawy w innych obszarach ciała poza przewodem pokarmowym i/lub w ośrodkowy układ nerwowy, w tym:

• ropień mózgu
• zapalenie mózgu
• padaczka
• zapalenie opon mózgowych
• guzy