Co to jest hipomagnezemia?

Hipomagnezemia odnosi się do niższego niż normalnie poziomu magnezu we krwi. Zbyt niski poziom może prowadzić do problemów, takich jak podwyższone ciśnienie krwi, inne rodzaje chorób układu krążenia, a nawet nagła śmierć.

W Stanach Zjednoczonych hipomagnezemia dotyka około 2% ludzi. Jednak częściej występuje u osób przebywających w szpitalu, zwłaszcza przebywających na oddziale intensywnej terapii.

Objawy hipomagnezemii

Osoba z hipomagnezemią może nie mieć żadnych objawów, jeśli jej poziom magnezu jest tylko nieznacznie niski, lub mogą mieć tylko łagodne objawy. Z drugiej strony, cięższa hipomagnezemia może powodować poważne problemy. Potencjalne objawy to:

• Zmęczenie
• Słabość
• Drżenie
• mrowienie lub mrowienie (parestezje)

• Chondrokalcynoza (powodująca ból stawów)

• Brak normalnego przybierania na wadze (u dzieci)
• Nieprawidłowe napięcie mięśni
• Podwyższone ciśnienie krwi
• Osteoporoza
• Napady padaczkowe

Stan ten może również powodować problemy z innymi elektrolitami. Na przykład może to spowodować hipokaliemię (niski poziom potasu), co może powodować dodatkowe problemy.

Hipomagnezemia dodatkowo zwiększa ryzyko niektórych problemów z sercem, w tym wysokiego ciśnienia krwi, choroby wieńcowej i zastoinowej niewydolności serca.

Bardzo poważnymi potencjalnymi objawami są zmiany rytmu serca. Czasami widoczne na EKG, mogą powodować podatność na zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca. Innym potencjalnie poważnym powikłaniem ciężkiej hipomagnezemii jest skurcz tętnicy wieńcowej.

Zwiększone ryzyko zespołu napięcia przedmiesiączkowego i niektórych zaburzeń psychicznych występuje również u osób z małą ilością magnezu we krwi.

Osoby z cukrzycą typu 2 i hipomagnezemią mają tendencję do szybszego postępu choroby. Zwiększa to ryzyko powikłań związanych z cukrzycą.

Powoduje

Aby zrozumieć przyczyny hipomagnezemii, należy najpierw przyjrzeć się magnezowi i jego zastosowaniu w organizmie.

Co to jest magnez?

Magnez jest jednym z głównych minerałów organizmu. Duża część magnezu w twoim ciele jest obecna w twoich kościach.

Po rozpuszczeniu w płynach ustrojowych, takich jak krew, magnez jest elektrolitem. Elektrolity to małe jony, które są integralną częścią funkcji komórkowej i wszystkich procesów fizjologicznych w naszym ciele.

Magnez jest czwartym najczęściej występującym elektrolitem w organizmie (po wapniu, potasie i sodzie). Ze względu na sposób, w jaki elektrolity przemieszczają się przez organizm, zmiany w jednym elektrolicie, takim jak magnez, mogą powodować zmiany w innych.

Role magnezu

Magnez pełni w organizmie wiele ważnych funkcji. Jest częścią kilku różnych procesów enzymatycznych, które wyzwalają wiele reakcji chemicznych potrzebnych do życia.

Na przykład magnez odgrywa kluczową rolę w sygnalizacji sercowo-naczyniowej w sercu. Konieczne jest również wykonanie:

• DNA, które jest potrzebne, gdy komórki dzielą się

• RNA, który jest ważny przy wytwarzaniu białek
• ATP, którego organizm używa do przechowywania i przenoszenia energii

Nic więc dziwnego, że problemy z magnezem mogą prowadzić do objawów w wielu różnych częściach ciała.

Ze względu na wiele ważnych ról, jakie pełni magnez, organizm zwykle bardzo dokładnie reguluje ilość magnezu we krwi. Jeśli coś powoduje, że to się nie zgadza, możesz rozwinąć hipomagnezemię lub rzadziej hipermagnezemię (podwyższony poziom magnezu we krwi).

Niedobór diety

Niedobór magnezu zwykle występuje tylko w szczególnych okolicznościach. Ludzie zazwyczaj otrzymują wystarczającą ilość magnezu z wody, którą piją i z niektórych pokarmów. Na przykład magnez znajduje się w zielonych liściach, ziarnach, orzechach i fasoli.

Jednak czasami ludzie nie otrzymują wystarczającej ilości magnezu w swojej diecie, co może się zdarzyć, jeśli dana osoba spożywa dużo silnie przetworzonej żywności. Bardziej prawdopodobne może być również picie wody uważanej za „miękką” – co oznacza, że ​​ma bardzo niską zawartość magnezu i niektórych innych elektrolitów.

Czasami ludzie mogą nie dostawać wystarczającej ilości magnezu w swojej diecie z innych powodów, takich jak zaburzenie spożywania alkoholu.

Hipomagnezemia może również wystąpić, gdy dana osoba jest odżywiana przez żyły (żywienie pozajelitowe). Jeśli nie jest to dokładnie monitorowane, może to spowodować stan zwany zespołem ponownego odżywienia, w którym elektrolity, takie jak magnez, są bardzo niskie.

Warunki medyczne

Niski poziom magnezu we krwi może wystąpić również z innych powodów. Niektóre schorzenia narażają Cię na ryzyko hipomagnezemii.

Na przykład możesz również stracić zbyt dużo magnezu przez przewód pokarmowy lub nerki lub jeśli nie wchłaniasz dobrze magnezu. Niektóre scenariusze, w których może się to zdarzyć, obejmują:

• Biegunka z powodu infekcji wirusowej lub bakteryjnej
• Biegunka spowodowana stanem przewlekłym (jak choroba Leśniowskiego-Crohna)
• Długotrwałe wymioty (jak z infekcji wirusowej)
• Celiakia lub inne schorzenia powodujące słabą absorpcję pokarmów
• Zapalenie trzustki
• Powikłania usunięcia tarczycy lub przytarczyc (zespół kości głodnej)
• Powikłania operacji pomostowania żołądka
• Powikłania leczenia doraźnego cukrzycowej kwasicy ketonowej
• Powikłania choroby nerek

Niektóre rzadkie choroby genetyczne mogą również powodować hipomagnezemię. Przykłady obejmują zespół Barttera i zespół Gitelmana.

Leki

Stosowanie niektórych leków może narazić Cię na ryzyko hipomagnezemii. Częstym przykładem są inhibitory pompy protonowej, takie jak Prilosec (omeprazol), które są stosowane w leczeniu problemów, takich jak choroba refluksowa przełyku.

Inne leki, które mogą powodować hipomagnezemię to:

• Leki moczopędne, takie jak Lasix (furosemid) lub Microzide (hydrochlorotiazyd)
• Antybiotyki aminoglikozydowe, takie jak Gentak (gentamycyna)
• Środki przeciwgrzybicze, takie jak Abelcet (amfoterycyna B)
• Inhibitory kalcyneuryny, takie jak Protopic (takrolimus)
• Niektóre leki stosowane w chemioterapii, takie jak Erbitux (cetuksymab)

Diagnoza

Czasami może się okazać, że osoba ma hipomagnezemię po przyjściu do swojego lekarza z pewnymi objawami. Innym razem dana osoba może mieć do czynienia ze znanym schorzeniem i dowiaduje się, że również ma hipomagnezemię. W obu przypadkach ważne jest nie tylko zdiagnozowanie hipomagnezemii, ale także tego, co ją powoduje.

Historia medyczna osoby może dać pewne wskazówki. Obejmuje to ostatnie objawy i znane schorzenia. Na przykład osoba z przedłużającą się biegunką może być zagrożona hipomagnezemią. Lub hipomagnezemia może stanowić większe ryzyko u osoby poddawanej hemodializie z powodu choroby nerek.

Historia medyczna i badanie kliniczne mogą skłonić pracownika służby zdrowia do zlecenia pewnych badań krwi, w tym badań krwi na magnez. Magnez może być ważny do testowania u kogoś, kto ma nietypowe rytmy serca, jak widać na EKG.

Magnez może być również sprawdzany u kogoś, kto ma niski poziom wapnia (hipokalcemia) lub potasu (hipokaliemia).

Osoby z chorobą nerek muszą regularnie sprawdzać poziom magnezu. To może pomóc upewnić się, że nerki nie uwalniają zbyt dużo z moczem ani nie trzymają się zbyt dużej ilości magnezu.

Badania krwi na magnez

Hipomagnezemię diagnozuje się na podstawie badania krwi na magnez (Mg²⁺). Osoba o stężeniu poniżej 0,70 mM/L jest definiowana jako osoba mająca niski poziom magnezu we krwi.

Niektórzy badacze uważają, że ta wartość powinna być wyższa – 0,85 mM lub więcej, szczególnie dla osób z cukrzycą. Zgodnie z tą definicją o wiele więcej osób miałoby hipomagnezemię.

Jednak jest to trochę mylące, ponieważ badanie krwi magnezu nie mówi w rzeczywistości o całkowitym poziomie magnezu w twoim ciele. To dlatego, że większość magnezu w organizmie człowieka nie znajduje się we krwi. Tak więc osoba może mieć niski poziom magnezu w organizmie, ale normalną wartość we krwi.

W niektórych przypadkach dana osoba będzie musiała być leczona z powodu niskiego poziomu magnezu, nawet jeśli jej poziom magnezu we krwi jest w normalnym zakresie. Może to być potrzebne, jeśli mają wyraźne oznaki i objawy niedoboru magnezu, a przyczyna niedoboru jest już znana.

Diagnozowanie podstawowych przyczyn

Problem powodujący niedobór magnezu będzie czasem oczywisty z kontekstu medycznego; innym razem potrzebne będą dalsze testy. Objawy i inne problemy zdrowotne danej osoby pomogą pokierować tą częścią procesu diagnostycznego. W razie potrzeby może to obejmować dalsze badania krwi, badania obrazowe lub inne badania.

Można również zalecić wykonanie pewnych badań kontrolnych. Na przykład sprawdzenie EKG może być dobrym pomysłem dla osoby z hipomagnezemią, zwłaszcza jeśli wartość jest dość niska.

Jeśli masz cukrzycę, warto poprosić swojego lekarza o wykonanie testu na hipomagnezemię. Jeśli masz niski poziom i popraw to, może to pomóc w lepszym zarządzaniu cukrzycą.

Dobrym pomysłem może być również wykonanie badania krwi na magnez, jeśli pacjent przyjmował lek taki jak Prilosec (omeprazol), który może obniżyć te poziomy.

Leczenie

Leczenie hipomagnezemii polega na doustnym podaniu magnezu lub magnezu przez linię dożylną (IV). Jeśli poziom magnezu we krwi jest tylko nieznacznie niski, ogólnie zaleca się leczenie doustne.

Magnez doustny jest dostępny w kilku różnych formach. Niektóre z najłatwiejszych do wchłonięcia to:

• mleczan magnezu
• Cytrynian magnezu
• Chlorek magnezu
• glukonian magnezu

Ludzie na ogół dobrze reagują na doustne leczenie magnezem. Czasami jednak może powodować działania niepożądane, takie jak biegunka, nudności i wymioty.

W przypadku poważniejszego niedoboru, Twój pracownik służby zdrowia może starać się szybciej to skorygować poprzez wlew dożylny. Należy to jednak uważnie monitorować, ponieważ hipermagnezemia wiąże się z poważnymi zagrożeniami dla zdrowia.

Ponadto w przypadku niektórych osób należy zachować ostrożność. Na przykład osoby z problemami z nerkami mogą rozwinąć hipermagnezemię (zbyt wysoki poziom magnezu), jeśli otrzymają zbyt dużo.

Rozwiązywanie problemów z elektrolitami

Hipomagnezemia często występuje wraz z innymi nieprawidłowościami elektrolitowymi, które również mogą wymagać rozwiązania. Może to obejmować doustny wapń w przypadku hipokalcemii lub doustny potas w przypadku hipokaliemii.

Rozwiązywanie podstawowych schorzeń

Bardzo ważne jest również, aby zająć się przyczyną niskiego poziomu magnezu. W zależności od kontekstu może to obejmować:

• Efektem ubocznym jest zmiana leku obniżającego poziom magnezu
• Zmiany w diecie na schorzenie takie jak celiakia
• Antybiotyki na infekcję bakteryjną powodującą wymioty lub biegunkę

Chociaż nie jest to powszechne, niski poziom magnezu we krwi jest czymś, o czym należy pamiętać, ponieważ może mieć wpływ na tak wiele schorzeń.

Dobrą wiadomością jest to, że w większości przypadków niski poziom magnezu można łatwo rozwiązać, przyjmując magnez doustnie i lecząc przyczynę. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli odczuwasz niepokojące objawy.