Co to jest medycyna homeopatyczna?

Medycyna homeopatyczna, czyli homeopatia, jest formą medycyny komplementarnej i alternatywnej, która wykorzystuje bardzo małe ilości substancji naturalnych, które w większych ilościach mogą powodować chorobę lub objaw.

Ta gałąź medycyny powstała w XIX wieku^ten wieku i był często używany w tym czasie. Co ciekawe, pierwsze badania z użyciem leków homeopatycznych przeprowadzono na zdrowych ochotnikach – podobnie jak wiele badań klinicznych przeprowadzanych obecnie.

Podczas gdy stosowanie homeopatii spadło wraz z pojawieniem się nowszych konwencjonalnych metod leczenia, istnieje ponad 2000 substancji, które zostały wykorzystane jako leki homeopatyczne.

Czym dokładnie jest medycyna homeopatyczna i jak uważa się, że działa? Poniżej przyjrzymy się, co badania mówią o jego skuteczności, porównaniu z tradycyjnymi opcjami medycznymi oraz możliwymi skutkami ubocznymi i ryzykiem tych terapii.

Teoria stojąca za medycyną homeopatyczną

Teoria stojąca za medycyną homeopatyczną mówi, że „podobne leczy podobne” i że substancja, która powoduje chorobę u zdrowej osoby, może wyleczyć te objawy u kogoś chorego. Praktykujący homeopatię wierzą, że niewielka ilość substancji wywołującej chorobę pobudzi organizm do samoleczenia.

Choć może to brzmieć zbyt daleko, teoria ta jest nieco analogiczna do podstaw szczepień we współczesnej medycynie: w przypadku szczepień narażenie na niewielką ilość zabitego lub inaktywowanego drobnoustroju może skutkować ochroną przed rozwojem choroby.

Inną teorią leżącą u podstaw homeopatii jest teoria potencjonowania. Praktykujący homeopatię uważają, że im bardziej rozcieńczony składnik, tym silniejszy staje się.

Uważa się, że rozcieńczanie i mieszanie składnika aktywuje jego właściwości lecznicze, wzmacniając w ten sposób jego działanie. Potencjał w roztworach homeopatycznych jest wskazywany przez X lub C.

• X: W przypadku każdego rozcieńczenia jedną część składnika miesza się z dwiema częściami wody. Na przykład potencja 1X byłaby roztworem, który składa się z jednej części składnika i 9 części wody.

• C: Moc można również opisać za pomocą C. Roztwór 1C odnosi się do roztworu, który składa się z jednej części składnika i 99 części wody.

Patrząc na potencjonowanie z naukowego punktu widzenia, wiele leków homeopatycznych może zawierać bardzo niewiele lub wcale nie zawierać cząsteczek danego składnika (na przykład w roztworze o temperaturze 30 stopni). Sceptycy opisali to jako ekwiwalent rozpuszczenia tabletki Advil w oceanie, a następnie wypicia kilku kropel.

W odpowiedzi niektórzy zwolennicy homeopatii twierdzą, że ważna jest nie ilość samego składnika, ale raczej energetyka składnika, którą proces rozcieńczania aktywuje, aby zainicjować działanie terapeutyczne na organizm. W rzeczywistości im bardziej rozcieńczony jest homeopatyczny, tym uważa się, że jest silniejszy.

Zasady homeopatii

Istnieją trzy główne zasady praktyki medycyny homeopatycznej.

• Prawo podobieństw: Prawo podobieństw odnosi się do wspomnianej powyżej teorii „podobne leczy podobne”.

• Zasada pojedynczego lekarstwa: ta zasada głosi, że pojedyncze lekarstwo powinno obejmować połączone fizyczne, emocjonalne i psychiczne objawy choroby.

• Zasada minimalnej dawki: Najpierw stosuje się niewielką ilość substancji w kilku dawkach, a następnie nieskończenie małą ilość w miarę upływu czasu.

Historia

Homeopatia została opracowana przez niemieckiego pracownika służby zdrowia, Samuela Hahnemanna, w 1807 roku. Leczył się niewielką ilością kory drzewnej (kory cynchona) zawierającej chininę, która jest używana w leczeniu malarii. Kiedy pojawiły się objawy malarii, wymyślił swoje prawo „podobne leczy podobne”; wierząc, że leki, które powodują określone objawy, mogą być stosowane do leczenia chorób powodujących te objawy.

Kto przepisuje leki homeopatyczne i gdzie są one dostępne?

Niektóre leki homeopatyczne są dostępne w sklepach ze zdrową żywnością, podczas gdy inne są dostępne tylko u wykwalifikowanych lekarzy homeopatycznych lub specjalistów medycyny integracyjnej, takich jak naturopaci.

Badania naukowe dotyczące homeopatycznych środków zaradczych

Wyniki dotyczące skuteczności leków homeopatycznych były niespójne, głównie z powodu braku jakichkolwiek powszechnych regulacji dotyczących praktyki. To sprawia, że ​​„dawka” lub ilość leku homeopatycznego obecnego w jakimkolwiek konkretnym preparacie jest zmienna.

Przegląd literatury naukowej z 2016 r. ocenił projekt badania i wyniki dotychczasowych badań dotyczących leków homeopatycznych. Wniosek był taki, że zindywidualizowana homeopatia może mieć niewielkie, specyficzne efekty leczenia.

Jest prawdopodobne, że dalsze „oparte na dowodach” badania dostarczą w przyszłości więcej szczegółów na temat bezpieczeństwa i skuteczności leków homeopatycznych. W przeciwieństwie do tego metaanaliza z 2017 r. wykazała, że ​​nie ma jednego klinicznego stanu chorobowego, dla którego istnieją wiarygodne dowody na skuteczność homeopatii.

W obszernym przeglądzie artykułów opublikowanych w Cochrane Database of Systematic Reviews z 2018 r. przyjrzano się jednemu z najczęstszych twierdzeń na temat leków homeopatycznych: mogą one odgrywać rolę w zapobieganiu lub leczeniu ostrych infekcji dróg oddechowych u dzieci.

Według tego przeglądu nie ma dowodów na skuteczność tych terapii. Ze względu na jakość zgłaszania możliwych działań niepożądanych terapii homeopatycznych w przeanalizowanych badaniach naukowcy nie byli w stanie wyciągnąć żadnych wniosków na temat bezpieczeństwa tych terapii.

Medycyna homeopatyczna i rak

Podobnie jak w przypadku innych schorzeń, rola leków homeopatycznych dla osób z rakiem jest w dużej mierze nieznana. Badania na zwierzętach wykazały, że leki homeopatyczne – stosowane razem z terapiami konwencjonalnymi – mogą mieć hamujący wpływ na raka, a także zmniejszać objawy i poprawiać jakość życia.

W chwili obecnej nie wiemy jednak, czy te badania na zwierzętach można zastosować do ludzi i potrzebne są dalsze badania, aby odpowiedzieć na to pytanie.

Częstotliwość stosowania leków homeopatycznych wśród pacjentów z rakiem

Niezależnie od tego, czy jest to skuteczne, czy nie, stosowanie homeopatii jest powszechne wśród osób z rakiem. Badanie z 2019 r. dotyczyło stosowania medycyny komplementarnej i alternatywnej wśród pacjentów onkologicznych w jednej instytucji.

Spośród różnych stosowanych form (w tym osteopatia, homeopatia, akupunktura, uzdrawiający dotyk, magnetyzm, medycyna chińska i inne) homeopatia była drugą najczęstszą metodą, używaną przez 39% ankietowanych.

W przypadku większości ludzi terapie te były stosowane przede wszystkim w celu zapobiegania lub leczenia skutków ubocznych konwencjonalnych metod leczenia raka. Jednak niewielka liczba osób stosowała leki homeopatyczne, aby poprawić swój układ odpornościowy lub bezpośrednio leczyć raka.

Potencjalne korzyści homeopatii

W badaniu z 2018 r. przyjrzano się wykonalności homeopatii w kontrolowaniu objawów w zintegrowanym programie leczenia raka. Spośród 124 pacjentów 75 procent stwierdziło, że leki homeopatyczne mają korzystny wpływ. Korzyści były częściej zgłaszane wśród kobiet, osób z rakiem piersi i osób zmagających się z neuropatią obwodową lub uderzeniami gorąca związanymi z chemioterapią.KątKąt

Skutki uboczne i bezpieczeństwo medycyny homeopatycznej

Leki homeopatyczne mają na ogół rozsądny profil bezpieczeństwa, ponieważ tylko niewielka ilość substancji czynnej jest stosowana w wysokim rozcieńczeniu. Osoby w ciąży lub leczone z powodu poważnych schorzeń powinny porozmawiać ze swoim lekarzem przed zastosowaniem tych środków, a także wszelkich innych form alternatywnej opieki medycznej.

Niebezpieczeństwo medycyny homeopatycznej

Niezwykle ważne jest, aby podkreślić, że leki homeopatyczne nie zastępują potrzeby medycyny konwencjonalnej w większości schorzeń. Na przykład w odniesieniu do leczenia raka nie ma dowodów na to, że substancje te mają jakikolwiek wpływ.

Chociaż wiele z tych metod leczenia prawdopodobnie nie będzie szkodliwych w połączeniu z konwencjonalnymi metodami leczenia, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o wszelkich suplementach homeopatycznych lub żywieniowych, których chcesz używać. Wiemy, że niektóre suplementy witaminowe i mineralne mogą zakłócać leczenie raka, takie jak chemioterapia lub radioterapia.

Kontrast z medycyną konwencjonalną

Medycyna homeopatyczna różni się od medycyny alopatycznej (znanej również jako medycyna głównego nurtu, tradycyjna lub konwencjonalna), która wykorzystuje środki (leki, chemioterapia, chirurgia itp.), które wywołują inny efekt niż choroba.

Stosunkowo nowe podejście w medycynie polega na połączeniu konwencjonalnych terapii w leczeniu choroby z alternatywnymi praktykami pomagającymi kontrolować objawy. Jest to obecnie określane jako medycyna integracyjna.

Czego medycyna konwencjonalna może nauczyć się od homeopatii?

Chociaż leki homeopatyczne nie okazały się skuteczne w żadnej chorobie, lekarze oferują usługę, której obecnie brakuje w konwencjonalnej opiece medycznej: czas i słuchanie.

Podczas gdy jakakolwiek poprawa objawów jest często odrzucana jako zwykły efekt placebo, wiemy, że efekt placebo może czasami mieć podłoże fizjologiczne, ze zmianami chemicznymi, takimi jak uwalnianie endorfin (naturalnych środków przeciwbólowych organizmu), a nawet skany mózgu wykazują obiektywne zmiany. Dostawcy homeopaci mogą również poświęcić więcej czasu na omówienie praktyk dotyczących zdrowego stylu życia.