Cystektomia (usunięcie pęcherza): szczegóły procedury, ryzyko i korzyści

Szczegóły procedury

Czego powinienem się spodziewać po cystektomii?

Chirurg może usunąć część pęcherza (częściowa cystektomia) lub cały pęcherz (radykalna cystektomia).

• Cystektomia częściowa: Tylko część pęcherza jest usuwana. Zwykle usuwa się również pobliskie węzły chłonne w celu ustalenia, czy rak rozprzestrzenił się poza pęcherz. Węzły chłonne to małe wiązki tkanek, które filtrują płyn limfatyczny organizmu i wytwarzają komórki układu odpornościowego. Pozostały pęcherz zostaje naprawiony i pozostaje w ciele.
• Radykalna cystektomia: Chirurdzy usuwają cały pęcherz i pobliskie węzły chłonne. U mężczyzn chirurdzy prawie zawsze przecinają nasieniowód i usuwają prostatę i pęcherzyki nasienne (części męskiego układu rozrodczego). U kobiet lekarze często usuwają również macicę, jajowody, jajniki, szyjkę macicy i czasami część ściany pochwy.

Chirurdzy wykonują operację usunięcia pęcherza przy użyciu jednego z dwóch różnych podejść chirurgicznych:

• Cystektomia otwarta: Twój chirurg uzyskuje dostęp do pęcherza i otaczających go tkanek za pomocą jednego długiego nacięcia w jamie brzusznej. Ręce chirurga i asystenta wchodzą do jamy ciała w celu wykonania operacji.
• Minimalnie inwazyjna cystektomia (laparoskopowa lub zautomatyzowana): Brzuch jest najpierw napełniany dwutlenkiem węgla, aby stworzyć miejsce do pracy dla chirurga. Wykonuje się bardzo małe nacięcia, dzięki czemu do jamy ciała można wprowadzać długie instrumenty w celu wykonania operacji. Dłonie chirurga i asysty nie wchodzą do jamy ciała. Cystektomia laparoskopowa polega na bezpośrednim użyciu tych narzędzi przez chirurga i asystenta. Cystektomia robotowa polega na przymocowaniu narzędzi do robota chirurgicznego, aby chirurg mógł sterować narzędziami za pomocą konsoli chirurgicznej. Robot chirurgiczny usprawnia działanie, zapewniając trójwymiarowe widzenie i zwiększając zręczność narzędzi.

Jeśli zostanie wykonana radykalna cystektomia, chirurg zrekonstruuje drogi moczowe na jeden z trzech sposobów, tak aby produkowany mocz mógł zostać usunięty z organizmu. Metody te obejmują:

• Kanał krętniczy: Twój chirurg odłącza krótką część jelita cienkiego zwaną jelitem krętym. Moczowody (rurki, które przenoszą mocz z nerki do pęcherza) są przymocowane do jednego końca jelita krętego, podczas gdy drugi koniec jelita krętego jest przymocowany do otworu w skórze zwanego stomią. Stomia zwykle znajduje się w pobliżu pępka po prawej stronie. Na stomię umieszcza się plastikowe urządzenie (worek stomijny) do zbierania moczu.
• Kontynentalne przekierowanie skóry: Twój chirurg tworzy zbiornik do przechowywania moczu z części jelita cienkiego i grubego. Moczowody są przymocowane do jednego końca zbiornika, a drugi koniec zbiornika jest połączony z małym otworem (stomią) w skórze brzucha. Zbiornik przechowuje mocz i należy go okresowo opróżniać, wprowadzając do stomii małą rurkę drenażową (cewnik). Nie jest wymagana zewnętrzna torba.
• Neopęcherz: Twój chirurg używa długiego kawałka jelita cienkiego do stworzenia zbiornika do przechowywania moczu. Moczowody są przymocowane do jednego końca zbiornika, a drugi koniec zbiornika jest podłączony do cewki moczowej, rurki odprowadzającej mocz z organizmu. Okresowo opróżniasz swój zbiornik, rozluźniając mięśnie miednicy i napinając mięśnie brzucha.