Problem dziecka walczącego ze snem lub z pójściem spać nie ogranicza się do wieku niemowlęcego i niemowlaka. Odmowa pójścia spać lub problemy z zasypianiem mogą być zbyt powszechnym problemem również dla dzieci w wieku szkolnym. Ważne jest jak najszybsze rozwiązanie tych problemów.
Wystarczająca ilość snu i dobry wypoczynek są szczególnie ważne dla dzieci w wieku szkolnym. Bez wystarczającej ilości snu mogą mieć problemy z koncentracją, uwagą i nauką. Brak snu może również wpływać na nastrój dzieci, rozwój fizyczny, a nawet ich zdolność do zwalczania chorób i infekcji.
Dlaczego Twoje dziecko nie chce spać
Typowe powody, dla których Twoje dziecko może nie iść spać, to:
- Walka o władzę
- Lęk, stres lub inne problemy ze zdrowiem psychicznym
- Konfiguracja sypialni
- Przemęczenie
-
Spożycie kofeiny
- Nadmierne użycie elektroniki
- Lęki, takie jak przed ciemnością
- Uczucie pominięcia
- Głód
- Niespójna pora snu
- Brak rutyny przed snem
- Brak przejścia
- Nadmierna stymulacja
Ustaw porę snu
Staraj się, aby pory snu były spójne, nawet w weekendy i latem. Może być trudno położyć dzieci spać przed 20:00 lub 21:00, gdy słońce zaczyna zachodzić dopiero po 20:30, ale dobrze jest zapobiec przesuwaniu się pory snu do 22:00 lub 23:00 tylko po to, aby aby dzieci musiały dostosować się do nowego harmonogramu snu po rozpoczęciu szkoły.
Kolejnym wyzwaniem jest to, że chociaż nawyki związane ze snem wymagają czasu, aby się ukształtować, łatwo je zakłócić. Jednak po ustaleniu regularnego harmonogramu snu Twoje dziecko będzie czuło się zmęczone i łatwiej odpłynie we właściwym czasie. Warto więc starać się jak najdłużej trzymać się stałej pory snu.
Zrozum potrzeby snu swojego dziecka
Podobnie jak w przypadku dorosłych, poszczególne dzieci potrzebują różnej ilości snu. Niektórym wystarczy osiem do dziewięciu godzin snu w nocy, podczas gdy inne dzieci potrzebują co najmniej 11 lub więcej, aby czuć się wypoczętym. Należy również pamiętać, że podczas gdy wiele młodszych dzieci jest zaprogramowanych na wstawanie i pójście spać wcześnie, cykl ten zmienia się dla nastolatków i nastolatków, których zegar biologiczny woli wstawać później i spać.
Staraj się w jak największym stopniu uszanować ich naturalne potrzeby związane ze snem — podczas pracy w ramach harmonogramu szkolnego i innych zajęć. Każde dziecko jest inne, więc rodzice powinni zwracać uwagę na jego potrzeby i odpowiednio dostosowywać swoją rutynę i harmonogram.
Ogólne potrzeby snu u dzieci
Według Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu typowe potrzeby snu dzieci według wieku to:
-
0 do 3 miesięcy: 14 do 19 godzin (w tym drzemki)
-
4 do 12 miesięcy: 12 do 16 godzin (w tym drzemki)
-
1 do 2 lat: 11 do 14 godzin (w tym drzemki)
-
3 do 5 lat: 10 do 13 godzin (w tym drzemki)
-
6 do 12 lat: 9 do 12 godzin
-
13 do 18 lat: 8 do 10 godzin
Utwórz rutynę na dobranoc
Czasami dzieci mają problemy z zasypianiem, ponieważ nie ma wystarczającego przejścia między aktywnością a porą snu. W tym miejscu wkraczają rutynowe czynności związane ze snem. Prawdopodobnie odniesiesz większy sukces usypiając dziecko, jeśli upewnisz się, że ma trochę spokojnego przestoju przed pójściem spać. Często kąpiel i bajka to świetne sposoby na uspokojenie dziecka.
Regularna rutyna przed snem może promować zdrowy sen. Dostosuj rutynę przed snem swojego dziecka, aby pasowała do Twojego dziecka i Twojej rodziny. Te zalecenia mogą pomóc w kształtowaniu zdrowych nawyków snu dla Twojego dziecka.
Dostosuj rutynę, gdy Twoje dziecko dorośnie
To, co działa dla dziecka (kołysanie i karmienie piersią lub karmienie butelką), może nie działać dla malucha (śpiewanie piosenki i pocieranie pleców). Podobnie dzieci w wieku podstawowym mogą chcieć przestać czytać z tobą rozdział lub rozmawiać o wydarzeniach dnia, patrząc na gwiazdy z okna sypialni.
Bądź konsekwentny
Chociaż pewna elastyczność może być uzasadniona, im bardziej jesteś konsekwentny, tym większe prawdopodobieństwo, że Twoje dziecko będzie postępować zgodnie z rutyną i iść spać po jej zakończeniu. Jeśli Twoje dziecko wie, że będziesz śpiewać dodatkowe piosenki za każdym razem, gdy poprosi, że dostaniesz kolejną szklankę wody lub przekąskę lub w końcu pozwolisz mu czołgać się z Tobą w łóżku, jest bardziej prawdopodobne, że będzie prosić.
Spersonalizuj rutynę przed snem dla swojego dziecka
Wybierz elementy, które uspokajają i rezonują z Twoim dzieckiem. Oprócz podstaw kąpieli, mycia zębów i zakładania piżamy możesz śpiewać, czytać, opowiadać historię, przytulać, rysować, po cichu bawić się pluszakami lub innymi zabawkami lub wystawiać kukiełki z cieniami.
Połącz się ze swoim dzieckiem
Czasami dzieci wracają z łóżka, ponieważ chcą więcej czasu z rodzicami. Spędzenie kilku dodatkowych minut razem przed snem może zapewnić wzmocnienie połączenia, które pomoże Twojemu dziecku poczuć się bezpiecznie, kochać i wygodniej spać w samotności.
Zrób to krótko i słodko
Dołącz proste, krótkie kroki. Staraj się, aby rutyna wydawała się rytmem lub wzorem, który sygnalizuje dziecku, że czas spać. Każdej nocy stosuj ten sam zestaw składników w tej samej kolejności.
Wyłącz telewizor i inne urządzenia elektroniczne co najmniej godzinę przed pójściem spać, ponieważ korzystanie z urządzeń elektronicznych powoduje, że mózg nie może spać. Jeśli twoje dziecko absolutnie upiera się, że nie jest zmęczone, poproś je o ciche czytanie w swoim pokoju (lub przeczytaj mu jeden lub dwa krótkie rozdziały — nawet starsze dzieci, które dobrze czytają, lubią słuchać opowiadań) lub posłuchaj kojącej muzyki.
Jeśli Twojemu dziecku powiedziano, że nadszedł czas spania, ale reszta rodziny – a zwłaszcza starsze rodzeństwo – nadal nie śpi i dobrze się bawi oglądając filmy lub rozmawiając, Twoje dziecko może czuć się pominięte i nie chcieć iść spać. Zamiast tego przygaś światła i niech cała rodzina założy piżamę, gdy zrobi to uczeń podstawówki, wprowadzając cały dom w tryb relaksu, gdy zbliża się pora snu. Jeśli Twoje dziecko nadal ma ruchy, spróbuj spacerować w świetle księżyca po bloku.
Radzić sobie ze stresem
Zastanów się, jak stres może wpływać na Twoje dziecko. Dzieci mogą martwić się czymś w szkole, na przykład pracą domową, testami, nawiązywaniem przyjaźni, a nawet łobuzami. Mogą obawiać się zmiany w ich życiu, takiej jak nowa szkoła lub rodzic, który pracuje dłużej. Film lub książka, które ich przerażały lub wywoływały lękowe myśli – przerażające lub nie – również mogą zakłócać sen.
Niepokój i stres mogą zakłócać sen dzieci, podobnie jak mogą uniemożliwić dorosłym spokojny sen. Skonsultuj się z lekarzem i/lub doradcą, aby uzyskać pomoc w złagodzeniu zmartwień dziecka i poprawie jego strategii radzenia sobie.
Uważaj na drzemkę
Nadmierna drzemka może zakłócać regularne pory snu i jakość snu w nocy. Jeśli Twoje dziecko drzemie późnym popołudniem, a potem nie wydaje się zmęczone przed snem, drzemka może być problemem. Pamiętaj jednak, że gdy Twoje dziecko wydaje się zmęczone, może w rzeczywistości być przemęczone – a Ty naprawdę chcesz położyć je do łóżka, zanim stanie się nadmiernie śpiące.
Możesz spróbować przesunąć drzemkę wcześniej, skrócić ją lub całkowicie pominąć. Jeśli Twoje dziecko wydaje się być na zakręcie, w którym wyrasta z drzemki, spróbuj wcześniej odrabiać lekcje i podawać wczesną kolację, aby spróbować wcześniejszej pory snu. W weekendy lub latem upewnij się, że Twoje dziecko jest aktywne i ma pracowity dzień, aby było zmęczone przed snem.
Upewnij się, że Twoje dziecko nie jest przemęczone
Pomiędzy pracą domową, randkami i zajęciami pozaszkolnymi dzieci w wieku szkolnym mogą wstać zbyt późno. Choć brzmi to dziwnie, przemęczone dzieci mogą mieć trudniej zasnąć niż czujne. Przemęczenie może w rzeczywistości prowadzić do nadpobudliwości u wielu dzieci, co może jeszcze bardziej utrudnić zasypianie przed snem.
Jeśli Twoje dzieci regularnie nie kładą się spać, pracując nad zadaniami domowymi, znajdź sposób na zarządzanie innymi zajęciami pozaszkolnymi, aby mieć więcej czasu na pracę domową, lub porozmawiaj z nauczycielami o zmniejszeniu ich obciążenia pracą. Możesz także spróbować zaplanować pracę domową zaraz po szkole, aby dzieci skończyły pracę szkolną przed zajęciami pozalekcyjnymi.
Zwróć uwagę na oznaki, że Twoje dziecko nie śpi wystarczająco dużo, takie jak niemożność łatwego wstawania rano, trudności z koncentracją lub nadpobudliwość, drażliwość i nastroje.
Zaangażuj swoje dziecko
Aby zachęcić dziecko do przyjęcia, trzymaj się rutyny, ale oferuj elastyczność tam, gdzie możesz. Dzieci w wieku szkolnym nieustannie napinają nowo odkryte mięśnie niezależności, a pora snu może być jednym z obszarów, nad którymi chcą sprawować kontrolę.
Daj więc wybór między konkretnymi rzeczami tak bardzo, jak to możliwe. Możesz zapytać: „Chcesz zieloną piżamę czy te w paski?” lub „Chcesz kąpiel z bąbelkami czy kąpiel bez bąbelków?” Ale postaraj się, aby pora snu była mocną i niepodlegającą negocjacjom zasadą. Możesz również dać im inne opcje dotyczące tego, którą książkę czytasz lub jakie kolorowe prześcieradła położyć na łóżku.
Spraw, aby sypialnia była wygodna
Zaaranżuj sypialnię swojego dziecka tak, aby zapewnić sobie dobry sen. Spraw, aby ich sypialnia była jak najbardziej przytulna, przyjazna i atrakcyjna dla nich. Jeśli kochają ciężarówki, psy lub wróżki, zdobądź dla nich specjalny plakat, pluszowe zwierzątko lub koc (lub zrób to sam), aby pasowały do tej pasji — i trzymaj to w ich pokoju. Ponadto utrzymuj pokój w porządku, porządku, w komfortowej temperaturze (nie za gorąco, nie za zimno) i ciemnym, aby sprzyjało spaniu.
Wyjmij telewizor i komputer z sypialni, które mogą zakłócać sen. Jeśli Twoje dziecko nie lubi ciemności, wybierz razem lampkę nocną, maszynę oświetleniową i/lub świecące w ciemności naklejki na sufit. Urządzenia emitujące biały szum i elementy zabezpieczające, takie jak specjalne koce i pluszaki, mogą sprawić, że pokój i łóżko Twojego dziecka będą bardziej przyjazne i bezpieczne.
Mówienie do łóżka „dużego dziecka” może zachęcić dzieci do samodzielnego spania. Może również pomóc wykorzystać inne miejsce, takie jak stół kuchenny, jako miejsce pracy domowej, tak aby sypialnia służyła tylko do odpoczynku i spania.
Pobudka
Oprócz stałej pory snu, równie ważne jest stałe pobudka, aby pomóc w ustaleniu rytmu snu dziecka. Najlepszy czas na pobudkę będzie zależeć od potrzeb Twojej rodziny, w zależności od szkoły, pracy i innych zobowiązań rodzinnych, takich jak posiadanie psa na spacer. Tak naprawdę nie ma znaczenia, jaką godzinę wybierzesz, o ile daje to dziecku wystarczająco dużo czasu na zasypianie w idealnych godzinach i działa zgodnie z harmonogramem Twojej rodziny.
Pomocne może być również stworzenie rutyny budzenia. Może to obejmować poranne przytulanie lub opowiadanie, specjalną piosenkę i/lub po prostu wstawanie dziecka, ubieranie go, mycie zębów, karmienie i przygotowanie na cały dzień.
Bądź konsekwentny
Konsekwencja jest kluczem do ustalenia zdrowych nawyków snu. Jeśli Twoje dziecko wstanie po trzecią porcję wody i czwartą wycieczkę do łazienki, możesz ulec pokusie, aby pozwolić mu nie spać lub spać w Twoim łóżku. Możesz czuć się winny, że zmuszasz swoje dziecko do pójścia spać, gdy nie spędzało z tobą zbyt wiele czasu po powrocie z pracy do domu. Ale jeśli Twoje dziecko nie nauczy się, jak być spokojnym i zasypiać w swoim pokoju, jego problemy ze snem mogą się utrzymywać.
Staraj się, aby wróciły do łóżka, gdy wszystkie ich potrzeby zostaną zaspokojone. Poproś ich, aby tam zostali. Włącz lampkę nocną, zostaw uchylone drzwi i daj znać dziecku, że będziesz je sprawdzać co kilka minut, ale musi pozostać w łóżku. Bądź delikatny, kojący i spokojny, ale bądź stanowczy.
Staraj się unikać porównywania swojego dziecka do rodzeństwa lub innych dzieci w jego wieku lub zakładania, że pójdą spać bez problemów. Te oczekiwania prawdopodobnie doprowadzą tylko do frustracji – dla was obojga. Zamiast tego pracuj jako zespół, aby dowiedzieć się, jak dostosować codzienne i nocne zwyczaje dziecka, aby pomóc mu spać spokojnie w nocy.
Stopniowo dostosowuj pory snu i pobudki, aby znaleźć to, co działa dla Twojego dziecka. Bądź cierpliwy. W końcu znajdziesz harmonogram i rutynę, które będą działać dla Twojego dziecka i Twojej rodziny. Jeśli wszystko inne zawiedzie i położysz się z dzieckiem do zaśnięcia lub kładziesz je na małym łóżeczku w swoim pokoju, aż samo zaśnie, to nie jest koniec świata. Łatwe pójście do łóżka – i to na własną rękę – w końcu się wydarzy, po prostu niektórym dzieciom dotarcie tam może zająć więcej czasu.
Discussion about this post