Omówienie złożonego lub związanego z leczeniem centralnego bezdechu sennego

Bezdech senny może być trudny do zrozumienia. Niestety, nawet niektórzy lekarze mogą źle zrozumieć znaczenie różnych diagnoz. Może to prowadzić do kosztownych i niepotrzebnych testów i zabiegów.

Bardzo ważne jest, aby zrozumieć objawy i oznaki w szczególności jednej diagnozy: złożony bezdech senny. Co to jest złożony lub pojawiający się podczas leczenia bezdech senny?

Dowiedz się o tym schorzeniu, jego cechach i przyczynach, sposobie jego diagnozowania i najskuteczniejszych metodach leczenia – a nawet czy leczenie jest konieczne.

Przegląd

Złożony bezdech senny jest również nazywany centralnym bezdechem sennym pojawiającym się podczas leczenia. Złożony bezdech senny występuje, gdy u osoby, która wcześniej cierpiała na obturacyjny bezdech senny, rozwinie się centralny bezdech senny z powodu leczenia ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP). To dużo do rozpakowania, więc przeanalizujmy warunki.

Po pierwsze, obturacyjny bezdech senny występuje, gdy górne drogi oddechowe (lub gardło) zapadają się podczas snu. Może to powodować spadki poziomu tlenu we krwi, a także wybudzenia lub wybudzenia ze snu.

W oparciu o badanie diagnostyczne snu zwane polisomnogramem, stan ten występuje, gdy na godzinę snu występuje pięć lub więcej zdarzeń obturacyjnych. Te zapadnięcia dróg oddechowych mogą mieć różne nazwy, w tym bezdechy obturacyjne, bezdechy mieszane, spłycone oddechy i pobudzenia związane z oddychaniem.

Po rozpoznaniu obturacyjnego bezdechu sennego, najczęstszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia jest zastosowanie terapii CPAP. Zabieg ten zapewnia stały przepływ powietrza przez maskę na twarz.

To dodatkowe powietrze zapobiega zapadaniu się lub blokowaniu dróg oddechowych, a także zapobiega chrapaniu. W niektórych przypadkach może wywołać zmiany w oddychaniu, które skutkują wstrzymaniem oddechu, stanem zwanym centralnym bezdechem sennym.

Z definicji złożony bezdech senny występuje przy zastosowaniu leczenia CPAP. Zdarzenia obturacyjne ustępują wraz z terapią, podczas gdy zdarzenia ośrodkowego bezdechu pojawiają się lub utrzymują w trakcie terapii.

Te zdarzenia bezdechu ośrodkowego muszą występować co najmniej pięć razy na godzinę i powinny stanowić ponad 50% całkowitej liczby zdarzeń bezdechu i spłyconego oddechu. Dlatego też, jeśli podczas stosowania terapii CPAP odnotowano łącznie 100 epizodów bezdechu, a tylko 49 (lub bardziej prawdopodobnie mniej) to epizody bezdechu ośrodkowego, nie masz złożonego bezdechu sennego.

Bardzo często pojawiają się niektóre zdarzenia bezdechu ośrodkowego, ale mogą one nie wymagać dodatkowej interwencji poza czasem.

Rozpowszechnienie

Złożony bezdech senny może być stosunkowo powszechny w początkowym okresie leczenia CPAP, a nawet terapii dwupoziomowej. Te zdarzenia bezdechu ośrodkowego nie są lepiej wyjaśniane przez stosowanie leków (takich jak narkotyki lub leki przeciwbólowe oparte na opioidach) i nie są spowodowane niewydolnością serca lub udarem.

Może wystąpić duża liczba wybudzeń ze snu, a po każdym przebudzeniu może nastąpić epizod centralnego bezdechu sennego po wybudzeniu. Zdarzenia te są częściej obserwowane we śnie nie-REM i mogą nieznacznie ulec poprawie w fazie 3 lub we śnie wolnofalowym.

Jak często występuje złożony bezdech senny? To trudne pytanie. Rzeczywista częstość występowania i stopień utrzymywania się choroby nie są dobrze określone, ponieważ stan często ustępuje w różnym stopniu w miarę kontynuowania terapii PAP.

Szacuje się, że złożony bezdech senny dotyka od 2% do 20% osób rozpoczynających terapię CPAP i może być obserwowany częściej podczas pierwszej lub drugiej nocy stosowania. Dlatego może być nadmiernie zidentyfikowany w ramach badania miareczkowania w ośrodku snu. Na szczęście utrzymuje się z terapią tylko u około 2% osób.

Powoduje

Dokładne przyczyny złożonego bezdechu sennego nie są w pełni poznane. Może być wiele przyczyn tego stanu, ale nie wszystkie są spowodowane terapią CPAP.

Niektóre osoby mogą być predysponowane do tego stanu z powodu niestabilności w kontrolowaniu oddychania. Może wystąpić częściej u osób z trudnościami w utrzymaniu snu, takich jak bezsenność. Wydaje się, że u innych jest to spowodowane niskim poziomem dwutlenku węgla.

Jeśli ktoś ma początkowo cięższy bezdech senny (z wyższym indeksem bezdechu-spłyconego oddechu, lub AHI) lub ma więcej centralnych epizodów bezdechu odnotowanych przed leczeniem, może to zwiększyć ryzyko. Wydaje się również, że występuje częściej u mężczyzn.

Warto zauważyć, że inne metody leczenia bezdechu sennego również wydają się zwiększać ryzyko rozwoju złożonego bezdechu sennego.

Donoszono, że zarówno operacja, jak i użycie aparatu doustnego wywołują centralny bezdech senny. Może również wystąpić, jeśli ciśnienia terapii PAP są albo zbyt wysokie, albo odwrotnie, zbyt niskie, jak ustalono podczas badania miareczkowania lub podczas późniejszego stosowania w domu.

Efekty i leczenie

Chociaż złożony bezdech senny generalnie ustępuje z czasem, nadal u 2% osób ten stan utrzymuje się i mogą wystąpić inne konsekwencje. Niektóre z tych osób mogą wymagać alternatywnych metod leczenia w celu rozwiązania zaburzenia.

Można zauważyć, że złożony bezdech senny utrzymuje się podczas rutynowego pobierania danych dotyczących zgodności z PAP. Zwykle ma to miejsce podczas rutynowej wizyty kontrolnej u specjalisty w zakresie snu w ciągu pierwszych trzech miesięcy stosowania. Jeśli na godzinę występuje więcej niż pięć epizodów bezdechu ośrodkowego, pomimo ustąpienia epizodów obturacyjnego bezdechu sennego, może to spowodować zmiany. Dlaczego może to mieć znaczenie?

Utrzymujący się złożony bezdech senny związany z wysokim resztkowym AHI może powodować ciągłą fragmentację snu i desaturację tlenu. Może to prowadzić do senności w ciągu dnia i innych długotrwałych skutków zdrowotnych. Co ważne, może to również zagrozić terapii PAP: użytkownik może zgłaszać niewielkie korzyści i mieć słabe długoterminowe przestrzeganie leczenia.

Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że może występować zmienność między nocami. W kontekście twojego stanu początkowego, niektóre podwyższenia AHI mogą być tolerowane, jeśli ogólna odpowiedź na leczenie jest korzystna. Chociaż urządzenia mogą zapewnić przybliżony pomiar zdarzeń bezdechu ośrodkowego, nie są one doskonałe i można to lepiej ocenić za pomocą standardowego polisomnogramu.

Rozwiązanie złożonego bezdechu sennego może zależeć od zajęcia się przyczynami leżącymi u jego podstaw. Na przykład, jeśli stosowane ciśnienia są po prostu zbyt wysokie (lub rzadziej zbyt niskie), prosta regulacja może rozwiązać problem. Jeśli z powodu przeciekania maski dochodzi do wybudzenia, pomocne może być odpowiednie dopasowanie.

W niektórych przypadkach może być konieczne przełączenie na dwupoziomową ST (z rytmem oddechowym, który może być dostarczany podczas przerw na oddech) lub terapię adaptacyjną serwowentylacją (ASV). Te metody terapii często wymagają przeprowadzenia badania miareczkowania w celu znalezienia optymalnych ustawień urządzenia.

Najbardziej rozważne leczenie jest często najskuteczniejsze: czas. Złożony bezdech senny zwykle ustępuje w 98% przypadków w miarę kontynuowania terapii. Może nie wymagać żadnej dalszej interwencji poza czekaniem i obserwowaniem, jak pozostałe wydarzenia same się rozwiązują.