Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD): objawy i leczenie

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) to choroba psychiczna, która powoduje lęk. Osoby z OCD mają niekontrolowane obsesje (lęki, myśli lub pragnienia). Próbują złagodzić niepokój za pomocą powtarzalnych czynności, zwanych kompulsjami. OCD powoduje stres i zakłóca normalne życie. Pomocna może być terapia poznawczo-behawioralna i leki.

Przegląd

Co to jest zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD)?

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) to choroba psychiczna z przewlekłym (długotrwałym) stanem lękowym. Uwięzi ludzi w ciągłym cyklu powtarzających się obsesji i kompulsji:

Obsesje OCD: Osoby z OCD mają powtarzające się i niepokojące lęki lub popędy, których nie mogą kontrolować. Te obsesyjne myśli powodują intensywny niepokój.
kompulsje OCD: Aby kontrolować obsesje i lęki, ludzie z OCD zwracają się do pewnych zachowań, rytuałów lub rutyn. Robią to wielokrotnie. Nie chcą wykonywać tych kompulsywnych zachowań i nie czerpią z nich przyjemności. Ale czują, że muszą iść za nimi, w przeciwnym razie ich lęk się pogorszy. Kompulsje pomagają jednak tylko tymczasowo. Obsesje szybko wracają, wywołując powrót do kompulsji. Ta pętla prowadzi do ciągłego cyklu niepokoju.

Kto cierpi na zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD)?

Każdy w pewnym momencie doświadcza obsesji i kompulsji. Na przykład często zdarza się, że od czasu do czasu dwukrotnie sprawdza się piec lub zamki. Niektórzy ludzie po prostu lubią rzeczy schludne. Ale OCD jest bardziej ekstremalne. Może to zająć wiele godzin dziennie. To przeszkadza w normalnym życiu i czynnościach.

OCD jest dość powszechne, dotyka około 1% populacji. Dzieje się tak wśród ludzi wszystkich ras i środowisk, a także obu płci. Zwykle zaczyna się, gdy ludzie są młodsi, od dzieciństwa do wczesnej dorosłości.

Objawy i przyczyny

Co powoduje zaburzenia obsesyjno-kompulsywne?

Naukowcy nie rozumieją dokładnie, co powoduje OCD. Niektóre czynniki lub zdarzenia mogą zwiększać szanse osoby na rozwój choroby lub powodować epizod OCD:

Zmiany w sytuacji życiowej, takie jak przeprowadzka, ślub lub rozwód, rozpoczęcie nowej szkoły lub pracy.
Śmierć bliskiej osoby lub inny uraz emocjonalny.
Historia nadużyć.
Choroba (jeśli na przykład zachorujesz na grypę, możesz rozpocząć cykl obsesji na punkcie zarazków i kompulsywnego mycia się).
Niski poziom serotoniny, naturalnej substancji w mózgu, która utrzymuje równowagę psychiczną.
Nadaktywność w obszarach mózgu.
Problemy w pracy lub szkole.
Problemy z ważnym związkiem.

Jakie są objawy zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego?

Objawy OCD to obsesje i kompulsje, które zakłócają normalne czynności. Na przykład objawy mogą często uniemożliwiać Ci przybycie do pracy na czas. Lub możesz mieć problemy z przygotowaniem się do snu w rozsądnym czasie. Osoba z OCD może wiedzieć, że ma problem, ale nie może przestać.

Jakie są przykłady myśli obsesyjnych?

Obsesje to niechciane, natrętne myśli, które powodują intensywny niepokój. Przykłady zawierają:

Strach przed zarazkami lub brudem.
Strach przed wyrządzeniem krzywdy komuś innemu.
Strach przed popełnieniem błędu.
Strach przed publicznym zawstydzeniem.
Uczucia zwątpienia lub obrzydzenia.
Potrzeba porządku, schludności, symetrii czy perfekcji.
Potrzeba stałego zapewniania.
Myśli seksualne, które społeczeństwo może uznać za niedopuszczalne.

Jakie są przykłady zachowań kompulsywnych?

Kompulsje to działania, które ktoś podejmuje, próbując pozbyć się obsesji lub lęku. Przykłady zawierają:

Układanie rzeczy w bardzo specyficzny sposób, na przykład przedmioty na komodzie.
Kąpiel, czyszczenie lub mycie rąk w kółko.
Wielokrotne sprawdzanie pewnych rzeczy, takich jak zamek lub piec.
Zbieranie lub gromadzenie rzeczy, które nie mają wartości osobistej lub finansowej.
Ciągłe sprawdzanie, czy nikomu nie skrzywdziłeś.
Wielokrotne liczenie lub wypowiadanie pewnych słów lub modlitw podczas wykonywania innych zadań.
Jedzenie jedzenia w określonej kolejności.
Odmowa podania ręki lub dotykania przedmiotów, których inni ludzie często dotykają, takich jak klamki.
Wykonywanie zadania określoną liczbę razy, na przykład siedem razy włączanie włącznika światła.

Osoby z OCD mogą również mieć tiki — krótkie, nagłe, powtarzające się ruchy lub czynności, takie jak:

Mrugając oczami.
Pochrząkiwanie.
Szarpanie głową.
Wzruszając ramionami.
Wąchanie nosa lub chrząknięcie.

Diagnoza i testy

Jak diagnozuje się zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD)?

Nie ma testu na OCD. Lekarz stawia diagnozę po zapytaniu o objawy. Usługodawca stosuje kryteria wyjaśnione w Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych, wydanie 5 (DSM-V).

Ludzie często używają zwrotów „obsesja”, „obsesja” i „OCD” bardzo swobodnie w codziennych rozmowach. Ale OCD, według DSM-V, diagnozuje się na podstawie określonych czynników:

Osoba ma obsesje, kompulsje lub jedno i drugie.
Obsesje lub kompulsje zajmują dużo czasu (ponad godzinę dziennie).
Obsesje lub kompulsje powodują stres lub wpływają na uczestnictwo w zajęciach społecznych, obowiązkach zawodowych lub innych wydarzeniach życiowych.
Objawy nie są spowodowane narkotykami, alkoholem, lekami lub innym problemem medycznym.
Objawy nie są wyjaśnione przez inne zaburzenie psychiczne (takie jak zaburzenie lękowe uogólnione, zaburzenie odżywiania lub zaburzenie obrazu ciała).

Zarządzanie i leczenie

Jakie terapie są dostępne w przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD)?

Jeśli masz objawy OCD, które zakłócają Twoje codzienne życie, powinieneś porozmawiać z lekarzem. Specjalista, który jest specjalnie przeszkolony w zakresie chorób psychicznych, może zaproponować kilka strategii:

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): Terapia poznawczo-behawioralna jest rodzajem psychoterapii. Porozmawiasz z terapeutą, który pomoże Ci zbadać i zrozumieć Twoje myśli i emocje. W ciągu kilku sesji CBT może pomóc w powstrzymaniu negatywnych nawyków, być może zastępując je zdrowszymi sposobami radzenia sobie.
Leki: Pomocne mogą być leki zwane inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SRI), selektywne SRI (SSRI) i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Zwiększają poziom serotoniny. Przykłady obejmują klomipraminę, fluoksetynę, fluwoksaminę, paroksetynę i sertralinę.
Zapobieganie narażeniu i reakcji (EX/RP): Dzięki tej terapii robisz to, co powoduje niepokój. Dostawca opieki zdrowotnej uniemożliwia wówczas reagowanie z przymusem. Na przykład usługodawca może poprosić Cię o dotknięcie brudnych przedmiotów, ale następnie powstrzymać Cię przed myciem rąk.

Co się stanie, jeśli CBT i leki nie działają na OCD?Jeśli OCD nie reaguje na CBT i leki, pracownik służby zdrowia może spróbować poprawić nastrój, w szczególności depresję, za pomocą następujących terapii:

Terapia elektrowstrząsowa (ECT): Terapia elektrowstrząsowa wykorzystuje elektrody, które przyczepiają się do głowy. Te przewody dostarczają wstrząsy elektryczne do mózgu. Wstrząsy powodują małe drgawki, które pomagają mózgowi uwolnić pomocne chemikalia.
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS): Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna wykorzystuje urządzenie magnetyczne umieszczane na głowie. Dostarcza impulsy elektryczne do mózgu. Impulsy powodują, że mózg uwalnia substancje chemiczne, o których wiadomo, że poprawiają nastrój.

Twój lekarz może zasugerować stosowanie uważności w leczeniu OCD i poprawie użyteczności innych metod leczenia OCD.

Zapobieganie

Czy mogę zapobiegać zaburzeniom obsesyjno-kompulsywnym (OCD)?

Nie możesz zapobiec OCD. Jednak wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc w zmniejszeniu objawów i wpływu na Twoje życie.

Perspektywy / Prognozy

Jakie są perspektywy dla osób z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi (OCD)?

Dzięki lekom, CBT lub obu, większość osób z OCD może radzić sobie z obsesjami i kompulsjami oraz cieszyć się życiem.

Żyć z

Kiedy powinienem porozmawiać z moim lekarzem o zaburzeniu obsesyjno-kompulsywnym (OCD)?

Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli masz obsesje lub kompulsje. Pamiętaj, aby wspomnieć:

Jak często masz objawy.
Jak długo trwają.
Niezależnie od tego, czy spóźniają się do pracy, czy do zajęć towarzyskich.
Czy unikasz sytuacji towarzyskich z powodu niepokoju.
Niezależnie od tego, czy używasz narkotyków, czy alkoholu, aby sobie z tym poradzić.
Bądź szczery ze swoim lekarzem, jak objawy wpływają na Twoje życie. Zabiegi są bardziej skuteczne, gdy Twój dostawca rozumie, w jaki sposób wpływa na Ciebie stan.

OCD nie ustępuje samoistnie, więc porozmawiaj ze swoim lekarzem o swoich objawach. Bądź szczery na temat wszelkich obsesji i kompulsji oraz tego, jak wpływają one na Twoje życie. CBT i leki mogą pomóc w kontrolowaniu objawów, dzięki czemu możesz pracować, cieszyć się zajęciami towarzyskimi i czuć się bardziej produktywnym.

Tags: przewodnik po zdrowiu zdiagnozować objawy