Zajście w ciążę z niewyjaśnioną niepłodnością

Jaki jest najlepszy sposób na zajście w ciążę, jeśli zmagasz się z niewyjaśnioną niepłodnością? Chociaż nie ma jednoznacznej odpowiedzi, zazwyczaj, gdy nie możesz zajść w ciążę, pierwszym krokiem jest badanie płodności. Następnie, po znalezieniu przyczyny (lub przyczyn), podejmuje się odpowiednie leczenie.

Jeśli nie masz owulacji, możesz wypróbować Clomid. Jeśli liczba plemników jest niska, można zalecić IUI lub IVF. Ale co leczysz, gdy twój lekarz nie wie, co jest nie tak?

Możliwości leczenia

Niepłodność niewyjaśniona jest leczona empirycznie. Oznacza to, że plan leczenia opiera się na doświadczeniu klinicznym i pewnych domysłach.

Najczęstsza mapa leczenia niewyjaśnionej niepłodności wygląda tak:

Zalecane zmiany stylu życia (takie jak utrata wagi, rzucenie palenia)
Nadal próbuj na własną rękę (jeśli jesteś młody i chętny) przez sześć miesięcy do roku
Clomid lub gonadotropiny wraz z IUI przez trzy do sześciu cykli
Leczenie IVF przez trzy do sześciu cykli
Rzadko zabiegi in vitro wykonywane przez osoby trzecie (np. użycie dawcy komórki jajowej lub surogatki)

Czasami, w przypadkach niepłodności o niewyjaśnionej przyczynie poza podstawowym zapłodnieniem in vitro, rozważane są nieco kontrowersyjne metody leczenia.

Poniżej znajduje się bliższe spojrzenie na każde z tych podejść i szanse powodzenia ciąży.

Zmiany stylu życia

Zwłaszcza, gdy przyczyna niepłodności jest nieznana, ważna jest poprawa ogólnego stanu zdrowia. Najczęściej sugerowanymi zmianami stylu życia, które naturalnie poprawiają płodność, są:

Unikaj nadmiernego spożycia alkoholu.
Ogranicz napoje z kofeiną.
Schudnij (jeśli masz nadwagę) i ćwicz.
Zmniejsz ogólny stres.
Rzuć palenie.

Biorąc to wszystko pod uwagę, nie ma badań wykazujących, że wprowadzenie tych zmian może faktycznie pomóc w poczęciu. Jednak czynniki te są związane ze zmniejszoną płodnością. To ważne, aby wiedzieć.

Biorąc pod uwagę ślepe podejście do leczenia niewyjaśnionej niepłodności, wszelkie zmiany stylu życia wprowadzane przez Ciebie i Twojego partnera w celu poprawy ogólnego stanu zdrowia na lepsze nie mogą zaszkodzić i mogą pomóc.

Próba poczęcia dziecka w sposób naturalny

Prawdopodobnie nie chcesz słyszeć od swojego lekarza, że pierwszym krokiem jest „próbowanie na własną rękę” przez kolejne sześć miesięcy. Jednak w niektórych przypadkach może to być dobry plan.

(Ale dopiero po tym, jak testy potwierdzą, że diagnoza jest niewyjaśniona. Nie jest dobrym pomysłem samodzielne próbowanie, zanim oboje zostaniecie przetestowani, ponieważ niektóre przyczyny niepłodności nasilają się z czasem.)

Postępowanie wyczekujące polega na tym, że lekarz nie przepisuje od razu leczenia, ale przeprowadza podstawowe testy płodności i może monitorować sytuację, gdy próbujesz samodzielnie przez ograniczony czas.

Przeprowadzono randomizowane badanie kliniczne porównujące postępowanie wyczekujące (dla par z dobrym rokowaniem) z IUI plus leki na płodność. Badanie trwało sześć miesięcy. Dla kobiet, które otrzymały IUI plus leki na płodność:

33% kobiet zachodzi w ciążę
23% ciąż trwało pod koniec badania

Dla kobiet, które nie otrzymały leczenia i zamiast tego poszły drogą postępowania wyczekującego:

32% zaszło w ciążę samodzielnie
Pod koniec badania 27% ciąż trwało

Tak więc IUI plus leki na płodność dla osób z dobrym rokowaniem nie poprawiły ich szans na powodzenie ciąży. Pary, które próbowały na własną rękę, zaszły w ciążę tak samo, jak te, które otrzymały leczenie.

Biorąc pod uwagę koszty leczenia, ryzyko związane z lekami na płodność i zwiększone ryzyko ciąży mnogiej, najlepszym wyborem może być samodzielna próba przez ograniczony czas.

Opierając się na tych badaniach, w innym badaniu przyjrzano się, co dzieje się, gdy parom przypisuje się plan leczenia na podstawie prognozy. (Ich prognozy zostały określone na podstawie ich wieku i tego, jak długo próbują zajść w ciążę na własną rękę.)

W tym badaniu pary zostały przydzielone do jednej z trzech ścieżek: zacznij od postępowania wyczekującego, zacznij od IUI z lekami na płodność lub przejdź bezpośrednio do leczenia IVF. Nieco ponad 90% par zostało przydzielonych do pierwszej grupy oczekującej.

Pod koniec badania 81,5% par zaszło w ciążę. Spośród tych ciąż 73,9% zostało poczętych bez leczenia bezpłodności. Są to doskonałe szanse, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę ogólne wskaźniki powodzenia niepłodności. Patrząc na wszystkie przyczyny i przypadki niepłodności, wskaźnik żywych urodzeń po leczeniu wynosi nieco poniżej 50%.

Czy powinieneś dalej próbować?

Jak zawsze, przedyskutuj swoje opcje z lekarzem. Oba powyższe badania obejmowały tylko pary z dobrym rokowaniem. Byli po młodszej stronie i nie próbowali od lat.

Ogólnie rzecz biorąc, zarządzanie wyczekujące przez sześć miesięcy do roku jest dobrym podejściem tylko wtedy, gdy:

Przeprowadzono szczegółowe badanie płodności, testując płodność zarówno mężczyzn, jak i kobiet. (Diagnoza powinna być naprawdę „niewyjaśniona”).
Badanie rezerwy jajnikowej (liczba FSH, AMH i pęcherzyków antralnych) wygląda dobrze.
Próbowałeś sam przez mniej niż rok lub dwa lata.
Masz 35 lat lub mniej.

Czy Clomid to dobry wybór?

Clomid jest najczęściej przepisywanym lekiem na płodność i może pomóc kobietom, które nie mają owulacji. Może również zwiększyć produkcję nasienia w przypadku niektórych przyczyn niepłodności męskiej. Pierwszym lekarzem, którego spotkasz, próbując wyleczyć swoją niepłodność, jest Twój ginekolog. Najprawdopodobniej przepisują ci Clomid, nawet jeśli masz niewyjaśnioną niepłodność i wysyłają cię w drogę.

Może to być stratą czasu i narazić Cię na ryzyko i skutki uboczne bez żadnych korzyści. Randomizowane badanie kontrolne w Szkocji obejmowało 580 kobiet z niewyjaśnioną niepłodnością. Kobiety zostały losowo przydzielone do jednej z trzech grup na sześć miesięcy leczenia:

Leczenie Clomidem
Oczekujące kierownictwo
Sama IUI (bez leków na płodność)

Wskaźnik żywych urodzeń dla każdej grupy wynosił:

13% procent dla Clomidu
17% na zarządzanie wyczekujące
22% na leczenie IUI

Warto zauważyć, że wskaźniki urodzeń żywych przy użyciu Clomidu były nieco niższe niż w przypadku zarządzania wyczekującego, co ma sens. Efekty uboczne Clomidu faktycznie zmniejszają niektóre aspekty twojej płodności.

Metaanaliza kilku randomizowanych badań kontrolnych Clomidu pod kątem niewyjaśnionej niepłodności uwzględniła wyniki siedmiu różnych badań. Do badania włączono łącznie 1159 par. Badanie to wykazało również, że nie ma dowodów na to, że sam Clomid jest skutecznym sposobem leczenia niewyjaśnionej niepłodności.

Leczenie Clomidem nie jest nieszkodliwe. Leczenie jest również zalecane tylko do sześciu cykli, ze względu na możliwe zwiększone ryzyko zachorowania na raka. Jeśli twój lekarz zasugeruje sam Clomid, przedyskutuj, czy lepiej byłoby kontynuować samodzielne próbowanie przez jakiś czas, czy też porozmawiaj, czy rozważyliby przejście od razu do IUI z Clomidem.

Może to wymagać przejścia do kliniki leczenia niepłodności i endokrynologa reprodukcyjnego. Niewielu ginekologów czuje się komfortowo lub ma doświadczenie w podawaniu leczenia IUI.

IUI i leki na płodność

W przypadku osób z niewyjaśnioną niepłodnością wykazano, że sam IUI lub leki na płodność nieznacznie zwiększają prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Dowody nie są zbyt mocne. Jednak ze względu na bardzo wysoki koszt i inwazyjność zapłodnienia in vitro warto spróbować IUI z lekami na płodność.

W przypadku niewyjaśnionej niepłodności Clomid z IUI wydaje się być preferowanym wyborem w porównaniu z IUI z gonadotropinami. W randomizowanym badaniu kontrolnym pary przydzielono losowo do trzech cykli IUI i Clomidu lub IUI z gonadotropinami lub IVF.

Wskaźniki ciąż wynosiły:

7,6% na cykl dla Clomidu z IUI
9,8% na cykl dla gonadotropin z IUI
30,7% na cykl dla zapłodnienia in vitro

Gonadotropiny są droższe i częściej prowadzą do zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS) i ciąży mnogiej. Ale mogą nie poprawić wskaźników ciąż na tyle, aby uzasadnić to ryzyko.

Ile cykli IUI powinieneś wypróbować? Zależy to od Twojego wieku i zainteresowania kontynuowaniem leczenia in vitro w przypadku niepowodzenia IUI. Dla tych, którzy są otwarci na IVF, trzy cykle IUI z Clomidem są prawdopodobnie wystarczająco dobrą próbą przed przejściem na IVF.

Według tego samego badania, o którym mowa powyżej, pary, które wypróbowały IUI z gonadotropinami przed przejściem na IVF, potrzebowały więcej czasu na zajście w ciążę i ogólnie wydały więcej pieniędzy na leczenie. Dla tych, którzy nie chcą lub nie są w stanie kontynuować leczenia IVF, badania pokazują, że IUI z lekami na płodność są warte wypróbowania do dziewięciu cykli.

Kiedy stosować in vitro?

Jeśli chodzi o leczenie niewyjaśnionej niepłodności, zapłodnienie in vitro ma największe szanse na powodzenie ciąży. Wskaźniki ciąż w leczeniu IVF są trzykrotnie wyższe niż w przypadku IUI z Clomidem. Jednak będzie się to różnić w zależności od wieku. Jak wspomniano powyżej, wskaźnik ciąż dla Clomidu z IUI wynosi 7,6%. Wskaźnik ciąż na cykl dla IVF wynosi 30,7%.

Nie tylko wskaźniki sukcesu IVF są wyższe, ale czasami podczas leczenia odkrywa się przyczynę „niewyjaśnionej” niepłodności.

Tylko podczas zapłodnienia in vitro można dokładnie obserwować jakość jajeczek, proces zapłodnienia i rozwój zarodka. Wszystko to powiedziawszy, IVF jest inwazyjne i drogie.

Możesz pomyśleć, że przejście od razu do in vitro jest najlepszym wyborem (biorąc pod uwagę lepsze wskaźniki sukcesu). W rzeczywistości dla zdecydowanej większości par lepiej jest najpierw wypróbować IUI z Clomidem. Większość firm ubezpieczeniowych (które oferują jakikolwiek rodzaj ochrony in vitro) wymaga, aby najpierw spróbować tańszych zabiegów. Jednak przejście od razu do zapłodnienia in vitro i pominięcie IUI może być najlepszym wyborem, jeśli masz 38 lat lub więcej. To jest coś do przedyskutowania z lekarzem.

Poza in vitro

A jeśli samo zapłodnienie in vitro nie wystarczy? A co, jeśli tradycyjne in vitro zawiedzie? Mogą istnieć inne opcje.

Zabiegi immunologiczne rozrodu

Istnieje teoria, że komórki NK mogą odgrywać rolę w niewyjaśnionej niepłodności, powtarzających się niepowodzeniach zapłodnienia in vitro lub nawracających poronieniach. Pomimo swojej nazwy „komórki NK” nie są złe. Chcesz je. Po prostu nie chcesz, aby były nadmiernie reaktywne lub miały ich za dużo.

Dożylna infuzja substancji znanej jako intralipidy podczas leczenia IVF może zmniejszyć wpływ nadmiernej liczby komórek NK. Jednak obecnie nie ma mocnych dowodów, że to leczenie może poprawić wskaźniki żywych urodzeń zapłodnionych in vitro.

Usuwanie złogów endometrium

Niektórzy uważają, że niewyjaśniona niepłodność może być spowodowana łagodną endometriozą. W takim przypadku złogi endometrium mogą nie powodować bólu lub bezpośrednio zakłócać owulację lub jajowody, ale ich obecność może nasilać „podrażnienie” układu rozrodczego.

Zgodnie z tą teorią może to być przyczyną powtarzających się niepowodzeń zapłodnienia in vitro. Niektórzy lekarze sugerują chirurgię laparoskopową w celu zdiagnozowania i usunięcia łagodnej endometriozy przed próbą zapłodnienia in vitro. Inni sugerują to tylko po wielokrotnych niepowodzeniach zapłodnienia in vitro. Nie jest jasne, czy to leczenie może poprawić wskaźniki żywych urodzeń.

Oddawanie gamet

Jeśli podczas zapłodnienia in vitro wykryte zostaną problemy z jakością komórek jajowych, nasienia lub zarodka, lekarz może zalecić użycie dawcy gamet lub zarodka w następnym cyklu zapłodnienia in vitro. Najdroższą opcją jest dawstwo komórek jajowych, następnie dawstwo zarodków, a następnie dawstwo nasienia. Wskaźniki sukcesu dawców komórek jajowych są na ogół wysokie, co jest dobrą wiadomością.

Stawki dawstwa zarodków będą się różnić w zależności od źródła zarodka. Na przykład wiele donacji embrionów pochodzi z dodatkowych embrionów stworzonych w celu leczenia zapłodnienia in vitro innej niepłodnej pary.

Macierzyństwo zastępcze

Jeśli leczenie IVF wielokrotnie zawodzi po transferze zarodka, następnym krokiem może być macierzyństwo zastępcze. Macierzyństwo zastępcze jest niezwykle drogie i nie jest (łatwo) legalne we wszystkich obszarach. Dla tych, którzy mogą sobie pozwolić i uzyskać dostęp do usług macierzyństwa zastępczego, może to być ich droga do rodzicielstwa.