Zespół wrażliwego dziecka i wcześniaki

Zespół wrażliwego dziecka to schorzenie, które dotyka dzieci i ich rodziców. Rozwija się, gdy dziecko ma problem potencjalnie zagrażający życiu w okresie niemowlęcym, taki jak wcześniactwo, problem z porodem lub choroba, która powoduje, że rodzice odczuwają przytłaczający niepokój i strach o zdrowie dziecka, nawet jeśli dziecko ma się dobrze i rośnie w normalny, zdrowy sposób.

Syndrom dziecka wrażliwego jest skrajną reakcją, w której rodzice czują, że muszą pilnować i chronić swoje dziecko bardziej ostrożnie niż inne „zdrowe” dzieci. Ten rodzaj reakcji na bardzo stresujące wydarzenia prowadzące do porodu lub wypisu ze szpitala dziecka może mieć poważne, długoterminowe skutki emocjonalne i psychologiczne dla rodziny.

Zachowania rodzicielskie, które mogą prowadzić do zespołu dziecka wrażliwego

Niektóre z zachowań, które mogą narazić dziecko na ryzyko rozwoju zespołu wrażliwego dziecka, obejmują sytuacje, w których rodzice:

• Zawsze martwią się o zdrowie dziecka i wierzą, że stanie się z nim coś złego
• Zabieraj dziecko do lekarza cały czas, bo wydaje mu się, że coś jest nie tak
• Unikaj pozwalania dziecku na przebywanie w pobliżu innych, ponieważ nie chcą, aby zarażało się jakimikolwiek zarazkami lub chorobami
• Nie pozwalaj dziecku uczestniczyć w zajęciach z innymi dziećmi, ponieważ boi się, że dziecko zostanie zranione
• Nie chcą zostawiać dziecka z żadnym innym opiekunem, ponieważ nie wierzą, że ktokolwiek inny może chronić dziecko w taki sam sposób jak oni
• Boją się dyscyplinować dziecko, bo nie chcą go zdenerwować i zachorować

Wcześniaki i zespół dziecka wrażliwego

Gdy dziecko rodzi się zbyt wcześnie i wymaga specjalnej opieki na oddziale intensywnej terapii noworodków (NICU) lub w żłobku dla średnio zaawansowanych, rodzice są przerażeni. Dziecko jest mniejsze i bardziej kruche niż dziecko urodzone bliżej terminu porodu. Nic więc dziwnego, że rodzice się martwią.

Martwienie się jest normalne, zwłaszcza po opuszczeniu szpitala przez pierwsze tygodnie i miesiące w domu. I tak, wcześniak musi być dokładniej obserwowany w ciągu pierwszych kilku miesięcy. Jednak większość wcześniaków radzi sobie bardzo dobrze wraz z rozwojem i wkrótce może być traktowana jako normalne, zdrowe niemowlęta.

Jeśli dziecko po kilku miesiącach pobytu w domu czuje się dobrze, rodzice powinni stopniowo czuć się lepiej i mniej się martwić. Jeśli zamiast tego z biegiem czasu zamartwianie się staje się nadmierne, a matki i ojcowie stają się zbyt nadopiekuńczy, może to mieć negatywny wpływ na sposób, w jaki dziecko rośnie i rozwija się.

Kto jeszcze jest zagrożony?

Wcześniactwo nie jest jedynym schorzeniem, które może zaszczepić rodzicom przytłaczające poczucie strachu. Inne sytuacje, które mogą prowadzić do nadopiekuńczości i nadmiernego zmartwienia, obejmują:

• Dzieci rodziców, którzy doznali poronień
• Dzieci rodziców, którzy mieli problemy z płodnością i trudny okres budowania rodziny
• Dzieci rodziców, którzy stracili dziecko
• Dzieci rodziców cierpiących na lęki lub depresję
• Dzieci, które przeszły traumatyczny poród
• Dzieci, które chorowały w dzieciństwie

Jak zespół wrażliwego dziecka wpływa na dzieci

Dzieci, które dorastają w domu i środowisku, które jest zbyt nadopiekuńcze, mogą bać się świata. Mogą nie być w stanie znaleźć swojej pewności siebie i mogą mieć niską samoocenę, ponieważ nigdy nie osiągną niczego na własną rękę. Te dzieci mogą stać się bardzo zależne od swoich rodziców.

W miarę wzrostu mogą rozwijać się fizycznie zgodnie z celem, ale nie mają możliwości normalnego rozwoju w osobisty i psychologiczny sposób. Dlatego te dzieci mogą mieć większe trudności w sytuacjach społecznych.

Słabsze dzieci mają więcej problemów w szkole i mogą mieć trudności w uczeniu się. Mogą nie spać dobrze i mogą wydawać się, że zawsze cierpią na jakiś rodzaj choroby. Rodzice mogą czuć się winni, że ustalają granice lub karzą swoje dziecko, ponieważ uważają, że ich dziecko jest chore.

Jak zespół wrażliwego dziecka wpływa na rodziców

Zespół dziecka wrażliwego ma szkodliwy wpływ nie tylko na dzieci. Może również wpływać na życie i zdrowie matek i ojców:

• Rodzicom może być trudno zdać sobie sprawę, że ich dziecko, które na początku życia było bezbronne, jest teraz zdrowsze i może normalnie dorastać. Nadal postrzegają swoje dziecko jako kruche i podatne na choroby.
• Życie rodziców może sprowadzać się do ochrony ich dziecka. Mogą nie czuć się bezpiecznie zostawiając dziecko z opiekunką lub dziadkiem, więc mogą nigdy nie wychodzić. Myśl o oddaleniu się od dziecka może wywołać silny lęk separacyjny. Rodzicom łatwo jest zatracić się i zacząć żyć tylko dla swojego dziecka.
• Rodzice martwią się o każdą drobiazg. Często przyprowadzają dziecko do gabinetu lekarskiego lub izby przyjęć w przypadku drobnych problemów.
• Rodzice nie śpią zbyt dobrze. Mogą budzić się kilka razy w ciągu nocy, aby sprawdzić stan dziecka.
• Rodzice, którzy postrzegają swoje dziecko jako bezbronne, mogą być poddawani ogromnemu, ciągłemu stresowi.

Jak zapobiegać zespołowi wrażliwego dziecka?

Jako rodzic, zapobieganie syndromowi wrażliwego dziecka zaczyna się od zrozumienia go. Im więcej wiesz, tym bardziej będziesz w stanie zwracać uwagę na swoje myśli i zachowania dotyczące swojego dziecka. Nie oznacza to, że nadal nie będziesz się martwić, ale będziesz mógł zatrzymać się i zastanowić, czy powstrzymujesz dziecko z powodu rzeczywistego zagrożenia, czy tylko własnych lęków.

Rodzicielstwo wcześniaka

Rodzice się martwią. To normalna część rodzicielstwa. Kochasz swoje dziecko i nie chcesz, żeby coś mu się stało. To trudne, zwłaszcza gdy masz wcześniaka, który na początku jest naprawdę bezbronny. Ale gdy Twoje dziecko rośnie, ważne jest, aby pomóc mu doświadczać świata i pozwolić mu zacząć robić rzeczy samodzielnie, nawet jeśli ma ciągłe potrzeby medyczne. Nadal będziesz tam, jeśli twoje dziecko cię potrzebuje, po prostu nie powstrzymując go przed nauką i odkrywaniem, i nie wskakując, aby zrobić wszystko dla niego.

Tak, może od czasu do czasu dostać guza i siniaka, ale będzie też mógł się dobrze bawić, cieszyć się różnymi doświadczeniami i tworzyć wspomnienia. Rozwinie umiejętności społeczne i pewność siebie. Chociaż na początku może to być trudne, gdy patrzysz, jak twoje dziecko uczy się radzić sobie z dobrem i złem, będzie to łatwiejsze. I poczujesz się lepiej, wiedząc, że pomagasz swojemu dziecku rozwijać się i rozwijać w pełni jego potencjał w najzdrowszy możliwy sposób.