Co to jest skolioza?

Skolioza to nieprawidłowa krzywizna kręgosłupa w kształcie litery C lub S, która jest zwykle diagnozowana w dzieciństwie lub we wczesnym okresie dojrzewania. Oprócz nierównej talii i/lub jednego ramienia, które wydaje się wyższe od drugiego, osoba ze skoliozą może wyglądać, jakby przechylała się na jedną stronę. Rzadko ciężkie przypadki skoliozy mogą powodować deformację żeber i problemy z oddychaniem. W większości przypadków skolioza jest trwała bez interwencji medycznej, chociaż leczenie nie zawsze jest konieczne.

kiedy skolioza wymaga leczenia? — Verywell / Gary Ferster

Anatomia kręgosłupa

Twój kręgosłup można podzielić na trzy główne części — szyję (kręgosłup szyjny), klatkę piersiową i środek pleców (kręgosłup piersiowy) oraz dolną część pleców (kręgosłup lędźwiowy). Kręgi to kości, które tworzą twój kręgosłup i są ułożone jeden na drugim jak klocki.

Patrząc na kręgosłup od tyłu, kręgi zwykle tworzą linię prostą. Jednak w przypadku skoliozy kręgi zakrzywiają się w jedną stronę i obracają lub skręcają, przez co biodra lub ramiona wydają się krzywe i nierówne.

Podczas gdy skolioza może wystąpić w dowolnej części kręgosłupa, najczęściej dotyczy to kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego. Zwykle tworzy się boczna krzywizna lub kształt litery „C” kręgosłupa piersiowego lub lędźwiowego. Rzadziej kręgosłup może zakrzywiać się dwukrotnie (raz w szyi i raz w dolnej części pleców) i tworzyć kształt litery „S”.

Objawy skoliozy

Oto niektóre z najczęstszych objawów skoliozy:KątKąt

Nierówne ramiona, ramiona, klatki piersiowe i/lub biodra (co oznacza, że jeden jest wyższy od drugiego)
Łopatka, która wystaje bardziej niż druga
Ciało może wydawać się przechylone na bok
Głowa może nie wydawać się wyśrodkowana tuż nad miednicą

Jeśli skolioza postępuje, deformacja kręgosłupa może uciskać sąsiednie nerwy, prowadząc do osłabienia, drętwienia i odczuć podobnych do porażenia prądem w nogach. Mogą również wystąpić zaburzenia chodzenia lub postawy. Rzadko, jeśli płuca nie są w stanie rozszerzyć się z powodu deformacji klatki piersiowej, mogą wystąpić problemy z oddychaniem.

Skolioza na ogół nie powoduje silnego bólu pleców. Jeśli jest obecny, uzasadniona jest ocena pod kątem alternatywnej diagnozy.

Powoduje

Eksperci na ogół dzielą przyczyny skoliozy na trzy główne kategorie ze względu na ich przyczyny – idiopatyczne, wrodzone i nerwowo-mięśniowe.

Skolioza idiopatyczna

Skolioza idiopatyczna jest najczęstszą postacią skoliozy; stanowi około 85% przypadków.KątSłowo idiopatyczny oznacza po prostu, że dokładna przyczyna nie jest znana, chociaż eksperci uważają, że w niektórych przypadkach genetyka może odgrywać pewną rolę.

Skolioza idiopatyczna jest dalej klasyfikowana według grup wiekowych:

Dziecięcy (od urodzenia do 2 lat)
Nieletni (od 3 do 9 lat)
Młodzież (10 lat lub starsza): Jest to najczęstszy rodzaj skoliozy. Występuje w okresie dojrzewania płciowego.
Dorosły: progresja młodzieńczej skoliozy idiopatycznej

Wrodzona skolioza

Skolioza wrodzona występuje rzadko i jest wynikiem nieprawidłowości w rozwoju kręgów. Na przykład jeden lub więcej kręgów może nie tworzyć się lub nie tworzyć się normalnie.

Skolioza wrodzona oznacza, że wada kostna jest obecna przy urodzeniu. Jednak rzeczywista boczna krzywizna kręgosłupa (skolioza) może rozwinąć się dopiero w późniejszym życiu.

Chociaż wrodzona skolioza może wystąpić sama, czasami wiąże się z innymi problemami zdrowotnymi, takimi jak problemy z pęcherzem moczowym, nerkami lub układem nerwowym.KątKąt

Przykłady takich zespołów obejmują:

zespół Marfana
Zespół Ehlersa-Danlosa
Osteochondrodystrofia (karłowatość)
Nerwiakowłókniakowatość typu 1

Skolioza nerwowo-mięśniowa

Skolioza nerwowo-mięśniowa rozwija się w wyniku zaburzenia układu nerwowego lub mięśniowego. Skrzywienie kręgosłupa występuje, ponieważ różne nerwy i mięśnie nie mogą utrzymać prawidłowego ustawienia kręgosłupa.

Przykłady typowych schorzeń związanych ze skoliozą nerwowo-mięśniową obejmują:

Porażenie mózgowe
Rozszczep kręgosłupa
Uraz rdzenia kręgowego

Inny

Oprócz skoliozy idiopatycznej, wrodzonej i nerwowo-mięśniowej istnieją dwie dodatkowe kategorie, do których może pasować skolioza:KątKąt

Skolioza zwyrodnieniowa występuje najczęściej u osób w wieku 65 lat lub starszych i występuje w wyniku zwyrodnienia („zużycia”) stawów i dysków kręgosłupa. Ten typ skoliozy występuje najczęściej w odcinku lędźwiowym kręgosłupa (dolna część pleców) i może wiązać się z bólem pleców i objawami nerwowymi, takimi jak mrowienie i/lub drętwienie.
Skolioza funkcjonalna występuje, gdy występuje problem z inną częścią ciała, która powoduje, że kręgosłup wydaje się zakrzywiony, nawet jeśli strukturalnie jest to normalne. Na przykład rozbieżność w długości nóg może sprawić, że kręgosłup będzie wyglądał na zakrzywiony, podobnie jak skurcze mięśni i stany zapalne spowodowane zapaleniem wyrostka robaczkowego lub zapaleniem płuc.

W przypadku skoliozy funkcjonalnej, gdy podstawowy problem zostanie rozwiązany, krzywa zniknie. Innymi słowy, ponieważ kręgosłup jest normalny, nie jest potrzebne żadne specjalne leczenie kręgosłupa.

Diagnoza

Jeśli podejrzewasz, że Ty lub Twoje dziecko ma skoliozę, umów się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu. Następnie możesz zostać skierowany do lekarza specjalizującego się w chorobach kręgosłupa, takiego jak chirurg ortopeda lub fizjoterapeuta.

Rozpoznanie skoliozy jest zazwyczaj dokonywane na podstawie historii choroby, badania fizykalnego i jednego lub więcej badań obrazowych.

Historia medyczna

Podczas historii medycznej, pracownik służby zdrowia zapyta o Twoją przeszłą historię medyczną, historię rodzinną i kiedy po raz pierwszy zauważyłeś problemy z kręgosłupem (lub Twojego dziecka). Zapytają również o objawy, w tym o to, czy powodują one jakiekolwiek napięcie emocjonalne i/lub wpływają na codzienne czynności.

Badanie lekarskie

Podczas badania fizykalnego pracownik służby zdrowia dokładnie obejrzy kręgosłup, aby ustalić, czy występuje skrzywienie boczne, co oznacza, że kręgosłup wygina się lub wygina na boki. Może to wynikać z obserwacji asymetrii bioder lub ramion.

Oprócz skrzywienia bocznego, lekarz będzie również szukał rotacyjnej lub skręcającej deformacji kręgosłupa, która występuje również w skoliozie (chociaż często jest bardziej subtelna).

Aby to zrobić, praktykujący wykona test zgięcia Adama do przodu. Podczas tego testu jesteś obserwowany od tyłu, gdy pochylasz się do przodu w talii, aż kręgosłup będzie równoległy do podłogi. Test jest pozytywny, jeśli występuje asymetria, na przykład żebro wystaje po jednej stronie ciała (tzw. „garb żebra”).

Kolejnym krokiem, po zbadaniu kręgosłupa, jest użycie narzędzia zwanego skoliometrem do określenia kąta obrotu tułowia (ATR). Gdy jesteś w tej samej zgiętej pozycji, skoliometr przebiega wzdłuż kręgosłupa od góry do dołu. Jeśli pomiar skoliometru wynosi 10 stopni lub więcej, wymagane jest badanie obrazowe.

Niewielkie boczne skrzywienie kręgosłupa niekoniecznie jest nienormalne. W rzeczywistości boczne skrzywienie kręgosłupa mniejsze niż 10 stopni mieści się w granicach normy.

Testy obrazowania

Do diagnozowania skoliozy można zastosować różne testy obrazowe. Pracownicy służby zdrowia prawie zawsze zaczynają od zdjęcia rentgenowskiego, w którym obliczany jest kąt Cobba – pomiar krzywizny kręgosłupa. Do zdiagnozowania skoliozy konieczny jest kąt Cobba co najmniej 10 stopni.

Oprócz pomiaru kąta Cobba, badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny (MRI) kręgosłupa, mogą być wykorzystywane do lepszej wizualizacji krzywizny kręgosłupa i diagnozowania określonego typu skoliozy, takiego jak skolioza zwyrodnieniowa.

Dzieci z wrodzoną skoliozą mogą mieć zwiększone ryzyko wystąpienia innych nieprawidłowości w układzie organizmu. Z tego powodu mogą być zalecane inne badania obrazowe, takie jak USG nerek lub pęcherza moczowego (nazywane USG nerek) lub serce (nazywane echokardiogramem).

Leczenie

Leczenie skoliozy to temat, który od wielu lat jest przedmiotem wielkiej debaty. W związku z tym, niestety, nie istnieje ostateczny sposób postępowania we wszystkich przypadkach.

Ponadto leczenie skoliozy naprawdę różni się w zależności od osoby, w zależności od takich czynników, jak wiek, nasilenie krzywizny, prawdopodobieństwo pogorszenia krzywizny i wpływ, jaki stan ma na jakość życia i codzienne funkcjonowanie danej osoby.

Na przykład łagodna skolioza na ogół nie wymaga leczenia. Jednak występuje skolioza, która powoduje problemy z oddychaniem.

To powiedziawszy, trzy główne opcje leczenia skoliozy to obserwacja, usztywnienie i operacja.KątKąt

Obserwacja

Pacjenci są obserwowani, gdy skrzywienie kręgosłupa jest minimalne. Wartość graniczna jest dyskusyjna, ale w zależności od wieku pacjenta, stadium rozwoju szkieletu i objawów, wynosi od 20 do 30 stopni krzywizny.

Powyżej tego punktu odcięcia zwykle prowadzi się bardziej agresywne leczenie skoliozy. Podczas obserwacji pacjenci są odwiedzani przez specjalistę od kręgosłupa mniej więcej co sześć miesięcy, aż do osiągnięcia dojrzałości szkieletu.

Orzeźwiający

Aparaty ortodontyczne mogą pomóc kontrolować pogorszenie krzywizny kręgosłupa, ale niewiele robią, aby skorygować istniejącą deformację. Klamra jest najskuteczniejsza w leczeniu skoliozy, gdy jest stosowana u dzieci, które szybko rosną i mają pogarszające się krzywe skoliozy.

Operacja

Chirurgia jest często najlepszą opcją w przypadku poważniejszych krzywizn. W zależności od miejsca skrzywienia, stopnia skrzywienia, specyficznych objawów pacjenta i rodzaju skoliozy, można wykonać różne zabiegi chirurgiczne:

Fuzja kręgosłupa to zabieg, w którym chirurg zespala kręgi w bardziej normalnej pozycji anatomicznej.
Mikrodekompresja to mało inwazyjna procedura, która pomaga zmniejszyć nacisk na nerwy. Ponieważ ta procedura może pogorszyć twoją krzywą, zwłaszcza jeśli przejdziesz do procedury z krzywizną większą niż 30 stopni, ten rodzaj operacji jest zwykle wykonywany tylko na jednym poziomie kręgów, a nie na wielu poziomach.
Stabilizacja chirurgiczna wymaga użycia różnych narzędzi – śrub, drutów, haków kotwiących i prętów – w celu ustabilizowania kręgosłupa, aby mógł się zrośnąć we właściwej pozycji.
Osteotomia polega na usunięciu i wyrównaniu kręgów, aby umożliwić prawidłowe ustawienie kręgosłupa.

W przypadku wrodzonej skoliozy chirurg może zalecić rodzaj operacji, w której pręciki wzrostu są przymocowane do kręgosłupa powyżej i poniżej krzywizny. Te pręciki wzrostu korygują kręgosłup w miarę jego dalszego wzrostu.

Inne opcje leczenia

Badania sprawdzają skuteczność wielu innych metod leczenia skoliozy, w tym stymulacji elektrycznej, zabiegów chiropraktycznych i fizjoterapii.KątJednak jury nadal nie zajmuje się tymi terapiami, ponieważ brakuje badań potwierdzających ich skuteczność.

To powiedziawszy, dla poszczególnych pacjentów jedna lub więcej z tych terapii może przynieść pewną ulgę.

Chociaż słyszenie, że kręgosłup u Ciebie lub Twojego dziecka może wydawać się niepokojący, należy pamiętać, że nie każda osoba ze skoliozą wymaga leczenia. Co więcej, skoliozie nie można zapobiec. Na przykład nie jest to spowodowane noszeniem ciężkiego plecaka lub utrzymaniem złej postawy.

Skolioza nie powinna ograniczać twoich planów życiowych, w tym uprawiania sportu, ćwiczeń czy zajścia w ciążę. Przeprowadź otwartą rozmowę z lekarzem na temat objawów i ich wpływu na Twoje życie.