Jak obdarzyć nastolatka konstruktywną krytyką?

Kiedy mówisz nastolatkowi: „Nie powinieneś tego robić”, twoja opinia prawdopodobnie spotka się z przewróceniem oczami. Kiedy dzieci stają się nastolatkami, nie sądzą, że potrzebują dużej pomocy ze strony dorosłych — zwłaszcza rodziców.

Ale to, że twój nastolatek nie docenia twoich mądrych słów, nie oznacza, że ​​nie powinieneś oferować swojej rady. Konstruktywna krytyka może być niezbędna dla dobrego samopoczucia nastolatka.

Twój nastolatek musi wiedzieć, jak poprawić swoje umiejętności społeczne. Będą potrzebować wskazówek dotyczących kroków, które mogą podjąć, aby być zdrowszymi. Będą potrzebować twojej rady, jak mogą zwiększyć swoje szanse na sukces.

Dlaczego konstruktywna krytyka jest ważna

Ważne jest, aby nastolatek był w stanie usłyszeć konstruktywną krytykę bez automatycznego stawania się defensywnym lub kłótliwym. Ich przyszły szef, profesorowie uczelni i partner prawdopodobnie od czasu do czasu będą im konstruktywnie krytykować. Umiejętność usłyszenia tych słów — i zastosowania ich — może pomóc im stać się lepszą osobą.

Ale zanim będą mogli skorzystać z tej rady, będą musieli być otwarci na jej wysłuchanie. Następnie będą musieli być w stanie ocenić tę radę i być otwarci na zmianę swojego zachowania.

Za każdym razem, gdy dasz swojemu nastolatkowi konstruktywną krytykę, dajesz mu możliwość rozwoju i zmiany. Dajesz im również możliwość przećwiczenia obsługi informacji zwrotnych od innych.

Krytykowanie wyników nastolatka, niezależnie od tego, czy przekazujesz informację zwrotną o tym, jak wypełniło podanie o pracę, czy mówisz mu, co zauważyłeś podczas meczu baseballowego, jest ważne.

Wskazywanie błędów w delikatny sposób może pomóc Twojemu nastolatkowi dostrzec, że błędy nie są czymś, czego powinien się wstydzić. Zamiast tego możesz wykorzystać to jako okazję, aby pokazać im, jak wrócić do siebie po porażce, zamieniając ich błędy w okazję do nauki.

Konstruktywna informacja zwrotna a ustalanie granic

Jeśli oferujesz konstruktywne opinie, potraktuj swoją rolę jako przewodnik. Wskaż, co twoja nastolatka zrobiła dobrze, dodając, co mogłaby zrobić lepiej następnym razem.

Pamiętaj, że konstruktywna krytyka to Twoja opinia. Różni się to od zajmowania się złamaną zasadą lub poważnym naruszeniem. Zamiast tego chodzi o udzielanie porad dotyczących tego, jak twoja nastolatka może się poprawić.

Sugerowanie nastolatkowi, aby włożył koszulę, zanim wyjdzie na taniec, jest konstruktywną krytyką. Uziemienie ich za ominięcie godziny policyjnej polega na ustalaniu granic.

Zacznij od pozytywnego związku

Czy kiedykolwiek otrzymałeś krytykę od szefa, którego nie szanowałeś? Czy pamiętasz czas w okresie dojrzewania, kiedy dorosły, którego nie podziwiałeś, udzielił ci nieproszonej rady?

Jeśli nie ufasz osobie, która przekazuje Ci informację zwrotną, nie będziesz słuchać tego, co ta osoba ma do powiedzenia. Zamiast myśleć o tym, jak zastosować ich opinie w swoim życiu, zainwestujesz swoją energię w zastanowienie się, dlaczego rada tej osoby nie ma znaczenia.

Jeśli twój nastolatek cię szanuje, będzie miał szacunek dla twojej opinii.

Ale nawet jeśli nie jesteś w najlepszych warunkach, upewnij się, że nadal wyznaczasz zdrowe granice i postępuj zgodnie z konsekwencjami, gdy to konieczne. Pracując nad budowaniem relacji, możesz zacząć oferować więcej informacji zwrotnych na temat drobiazgów.

Zajmij się zachowaniem, a nie osobą

Skoncentruj swoje komentarze na tym, co robi twój nastolatek, a nie na tym, kim jest. Więc zamiast mówić: „Zawsze ubierasz się jak niechluj”, spróbuj: „Noszenie spodni od piżamy w miejscach publicznych może wysłać ludziom złą wiadomość o tym, co o sobie myślisz”.

Wskaż zachowanie, które Cię niepokoi i powiedz, dlaczego jesteś zaniepokojony. Nie atakuj ich i unikaj poruszania więcej niż jednego problemu naraz.

Bądź miły, ale bezpośredni

Oprzyj się sarkazmowi lub drażnieniu nastolatka o jego wyborach. Wyraź swoją troskę w uprzejmy, ale jasny sposób.

Więc zamiast sugerować, że ich sukienka jest za ciasna, bądź szczery w swoich obawach. Nadal możesz być miły i delikatny, jednocześnie korzystając z bezpośredniej komunikacji.

Używaj neutralnego tonu głosu i staraj się używać stwierdzeń „ja” zamiast „ty”. Zamiast mówić: „Nigdy nie udaje ci się odrobić pracy domowej o rozsądnej godzinie”, powiedz: „Myślę, że dobrym pomysłem byłoby ustalenie harmonogramu dla siebie, abyś mógł odrobić pracę domową wcześniej wieczorem ”.

Posłuchaj opinii swojego nastolatka

Po wyrażeniu zaniepokojenia poproś nastolatka o jego opinię. Zadawaj pytania typu: „Czy myślisz, że może to być dla ciebie problem w pewnym momencie?”

Nie zdziw się, jeśli twój nastolatek nie widzi rzeczy w taki sam sposób, jak ty. Twoje lata mądrości dadzą ci inną perspektywę i prawdopodobnie będą upierać się, że nie rozumiesz, co to znaczy być nastolatkiem w dzisiejszym świecie.

Błędy, których należy unikać

Twój nastolatek będzie bardziej skłonny wysłuchać Twojej konstruktywnej krytyki, jeśli unikniesz tych typowych błędów komunikacyjnych:

• Nie rysuj porównań. Mówienie takich rzeczy jak: „Powinieneś odrobić pracę domową zaraz po szkole, tak jak robi to twój brat”, prawdopodobnie wywoła reakcję obronną u nastolatka. Traktuj swojego nastolatka jak osobę, którą jest i unikaj nieuczciwych porównań z innymi ludźmi.

• Pomiń wykład. Im dłuższy wykład, tym większe prawdopodobieństwo, że nastolatek cię wyciszy. Twoje porady powinny być wyraźne i praktyczne. Najlepiej sprawdzi się kilka zdań.

• Unikaj bycia zbyt krytycznym. Bycie zbyt surowym dla nastolatka spowoduje utratę wiarygodności.

• Nie używaj bezceremonialnych komplementów. Ważne jest, aby chwalić swojego nastolatka, ale unikaj komplementów z drugiej strony. Mówiąc takie rzeczy, jak: „Tak się cieszę, że dzisiaj pościeliłeś swoje łóżko. Gdybyś tylko mógł to robić przez cały czas”, sfrustruje twojego nastolatka.

• Pamiętaj, że istnieje więcej niż jeden sposób robienia rzeczy. Nie daj się złapać, myśląc, że Twoja droga jest najlepszym sposobem na zrobienie wszystkiego. Twój nastolatek prawdopodobnie znajdzie własny sposób na wykonywanie wielu zadań i znajdzie coś, co będzie dla niego najlepsze.

• Nie dręcz się. Jeśli twój nastolatek nie posłucha twojej rady za pierwszym razem, prawdopodobnie nie posłucha też za drugim razem. Wyraź swoją opinię, ale nie narzekaj.

Jak radzić sobie z reakcją nastolatka?

Prawdopodobnie zdarzy się, że nastolatek zareaguje na Twoją opinię gniewem. Niezależnie od tego, czy twierdzą, że się mylisz, czy też nalegają: „Znam mamo!” nie wdawaj się w walkę o władzę.

Pod ich frustracją i drażliwością może kryć się wstyd lub zakłopotanie. I mogą potrzebować trochę czasu, aby się uspokoić, zanim będą gotowi do przemyślenia twojej rady.

Ignorowanie przewracania oczami lub po prostu odchodzenie, gdy nastolatek mówi: „Nie rozumiesz. To tak nie działa”, może być najlepszą opcją.

Wtedy możesz rozwiązać ten problem później. Powiedz coś w stylu: „Kiedy doradzam Ci, jak poprawić Twoją jazdę, upierasz się, że wiesz już wszystko, co Ci powiem. Martwię się, że mnie nie słuchasz i nie nauczysz się, jak zostać lepszym kierowcą.”

Przyznaj, że czasami trudno jest usłyszeć opinie. Powiedz: „Nie lubię, gdy mój szef wytyka moje błędy. A czasem się denerwuję. Ale słuchanie ich rad pomaga mi lepiej wykonywać swoją pracę”.

Jeśli twój nastolatek naprawdę nie słucha, w pewnym momencie będziesz musiał zdecydować, czy musisz nacisnąć problem, czy odpuścić. Jeśli jest to poważny problem, może być konieczne zaszczepienie konsekwencji, jeśli zachowanie Twojego nastolatka się nie zmieni. Jeśli to drobny problem, być może będziesz musiał nauczyć się z tym żyć.