Co to są strupy?

Strupy to plamy suchej, twardej skóry, które tworzą się nad raną podczas procesu gojenia. Ważne jest, aby upewnić się, że strupy są chronione, aby zapewnić prawidłowe gojenie skóry i zapobiec ryzyku infekcji i blizn.

Jak powstają strupy?

Strupy tworzą się po uszkodzeniu skóry i przyspieszają gojenie się ran, które może zająć miesiące, a nawet lata.

Cztery etapy gojenia ran to:

• Hemostaza i degeneracja
• Zapalenie
• Proliferacja i migracja
• Przebudowa i dojrzewanie

Hemostaza i zwyrodnienie

Hemostaza lub zatrzymanie przepływu krwi następuje natychmiast po uszkodzeniu skóry, aby zapobiec nadmiernej utracie krwi. Koagulacja lub krzepnięcie krwi zaczyna się, gdy płytki krwi łączą się ze sobą, tworząc luźny skrzep, który w miarę wysychania i twardnienia zamienia się w strup.

Płytki te uwalniają przekaźniki chemiczne, które wysyłają sygnały, aby doprowadzić komórki zapalne do miejsca urazu, aby zainicjować proces gojenia.

Zwyrodnienie następuje poprzez tworzenie krwiaka lub gromadzenie się krwi pod skórą, a także degradację martwych komórek skóry i inicjację odpowiedzi zapalnej.

Zapalenie

W zapalnej fazie gojenia się rany, w miejsce urazu doprowadzany jest płyn, który rozrzedza szkodliwe substancje i wspiera komórki w walce z infekcją.

Po utworzeniu skrzepu krwi wzrost przepływu krwi do obszaru stymuluje komórki do przemieszczania się do obszaru urazu w celu zniszczenia bakterii i uwolnienia substancji, które wspierają tworzenie nowych komórek skóry w celu naprawy urazu.

Około pięć dni po wystąpieniu urazu skóry fibroblasty i komórki skóry migrują do rany, tworząc ziarninę, specyficzną tkankę łączną, która tworzy się w obszarze rany, aby przyspieszyć gojenie.

Martwe komórki są rozkładane i usuwane, a na tym etapie rozpoczyna się gojenie tkanek.

Proliferacja i migracja

Dwa dni po uszkodzeniu skóry komórki zaczynają tworzyć naczynia krwionośne w pobliżu brzegów rany. Te naczynia krwionośne zaczynają się rozmnażać lub zwiększać, aby promować sieć dostarczania tlenu i składników odżywczych, aby wspierać gojenie się tkanki skórnej. Proces tworzenia nowych naczyń krwionośnych nazywa się angiogenezą.

Wraz ze spadkiem liczby komórek zapalnych w obszarze urazu, nowe komórki migrują do rany, aby naprawić skórę. Komórki te tworzą kolagen i elastynę, białka strukturalne, które krzyżują się, tworząc bliznę.

Przebudowa i dojrzewanie

W końcowej fazie gojenia się rany, tworząca się tkanka bliznowata jest przebudowywana do gładszego wyglądu, którego grubość i zaczerwienienie zmniejsza się wraz ze zmniejszaniem się koncentracji naczyń krwionośnych w okolicy. Faza przebudowy gojenia się ran może trwać latami, aby w pełni rozjaśnić bliznę, aby bardziej przypominała zwykłą tkankę skórną.

Nawet w idealnych warunkach naprawiona tkanka, która tworzy się, gdy rana się goi, nigdy nie odzyskuje pełnej siły i stabilności. Pełne dojrzałość blizny może zająć od 12 do 18 miesięcy i w tym momencie jest ona o około 20% do 30% słabsza niż normalna tkanka skórna.

Dlaczego strupy swędzą?

Wiele komórek biorących udział w etapach gojenia się ran uwalnia cytokiny, białka zapalne, które oprócz nasilania odpowiedzi zapalnej mogą powodować swędzenie. Zmiany w poziomie pH i sygnalizacji nerwowej stymulowane napięciem tkanek, gdy otwarta rana zaczyna się zamykać i goić, mogą również prowadzić do swędzenia.

Wyspecjalizowane czuciowe komórki nerwowe w skórze – zwane neuronami pruriceptywnymi – reagują na te zmiany i wysyłają sygnały do ​​mózgu, gdzie rozpoznawane jest uczucie swędzenia.

Suchość rany, która rozwija się w postaci strupka i twardnieje, może również powodować swędzenie, potencjalnie poprzez blokowanie przewodów potowych i aktywację enzymów, które nasilają swędzenie. Gdy rana się goi, uczucie swędzenia zmniejsza się, ponieważ stymulacja nerwów i przepływ krwi do obszaru spowalniają.

Komplikacje

Mogą wystąpić komplikacje, które powodują, że rany stają się przewlekłe, a gojenie zajmuje bardzo dużo czasu lub wcale. Trzy główne czynniki osłabiające zdolność gojenia się ran to:

• Słabe ukrwienie i brak tlenu
• Nadmierna aktywność proteolityczna
• Infekcja

Dopływ krwi i tlen

Wszystkie tkanki ciała wymagają dobrego ukrwienia, aby uzyskać tlen. Kiedy przepływ krwi zostaje zakłócony przez uszkodzenie naczyń krwionośnych, tkanki zostają pozbawione tlenu, co prowadzi do uszkodzenia komórek, aw ciężkich przypadkach do śmierci komórek.

Komórki biorące udział w procesie gojenia ran mają wysokie zapotrzebowanie na tlen. Przedłużający się brak tlenu, zwany niedotlenieniem, może znacznie opóźnić gojenie się ran.

Czynniki, które przyczyniają się do słabego krążenia i zmniejszonego przepływu krwi i dostarczania tlenu, obejmują:

• Starszy wiek
• Cukrzyca
• Choroby tętnic lub żył, które uszkadzają naczynia krwionośne
• Rany martwicze, które powstają w wyniku znacznego uszkodzenia tkanki w wyniku urazu, oparzenia, choroby lub infekcji

Aktywność proteolityczna

Proteazy, zwane również enzymami proteolitycznymi, znajdują się w płynie wyciekającym z ran. Chociaż są niezbędne do gojenia się ran, rozkładając białka i restrukturyzując skórę, mogą stać się szkodliwe dla gojenia się ran, gdy występuje nadmierna aktywność w wyniku przewlekłego stanu zapalnego.

Enzymy proteolityczne są uwalniane przez komórki zaangażowane w naprawę tkanek, które są stymulowane przez odpowiedź zapalną. Podczas normalnych faz gojenia się ran, proteazy osiągają szczytowy poziom trzy dni po urazie i spadają po piątym dniu.

W przypadku nie gojących się ran, poziom proteaz jest znacznie wyższy w trzecim dniu i utrzymuje się znacznie dłużej, powodując destrukcyjne środowisko, które nie sprzyja gojeniu się ran. Grupa leków zwanych inhibitorami proteazy może być pomocna w promowaniu gojenia przewlekłych ran i obniżaniu aktywności tych niszczących enzymów.

Infekcja

Kiedy skóra ulegnie uszkodzeniu, bakterie naturalnie występujące na powierzchni skóry mogą dostać się do rany i wywołać infekcję. Bakterie mogą również sklejać się w ranie, tworząc ochronny biofilm, który zmniejsza zdolność białych krwinek do zwalczania infekcji i zmniejsza skuteczność antybiotyków.

Jak pomóc leczyć strupy

Należy unikać drapania strupka, aby nie spowodować dalszych pęknięć skóry, które mogą zakłócić proces gojenia i zwiększyć ryzyko infekcji i blizn.

Aby złagodzić swędzenie, użyj kremu nawilżającego, aby zapobiec utracie wody ze skóry i zmniejszyć suchość, która może powodować swędzenie. Chłodzące maści zawierające mentol mogą również pomóc zmniejszyć stymulację nerwów czuciowych na skórze, aby złagodzić swędzenie.

Aby zapobiec infekcjom, rany powinny pozostać czyste i wilgotne. Rany potrzebują trochę wilgoci, aby promować migrację nowych komórek skóry przez łożysko rany, dlatego rana powinna być wilgotna, ale nie za wilgotna.

Antybiotyczną maść do skóry można nakładać miejscowo na otwartą ranę, aby zapobiec infekcji. Zakrycie rany sterylnym bandażem może również pomóc zmniejszyć ryzyko infekcji, tworząc barierę między skórą a środowiskiem zewnętrznym.

Streszczenie

Tworzą się strupy, aby pomóc skórze goić się po urazie. Jednak podczas procesu regeneracji towarzyszy im dyskomfort, taki jak swędzenie. Zwykle nie ma się czym martwić, ale jeśli uważasz, że twoja rana jest zainfekowana, skontaktuj się z lekarzem, aby uzyskać dalszą opiekę medyczną.