Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM) to rodzaj nietrzymania moczu, który powoduje wyciek moczu (siusiu), gdy ruchy fizyczne wywierają nacisk na pęcherz. Te ruchy mogą obejmować ćwiczenia, kichanie, kaszel lub podnoszenie. Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje, ponieważ mięśnie podtrzymujące pęcherz i cewkę moczową są osłabione lub uszkodzone. Leczenie obejmuje zarówno leczenie objawów, jak i operację.

Normalne oddawanie moczu

Mózg i pęcherz kontrolują oddawanie moczu. Pęcherz magazynuje mocz, a mięśnie dna miednicy utrzymują pęcherz na miejscu. Pęcherz jest połączony z rurką zwaną cewką moczową, która prowadzi na zewnątrz ciała.

Kiedy pęcherz jest pełny, mózg wysyła sygnał nakazujący mu uwolnienie moczu i następuje oddawanie moczu. Mięśnie pęcherza kurczą się, a mięśnie zwieracza wokół cewki moczowej rozluźniają się i otwierają. Mocz jest wypychany z pęcherza i opuszcza ciało przez cewkę moczową.

Rodzaje nietrzymania moczu

Nietrzymanie moczu jest czasami nazywane problemem z kontrolą pęcherza. Występuje, gdy problem w mózgu, mięśniach lub nerwach powoduje mimowolne wyciekanie moczu. Rodzaje nietrzymania moczu obejmują:

• Nagłe nietrzymanie moczu (lub parcia): Naglący charakter charakteryzuje się silną, nagłą potrzebą oddania moczu lub potrzebą częstego oddawania moczu.

• Nietrzymanie moczu z przepełnienia: Ten rodzaj nietrzymania moczu występuje, gdy pęcherz nie opróżnia się całkowicie podczas oddawania moczu. Powoduje częste, ciągłe ściekanie moczu.

• Funkcjonalne nietrzymanie moczu: fizyczne lub psychiczne upośledzenie uniemożliwia dotarcie do toalety na czas.

• Wysiłkowe nietrzymanie moczu: ruchy ciała wywierają nacisk na pęcherz, powodując wyciek moczu.

Objawy wysiłkowego nietrzymania moczu

Objawy wysiłkowego nietrzymania moczu obejmują wyciek moczu z ruchami fizycznymi, takimi jak:

• Kaszel lub kichanie
• Śmiać się
• Pochylenie się
• Ćwiczenia
• Podnoszenie
• Uprawianie seksu

Powoduje

Słabe lub uszkodzone mięśnie i nerwy miednicy utrudniają zatrzymywanie moczu przez pęcherz i cewkę moczową. Ruchy fizyczne wywierają nacisk na pęcherz, powodując wyciek moczu.

To uszkodzenie nerwów i mięśni dna miednicy może być spowodowane wieloma czynnikami, w tym:

• Zaburzenia tkanki łącznej
• Klimakterium
• Zaparcie
• Podnoszenie ciężkich
• Chirurgia, która wpływa na dno miednicy (takie jak operacja prostaty, histerektomia lub cesarskie cięcie)
• Otyłość
• Palenie (które może prowadzić do chorób płuc i przewlekłego kaszlu)
• Obrażenia
• Ciąża lub poród

Diagnoza

Pierwszym krokiem w znalezieniu przyczyny wycieku moczu jest umówienie się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu. Twój lekarz przeprowadzi badanie fizykalne przed określeniem kolejnych kroków w diagnozie.

Badanie fizykalne

Lekarz zada pytania i wykona badanie fizykalne, które koncentruje się na układzie moczowym, rozrodczym i nerwowym.

Dziennik pęcherza

Twój lekarz może zlecić Ci rozpoczęcie pamiętnika pęcherza moczowego, jeśli jeszcze go nie prowadzisz. Dziennik pęcherza pomaga śledzić codzienne wzorce i objawy oraz może pomóc w ustaleniu, czy występuje wysiłkowe nietrzymanie moczu. Dziennik powinien zawierać następujące pytania:

• Ile płynów pijesz w ciągu dnia?
• Jak często chodzisz do łazienki?
• Jak często wycieka mocz?
• Ile moczu wycieka?
• Co wydarzyło się bezpośrednio przed epizodem wycieku? Na przykład, czy ćwiczyłeś, czy śmiałeś się, kaszlałeś lub kichałeś?
• Czy używasz podpasek, pieluch lub bielizny chłonnej, aby poradzić sobie z przeciekaniem?

Próbka moczu

Badanie moczu bada mocz pod kątem objawów infekcji dróg moczowych lub innych podstawowych schorzeń, które mogą powodować nietrzymanie moczu. Analiza moczu nie może określić, czy doświadczasz wysiłkowego nietrzymania moczu, ale może wykluczyć inne przyczyny.

Test podkładek

Jednogodzinne badanie wkładek wykonuje się podczas wizyty w gabinecie u lekarza, natomiast badanie 24-godzinne w domu. Podkładka jest ważona po noszeniu przez wyznaczony okres czasu. Daje to lekarzowi informacje o ilości moczu, który wycieka.

Skanowanie pęcherza

Skan pęcherza moczowego to badanie ultrasonograficzne, które pokazuje, ile moczu pozostaje w pęcherzu po oddaniu moczu. Może to powiedzieć lekarzowi, jeśli masz zatrzymanie moczu, które może być spowodowane blokadą moczu, problemami z nerwami, infekcjami lub niektórymi lekami.

Polecenie specjalisty

Twój lekarz może skierować Cię do urologa, lekarza specjalizującego się w chorobach dróg moczowych. Urolog może chcieć wykonać zaawansowane testy, takie jak cystoskopia (procedura, która ogląda wnętrze pęcherza za pomocą cienkiej kamery) lub badania urodynamiczne (testy mierzące, jak dobrze pęcherz, zwieracze i cewka moczowa utrzymują i uwalniają mocz).

Leczenie

Możliwości leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu różnią się w zależności od wieku osoby, historii choroby, pierwotnej przyczyny, zakresu problemu i wkładu pacjenta.

Zarządzanie objawami

Objawy można leczyć za pomocą chłonnej bielizny, ochraniaczy, pieluch lub nieprzemakalnych prześcieradeł, które chronią odzież i pościel przed wyciekaniem moczu.

Zapobieganie zaparciom

Regularne wypróżnianie jest niezbędne, ponieważ zaparcia mogą pogorszyć nietrzymanie moczu. Zapobieganie zaparciom (trudności z wydalaniem stolca) obejmuje stosowanie diety z dużą ilością błonnika, picie sześciu do ośmiu szklanek wody każdego dnia i ćwiczenia.

Trening pęcherza

Trening pęcherza obejmuje ustalony harmonogram oddawania moczu, który stopniowo wydłuża czas między przerwami na toaletę, aby zwiększyć ilość płynu, który może pomieścić pęcherz.

Trening mięśni miednicy

Mięśnie dna miednicy to mięśnie biegnące od kości łonowej (łonowej) do kości ogonowej (ogonowej). Pomagają wspierać pęcherz i cewkę moczową. Trening lub rehabilitacja mięśni miednicy, w tym:

• Ćwiczenia Kegla: Te ćwiczenia wzmacniają mięśnie podtrzymujące miednicę. Działają najlepiej, gdy wykonywane są konsekwentnie, zwykle kilka razy dziennie.

• Biofeedback: fizjoterapeuta używa przyrządu do biofeedbacku w połączeniu z ćwiczeniami Kegla. Pomaga to zmierzyć siłę i kontrolę mięśni miednicy.

• Stymulacja dna miednicy lub E-stymulacja: Terapia, która dostarcza niewielkie ilości stymulacji elektrycznej do mięśni dna miednicy.

Odchudzanie

Nadwaga jest czynnikiem ryzyka wysiłkowego nietrzymania moczu, ponieważ wywiera dodatkowy nacisk na dno miednicy i pęcherz.

Urządzenia specjalistyczne

Przykładem specjalistycznego urządzenia stosowanego w wysiłkowym nietrzymaniu moczu jest pessar dopochwowy. Wprowadza się go do pochwy za pomocą aplikatora, aby wspomóc cewkę moczową.

Leki

Obecnie nie ma leków zatwierdzonych przez Agencję ds. Żywności i Leków stosowanych w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu. Jednak leki pozarejestracyjne, takie jak Proin (fenylopropanolamina) lub cymbalta (duloksetyna) może zostać przepisany.

Estrogeny dopochwowe mogą być przepisywane po menopauzie w celu zmniejszenia ryzyka przerzedzenia tkanki cewki moczowej. Niektóre leki mogą być stosowane do leczenia lub zapobiegania powikłaniom. Na przykład kremy ochronne do skóry chronią skórę przed uszkodzeniem spowodowanym wilgocią z moczu.

Operacja

Zabiegi chirurgiczne obejmują:

• Chirurgia zawiesia: zawiesia są tworzone z własnej tkanki osoby, tkanki dawcy lub siatki chirurgicznej. Chociaż rozmieszczenie nosideł jest inne dla mężczyzn i kobiet, celem obu jest podparcie cewki moczowej.

• Operacja zawieszenia szyi pęcherza: szwy (szwy) są zakładane wzdłuż boku pęcherza, aby podtrzymać cewkę moczową i mięśnie zwieracza.

• Operacja sztucznego zwieracza: Stosowana u mężczyzn, pomaga utrzymać zamkniętą cewkę moczową, aby zapobiec wyciekom.

Terapia iniekcyjna

Środki wypełniające, takie jak kolagen, są wstrzykiwane wokół cewki moczowej w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.

Rokowanie

Wyciek moczu może wskazywać na podstawowy problem i może powodować powikłania. Na przykład może powodować uszkodzenie skóry i zwiększać ryzyko infekcji dróg moczowych. Istnieje jednak wiele opcji leczenia i często jest to odwracalne lub uleczalne.

Korona

Nietrzymanie moczu może powodować stres i zakłopotanie. Ci, którzy na nią cierpią, często izolują się i unikają interakcji społecznych. Istnieje jednak wiele sposobów leczenia i kontrolowania wysiłkowego nietrzymania moczu, aby utrzymać wysoką jakość życia.

Jeśli czekasz na wizytę lekarską lub stałe opcje leczenia, oto kilka kroków, które możesz teraz podjąć:

• Używaj wkładek higienicznych, ochraniaczy, pieluch, bielizny ochronnej lub wodoodpornych prześcieradeł, aby ubrania i pościel były suche.
• Ćwicz dno miednicy (Kegel) ćwiczy kilka razy dziennie.
• Zaplanuj wycieczki do łazienki co kilka godzin.
• Prowadź dziennik pęcherza moczowego, aby ty i twój lekarz mogli zidentyfikować wszelkie wzorce.
• Zapobiegaj zaparciom.

Pomocne może być również dzielenie się spostrzeżeniami ze swoich doświadczeń, a także uczenie się od innych osób z podobnymi problemami. National Association for Continence (NAFC) oferuje fora dyskusyjne, które zapewniają bezpieczne miejsce do anonimowego zadawania pytań, wyrażania frustracji, udzielania wsparcia i dzielenia się wskazówkami.

Podczas rozmowy z lekarzem o nietrzymaniu moczu może być niezręcznie, jest to powszechny problem i ważne jest, aby zasięgnąć porady lekarskiej. Każda ilość wycieku może być nieprzyjemna i powodować problemy, takie jak uszkodzenie skóry lub infekcje dróg moczowych.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu może obniżyć jakość życia, zwłaszcza jeśli unikasz normalnych czynności lub interakcji społecznych z powodu wycieku moczu. Skontaktuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, jakie zmiany stylu życia i zabiegi mogą być dla Ciebie odpowiednie, abyś mógł wrócić do robienia rzeczy, które kochasz.