Jak diagnozowana jest choroba z Lyme

Twój lekarz lub inny pracownik służby zdrowia może mieć trudności z zdiagnozowaniem choroby z Lyme, ponieważ wiele jej objawów jest podobnych do objawów innych zaburzeń i chorób. Jedyny charakterystyczny znak charakterystyczny dla boreliozy (rumień wędrujący lub wysypka „bycze oko”) nie występuje u co najmniej jednej czwartej zarażonych osób. Chociaż ugryzienie przez kleszcza jest ważną wskazówką dla diagnozy, wiele osób nie przypomina sobie, by ostatnio zostało ukąszone przez kleszcza. Nie jest to zaskakujące, ponieważ kleszcz jelenia jest malutki, a ugryzienie przez kleszcza jest zwykle bezbolesne.

Samokontrole

Chociaż nie możesz samodzielnie zdiagnozować ani wykluczyć choroby z Lyme, możesz poszukać charakterystycznych objawów i upewnić się, że rozumiesz, kiedy musisz zobaczyć się z lekarzem. Zawsze powinieneś sprawdzać siebie, swoje dzieci i zwierzęta domowe pod kątem kleszczy również po ich wyjściu na zewnątrz.

Powinieneś zobaczyć się z lekarzem w następujących okolicznościach:

• Jeśli masz charakterystyczną wysypkę rumienia wędrującego to wiąże się z wieloma przypadkami boreliozy, nawet jeśli nie jesteś pewien, czy zostałeś ugryziony przez kleszcza. Ta czerwona wysypka prawdopodobnie się rozszerzy i może zacząć wyglądać jak strzał w dziesiątkę.
• Jeśli masz objawy grypopodobne, które nie ustępują, a zwłaszcza jeśli mieszkasz lub niedawno byłeś w regionie Stanów Zjednoczonych, gdzie borelioza jest bardziej rozpowszechniona (dotyczy to północno-wschodniej, środkowej części Atlantyku i północno- państw centralnych).
• Jeśli wiesz, że masz przyczepiony kleszcz przez ponad 48 godzin i masz wysypkę i/lub objawy grypopodobne.

Ocena kliniczna

Ponownie, tylko pracownicy służby zdrowia mogą zdiagnozować boreliozę.KątPodczas diagnozowania choroby z Lyme Twój lekarz rozważy kilka czynników:

• Szczegółowa historia medyczna
• Badanie lekarskie
• Objawy
• Pora roku (ukąszenia kleszczy najczęściej występują w miesiącach letnich)
• Nawyki/lokalizacja (na przykład, czy spędzasz czas na świeżym powietrzu w obszarze, w którym borelioza jest bardziej powszechna)
• Znana historia ugryzienia przez kleszcza

Laboratoria i testy

Istnieją trzy etapy boreliozy, łącznie z:

1. Wczesny etap zlokalizowany
2. Wczesny etap rozpowszechnienia
3. Późne stadium

Charakterystyka choroby na tych etapach, a także trwające leczenie, mogą sprawić, że testowanie jej będzie trudne.

Niektóre osoby z objawami układu nerwowego mogą również otrzymać nakłucie lędźwiowe, co pozwala lekarzowi wykryć zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego oraz poszukać przeciwciał lub materiału genetycznego B. burgdorferi w płynie mózgowo-rdzeniowym.KątKąt

Testy przeciwciał

Pracownicy służby zdrowia nie zawsze mogą jednoznacznie ustalić, czy bakterie boreliozy powodują objawy. W ciągu pierwszych kilku tygodni po zakażeniu testy na przeciwciałaKątnie są wiarygodne, ponieważ twój układ odpornościowy nie wyprodukował wystarczającej ilości przeciwciał, aby można je było wykryć. Antybiotyki podawane na początku infekcji mogą również zapobiegać osiągnięciu wykrywalnych poziomów przeciwciał, mimo że objawy choroby wywołują bakterie z Lyme.

Najczęściej stosowanym testem na przeciwciała jest test EIA (enzymatyczny test immunologiczny),Kątktóry jest zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA). Jeśli twój EIA jest pozytywny, twój lekarz powinien to potwierdzić drugim, bardziej szczegółowym testem zwanym Western blot. Oba wyniki testu muszą być pozytywne, aby potwierdzić diagnozę boreliozy.KątAle znowu, negatywne wyniki nie oznaczają, że nie masz boreliozy, szczególnie we wczesnym stadium. Dodatni wynik testu EIA niekoniecznie oznacza, że ​​masz boreliozę, ponieważ zdarzają się wyniki fałszywie dodatnie.

Testowanie kleszczy

Nawet jeśli kleszcz zostanie przetestowany i okaże się, że jest nosicielem bakterii Lyme Borrelia burgdorferi, niekoniecznie przeniósł bakterie na kogokolwiek, kogo ugryzł.KątDlatego testowanie kleszcza nie będzie dokładnym wskazaniem, czy ktoś, kogo ugryzł, zachorował na boreliozę.

Nowe testy w trakcie opracowywania

Pracownicy służby zdrowia potrzebują testów, aby odróżnić osoby, które wyzdrowiały z poprzedniej infekcji, od tych, które nadal cierpią na aktywną infekcję.KątKąt

Naukowcy z NIH opracowują testy, które wykorzystują wysoce czułą technikę inżynierii genetycznej znaną jako reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), a także technologię mikromacierzy do wykrywania niezwykle małych ilości materiału genetycznego bakterii boreliozy lub jej produktów w tkankach i płynach ustrojowych.KątBiałko bakteryjne, białko powierzchni zewnętrznej (Osp) C, okazuje się przydatne do wczesnego wykrywania swoistych przeciwciał u osób z boreliozą. Ponieważ genom B. burgdorferi został zsekwencjonowany, pojawiły się nowe możliwości lepszego zrozumienia choroby i jej diagnozowania.KątKąt

Diagnozy różnicowe

Borelioza jest czasami nazywana „Wielkim Naśladowcą”, ponieważ tak często naśladuje wiele innych chorób, według LymeDisease.org, organizacja non-profit, która opowiada się za opieką zdrowotną dla osób z boreliozą, a także innymi infekcjami odkleszczowymi. I odwrotnie, inne rodzaje zapalenia stawów lub inne choroby autoimmunologiczne mogą być błędnie diagnozowane jako choroba z Lyme.

Objawy boreliozy mogą naśladować stany takie jak:

• Grypa (grypa)
• Zakaźna mononukleoza

• Reumatoidalne zapalenie stawów

• Fibromialgia

• Zespół chronicznego zmęczenia

• Stwardnienie rozsiane
• choroba Alzheimera
• Choroba serca
• Migrenowe bóle głowy
• Chłoniak

Twój lekarz rozważy wszystkie te możliwości podczas stawiania diagnozy.

Wczesna i późniejsza diagnoza

Borelioza jest diagnozowana wystarczająco długo, a bakterie zakaźne, które ją powodują, są wystarczająco łatwe do zidentyfikowania, że ​​większość pacjentów z wczesną boreliozą jest w stanie znaleźć lekarza, który może ją dokładnie zdiagnozować. Nawet ci pacjenci, którym lekarz początkowo powiedział, że ich objawy są w ich głowie, często są w stanie znaleźć innego lekarza, który pomoże im postawić dokładną diagnozę.

Ale w niektórych przypadkach pacjenci mają duże trudności z postawieniem diagnozy choroby z Lyme. A to dlatego, że istnieje kontrowersje wokół takiej diagnozy w przypadku pacjentów, którzy nie odczuwają objawów długo po tym, jak prawdopodobnie zostali ukąszeni przez kleszcza. Podczas gdy niektórzy ludzie wykazują objawy, w tym klasyczną wysypkę typu „bycze oko”, wcześnie po ukąszeniu przez kleszcza, możliwe jest, że objawy nie pojawią się przez miesiące lub lata po zakażeniu.

Co więcej, niektórzy pacjenci są leczeni wcześnie antybiotykami, ale te antybiotyki nie niszczą całkowicie bakterii Lyme Borrelia lub pojawiają się inne objawy, nawet jeśli nie ma śladów jakiejkolwiek utrzymującej się infekcji.

Kontrowersje dotyczące diagnozy „przewlekłej” choroby z Lyme

Chociaż nikt nie zaprzecza, że ​​niektórzy ludzie odpowiednio leczeni z powodu boreliozy nadal mają uporczywe objawy, istnieje ogromna kontrowersja dotycząca tego, jak to się nazywa, co powoduje i jak najlepiej ją leczyć. Zostało to nazwane „przewlekłą boreliozą”; Centers for Disease Control and Prevention (CDC) nazywa to zespołem boreliozy po leczeniu (PTLDS).

Użycie terminu „przewlekłe” sugeruje, że infekcja i stan zapalny są nadal obecne, ale w przypadku PTLDS, niewiele jest dowodów na to, że tak właśnie jest. Debata dotyczy mniej tego, czy pacjenci nadal cierpią na objawy fizyczne, a bardziej tego, czy jest to spowodowane uporczywą infekcją i czy osoby z PTLDS powinny być leczone antybiotykami – leczenie, które może być nie tylko niewskazane, ale może powodować większe problemy dla tych pacjentów .

Ponadto pracownicy służby zdrowia, którzy leczą PTLDS długoterminowymi antybiotykami, mogą narażać swoich pacjentów na niepotrzebne ryzyko i zwiększać liczbę bakterii opornych na antybiotyki.

Podążanie za przewlekłą diagnozą

Jeśli uważasz, że masz PTLDS lub przewlekłą chorobę z Lyme, znajdź lekarza, który rozumie aktualną naukę stojącą za boreliozą i zespołem boreliozy po leczeniu, nawet jeśli nie nazwie tego przewlekłą boreliozą.

Przeczytaj więcej o zapobieganiu boreliozie.