Najczęściej występuje po długotrwałym stosowaniu antybiotyków
Clostridium difficile, często określana jako C. difficile lub C. diff, to bakteria stanowiąca część normalnej flory jelitowej wielu ludzi, w tym niemowląt i małych dzieci. Jako taki zwykle nie powoduje problemów. Jeśli jednak równowaga bakterii w układzie pokarmowym zostanie zaburzona, często z powodu długotrwałego stosowania antybiotyków, na przykład, C. diff może zacząć się namnażać i uwalniać toksyny, które podrażniają wyściółkę jelit i powodują wodnistą biegunkę, ból brzucha, i inne nieprzyjemne objawy.
Zgodnie z raportem American Academy of Pediatrics (AAP) z 2013 roku, zakażenia C. diff u dzieci stale wzrastają w ostatnich latach.KątOprócz przyjmowania antybiotyków, inne czynniki zwiększające ryzyko zakażenia C. difficile u dziecka obejmują przebywanie w szpitalu przez długi czas, przewlekłą chorobę i/lub niedobór układu odpornościowego.
Objawy
Niektóre dzieci z zakażeniem C. difficile nie mają żadnych objawów.KątW szczególności dzieci poniżej jednego roku życia częściej są po prostu nosicielami bakterii niż starsze dzieci, co oznacza, że C. diff może być obecny w ich organizmach, ale nie powoduje żadnych obaw.
W przypadku większości dzieci, które mają objawy, są one dość łagodne i obejmują:
- Częsta, wodnista biegunka
- Ból brzucha
Jednak C. diff może powodować rodzaj zapalenia okrężnicy (jelita grubego) zwanego rzekomobłoniastym zapaleniem okrężnicy.KątDziecko z tym stanem może odczuwać wiele lub wszystkie z następujących objawów:
- Częsta (do 15 razy dziennie), cuchnąca biegunka, która może zawierać krew lub śluz
- Gorączka do 101 stopni
- Ból lub tkliwość brzucha
- Mdłości
- Spadek apetytu
- Utrata masy ciała
Przyczyny i czynniki ryzyka
Zakażenia C. diff rozwijają się, gdy zaburzona jest ogólna równowaga bakterii w jelitach.KątDzieje się tak często, gdy antybiotyk o szerokim spektrum działania – taki, który zabija zarówno złe, jak i dobre organizmy – jest przyjmowany przez dłuższy czas. W odpowiedzi na zmiany w bakteriach C. difficile w jelitach może zacząć wytwarzać dwie szkodliwe substancje zwane toksyną A i toksyną B. To właśnie te toksyny powodują objawy infekcji.
Przykłady antybiotyków o szerokim spektrum działania często związanych z C. difficile obejmują leki typu penicyliny, takie jak amoksycylina i ampicylina; antybiotyki typu cefalosporyn; i klindamycyna, która jest czasami sprzedawana pod marką Cleocin.KątKąt
C. difficile jest również wysoce zaraźliwa i łatwo przenoszona w środowiskach, w których często występuje, zwłaszcza w szpitalach. Bakterie C. diff często znajdują się na oddziałach intensywnej terapii, na rękach personelu szpitalnego, na podłogach szpitalnych, w wanienkach dla niemowląt, na termometrach elektronicznych i innym sprzęcie medycznym.KątDlatego dzieci przebywające w szpitalu przez dłuższy czas są bardziej narażone na zakażenie niż inne dzieci.
Dzieci hospitalizowane są szczególnie narażone na tę infekcję, jeśli:
- Poddaj się terapii przeciwdrobnoustrojowej
- Weź inhibitory pompy protonowej (leki obniżające poziom kwasów żołądkowych)
- mieć powtarzające się lewatywy (C. diff łatwo rozprzestrzenia się przez kał)
- Noś pieluchy
- Są karmione przez sondę nosowo-żołądkową (z nosa do żołądka) przez dłuższy czas
- Masz podstawową chorobę jelit
Diagnoza
Zakażenia C. difficile nie można ostatecznie zdiagnozować na podstawie samego badania fizykalnego, ale lekarz może to podejrzewać, gdy u dziecka wystąpi wodnista biegunka, ból brzucha i inne objawy po zastosowaniu antybiotyku o szerokim spektrum działania.KątKąt
Aby mieć absolutną pewność, lekarz zleci badanie kału, które będzie szukać albo samych toksyn C. difficile, albo genów, które je produkują.KątNależy pamiętać, że dzieci poniżej 1 roku życia zwykle nie są testowane na obecność C. difficile, ponieważ prawdopodobnie mają bakterie bez infekcji.
W niektórych przypadkach można również wykonać kolonoskopię w celu oceny zapalenia okrężnicy wywołanego przez C. difficile.KątPodczas tej procedury, w której specjalna kamera jest używana do oglądania wewnętrznej wyściółki okrężnicy, lekarz wykonujący badanie będzie szukał stanu zapalnego wyściółki okrężnicy oraz obecności rzekomobłony – warstwy narastającej bakteria.
Leczenie
Bardzo często dzieci z infekcją C. difficile wywołaną antybiotykiem wyzdrowieją po odstawieniu leku. Jeden haczyk: infekcje C. difficile często powracają.
Gdy choroba C. diff wymaga bardziej agresywnego leczenia, istnieje kilka możliwości:
-
Leki: Jak na ironię, leki czasami stosowane w leczeniu C. diff to same antybiotyki.KątFlagyl (metronidazol) i Vancomycin (doustna wankomycyna) to dwa najczęściej przepisywane leki. Oba są antybiotykami o wąskim spektrum działania, które celują w określone bakterie, a nie zabijają każdy organizm, dobry lub zły, jaki napotkają. Dzieci z zakażeniem C. diff nie powinny przyjmować leków przeciwbiegunkowych.
-
Przeszczep kału: ta stosunkowo nowa technika może wydawać się trochę dziwna, ale są badaniaKątaby pokazać, że może to być skuteczny sposób leczenia nawracającego zakażenia C. difficile u dzieci. W tej procedurze kał dawcy zawierający zdrowe bakterie jest mieszany z solą fizjologiczną, odcedzany, a następnie umieszczany w przewodzie pokarmowym osoby, u której dochodzi do powtórnych infekcji C. diff.
Nawroty mogą nadal występować po wypróbowaniu tych opcji, ale zwykle reagują na drugi cykl leczenia.
Zapobieganie
Ponieważ C. difficile może przetrwać na powierzchniach i jest wysoce zaraźliwa, istnieją pewne środki ostrożności, które należy podjąć, jeśli przebywasz w pobliżu kogoś, kto jest zarażony bakterią lub jeśli spędzasz czas w środowisku, w którym C. diff jest znany z rozmnażania się, jak szpital.KątKąt
Fundacja C Diff sugeruje kilka podstawowych wskazówek, jak zapobiegać rozprzestrzenianiu się bakterii:
- Szoruj ręce mydłem i ciepłą wodą przez 30 do 40 sekund (czas potrzebny na dwukrotne zaśpiewanie piosenki Happy Birthday), pamiętając, aby dostać się między palce i czubki dłoni oraz dłonie. Spłucz palcami skierowanymi w dół i użyj suchego, czystego ręcznika do osuszenia rąk i zakręcenia kranów.
- Umyj pościel, którą zarażona osoba użyła w gorącej wodzie, używając zarówno mydła do prania, jak i wybielacza chlorowego.
- Wytrzyj wszystkie twarde powierzchnie, od stolików nocnych i włączników światła po spłuczki toaletowe, uchwyty piekarników i komputerowe tabliczki dotykowe, środkiem czyszczącym na bazie wybielacza.
Discussion about this post