Zapobieganie powstawaniu zakrzepów krwi podczas chemioterapii

Mówi się o skrzepach krwi związanych z chemioterapią mniej niż, powiedzmy, o nudnościach i wymiotach, ale to nie znaczy, że stanowią mniejszy problem. W rzeczywistości, w porównaniu z dobrze znanymi objawami nudności, zmęczenia i wypadania włosów, mogą być znacznie bardziej niebezpieczne. To powiedziawszy, zrozumienie czynników ryzyka, poznanie sposobów na obniżenie ryzyka i rozpoznanie objawów może pomóc w zmniejszeniu ryzyka podczas leczenia raka.

Przegląd

Zakrzepy krwi – inaczej znane w żargonie medycznym jako „zakrzepica żylna”, są rzeczywiście poważnym problemem u osób z rakiem. Od pewnego czasu wiemy, że osoby z rakiem ogólnie, nie tylko te otrzymujące chemioterapię, mają zwiększone ryzyko wystąpienia krwi skrzepy. Same skrzepy krwi w nogach mogą być bolesne, ale największym problemem jest to, że te skrzepy oderwą się i przeniosą do płuc. Kiedy to nastąpi, coś, co nazywa się zatorem płucnym, jest to nagły przypadek medyczny.

Jeśli podróżujesz za granicę, być może znasz filmy przed lotem, które podkreślają znaczenie ćwiczeń nóg w zapobieganiu zakrzepom krwi, ale rzadko słyszymy o tym ryzyku w przypadku innych predysponujących czynności – takich jak przechodzenie chemioterapii. W takim przypadku to, czego nie słyszałeś, może cię zranić. W rzeczywistości jest to jeden aspekt, dzięki któremu bycie własnym adwokatem w swojej opiece onkologicznej, poznanie tej potencjalnej komplikacji i skontaktowanie się z lekarzem, jeśli jesteś zaniepokojony – może naprawdę wpłynąć na twoje samopoczucie, a być może nawet na wynik.

Czynniki ryzyka

Zawsze podejrzewano, że osoby przechodzące chemioterapię mają zwiększone ryzyko powstania zakrzepów krwi, ale dopiero w 2013 roku ten aspekt leczenia raka był oceniany samodzielnie. W dużym badaniu stwierdzono, że częstość występowania zakrzepów krwi przechodzących na chemioterapię wynosiła 12,6%, w porównaniu z ryzykiem 1,4% w przypadku pacjentów z nowotworem, którzy nie otrzymują chemioterapii.KątKąt

Ryzyko było wyższe w niektórych nowotworach niż w innych, a nowotwory, takie jak rak trzustki i rak płuc, miały większe ryzyko. Ponadto niektóre leki chemioterapeutyczne i leki stosowane w celu przeciwdziałania skutkom ubocznym chemioterapii również wiązały się ze zwiększonym ryzykiem. W tym badaniu leki zwiększające ryzyko obejmowały Platinol (cisplatyna), Avastin (bewacyzumab) oraz Epogen lub Procrit (stymulator krwi czerwonej erytropoetyna).

Jakie inne metody leczenia i stany, oprócz chemioterapii, mogą zwiększać ryzyko powstania zakrzepów krwi u osób żyjących z rakiem? Niektóre czynniki ryzyka obejmują:KątKąt

• Operacja
• Hospitalizacja, zwłaszcza pobyty dłuższe niż jeden dzień
• Dłuższy odpoczynek w łóżku
• Centralny dostęp żylny (np. posiadanie portu chemioterapii)
• Leki zwane inhibitorami angiogenezy (takie jak Avastin)

Objawy

Aby zdawać sobie sprawę z możliwych objawów, pomocne może być rozbicie ich na objawy zwykle obserwowane z zakrzepem krwi w nogach (zakrzepica żylna) i objawy związane z oderwaniem się zakrzepu krwi i przemieszczeniem się do płuc (zatorowość płucna). .)

Objawy zakrzepicy żylnej (skrzepy krwi w nogach) obejmują objawy w łydkach lub górnej części nogi, w tym:KątKąt

• Zaczerwienienie
• Czułość
• Obrzęk
• Ciepło

Objawy z powodu zatorowości płucnej mogą obejmować:KątKąt

• Nagły ból w klatce piersiowej, często ostry ból. Należy pamiętać, że czasami skrzepy przemieszczają się do różnych obszarów płuc, a ból może nie występować tylko w jednym miejscu
• Duszność
• Kaszel lub odkrztuszanie krwi
• Zawroty
• Nieprzytomność
• Sinica, niebieskie przebarwienie skóry i ust
• Zaburzenia rytmu serca, nieprawidłowe rytmy serca
• Podwyższona częstość oddechów i częstość akcji serca przy niskim ciśnieniu krwi

Zapobieganie

Leki: W ostatnich latach coraz częściej stosuje się leki, takie jak antykoagulanty, aby zmniejszyć ryzyko powstawania zakrzepów krwi u pacjentów z rakiem. Nazywa się to „profilaktyczną antykoagulacją”, co w tłumaczeniu oznacza zapobiegawcze rozrzedzenie krwi.

Istnieje kilka leków, które lekarze mogą zalecać profilaktycznie. Ostatnie badania sugerują, że leki takie jak heparyna działają lepiej u osób z rakiem niż leki, które wpływają na witaminę K – takie jak Coumadin (warfaryna), ale różne leki mogą być zalecane w zależności od konkretnej sytuacji. Niektóre z tych leków (które możesz usłyszeć określane jako heparyna drobnocząsteczkowa) obejmują:

• Lovenox (enoksaparyna)
• Fragmina (dalteparyna)
• Innohep (tinzaparyna)
• Arixtra (fondaparynuks); jest to nowszy lek „heparynopodobny”

Samoopieka: W medycynie zwykle mówimy o lekach, jeśli chodzi o profilaktykę, ale jest wiele rzeczy, które możesz zrobić sam, aby zmniejszyć ryzyko. Pierwszym i najważniejszym krokiem jest po prostu kształcenie się i zadawanie pytań. Zapoznaj się z objawami zakrzepów krwi i zatorowości płucnej. Jeśli w ogóle się martwisz, nie czekaj, ale natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Zapytaj swojego onkologa, czy jest coś specjalnego, co możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko, lub czy poleciłaby leki zmniejszające ryzyko. Ponadto możesz chcieć:

• Poruszaj się jak najwięcej, w granicach swoich możliwości. Jeśli nie masz pewności, jaka aktywność jest zalecana, zapytaj swojego lekarza. Częste krótkie okresy aktywności fizycznej są lepsze niż nieczęste dłuższe aktywności.
• Nawet jeśli jesteś przykuty do łóżka, ćwicz nogi. Twój lekarz lub pielęgniarka może pomóc Ci zademonstrować te ćwiczenia. Możesz spróbować kilkakrotnie skierować palce stóp w stronę głowy, a następnie w podłogę (ponownie porozmawiaj ze swoim lekarzem, ponieważ najlepsze środki mogą się różnić w zależności od konkretnej sytuacji medycznej).
• Unikaj długich przejazdów. Jeśli musisz być w samochodzie przez dłuższy czas, zaplanuj częste postoje, przynajmniej co godzinę, wysiadaj z samochodu i spaceruj.
• Oprócz innych środków ostrożności dotyczących latania z rakiem, staraj się wstawać co najmniej co godzinę, a najlepiej co 30 minut i poruszać się. Ćwiczenia nóg można wykonywać nawet w pozycji siedzącej. W zależności od Twojej sytuacji, Twój onkolog może rozważyć podanie Ci antykoagulantu (na przykład heparyny drobnocząsteczkowej) przed lotem. Koniecznie zapytaj. ZŻG spowodowane podróżami samolotem są na tyle powszechne, że nazwano je „syndromem klasy ekonomicznej”.
• Nie pal
• Jeśli Twój lekarz zaleca pończochy uciskowe, postępuj zgodnie z jej wskazówkami
• Unikaj krzyżowania nóg
• Unikaj obcisłych ubrań, zwłaszcza odzieży, która jest ciasna wokół kolan lub w okolicy pachwiny
• Podnieś nogi, kiedy to możliwe
• Unikaj kofeiny i alkoholu. Zarówno kofeina, jak i alkohol mogą prowadzić do odwodnienia, a odwodnienie zwiększa ryzyko powstawania zakrzepów krwi.