Bielactwo: objawy, przyczyny i leczenie

Przegląd

Bielactwo to choroba powodująca utratę koloru skóry w plamach. Odbarwione obszary zwykle z czasem powiększają się. Ta choroba może wpływać na skórę na dowolnej części ciała. Może również wpływać na włosy i wnętrze jamy ustnej.

Zwykle kolor włosów i skóry określa melanina. Bielactwo występuje, gdy komórki wytwarzające melaninę umierają lub przestają funkcjonować. Bielactwo dotyka ludzi każdego rodzaju skóry, ale może być bardziej zauważalne u osób o ciemniejszej karnacji. Ta choroba nie zagraża życiu ani nie jest zaraźliwa, ale może być stresująca lub sprawiać, że poczujesz się źle ze sobą.

Leczenie bielactwa może przywrócić koloryt dotkniętej chorobą skórze. Zabieg nie zapobiega jednak ciągłej utracie koloru skóry ani nawrotom.

Objawy bielactwa nabytego

Objawy bielactwa obejmują:

• Wyraźna utrata koloru skóry, która zwykle pojawia się po raz pierwszy na dłoniach, twarzy i obszarach wokół otworów ciała i genitaliów
• Przedwczesne wybielenie lub siwienie włosów na skórze głowy, rzęsach, brwiach lub brodzie
• Utrata koloru tkanek wyściełających wnętrze jamy ustnej i nosa (błony śluzowe)

Bielactwo może rozpocząć się w każdym wieku, ale zwykle pojawia się przed 30 rokiem życia.

W zależności od rodzaju bielactwa, które masz, może to wpływać na:

• Prawie wszystkie powierzchnie skóry. W przypadku tego typu, zwanego bielactwem powszechnym, przebarwienia dotykają prawie wszystkich powierzchni skóry.
• Wiele części twojego ciała. W przypadku tego najczęstszego typu, zwanego uogólnionym bielactwem, przebarwione plamy często postępują podobnie na odpowiednich częściach ciała (symetrycznie).
• Tylko jedna strona lub część ciała. Ten typ, zwany bielactwem odcinkowym, zwykle pojawia się w młodszym wieku, rozwija się przez rok lub dwa, a następnie ustaje.
• Jeden lub tylko kilka obszarów ciała. Ten typ nazywa się bielactwem zlokalizowanym (ogniskowym).
• Twarz i dłonie. W przypadku tego typu, zwanego bielactwem twarzowo-twarzowym, dotknięta skóra znajduje się na twarzy i dłoniach oraz wokół otworów ciała, takich jak oczy, nos i uszy.

Trudno jest przewidzieć postęp choroby. Czasami plastry przestają się formować bez leczenia. W większości przypadków utrata pigmentu rozprzestrzenia się i ostatecznie obejmuje większość skóry. Czasami skóra odzyskuje swój kolor.

Kiedy musisz iść do lekarza?

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli obszary skóry, włosów lub błon śluzowych stracą kolor. Bielactwo nie ma lekarstwa. Ale leczenie może zatrzymać lub spowolnić proces odbarwiania i przywrócić skórze trochę koloru.

Co powoduje bielactwo?

Bielactwo występuje, gdy komórki produkujące pigment (melanocyty) umierają lub przestają wytwarzać melaninę – pigment, który nadaje skórze, włosom i oczom kolor. Zajęte plamy skóry stają się jaśniejsze lub białe. Nie jest jasne, co dokładnie powoduje uszkodzenie lub śmierć tych komórek pigmentowych. Może to być związane z:

• Zaburzenie układu odpornościowego (stan autoimmunologiczny)
• Historia rodziny (dziedziczność)
• Zdarzenie wyzwalające, takie jak stres, poważne oparzenia słoneczne lub urazy skóry, takie jak kontakt z substancją chemiczną

Powikłania bielactwa nabytego

Osoby z bielactwem mogą być narażone na zwiększone ryzyko:

• Cierpienie społeczne lub psychiczne
• Oparzenie słoneczne
• Problemy z oczami
• Utrata słuchu

Diagnoza

Twój lekarz zapyta o twoją historię medyczną i zbada twoją skórę, być może za pomocą specjalnej lampy. Twoja ocena może również obejmować biopsję skóry i badania krwi.

Leczenie bielactwa nabytego

Wybór leczenia zależy od Twojego wieku, stopnia zajętości skóry i miejsca, jak szybko postępuje choroba i jak wpływa na Twoje życie.

Dostępne są leki i terapie oparte na świetle, które pomagają przywrócić kolor skóry lub wyrównać koloryt skóry, chociaż wyniki są różne i nieprzewidywalne. Niektóre zabiegi mają poważne skutki uboczne. Dlatego lekarz może zasugerować, aby najpierw spróbować zmienić wygląd skóry, nakładając produkt samoopalający lub makijaż.

Jeśli Ty i Twój lekarz zdecydujecie się leczyć chorobę lekami, operacją lub terapią, ocena skuteczności może zająć wiele miesięcy. Być może będziesz musiał spróbować więcej niż jednego podejścia lub kombinacji podejść, zanim znajdziesz leczenie, które będzie dla Ciebie najlepsze.

Nawet jeśli leczenie jest skuteczne przez jakiś czas, wyniki mogą nie trwać lub mogą pojawić się nowe łaty. Twój lekarz może zalecić leki stosowane na skórę jako terapię podtrzymującą, aby zapobiec nawrotom.

Leki

Żaden lek nie jest w stanie zatrzymać procesu bielactwa nabytego – utraty komórek barwnikowych (melanocytów). Ale niektóre leki, stosowane samodzielnie, w połączeniu lub z terapią światłem, mogą pomóc przywrócić pewien koloryt skóry.

• Leki kontrolujące stan zapalny. Nałożenie kremu kortykosteroidowego na zmienioną chorobowo skórę może spowodować powrót koloru. Jest to najbardziej skuteczne, gdy bielactwo jest wciąż we wczesnym stadium. Ten rodzaj kremu jest skuteczny i łatwy w użyciu, ale przez kilka miesięcy możesz nie zauważyć zmian w kolorze skóry. Możliwe działania niepożądane obejmują ścieńczenie skóry lub pojawienie się smug lub bruzd na skórze. Łagodniejsze postacie leku mogą być przepisywane dzieciom i osobom, które mają duże obszary przebarwionej skóry.

  Tabletki lub zastrzyki z kortykosteroidów mogą być opcją dla osób, których stan szybko postępuje.

• Leki wpływające na układ odpornościowy. Maści z inhibitorami kalcyneuryny, takie jak takrolimus (Protopic) lub pimekrolimus (Elidel), mogą być skuteczne u osób z niewielkimi obszarami depigmentacji, zwłaszcza na twarzy i szyi. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) ostrzegła przed możliwym związkiem między tymi lekami a chłoniakiem i rakiem skóry.

Terapie

• Terapia światłem. Wykazano, że fototerapia wąskopasmowym ultrafioletem B (UVB) zatrzymuje lub spowalnia postęp aktywnego bielactwa nabytego. Może być skuteczniejszy w przypadku stosowania z kortykosteroidami lub inhibitorami kalcyneuryny. Będziesz potrzebować terapii dwa do trzech razy w tygodniu. Może minąć od jednego do trzech miesięcy, zanim zauważysz jakąkolwiek zmianę, a uzyskanie pełnego efektu może zająć sześć miesięcy lub dłużej. FDA ostrzegając przed możliwym ryzykiem raka skóry przy stosowaniu inhibitorów kalcyneuryny, należy porozmawiać z lekarzem o ryzyku i korzyściach związanych ze stosowaniem tych leków z fototerapią.

  Dla osób, które nie mogą udać się do gabinetu lekarskiego na leczenie, dostępne są mniejsze przenośne lub podręczne urządzenia do terapii wąskopasmowej ultrafioletem B do użytku domowego. W razie potrzeby porozmawiaj z lekarzem o tej opcji.

  Możliwe skutki uboczne wąskopasmowej terapii ultrafioletem B to zaczerwienienie, swędzenie i pieczenie. Te działania niepożądane zwykle ustępują w ciągu kilku godzin po leczeniu.

• Połączenie psoralenu i terapii światłem. Zabieg ten łączy w sobie substancję pochodzenia roślinnego zwaną psoralenem z terapią światłem (fotochemioterapią), aby przywrócić kolor plamom światła. Po przyjęciu psoralenu doustnie lub nałożeniu go na dotkniętą skórę, jesteś narażony na światło ultrafioletowe A (UVA). To podejście, choć skuteczne, jest trudniejsze do stosowania i zostało w wielu praktykach zastąpione wąskim pasmem UVB terapia.
• Usunięcie pozostałego koloru (depigmentacja). Ta terapia może być opcją, jeśli twoje bielactwo jest powszechne, a inne metody leczenia nie zadziałały. Środek depigmentujący nakłada się na nienaruszone obszary skóry. To stopniowo rozjaśnia skórę, tak że łączy się z przebarwionymi obszarami. Terapia wykonywana jest raz lub dwa razy dziennie przez 9 miesięcy lub dłużej. Efekty uboczne mogą obejmować zaczerwienienie, obrzęk, swędzenie i bardzo suchą skórę. Depigmentacja jest trwała.

Operacja

Jeśli terapia światłem i leki nie zadziałały, niektóre osoby ze stabilną chorobą mogą być kandydatami do operacji. Poniższe techniki mają na celu wyrównanie kolorytu skóry poprzez przywrócenie koloru:

• Przeszczep skóry. Podczas tej procedury lekarz przenosi bardzo małe fragmenty zdrowej, zabarwionej skóry na obszary, które utraciły pigment. Ta procedura jest czasami stosowana, jeśli masz małe plamy bielactwa.Możliwe ryzyko obejmuje infekcję, blizny, wygląd bruku, plamisty kolor i brak zmiany koloru obszaru.
• Szczepienie blistrów. Podczas tej procedury lekarz tworzy pęcherze na skórze pigmentowanej, zwykle podczas odsysania, a następnie przeszczepia wierzchołki pęcherzy na przebarwioną skórę.Możliwe ryzyko obejmuje blizny, wygląd bruku i brak ponownego zabarwienia obszaru. A uszkodzenie skóry spowodowane odsysaniem może wywołać kolejną plamę bielactwa nabytego.
• Przeszczep zawiesiny komórkowej. Podczas tej procedury lekarz pobiera tkankę z pigmentowanej skóry, umieszcza komórki w roztworze, a następnie przeszczepia je na przygotowany obszar dotknięty chorobą. Wyniki tej procedury repigmentacji pojawiają się w ciągu czterech tygodni, a możliwe zagrożenia obejmują blizny, infekcje i nierówny koloryt skóry.

Potencjalne przyszłe zabiegi

Badane zabiegi obejmują:

• Lek stymulujący komórki wytwarzające kolor (melanocyty). Nazywany afamelanotydem, ten potencjalny zabieg wszczepia się pod skórę w celu pobudzenia wzrostu melanocytów.
• Lek, który pomaga kontrolować melanocyty. Prostaglandyna E2 jest testowana jako sposób na przywrócenie koloru skóry u osób z bielactwem, które nie jest rozpowszechnione ani rozprzestrzeniające się. Nakłada się na skórę w postaci żelu.

W domu

Jeśli masz bielactwo, poniższe taktyki samoopieki mogą pomóc Ci w pielęgnacji skóry i poprawie jej wyglądu:

• Chroń swoją skórę przed słońcem i sztucznymi źródłami światła UV. Używaj wodoodpornego kremu przeciwsłonecznego o szerokim spektrum działania i SPF co najmniej 30. Obficie nakładaj krem ​​z filtrem i ponownie nakładaj co dwie godziny – lub częściej, jeśli pływasz lub się pocisz. Możesz także szukać cienia i nosić odzież, która chroni skórę ze słońca. Nie używaj solarium ani lamp opalających.

  Ochrona skóry przed słońcem pomaga zapobiegać oparzeniom słonecznym przebarwionej skóry. Filtr przeciwsłoneczny minimalizuje również opalanie, które uwydatnia plamy bielactwa.

• Ukryj dotkniętą skórę. Produkty do makijażu i samoopalacze mogą pomóc zminimalizować różnice w kolorze skóry. Być może będziesz musiał wypróbować kilka marek makijażu lub samoopalaczy, aby znaleźć taki, który będzie dobrze pasował do Twojego normalnego odcienia skóry. Zabarwienie produktów samoopalających nie zmywa się, ale w ciągu kilku dni stopniowo zanika. Jeśli używasz samoopalacza, wybierz taki, który zawiera dihydroksyaceton, zgodnie z aprobatą Urzędu ds. Żywności i Leków.
• Nie rób sobie tatuażu. Uszkodzenie skóry, na przykład spowodowane tatuażem, może spowodować pojawienie się nowej plamy bielactwa w ciągu dwóch tygodni.

Medycyna alternatywna

Ograniczone badania pokazują, że zioło Ginkgo biloba może przywracać kolor skóry u osób z bielactwem. Inne małe badania pokazują, że kwas alfa-liponowy, kwas foliowy, witamina C i witamina B12 oraz fototerapia mogą przywrócić kolor skóry u niektórych osób.

Podobnie jak w przypadku każdego leczenia bez recepty, skonsultuj się z lekarzem przed wypróbowaniem terapii medycyny alternatywnej, aby upewnić się, że nie będą one kolidować z innymi stosowanymi terapiami.